Ջեյմս
1:1 Հակոբոսը՝ Աստծո և Տեր Հիսուս Քրիստոսի ծառան, տասներկուսին
ցեղեր, որոնք ցրված են արտասահմանում, ողջունում են.
1:2 Եղբայրնե՛րս, ամենայն ուրախութիւն համարեցէ՛ք, երբ զանազան գայթակղութիւնների մէջ ընկնէք.
1:3 Սա գիտենալով, որ ձեր հավատքի փորձությունը համբերություն է առաջացնում:
1:4 Բայց համբերությունը թող կատարյալ գործի, որպեսզի դուք կատարյալ լինեք և
ամբողջ, ոչինչ չցանկանալով:
1:5 Եթե ձեզանից որևէ մեկին պակասում է իմաստությունը, թող խնդրի Աստծուն, որը տալիս է բոլոր մարդկանց
առատորեն և ոչ նախատինք. և նրան կտրվի։
1:6 Բայց թող խնդրէ հաւատքով, առանց երկմտելու. Որովհետև նա, ով տատանվում է, նման է
քամուց քշված ու շպրտված ծովի ալիքը։
1:7 Որովհետեւ թող այդ մարդը չմտածէ, թէ Տէրոջմէ բան մը պիտի ստանայ։
1:8 Երկմիտ մարդը անկայուն է իր բոլոր ճանապարհներով.
1:9 Եղբայրն ցնծա՛ց ցնծայ, որ բարձրացեալ է.
1:10 Բայց հարուստը նրանով է, որ խոնարհվում է, քանի որ ինչպես խոտի ծաղիկը
նա կանցնի։
1:11 Որովհետև արևը ոչ շուտ ծագում է այրող ջերմությամբ, այլ այն չորացնում է
խոտը, և նրա ծաղիկը ընկնում է, և նորաձևության շնորհը
այն կորչում է, այնպէս էլ հարուստն իր ճանապարհներով պիտի ցնդի։
1:12 Երանի՜ այն մարդուն, ով համբերում է փորձությանը
նրանք կստանան կյանքի պսակը, որը Տերը խոստացել է նրանց
որ սիրում են նրան:
1:13 Ոչ ոք թող չասի, երբ փորձվում է, թե՝ ես Աստծուց եմ փորձված, քանի որ Աստված չի կարող
գայթակղեցէ՛ք չարով, ո՛չ մէկը կը փորձէ:
1:14 Բայց ամեն մարդ գայթակղվում է, երբ նա տարվում է իր սեփական ցանկությամբ, և
գայթակղված.
1:15 Այնուհետև ցանկությունը, երբ հղիանում է, մեղք է ծնում, և մեղքը, երբ այն
ավարտված է, ծնում է մահ:
1:16 Մի՛ սխալվեք, իմ սիրելի եղբայրներ.
1:17 Ամեն բարի պարգև և ամեն կատարյալ պարգև վերևից է և իջնում է
լույսերի Հորից, որի մոտ չկա փոփոխականություն, ոչ էլ ստվեր
շրջադարձի.
1:18 Իր կամքով նա ծնեց մեզ ճշմարտության խոսքով, որ մենք լինենք
իր արարածների մի տեսակ առաջին պտուղները:
1:19 Ուստի, իմ սիրելի եղբայրներ, թող ամեն մարդ լինի արագ լսելու մեջ, դանդաղ՝
խօսեցէ՛ք, դանդաղ բարկանալու:
1:20 Որովհետև մարդու բարկությունը չի գործում Աստծո արդարությունը:
1:21 Ուստի ցրե՛ք ամեն կեղտոտություն և չարաճճիության ավելորդություն, և
հեզությամբ ընդունիր պատվաստված խոսքը, որը կարող է փրկել քո
հոգիներ.
1:22 Բայց դուք խօսքը կատարողներ եղէք, եւ ոչ միայն լսողներ, որոնք խաբում են ձեզ
ես:
1:23 Որովհետև եթե մեկը խոսքը լսող է և ոչ կատարող, նա նման է մի մարդու.
մարդը, ով դիտում է իր բնական դեմքը բաժակի մեջ.
1:24 Որովհետև նա տեսնում է իրեն, գնում է իր ճանապարհը և իսկույն մոռանում
ինչպիսի մարդ էր նա:
1:25 Բայց ով որ նայում է ազատության կատարյալ օրենքին և շարունակում
այնտեղ, նա լինելով ոչ թե մոռացկոտ լսող, այլ գործ կատարող, սա
մարդն իր գործով կօրհնվի։
1:26 Եթէ ձեզմէ մէկը կը թուի թէ կրօնաւոր է եւ իր լեզուն չի սանձեր,
բայց խաբում է իր սիրտը, այս մարդու կրոնը ունայն է:
1:27 Մաքուր և անարատ կրոնը Աստծո և Հոր առաջ սա է՝ այցելել
որբերն ու այրիները իրենց նեղության մեջ և իրեն պահելու համար
աշխարհից անբիծ.