Ջեյմս 1:1 Հակոբոսը՝ Աստծո և Տեր Հիսուս Քրիստոսի ծառան, տասներկուսին ցեղեր, որոնք ցրված են արտասահմանում, ողջունում են. 1:2 Եղբայրնե՛րս, ամենայն ուրախութիւն համարեցէ՛ք, երբ զանազան գայթակղութիւնների մէջ ընկնէք. 1:3 Սա գիտենալով, որ ձեր հավատքի փորձությունը համբերություն է առաջացնում: 1:4 Բայց համբերությունը թող կատարյալ գործի, որպեսզի դուք կատարյալ լինեք և ամբողջ, ոչինչ չցանկանալով: 1:5 Եթե ձեզանից որևէ մեկին պակասում է իմաստությունը, թող խնդրի Աստծուն, որը տալիս է բոլոր մարդկանց առատորեն և ոչ նախատինք. և նրան կտրվի։ 1:6 Բայց թող խնդրէ հաւատքով, առանց երկմտելու. Որովհետև նա, ով տատանվում է, նման է քամուց քշված ու շպրտված ծովի ալիքը։ 1:7 Որովհետեւ թող այդ մարդը չմտածէ, թէ Տէրոջմէ բան մը պիտի ստանայ։ 1:8 Երկմիտ մարդը անկայուն է իր բոլոր ճանապարհներով. 1:9 Եղբայրն ցնծա՛ց ցնծայ, որ բարձրացեալ է. 1:10 Բայց հարուստը նրանով է, որ խոնարհվում է, քանի որ ինչպես խոտի ծաղիկը նա կանցնի։ 1:11 Որովհետև արևը ոչ շուտ ծագում է այրող ջերմությամբ, այլ այն չորացնում է խոտը, և նրա ծաղիկը ընկնում է, և նորաձևության շնորհը այն կորչում է, այնպէս էլ հարուստն իր ճանապարհներով պիտի ցնդի։ 1:12 Երանի՜ այն մարդուն, ով համբերում է փորձությանը նրանք կստանան կյանքի պսակը, որը Տերը խոստացել է նրանց որ սիրում են նրան: 1:13 Ոչ ոք թող չասի, երբ փորձվում է, թե՝ ես Աստծուց եմ փորձված, քանի որ Աստված չի կարող գայթակղեցէ՛ք չարով, ո՛չ մէկը կը փորձէ: 1:14 Բայց ամեն մարդ գայթակղվում է, երբ նա տարվում է իր սեփական ցանկությամբ, և գայթակղված. 1:15 Այնուհետև ցանկությունը, երբ հղիանում է, մեղք է ծնում, և մեղքը, երբ այն ավարտված է, ծնում է մահ: 1:16 Մի՛ սխալվեք, իմ սիրելի եղբայրներ. 1:17 Ամեն բարի պարգև և ամեն կատարյալ պարգև վերևից է և իջնում է լույսերի Հորից, որի մոտ չկա փոփոխականություն, ոչ էլ ստվեր շրջադարձի. 1:18 Իր կամքով նա ծնեց մեզ ճշմարտության խոսքով, որ մենք լինենք իր արարածների մի տեսակ առաջին պտուղները: 1:19 Ուստի, իմ սիրելի եղբայրներ, թող ամեն մարդ լինի արագ լսելու մեջ, դանդաղ՝ խօսեցէ՛ք, դանդաղ բարկանալու: 1:20 Որովհետև մարդու բարկությունը չի գործում Աստծո արդարությունը: 1:21 Ուստի ցրե՛ք ամեն կեղտոտություն և չարաճճիության ավելորդություն, և հեզությամբ ընդունիր պատվաստված խոսքը, որը կարող է փրկել քո հոգիներ. 1:22 Բայց դուք խօսքը կատարողներ եղէք, եւ ոչ միայն լսողներ, որոնք խաբում են ձեզ ես: 1:23 Որովհետև եթե մեկը խոսքը լսող է և ոչ կատարող, նա նման է մի մարդու. մարդը, ով դիտում է իր բնական դեմքը բաժակի մեջ. 1:24 Որովհետև նա տեսնում է իրեն, գնում է իր ճանապարհը և իսկույն մոռանում ինչպիսի մարդ էր նա: 1:25 Բայց ով որ նայում է ազատության կատարյալ օրենքին և շարունակում այնտեղ, նա լինելով ոչ թե մոռացկոտ լսող, այլ գործ կատարող, սա մարդն իր գործով կօրհնվի։ 1:26 Եթէ ձեզմէ մէկը կը թուի թէ կրօնաւոր է եւ իր լեզուն չի սանձեր, բայց խաբում է իր սիրտը, այս մարդու կրոնը ունայն է: 1:27 Մաքուր և անարատ կրոնը Աստծո և Հոր առաջ սա է՝ այցելել որբերն ու այրիները իրենց նեղության մեջ և իրեն պահելու համար աշխարհից անբիծ.