Եսայիա
6:1 Այն տարում, երբ մեռավ Օզիա թագավորը, ես տեսա նաև Տիրոջը նստած Ա
գահը՝ բարձր և բարձրացված, և նրա գնացքը լցրեց տաճարը։
6:2 Նրա վերևում կանգնած էին սերաֆիմները. ամեն մեկը վեց թեւ ուներ. երկուսի հետ նա
ծածկեց իր երեսը, երկուսով ծածկեց իր ոտքերը, եւ երկուսով նա
թռավ.
6:3 Եվ մեկը աղաղակեց մյուսին և ասաց. Սուրբ, սուրբ, սուրբ է Տերը.
ամբողջ երկիրը լի է նրա փառքով:
6:4 Եվ դռան սյուները շարժվեցին նրա ձայնից, ով աղաղակում էր, և
տունը լցվեց ծխով.
6:5 Այն ժամանակ ես ասացի. որովհետև ես անհետացել եմ. որովհետեւ ես անմաքուր մարդ եմ
շրթունքներ, և ես բնակվում եմ անմաքուր շուրթերով ժողովրդի մեջ, իմ համար
աչքերը տեսան Զորքերի Տեր Թագավորին։
6:6 Այն ժամանակ սերաֆիմներից մեկը թռավ դեպի ինձ՝ ձեռքին կենդանի ածուխ,
զոր աքցանով առաւ զոհասեղանէն:
6:7 Եւ դրաւ ի բերանս իմ, եւ ասէ.
և քո անօրենությունը կվերանա, և քո մեղքը մաքրվի:
6:8 Նաև լսեցի Տիրոջ ձայնը, որ ասում էր
կգնա՞ մեզ համար Այն ժամանակ ես ասացի. Ուղարկիր ինձ.
6:9 Նա ասաց. Գնացե՛ք և ասա՛ այս ժողովրդին
ոչ; և դուք իսկապես տեսնում եք, բայց չեք հասկանում:
6:10 Գիրացրո՛ւ այս ժողովրդի սիրտը, ծանրացրո՛ւ նրանց ականջները և փակի՛ր
նրանց աչքերը; որ չտեսնեն իրենց աչքերով և լսեն իրենց ականջներով, և
իրենց սրտով հասկանան, դարձի գան և բժշկվեն:
6:11 Այն ժամանակ ես ասացի. Նա պատասխանեց. «Մինչև քաղաքները ավերվեն»։
առանց բնակչի, և տները՝ առանց մարդու, և երկիրը՝ բոլորովին
ամայի,
6:12 Եւ Տէրը մարդկանց հեռացրեց հեռուներից, եւ մեծ լքութիւն եղաւ
երկրի մեջտեղում։
6:13 Բայց ՛ի նորա տասանորդ լինի, եւ վերադառնայ, եւ կ՛ուտուի.
ինչպես մի տախտակ, և որպես կաղնու, որի նյութը նրանց մեջ է, երբ նրանք
գցեն իրենց տերևները, որպեսզի սուրբ սերմը լինի դրա նյութը: