Եսայիա 6:1 Այն տարում, երբ մեռավ Օզիա թագավորը, ես տեսա նաև Տիրոջը նստած Ա գահը՝ բարձր և բարձրացված, և նրա գնացքը լցրեց տաճարը։ 6:2 Նրա վերևում կանգնած էին սերաֆիմները. ամեն մեկը վեց թեւ ուներ. երկուսի հետ նա ծածկեց իր երեսը, երկուսով ծածկեց իր ոտքերը, եւ երկուսով նա թռավ. 6:3 Եվ մեկը աղաղակեց մյուսին և ասաց. Սուրբ, սուրբ, սուրբ է Տերը. ամբողջ երկիրը լի է նրա փառքով: 6:4 Եվ դռան սյուները շարժվեցին նրա ձայնից, ով աղաղակում էր, և տունը լցվեց ծխով. 6:5 Այն ժամանակ ես ասացի. որովհետև ես անհետացել եմ. որովհետեւ ես անմաքուր մարդ եմ շրթունքներ, և ես բնակվում եմ անմաքուր շուրթերով ժողովրդի մեջ, իմ համար աչքերը տեսան Զորքերի Տեր Թագավորին։ 6:6 Այն ժամանակ սերաֆիմներից մեկը թռավ դեպի ինձ՝ ձեռքին կենդանի ածուխ, զոր աքցանով առաւ զոհասեղանէն: 6:7 Եւ դրաւ ի բերանս իմ, եւ ասէ. և քո անօրենությունը կվերանա, և քո մեղքը մաքրվի: 6:8 Նաև լսեցի Տիրոջ ձայնը, որ ասում էր կգնա՞ մեզ համար Այն ժամանակ ես ասացի. Ուղարկիր ինձ. 6:9 Նա ասաց. Գնացե՛ք և ասա՛ այս ժողովրդին ոչ; և դուք իսկապես տեսնում եք, բայց չեք հասկանում: 6:10 Գիրացրո՛ւ այս ժողովրդի սիրտը, ծանրացրո՛ւ նրանց ականջները և փակի՛ր նրանց աչքերը; որ չտեսնեն իրենց աչքերով և լսեն իրենց ականջներով, և իրենց սրտով հասկանան, դարձի գան և բժշկվեն: 6:11 Այն ժամանակ ես ասացի. Նա պատասխանեց. «Մինչև քաղաքները ավերվեն»։ առանց բնակչի, և տները՝ առանց մարդու, և երկիրը՝ բոլորովին ամայի, 6:12 Եւ Տէրը մարդկանց հեռացրեց հեռուներից, եւ մեծ լքութիւն եղաւ երկրի մեջտեղում։ 6:13 Բայց ՛ի նորա տասանորդ լինի, եւ վերադառնայ, եւ կ՛ուտուի. ինչպես մի տախտակ, և որպես կաղնու, որի նյութը նրանց մեջ է, երբ նրանք գցեն իրենց տերևները, որպեսզի սուրբ սերմը լինի դրա նյութը: