• Ետ


• Կայքի տուն

Եսայիա
2:1 Խոսքը, որ տեսավ Ամոզի որդի Եսայիան Հուդայի և Երուսաղեմի մասին.
2:2 Եվ պիտի լինի, որ վերջին օրերին, որ լեռը
Տիրոջ տունը պիտի հաստատուի լեռների գագաթին ու պիտի հաստատուի
բարձրացի՛ր բլուրներից վեր. և բոլոր ազգերը կհոսեն դեպի այն:
2:3 Շատ մարդիկ պիտի գնան ու ասեն
Տիրոջ լեռը, Յակոբի Աստուծոյ տունը. և նա կանի
սովորեցրո՛ւ մեզ նրա ճանապարհները, և մենք կքայլենք նրա շավիղներով, որովհետև Սիոնից դուրս ենք եկել
Օրենքն ու Տիրոջ խոսքը Երուսաղեմից դուրս կգա։
2:4 Եւ նա պիտի դատի ազգերի մէջ, եւ պիտի յանդիմանի շատ մարդկանց
Իրենց սրերը խոփեր պիտի ծեծեն, իսկ նիզակները՝ խոփեր
ազգը ազգի վրա սուր չի բարձրացնի, ոչ էլ ազգի վրա
մի՞թե նրանք այլևս պատերազմ կսովորեն։
2:5 Ո՛վ Յակոբի տուն, եկէ՛ք, եւ քալենք Տիրոջ լոյսով.
2:6 Դրա համար դու լքեցիր քո ժողովրդին Հակոբի տունը, քանի որ նրանք
լցվեն արևելքից, և փղշտացիների պես գուշակներ են,
և նրանք հաճոյանում են օտարների երեխաների մեջ:
2:7 Նրանց երկիրը նույնպես լի է արծաթով և ոսկով, և դրա վերջը չկա
նրանց գանձերը; նրանց երկիրը նույնպես լի է ձիերով, և չկա
վերջն իրենց կառքերուն:
2:8 Նրանց երկիրը նույնպես լի է կուռքերով. նրանք երկրպագում են իրենց սեփական գործին
ձեռքերը, որ իրենց մատները շինեցին.
2:9 Եվ խոնարհվում է ստորը, և մեծը խոնարհեցնում է իրեն:
ուստի մի ներիր նրանց:
2:10 Մտի՛ր ժայռի մեջ և թաքնվիր փոշու մեջ՝ Տիրոջ վախից,
և իր մեծության փառքի համար:
2:11 Մարդկանց վեհ հայացքները կխոնարհվեն, և մարդկանց ամբարտավանությունը
կխոնարհվի, և միայն Տերը կբարձրանա այդ օրը։
2:12 Որովհետեւ Զօրաց Տէրոջը օրը պիտի ըլլայ ամէն հպարտացողին վրայ
և վեհ, և յուրաքանչյուրի վրա, ով բարձրանում է. եւ նա պիտի բերուի
ցածր:
2:13 Եվ Լիբանանի բոլոր մայրիների վրա, որոնք բարձր են և բարձրացված, և
Բասանի բոլոր կաղնիների վրա,
2:14 Եվ բոլոր բարձր լեռների վրա և բարձրացած բոլոր բլուրների վրա
վերև,
2:15 Եվ ամեն բարձր աշտարակի և ամեն պարսպապատ պարսպի վրա,
2:16 Եւ Թարսիսի բոլոր նաւերի վրայ, եւ բոլոր հաճելի պատկերների վրայ.
2:17 Եվ մարդու վեհությունը կխոնարհվի, և մարդկանց ամբարտավանությունը.
պիտի խոնարհուի, եւ միայն Տէրը պիտի բարձրանայ այդ օրը։
2:18 Եվ կուռքերը նա բոլորովին կվերացնի:
2:19 Եւ նրանք պիտի մտնեն ժայռերի անցքերն ու քարայրների մէջ
երկիրը՝ Տիրոջ վախից և նրա մեծության փառքի համար, երբ նա
առաջանում է ահավոր ցնցելու երկիրը։
2:20 Այն օրը մարդն իր կուռքերը արծաթից պիտի նետի, իսկ իր կուռքերը՝ ոսկուց,
որին իւրաքանչիւրը իր համար պաշտել են՝ խլուրդներին ու նրանց
չղջիկներ;
2:21 Գնալ դեպի ժայռերի ճեղքերը և ժայռերի գագաթները
ժայռերի համար՝ Տիրոջ վախից և նրա մեծության փառքի համար, երբ նա
առաջանում է ահավոր ցնցելու երկիրը։
2:22 Դադարեցէ՛ք մարդուն, որուն շունչը իր քթանցքներուն մէջ է
հաշվառվել?