Եբրայեցիները 6:1 Հետևաբար, թողնելով Քրիստոսի վարդապետության սկզբունքները, եկեք շարունակենք դեպի կատարելություն; կրկին չդնելով մեռելներից ապաշխարության հիմքը գործեր և հավատք առ Աստված, 6:2 Մկրտությունների, ձեռնադրման և վարդապետության մասին մեռելների հարությունը և հավիտենական դատաստանը: 6:3 Եվ սա կանենք, եթե Աստված թույլ տա: 6:4 Որովհետև դա անհնար է նրանց համար, ովքեր ժամանակին լուսավորվել են և ունեցել են ճաշակեցին երկնային պարգևը և հաղորդակից դարձան Սուրբ Հոգուն, 6:5 Ու ճաշակեցիք Աստուծոյ բարի խօսքը եւ աշխարհի զօրութիւնները արի, 6:6 Եթե նրանք հեռանան, նորից նորոգեն դրանք ապաշխարության համար. տեսնելով նրանք նորից խաչում են իրենց համար Աստծո Որդուն և բացում են նրան ամոթ. 6:7 Երկրի համար, որը խմում է իր վրա հաճախակի եկած անձրեւից, և ծնում է համապատասխան խոտաբույսեր նրանց համար, ում կողմից այն հագնվում է, ստանում է օրհնություն Աստծո կողմից: 6:8 Բայց այն, ինչ ծնում է փշեր և ցախ, մերժված է և մոտ է հայհոյանք; որի վերջը պետք է այրվի։ 6:9 Բայց, սիրելինե՛ր, մենք համոզուած ենք ձեր մասին լաւագոյն բաներով, եւ այնպէս ուղեկցել փրկությանը, թեև մենք այսպես ենք խոսում: 6:10 Որովհետև Աստված անարդար չէ, որ մոռանա ձեր գործն ու սիրո աշխատանքը, որը դուք ցոյց տուիք անոր անունին, որ ծառայեցիք անոր սուրբեր, և ծառայեք։ 6:11 Եվ մենք ցանկանում ենք, որ ձեզանից յուրաքանչյուրը նույն ջանասիրությունը ցուցաբերի նրանց հանդեպ լիակատար վստահություն հույսի մինչև վերջ. 6:12 Որպեսզի չլինեք ծույլ, այլ հետևորդներ նրանց, ովքեր հավատքով և համբերությունը ժառանգիր խոստումները: 6:13 Քանի որ երբ Աստված խոստացավ Աբրահամին, քանի որ նա կարող էր երդվել ոչով ավելի մեծ, նա ինքն իրեն երդվեց, 6:14 Ասելով. բազմապատկել քեզ. 6:15 Եվ այսպես, համբերությամբ համբերելուց հետո նա ստացավ խոստումը: 6:16 Որովհետեւ մարդիկ ճշմարիտ երդւում են մեծով, եւ հաստատման երդում է նրանք բոլոր կռիվների վերջն են: 6:17 Որովհետև Աստված, կամենում է ավելի առատորեն ցույց տալ խոստման ժառանգներին նրա խորհրդի անփոփոխությունը, հաստատեց այն երդմամբ. 6:18 Այն երկու անփոփոխ բաներով, որոնցում անհնար էր Աստծուն ստել, մենք կարող ենք ուժեղ մխիթարություն ունենալ, ովքեր փախել են ապաստան՝ բռնելու համար մեր առջև դրված հույսի վրա: 6:19 Ինչպիսի հույս ունենք որպես հոգու խարիսխ՝ և՛ հաստատ, և՛ հաստատուն, և որը մտնում է վարագույրի մեջ. 6:20 Այնտեղ, ուր մեզ համար նախահայրն է, մտավ, նույնիսկ Հիսուսը բարձրություն արեց հավիտյան քահանա՝ ըստ Մելքիսեդեկի կարգի։