Եբրայեցիները
6:1 Հետևաբար, թողնելով Քրիստոսի վարդապետության սկզբունքները, եկեք շարունակենք
դեպի կատարելություն; կրկին չդնելով մեռելներից ապաշխարության հիմքը
գործեր և հավատք առ Աստված,
6:2 Մկրտությունների, ձեռնադրման և վարդապետության մասին
մեռելների հարությունը և հավիտենական դատաստանը:
6:3 Եվ սա կանենք, եթե Աստված թույլ տա:
6:4 Որովհետև դա անհնար է նրանց համար, ովքեր ժամանակին լուսավորվել են և ունեցել են
ճաշակեցին երկնային պարգևը և հաղորդակից դարձան Սուրբ Հոգուն,
6:5 Ու ճաշակեցիք Աստուծոյ բարի խօսքը եւ աշխարհի զօրութիւնները
արի,
6:6 Եթե նրանք հեռանան, նորից նորոգեն դրանք ապաշխարության համար. տեսնելով
նրանք նորից խաչում են իրենց համար Աստծո Որդուն և բացում են նրան
ամոթ.
6:7 Երկրի համար, որը խմում է իր վրա հաճախակի եկած անձրեւից, և
ծնում է համապատասխան խոտաբույսեր նրանց համար, ում կողմից այն հագնվում է, ստանում է
օրհնություն Աստծո կողմից:
6:8 Բայց այն, ինչ ծնում է փշեր և ցախ, մերժված է և մոտ է
հայհոյանք; որի վերջը պետք է այրվի։
6:9 Բայց, սիրելինե՛ր, մենք համոզուած ենք ձեր մասին լաւագոյն բաներով, եւ այնպէս
ուղեկցել փրկությանը, թեև մենք այսպես ենք խոսում:
6:10 Որովհետև Աստված անարդար չէ, որ մոռանա ձեր գործն ու սիրո աշխատանքը, որը
դուք ցոյց տուիք անոր անունին, որ ծառայեցիք անոր
սուրբեր, և ծառայեք։
6:11 Եվ մենք ցանկանում ենք, որ ձեզանից յուրաքանչյուրը նույն ջանասիրությունը ցուցաբերի նրանց հանդեպ
լիակատար վստահություն հույսի մինչև վերջ.
6:12 Որպեսզի չլինեք ծույլ, այլ հետևորդներ նրանց, ովքեր հավատքով և
համբերությունը ժառանգիր խոստումները:
6:13 Քանի որ երբ Աստված խոստացավ Աբրահամին, քանի որ նա կարող էր երդվել ոչով
ավելի մեծ, նա ինքն իրեն երդվեց,
6:14 Ասելով.
բազմապատկել քեզ.
6:15 Եվ այսպես, համբերությամբ համբերելուց հետո նա ստացավ խոստումը:
6:16 Որովհետեւ մարդիկ ճշմարիտ երդւում են մեծով, եւ հաստատման երդում է
նրանք բոլոր կռիվների վերջն են:
6:17 Որովհետև Աստված, կամենում է ավելի առատորեն ցույց տալ խոստման ժառանգներին
նրա խորհրդի անփոփոխությունը, հաստատեց այն երդմամբ.
6:18 Այն երկու անփոփոխ բաներով, որոնցում անհնար էր Աստծուն ստել,
մենք կարող ենք ուժեղ մխիթարություն ունենալ, ովքեր փախել են ապաստան՝ բռնելու համար
մեր առջև դրված հույսի վրա:
6:19 Ինչպիսի հույս ունենք որպես հոգու խարիսխ՝ և՛ հաստատ, և՛ հաստատուն, և
որը մտնում է վարագույրի մեջ.
6:20 Այնտեղ, ուր մեզ համար նախահայրն է, մտավ, նույնիսկ Հիսուսը բարձրություն արեց
հավիտյան քահանա՝ ըստ Մելքիսեդեկի կարգի։