Ամբակում 2:1 Ես կկանգնեմ իմ պահապանների վրա, և կկանգնեմ ինձ աշտարակի վրա և կհսկեմ տես, թե ինչ կասի նա ինձ, և ինչ կպատասխանեմ, երբ լինեմ հանդիմանված. 2:2 Տէրը պատասխանեց ինձ ու ասաց. Գրի՛ր տեսիլքը եւ պարզի՛ր սեղանների վրա, որպեսզի նա վազի, ով կարդում է այն: 2:3 Որովհետև տեսիլքը դեռ որոշված ժամանակի համար է, բայց վերջում կլինի խոսիր և մի ստիր. թեև ուշանում է, սպասիր դրան. քանի որ դա անպայման կլինի արի, չի հապաղի։ 2:4 Ահա նրա հոգին, որ բարձրանում է, ուղիղ չէ նրա մեջ, այլ արդարը ապրելու է իր հավատքով: 2:5 Այո, նաև, որովհետև նա գինով է օրինազանց, նա հպարտ մարդ է և ոչ էլ տանը պահում է, ով իր ցանկությունը մեծացնում է դժոխքի պես, և մահի պես է, և չի կարող կշտանալ, այլ իր մոտ է հավաքում բոլոր ազգերին և հավաքում անոր ամենայն ժողովուրդ: 2:6 Մի՞թէ այս բոլորը նրա դէմ առակ ու նախատինք չեն առնի ասացեք նրա դեմ և ասեք. «Վայ նրան, ով ավելացնում է այն, ինչ կա»։ ոչ իր! ինչքան երկար? և նրան, ով լցնում է իրեն հաստ կավով։ 2:7 Մի՞թե նրանք հանկարծակի չեն բարձրանա, որ կծեն քեզ և արթնացնեն նրան մի՞թե քեզ կվշտացնես, և դու նրանց համար ավար կլինես։ 2:8 Որովհետև դու կողոպտել ես շատ ազգեր, ժողովրդի ամբողջ մնացորդը կփչացնեն քեզ. տղամարդկանց արյան և նրանց բռնության համար երկրի, քաղաքի և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում են այնտեղ: 2:9 Վայ նրան, ով կամենում է չար ագահություն իր տան հանդեպ, որ կարողանա իր բոյնը բարձր դրեց, որպէսզի նա ազատուի չարի իշխանութիւնից։ 2:10 Դու ամոթ արեցիր քո տան համար՝ շատ մարդկանց կտրելով, և մեղանչել ես քո հոգու դեմ։ 2:11 Որովհետև քարը պարսպից դուրս կգա, և գերանը՝ փայտից կպատասխանի դրան: 2:12 Վայ նրան, ով արյունով քաղաք է կառուցում և քաղաք է հաստատում դրանով. անօրինություն. 2:13 Ահա, միթէ Զօրաց Տէրիցը չէ, որ ժողովուրդը պիտի աշխատի հենց կրակն է, և ժողովուրդը կհոգնի՞ ունայնության համար։ 2:14 Որովհետև երկիրը կլցվի մարդկանց փառքի գիտությամբ Տէր, ինչպէս ջրերը ծածկում են ծովը։ 2:15 Վայ նրան, ով խմելու է իր մերձավորին, ով դնում է քո շիշը նրան և հարբեցրո՛ւ նրան, որ դու նրանց նայես մերկություն! 2:16 Դու լցված ես փառքի համար ամոթով. դու էլ խմիր և թող քո Բաց լինի նախահայրը, Տիրոջ աջ ձեռքի բաժակը շրջվի քեզ համար, և քո փառքի վրա կլինի ամոթալի արձակում: 2:17 Որովհետև Լիբանանի բռնությունը կծածկի քեզ, և գազանների ավարը, ինչը նրանց վախեցրեց մարդկանց արյան և բռնության պատճառով երկրի, քաղաքի և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում են այնտեղ: 2:18 Ի՞նչ օգուտ է քանդակուած կուռքին, որ ստեղծողը նորա փորել է. ձուլածո պատկերը և ստի ուսուցիչ, որ իր գործը կերտողը ապաւինո՞ւմ է դրան՝ համր կուռքեր շինելու համար։ 2:19 Վա՜յ նրան, որ ասում է փայտին. համր քարին, Վե՛ր կաց, այն կսովորեցնի! Ահա այն պատված է ոսկով ու արծաթով, և կա դրա մեջ ընդհանրապես շունչ չկա: 2:20 Բայց Տէրը իր սուրբ տաճարում է. թող ամբողջ երկիրը լռի նրա առաջ։