Ամբակում
2:1 Ես կկանգնեմ իմ պահապանների վրա, և կկանգնեմ ինձ աշտարակի վրա և կհսկեմ
տես, թե ինչ կասի նա ինձ, և ինչ կպատասխանեմ, երբ լինեմ
հանդիմանված.
2:2 Տէրը պատասխանեց ինձ ու ասաց. Գրի՛ր տեսիլքը եւ պարզի՛ր
սեղանների վրա, որպեսզի նա վազի, ով կարդում է այն:
2:3 Որովհետև տեսիլքը դեռ որոշված ժամանակի համար է, բայց վերջում կլինի
խոսիր և մի ստիր. թեև ուշանում է, սպասիր դրան. քանի որ դա անպայման կլինի
արի, չի հապաղի։
2:4 Ահա նրա հոգին, որ բարձրանում է, ուղիղ չէ նրա մեջ, այլ արդարը
ապրելու է իր հավատքով:
2:5 Այո, նաև, որովհետև նա գինով է օրինազանց, նա հպարտ մարդ է և ոչ էլ
տանը պահում է, ով իր ցանկությունը մեծացնում է դժոխքի պես, և մահի պես է, և
չի կարող կշտանալ, այլ իր մոտ է հավաքում բոլոր ազգերին և հավաքում
անոր ամենայն ժողովուրդ:
2:6 Մի՞թէ այս բոլորը նրա դէմ առակ ու նախատինք չեն առնի
ասացեք նրա դեմ և ասեք. «Վայ նրան, ով ավելացնում է այն, ինչ կա»։
ոչ իր! ինչքան երկար? և նրան, ով լցնում է իրեն հաստ կավով։
2:7 Մի՞թե նրանք հանկարծակի չեն բարձրանա, որ կծեն քեզ և արթնացնեն նրան
մի՞թե քեզ կվշտացնես, և դու նրանց համար ավար կլինես։
2:8 Որովհետև դու կողոպտել ես շատ ազգեր, ժողովրդի ամբողջ մնացորդը
կփչացնեն քեզ. տղամարդկանց արյան և նրանց բռնության համար
երկրի, քաղաքի և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում են այնտեղ:
2:9 Վայ նրան, ով կամենում է չար ագահություն իր տան հանդեպ, որ կարողանա
իր բոյնը բարձր դրեց, որպէսզի նա ազատուի չարի իշխանութիւնից։
2:10 Դու ամոթ արեցիր քո տան համար՝ շատ մարդկանց կտրելով, և
մեղանչել ես քո հոգու դեմ։
2:11 Որովհետև քարը պարսպից դուրս կգա, և գերանը՝ փայտից
կպատասխանի դրան:
2:12 Վայ նրան, ով արյունով քաղաք է կառուցում և քաղաք է հաստատում դրանով.
անօրինություն.
2:13 Ահա, միթէ Զօրաց Տէրիցը չէ, որ ժողովուրդը պիտի աշխատի
հենց կրակն է, և ժողովուրդը կհոգնի՞ ունայնության համար։
2:14 Որովհետև երկիրը կլցվի մարդկանց փառքի գիտությամբ
Տէր, ինչպէս ջրերը ծածկում են ծովը։
2:15 Վայ նրան, ով խմելու է իր մերձավորին, ով դնում է քո շիշը
նրան և հարբեցրո՛ւ նրան, որ դու նրանց նայես
մերկություն!
2:16 Դու լցված ես փառքի համար ամոթով. դու էլ խմիր և թող քո
Բաց լինի նախահայրը, Տիրոջ աջ ձեռքի բաժակը շրջվի
քեզ համար, և քո փառքի վրա կլինի ամոթալի արձակում:
2:17 Որովհետև Լիբանանի բռնությունը կծածկի քեզ, և գազանների ավարը,
ինչը նրանց վախեցրեց մարդկանց արյան և բռնության պատճառով
երկրի, քաղաքի և բոլոր նրանց, ովքեր ապրում են այնտեղ:
2:18 Ի՞նչ օգուտ է քանդակուած կուռքին, որ ստեղծողը նորա փորել է.
ձուլածո պատկերը և ստի ուսուցիչ, որ իր գործը կերտողը
ապաւինո՞ւմ է դրան՝ համր կուռքեր շինելու համար։
2:19 Վա՜յ նրան, որ ասում է փայտին. համր քարին, Վե՛ր կաց, այն
կսովորեցնի! Ահա այն պատված է ոսկով ու արծաթով, և կա
դրա մեջ ընդհանրապես շունչ չկա:
2:20 Բայց Տէրը իր սուրբ տաճարում է. թող ամբողջ երկիրը լռի
նրա առաջ։