Ծննդոց
47:1 Այն ժամանակ Յովսէփը եկաւ, պատմեց փարաւոնին ու ասաց.
եւ նրանց ոչխարները, իրենց նախիրներն ու այն ամենը, ինչ ունեն, դուրս են եկել
Քանանի երկրից; և ահա նրանք Գեսենի երկրում են։
47:2 Եվ նա վերցրեց իր եղբայրներից մի քանիսին, հինգ տղամարդու, և ներկայացրեց նրանց
Փարավոն.
47:3 Եւ ասէ փարաւոնն իւր եղբայրներին. Եւ նրանք
Փարաւոնին ասաց. «Քո ծառաները հովիւներ են, թէ՛ մենք, թէ՛ մերը»:
հայրեր.
47:4 Եւ ասեն փարաւոնին.
քանզի քո ծառաները իրենց ոչխարների համար արոտավայր չունեն. քանզի սով է
ցավում է Քանանի երկրում. այժմ, աղաչում ենք, թող քո
ծառաները բնակվում են Գեսենի երկրում։
47:5 Փարաւոնը խօսեց Յովսէփի հետ ու ասաց
եկ առ քեզ:
47:6 Երկիրն Եգիպտացւոյ առջև քո. Երկրի լաւագոյն մէջ ստեղծիր քո
հայր և եղբայրներ, որ բնակվեն. Գեսենի երկրում թող բնակուեն
եթէ անոնց մէջ գործունեայ մարդ մը գիտես, զանոնք կառավարիչներ դիր
իմ անասունների վրա.
47:7 Եւ Յովսէփը բերեց Յակոբին իր հօրը եւ կանգնեցրեց փարաւոնի առաջ
Հակոբը օրհնեց փարավոնին.
47:8 Եւ ասէ Փարաւօն ց Յակոբ. Քանի՞ տարեկան ես.
47:9 Հակոբն ասաց փարավոնին. Իմ ուխտագնացության տարիների օրերն են
հարիւր երեսուն տարի. սակաւ ու չար օրերը կան
իմ կյանքը եղել է, և չեմ հասել մինչև կյանքի տարիների օրերը
իմ հայրերի կյանքը նրանց ուխտագնացության օրերին:
47:10 Յակոբը օրհնեց փարաւոնին ու դուրս ելաւ փարաւոնի առաջից:
47:11 Եվ Հովսեփը դրեց իր հորն ու իր եղբայրներին և նրանց տվեց մի
տիրապետություն Եգիպտոսի երկրում, երկրի լավագույնների մեջ, երկրում
Ռամզեսը, ինչպես պատվիրել էր փարավոնը։
47:12 Եւ Յովսէփը կերակրեց իր հօրը, իր եղբայրներին եւ իր հօր բոլոր եղբայրներին
կենցաղային, հացով, ըստ իրենց ընտանիքների։
47:13 Եւ հաց չկար ի բոլոր երկրին. քանզի սովը շատ սաստիկ էր, ուստի
որ Եգիպտոսի երկիրը և Քանանի ամբողջ երկիրը ուշաթափվել են դրա պատճառով
սովը։
47:14 14 Եւ Յովսէփը հաւաքեց այն բոլոր դրամները, որ գտնուեցան երկրի մէջ
Եգիպտոսում և Քանանի երկրում գնած ցորենի դիմաց և
Հովսեփը փողը բերեց փարավոնի տուն։
47:15 Եվ երբ փողը ձախողվեց Եգիպտոսի երկրում և Քանանի երկրում,
Բոլոր եգիպտացիները եկան Հովսեփի մոտ և ասացին
Քո ներկայությամբ մեռնե՞նք։ քանի որ փողը ձախողվում է:
47:16 Եւ ասէ Յովսէփ. Տո՛ւր քո անասունները. և ես քեզ կտամ քո անասունների համար,
եթե փողը ձախողվի.
47:17 Նրանք բերին իրենց անասունները Յովսէփի մօտ, եւ Յովսէփը նրանց հաց տուեց
փոխանակում ձիերի, հոտերի և անասունների հետ
նախիրների ու էշերի համար, նրանց հացով կերակրեց նրանց բոլորի համար
անասուններ այդ տարվա համար:
47:18 Երբ այդ տարին ավարտվեց, երկրորդ տարին եկան նրա մոտ և ասացին
«Մենք չենք թաքցնի իմ տիրոջից, թե ինչպես են ծախսվում մեր փողերը.
իմ տէրն ունի նաև մեր անասունների նախիրները. մեջ չպետք է մնա
տեսողութիւնն իմ տիրոջս, բայց մեր մարմիններն ու հողերը մեր:
47:19 Ինչո՞ւ պիտի մեռնենք քո աչքի առաջ, մենք և մեր երկիրը. գնել մեզ
և մեր երկիրը հացի համար, և մենք և մեր երկիրը ծառա կլինենք
Փարավոն. և մեզ սերմ տուր, որ ապրենք և չմեռնենք, որպեսզի երկիրը
ամայի մի՛ եղիր.
47:20 Եւ Յովսէփ գնեց ամբողջ երկիրը Եգիպտոսի փարաւոնի համար. եգիպտացիների համար
Ամեն մարդ վաճառեց իր արտը, որովհետև սովը տիրեց նրանց
երկիրը դարձավ փարավոնի:
47:21 Իսկ ժողովրդին նա տարավ քաղաքներ մի ծայրից
Եգիպտոսի սահմանները մինչև նրա մյուս ծայրը։
47:22 Միայն քահանաների հողը չգնեց. քանզի քահանաները ունեին մի
նրանց բաժինը նշանակեց փարավոնից և կերավ նրանց բաժինը
Փարավոնը նրանց տվեց, ուստի նրանք չվաճառեցին իրենց հողերը։
47:23 Այն ժամանակ Յովսէփն ասաց ժողովրդին
ձեր երկիրը փարավոնի համար. ահա ձեզ համար սերմ կա, և դուք պետք է ցանեք
հողատարածք։
47:24 Եւ պիտի լինի, որ աճի մէջ հինգերորդը պիտի տաս
բաժինը փարավոնին է, և չորս բաժինը ձեզն է՝ որպես սերունդ
դաշտը, ձեր կերակուրը, ձեր տնային տնտեսություններից նրանց և ուտելիքի համար
ձեր փոքրիկների համար:
47:25 Նրանք ասացին. «Դու փրկեցիր մեր կյանքը.
իմ տիրոջս, և մենք փարավոնի ծառաները կլինենք։
47:26 Եւ Յովսէփը օրէնք դրեց Եգիպտոսի երկրի վերայ մինչեւ այսօր, որ
Փարավոնը պետք է ունենա հինգերորդ մասը. բացի միայն քահանաների երկրից,
որը դարձավ ոչ փարավոնի:
47:27 Եւ Իսրայէլ բնակուեցաւ ի երկիրն Եգիպտացւոց, ի երկիրն Գեսեմ. և
նրանք ունեցվածք ունեին այնտեղ, աճեցին ու շատացան։
47:28 Յակոբը Եգիպտոսի երկրում ապրեց տասնյոթ տարի
Յակոբը հարիւր քառասունեօթ տարեկան էր։
47:29 Եւ մօտեցաւ Իսրայէլի մեռնելու ժամանակը, եւ նա կանչեց իր որդուն
Հովսեփն ասաց նրան.
Աղաչում եմ, որ ձեռքդ ազդրիս տակ դրես, և ինձ հետ բարյացակամորեն ու անկեղծորեն վարվիր.
Մի՛ թաղիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, Եգիպտոսում:
47:30 Բայց ես կպառկեմ իմ հայրերի հետ, և դու ինձ Եգիպտոսից կհանես,
և ինձ թաղեք նրանց գերեզմանում։ Ան ալ ըսաւ
ասաց.
47:31 Նա ասաց. Եվ նա երդվեց նրան. Եվ Իսրայելը խոնարհվեց
ինքը՝ մահճակալի գլխին։