Ծննդոց 47:1 Այն ժամանակ Յովսէփը եկաւ, պատմեց փարաւոնին ու ասաց. եւ նրանց ոչխարները, իրենց նախիրներն ու այն ամենը, ինչ ունեն, դուրս են եկել Քանանի երկրից; և ահա նրանք Գեսենի երկրում են։ 47:2 Եվ նա վերցրեց իր եղբայրներից մի քանիսին, հինգ տղամարդու, և ներկայացրեց նրանց Փարավոն. 47:3 Եւ ասէ փարաւոնն իւր եղբայրներին. Եւ նրանք Փարաւոնին ասաց. «Քո ծառաները հովիւներ են, թէ՛ մենք, թէ՛ մերը»: հայրեր. 47:4 Եւ ասեն փարաւոնին. քանզի քո ծառաները իրենց ոչխարների համար արոտավայր չունեն. քանզի սով է ցավում է Քանանի երկրում. այժմ, աղաչում ենք, թող քո ծառաները բնակվում են Գեսենի երկրում։ 47:5 Փարաւոնը խօսեց Յովսէփի հետ ու ասաց եկ առ քեզ: 47:6 Երկիրն Եգիպտացւոյ առջև քո. Երկրի լաւագոյն մէջ ստեղծիր քո հայր և եղբայրներ, որ բնակվեն. Գեսենի երկրում թող բնակուեն եթէ անոնց մէջ գործունեայ մարդ մը գիտես, զանոնք կառավարիչներ դիր իմ անասունների վրա. 47:7 Եւ Յովսէփը բերեց Յակոբին իր հօրը եւ կանգնեցրեց փարաւոնի առաջ Հակոբը օրհնեց փարավոնին. 47:8 Եւ ասէ Փարաւօն ց Յակոբ. Քանի՞ տարեկան ես. 47:9 Հակոբն ասաց փարավոնին. Իմ ուխտագնացության տարիների օրերն են հարիւր երեսուն տարի. սակաւ ու չար օրերը կան իմ կյանքը եղել է, և չեմ հասել մինչև կյանքի տարիների օրերը իմ հայրերի կյանքը նրանց ուխտագնացության օրերին: 47:10 Յակոբը օրհնեց փարաւոնին ու դուրս ելաւ փարաւոնի առաջից: 47:11 Եվ Հովսեփը դրեց իր հորն ու իր եղբայրներին և նրանց տվեց մի տիրապետություն Եգիպտոսի երկրում, երկրի լավագույնների մեջ, երկրում Ռամզեսը, ինչպես պատվիրել էր փարավոնը։ 47:12 Եւ Յովսէփը կերակրեց իր հօրը, իր եղբայրներին եւ իր հօր բոլոր եղբայրներին կենցաղային, հացով, ըստ իրենց ընտանիքների։ 47:13 Եւ հաց չկար ի բոլոր երկրին. քանզի սովը շատ սաստիկ էր, ուստի որ Եգիպտոսի երկիրը և Քանանի ամբողջ երկիրը ուշաթափվել են դրա պատճառով սովը։ 47:14 14 Եւ Յովսէփը հաւաքեց այն բոլոր դրամները, որ գտնուեցան երկրի մէջ Եգիպտոսում և Քանանի երկրում գնած ցորենի դիմաց և Հովսեփը փողը բերեց փարավոնի տուն։ 47:15 Եվ երբ փողը ձախողվեց Եգիպտոսի երկրում և Քանանի երկրում, Բոլոր եգիպտացիները եկան Հովսեփի մոտ և ասացին Քո ներկայությամբ մեռնե՞նք։ քանի որ փողը ձախողվում է: 47:16 Եւ ասէ Յովսէփ. Տո՛ւր քո անասունները. և ես քեզ կտամ քո անասունների համար, եթե փողը ձախողվի. 47:17 Նրանք բերին իրենց անասունները Յովսէփի մօտ, եւ Յովսէփը նրանց հաց տուեց փոխանակում ձիերի, հոտերի և անասունների հետ նախիրների ու էշերի համար, նրանց հացով կերակրեց նրանց բոլորի համար անասուններ այդ տարվա համար: 47:18 Երբ այդ տարին ավարտվեց, երկրորդ տարին եկան նրա մոտ և ասացին «Մենք չենք թաքցնի իմ տիրոջից, թե ինչպես են ծախսվում մեր փողերը. իմ տէրն ունի նաև մեր անասունների նախիրները. մեջ չպետք է մնա տեսողութիւնն իմ տիրոջս, բայց մեր մարմիններն ու հողերը մեր: 47:19 Ինչո՞ւ պիտի մեռնենք քո աչքի առաջ, մենք և մեր երկիրը. գնել մեզ և մեր երկիրը հացի համար, և մենք և մեր երկիրը ծառա կլինենք Փարավոն. և մեզ սերմ տուր, որ ապրենք և չմեռնենք, որպեսզի երկիրը ամայի մի՛ եղիր. 47:20 Եւ Յովսէփ գնեց ամբողջ երկիրը Եգիպտոսի փարաւոնի համար. եգիպտացիների համար Ամեն մարդ վաճառեց իր արտը, որովհետև սովը տիրեց նրանց երկիրը դարձավ փարավոնի: 47:21 Իսկ ժողովրդին նա տարավ քաղաքներ մի ծայրից Եգիպտոսի սահմանները մինչև նրա մյուս ծայրը։ 47:22 Միայն քահանաների հողը չգնեց. քանզի քահանաները ունեին մի նրանց բաժինը նշանակեց փարավոնից և կերավ նրանց բաժինը Փարավոնը նրանց տվեց, ուստի նրանք չվաճառեցին իրենց հողերը։ 47:23 Այն ժամանակ Յովսէփն ասաց ժողովրդին ձեր երկիրը փարավոնի համար. ահա ձեզ համար սերմ կա, և դուք պետք է ցանեք հողատարածք։ 47:24 Եւ պիտի լինի, որ աճի մէջ հինգերորդը պիտի տաս բաժինը փարավոնին է, և չորս բաժինը ձեզն է՝ որպես սերունդ դաշտը, ձեր կերակուրը, ձեր տնային տնտեսություններից նրանց և ուտելիքի համար ձեր փոքրիկների համար: 47:25 Նրանք ասացին. «Դու փրկեցիր մեր կյանքը. իմ տիրոջս, և մենք փարավոնի ծառաները կլինենք։ 47:26 Եւ Յովսէփը օրէնք դրեց Եգիպտոսի երկրի վերայ մինչեւ այսօր, որ Փարավոնը պետք է ունենա հինգերորդ մասը. բացի միայն քահանաների երկրից, որը դարձավ ոչ փարավոնի: 47:27 Եւ Իսրայէլ բնակուեցաւ ի երկիրն Եգիպտացւոց, ի երկիրն Գեսեմ. և նրանք ունեցվածք ունեին այնտեղ, աճեցին ու շատացան։ 47:28 Յակոբը Եգիպտոսի երկրում ապրեց տասնյոթ տարի Յակոբը հարիւր քառասունեօթ տարեկան էր։ 47:29 Եւ մօտեցաւ Իսրայէլի մեռնելու ժամանակը, եւ նա կանչեց իր որդուն Հովսեփն ասաց նրան. Աղաչում եմ, որ ձեռքդ ազդրիս տակ դրես, և ինձ հետ բարյացակամորեն ու անկեղծորեն վարվիր. Մի՛ թաղիր ինձ, աղաչում եմ քեզ, Եգիպտոսում: 47:30 Բայց ես կպառկեմ իմ հայրերի հետ, և դու ինձ Եգիպտոսից կհանես, և ինձ թաղեք նրանց գերեզմանում։ Ան ալ ըսաւ ասաց. 47:31 Նա ասաց. Եվ նա երդվեց նրան. Եվ Իսրայելը խոնարհվեց ինքը՝ մահճակալի գլխին։