Ծննդոց
42:1 Երբ Յակոբը տեսաւ, որ Եգիպտոսում ցորեն կայ, Յակոբն ասաց նրան
Որդեակնե՛ր, ինչո՞ւ էք նայում իրար.
42:2 Նա ասաց. Ահա, ես լսել եմ, որ Եգիպտոսում ցորեն կա
այնտեղից ներքև և գնիր մեզ համար այնտեղից. որ ապրենք և չմեռնենք։
42:3 Յովսէփի տասը եղբայրները իջան Եգիպտոս՝ ցորեն գնելու:
42:4 Բայց Բենիամինը, Յովսէփի եղբայրը, Յակոբը չուղարկեց իր եղբայրների հետ. նրա համար
ըսաւ. «Գուցէ իրեն դժուարութիւն մը պատահի»։
42:5 Եւ Իսրայէլի որդիները եկան ցորեն գնելու եկածների մէջ
սով էր Քանանի երկրում։
42:6 Հովսեփը երկրի կառավարիչն էր, և հենց նա էր վաճառվում
Երկրի ամբողջ ժողովուրդը, Յովսէփի եղբայրները եկան ու խոնարհուեցին
իրենք իրենց առջեւ՝ երեսները գետին։
42:7 Եւ Յովսէփը տեսաւ իր եղբայրներին, եւ ճանաչեց նրանց, բայց ինքն իրեն օտարացաւ
նրանց հետ և կոպիտ խոսեց նրանց հետ. Նա ասաց նրանց
արի դու Նրանք ասացին. «Քանանի երկրից ուտելիք գնելու համար»։
42:8 Եւ Յովսէփը ճանաչում էր իր եղբայրներին, բայց նրանք չէին ճանաչում նրան:
42:9 Եւ Յովսէփ յիշեց այն երազները, որ երազում էր նրանց մասին, եւ ասաց
«Դուք լրտեսներ էք. դուք եկել եք երկրի մերկությունը տեսնելու համար։
Նրանք ասացին նրան.
արի։
42:11 Մենք բոլորս մեկ մարդու որդիներ ենք. մենք ճշմարիտ մարդիկ ենք, քո ծառաները լրտեսներ չեն։
42:12 Նա ասաց նրանց. «Ոչ, այլ երկրի մերկությունը տեսնելու համար դուք եք
արի։
42:13 Նրանք ասացին. «Քո ծառաները տասներկու եղբայրներ են, մեկ մարդու որդիներ.
Քանանի երկիրը; և, ահա, ամենափոքրն այսօր մեր հետ է
հայր, իսկ մեկը՝ ոչ։
42:14 Եւ Յովսէփն ասաց նրանց
լրտեսներ են.
42:15 Սրանով դուք պիտի ապացուցուիք
ուրեմն, բացի քո կրտսեր եղբորից, որ այստեղ գա:
42:16 16 Ուղարկէ՛ք ձեզմէ մէկը, եւ թող ձեր եղբօրը բերէ, եւ ձեզ պիտի պահեն
բանտ, որպեսզի քո խոսքերը ապացուցվեն, թե արդյոք այնտեղ ճշմարտություն կա
դուք, այլապես, փարավոնի կյանքով, անշուշտ, դուք լրտեսներ եք:
42:17 Եվ նա բոլորին միասին բաժանեց երեք օր:
42:18 Եւ ասէ ցնոսա Յովսէփ երրորդ օրը. քանզի ես վախենում եմ
Աստված:
42:19 Եթե դուք ճշմարիտ մարդիկ եք, թող ձեր եղբայրներից մեկը կապված լինի ձեր տանը
ձեր բանտը, գնացէ՛ք, ցորեն տարէք ձեր տների սովի համար.
42:20 Բայց քո կրտսեր եղբայրը բեր ինձ մօտ. այդպես էլ կլինեն քո խոսքերը
ստուգված է, և դուք չեք մեռնի: Եվ նրանք այդպես էլ արեցին։
42:21 Եվ նրանք ասացին միմյանց
Եղբայր, որովհետև մենք տեսանք նրա հոգու վիշտը, երբ նա աղաչում էր մեզ.
և մենք չէինք լսում. ուստի այս նեղությունը մեզ վրա է հասել:
42:22 Ռուբէնը պատասխանեց նրանց՝ ասելով.
մեղք երեխայի դեմ; իսկ դուք չե՞ք լսել։ հետևաբար, ահա նաև
նրա արյունը պահանջվում է:
42:23 Եվ նրանք չգիտեին, որ Հովսեփը հասկանում էր նրանց. քանզի նա խոսեց նրանց հետ
թարգմանիչ։
42:24 Եւ նա դարձաւ նրանցից, եւ լաց եղաւ. և վերադարձավ նրանց մոտ
դարձեալ, խօսեցաւ անոնց հետ, անոնցմէ առաւ Շմաւոնը եւ կապեց զայն
նրանց աչքի առաջ.
42:25 Այն ժամանակ Հովսեփը հրամայեց լցնել նրանց պարկերը ցորենով և վերականգնել
իւրաքանչիւրի դրամը իր պարկի մէջ, եւ նրանց ճանապարհի պաշար տալու համար:
և նա այսպես արեց նրանց:
42:26 Նրանք իրենց էշերը լցրեցին ցորենով ու գնացին այնտեղից:
42:2727 Եւ երբ նրանցից մէկը բացեց իր պարկը, որպէսզի իր էշը կեր տա պանդոկում,
նա լրտեսել է իր փողերը. քանզի, ահա, դա նրա պարկի բերանում էր։
42:28 Եւ նա ասաց իր եղբայրներին. և ահա՛ հավասար է
իմ պարկի մեջ, և նրանց սիրտը խեղդեց նրանց, և նրանք վախեցան ու ասացին
«Ի՞նչ է սա, որ Աստված արեց մեզ»:
42:29 Եվ նրանք եկան իրենց հոր՝ Հակոբի մոտ, Քանանի երկիրը և պատմեցին
այն ամենը, ինչ պատահեց նրանց. ասելով,
42:30 Մարդը, որ երկրի տերն է, կոպիտ խոսեց մեզ հետ և տարավ մեզ.
երկրի լրտեսների համար։
42:31 Իսկ մենք ասացինք նրան. մենք լրտեսներ չենք.
42:32 Մենք տասներկու եղբայրներ ենք, մեր հօր որդիները. մեկը՝ ոչ, իսկ ամենաերիտասարդը
այսօր մեր հոր հետ է Քանանի երկրում։
42:33 Եվ այդ մարդը՝ երկրի տերը, ասաց մեզ
որ դուք ճշմարիտ մարդիկ եք. թողեք ձեր եղբայրներից մեկին այստեղ ինձ մոտ և վերցրու
կերակուր ձեր տների սովի համար, և գնացե՛ք:
42:34 Եւ քո կրտսեր եղբօրը բեր ինձ մօտ, այն ժամանակ ես կիմանամ, որ դու ես
ոչ լրտեսներ, այլ որ դուք ճշմարիտ մարդիկ եք.
և դուք առևտուր անեք երկրում։
42:35 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք դատարկում էին իրենց պարկերը, որ, ահա, ամեն
մարդու փողի կապոցը նրա պարկի մեջ էր, և երբ և՛ նրանք, և՛ իրենց
հայրը փողի կապոցները տեսավ, վախեցան.
42:36 Նրանց հայրը՝ Հակոբը, նրանց ասաց
Երեխաներ. Հովսեփը չկա, և Սիմեոնը չկա, և դուք կվերցնեք Բենիամինին
հեռու, այս բոլոր բաները իմ դէմ են։
42:37 Ռուբէնը խօսեց իր հօր հետ՝ ասելով.
նրան քեզ մոտ մի՛ տուր, նրան հանձնի՛ր իմ ձեռքը, և ես նրան քեզ մոտ կբերեմ
կրկին.
42:38 Եւ ասէ. որովհետեւ նրա եղբայրը մեռած է,
և նա մենակ է մնում
գնա, հետո իմ ալեհեր մազերը վշտով գերեզման կիջեցնես։