Ծննդոց 42:1 Երբ Յակոբը տեսաւ, որ Եգիպտոսում ցորեն կայ, Յակոբն ասաց նրան Որդեակնե՛ր, ինչո՞ւ էք նայում իրար. 42:2 Նա ասաց. Ահա, ես լսել եմ, որ Եգիպտոսում ցորեն կա այնտեղից ներքև և գնիր մեզ համար այնտեղից. որ ապրենք և չմեռնենք։ 42:3 Յովսէփի տասը եղբայրները իջան Եգիպտոս՝ ցորեն գնելու: 42:4 Բայց Բենիամինը, Յովսէփի եղբայրը, Յակոբը չուղարկեց իր եղբայրների հետ. նրա համար ըսաւ. «Գուցէ իրեն դժուարութիւն մը պատահի»։ 42:5 Եւ Իսրայէլի որդիները եկան ցորեն գնելու եկածների մէջ սով էր Քանանի երկրում։ 42:6 Հովսեփը երկրի կառավարիչն էր, և հենց նա էր վաճառվում Երկրի ամբողջ ժողովուրդը, Յովսէփի եղբայրները եկան ու խոնարհուեցին իրենք իրենց առջեւ՝ երեսները գետին։ 42:7 Եւ Յովսէփը տեսաւ իր եղբայրներին, եւ ճանաչեց նրանց, բայց ինքն իրեն օտարացաւ նրանց հետ և կոպիտ խոսեց նրանց հետ. Նա ասաց նրանց արի դու Նրանք ասացին. «Քանանի երկրից ուտելիք գնելու համար»։ 42:8 Եւ Յովսէփը ճանաչում էր իր եղբայրներին, բայց նրանք չէին ճանաչում նրան: 42:9 Եւ Յովսէփ յիշեց այն երազները, որ երազում էր նրանց մասին, եւ ասաց «Դուք լրտեսներ էք. դուք եկել եք երկրի մերկությունը տեսնելու համար։ Նրանք ասացին նրան. արի։ 42:11 Մենք բոլորս մեկ մարդու որդիներ ենք. մենք ճշմարիտ մարդիկ ենք, քո ծառաները լրտեսներ չեն։ 42:12 Նա ասաց նրանց. «Ոչ, այլ երկրի մերկությունը տեսնելու համար դուք եք արի։ 42:13 Նրանք ասացին. «Քո ծառաները տասներկու եղբայրներ են, մեկ մարդու որդիներ. Քանանի երկիրը; և, ահա, ամենափոքրն այսօր մեր հետ է հայր, իսկ մեկը՝ ոչ։ 42:14 Եւ Յովսէփն ասաց նրանց լրտեսներ են. 42:15 Սրանով դուք պիտի ապացուցուիք ուրեմն, բացի քո կրտսեր եղբորից, որ այստեղ գա: 42:16 16 Ուղարկէ՛ք ձեզմէ մէկը, եւ թող ձեր եղբօրը բերէ, եւ ձեզ պիտի պահեն բանտ, որպեսզի քո խոսքերը ապացուցվեն, թե արդյոք այնտեղ ճշմարտություն կա դուք, այլապես, փարավոնի կյանքով, անշուշտ, դուք լրտեսներ եք: 42:17 Եվ նա բոլորին միասին բաժանեց երեք օր: 42:18 Եւ ասէ ցնոսա Յովսէփ երրորդ օրը. քանզի ես վախենում եմ Աստված: 42:19 Եթե դուք ճշմարիտ մարդիկ եք, թող ձեր եղբայրներից մեկը կապված լինի ձեր տանը ձեր բանտը, գնացէ՛ք, ցորեն տարէք ձեր տների սովի համար. 42:20 Բայց քո կրտսեր եղբայրը բեր ինձ մօտ. այդպես էլ կլինեն քո խոսքերը ստուգված է, և դուք չեք մեռնի: Եվ նրանք այդպես էլ արեցին։ 42:21 Եվ նրանք ասացին միմյանց Եղբայր, որովհետև մենք տեսանք նրա հոգու վիշտը, երբ նա աղաչում էր մեզ. և մենք չէինք լսում. ուստի այս նեղությունը մեզ վրա է հասել: 42:22 Ռուբէնը պատասխանեց նրանց՝ ասելով. մեղք երեխայի դեմ; իսկ դուք չե՞ք լսել։ հետևաբար, ահա նաև նրա արյունը պահանջվում է: 42:23 Եվ նրանք չգիտեին, որ Հովսեփը հասկանում էր նրանց. քանզի նա խոսեց նրանց հետ թարգմանիչ։ 42:24 Եւ նա դարձաւ նրանցից, եւ լաց եղաւ. և վերադարձավ նրանց մոտ դարձեալ, խօսեցաւ անոնց հետ, անոնցմէ առաւ Շմաւոնը եւ կապեց զայն նրանց աչքի առաջ. 42:25 Այն ժամանակ Հովսեփը հրամայեց լցնել նրանց պարկերը ցորենով և վերականգնել իւրաքանչիւրի դրամը իր պարկի մէջ, եւ նրանց ճանապարհի պաշար տալու համար: և նա այսպես արեց նրանց: 42:26 Նրանք իրենց էշերը լցրեցին ցորենով ու գնացին այնտեղից: 42:2727 Եւ երբ նրանցից մէկը բացեց իր պարկը, որպէսզի իր էշը կեր տա պանդոկում, նա լրտեսել է իր փողերը. քանզի, ահա, դա նրա պարկի բերանում էր։ 42:28 Եւ նա ասաց իր եղբայրներին. և ահա՛ հավասար է իմ պարկի մեջ, և նրանց սիրտը խեղդեց նրանց, և նրանք վախեցան ու ասացին «Ի՞նչ է սա, որ Աստված արեց մեզ»: 42:29 Եվ նրանք եկան իրենց հոր՝ Հակոբի մոտ, Քանանի երկիրը և պատմեցին այն ամենը, ինչ պատահեց նրանց. ասելով, 42:30 Մարդը, որ երկրի տերն է, կոպիտ խոսեց մեզ հետ և տարավ մեզ. երկրի լրտեսների համար։ 42:31 Իսկ մենք ասացինք նրան. մենք լրտեսներ չենք. 42:32 Մենք տասներկու եղբայրներ ենք, մեր հօր որդիները. մեկը՝ ոչ, իսկ ամենաերիտասարդը այսօր մեր հոր հետ է Քանանի երկրում։ 42:33 Եվ այդ մարդը՝ երկրի տերը, ասաց մեզ որ դուք ճշմարիտ մարդիկ եք. թողեք ձեր եղբայրներից մեկին այստեղ ինձ մոտ և վերցրու կերակուր ձեր տների սովի համար, և գնացե՛ք: 42:34 Եւ քո կրտսեր եղբօրը բեր ինձ մօտ, այն ժամանակ ես կիմանամ, որ դու ես ոչ լրտեսներ, այլ որ դուք ճշմարիտ մարդիկ եք. և դուք առևտուր անեք երկրում։ 42:35 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք դատարկում էին իրենց պարկերը, որ, ահա, ամեն մարդու փողի կապոցը նրա պարկի մեջ էր, և երբ և՛ նրանք, և՛ իրենց հայրը փողի կապոցները տեսավ, վախեցան. 42:36 Նրանց հայրը՝ Հակոբը, նրանց ասաց Երեխաներ. Հովսեփը չկա, և Սիմեոնը չկա, և դուք կվերցնեք Բենիամինին հեռու, այս բոլոր բաները իմ դէմ են։ 42:37 Ռուբէնը խօսեց իր հօր հետ՝ ասելով. նրան քեզ մոտ մի՛ տուր, նրան հանձնի՛ր իմ ձեռքը, և ես նրան քեզ մոտ կբերեմ կրկին. 42:38 Եւ ասէ. որովհետեւ նրա եղբայրը մեռած է, և նա մենակ է մնում գնա, հետո իմ ալեհեր մազերը վշտով գերեզման կիջեցնես։