Եզրաս 3:1 Երբ հասաւ եօթներորդ ամիսը, եւ Իսրայէլի որդիքը ներս էին քաղաքները, մարդիկ հավաքվում էին մեկ մարդու պես Երուսաղեմ. 3:2 Այն ժամանակ ոտքի ելան Յեսուն՝ Յովսադակի որդի Յեսուն, եւ նրա եղբայրները՝ քահանաները, Սաղաթիելի որդի Զորաբաբելն ու նրա եղբայրները կառուցեցին Իսրայէլի Աստուծոյ զոհասեղանը, որպէսզի անոր վրայ ողջակէզներ մատուցանէ գրված է Աստծո մարդու Մովսեսի օրենքում: 3:3 Եւ դրին զոհասեղանն իւր հիւսս. որովհետև վախը նրանց վրա էր ընկել այդ երկրների բնակիչները և նրանց վրա ողջակեզներ մատուցեցին Տիրոջն առաւօտեան ու երեկոյեան ողջակէզներ։ 3:4 Անոնք ալ տաղաւարներու տօնը պահեցին, ինչպէս գրուած է, ու մատուցանեցին օրական ողջակեզները թվով, սովորության համաձայն, ինչպես պահանջվող ամեն օրվա պարտականությունը; 3:5 Ապա մատուցեց շարունակական ողջակէզը, երկուսն էլ նորը լուսիններ և Տիրոջ բոլոր տոները, որոնք օծվել են, և իւրաքանչիւրը, որ կամքով կամքով ընծայ մատուցեց Տէրոջը։ 3:6 Յոթերորդ ամսի առաջին օրվանից սկսեցին ողջակեզ մատուցել ընծաներ Տիրոջը։ Բայց Տիրոջ տաճարի հիմքը դեռ դրված չէր. 3:7 Անոնք ալ դրամ տուին որմնադիրներուն ու ատաղձագործներուն. և միս, Սիդոնցիներին ու Տյուրոսիցներին խմելու և յուղի բերելու համար մայրու ծառեր Լիբանանից մինչև Հոպպե ծով՝ ըստ դրամաշնորհի որ ունեին Պարսից Կյուրոս թագավորի մասին։ 3:8 Արդ՝ երկրորդ տարում նրանց գալով Աստծո տուն, ժամը Երուսաղեմը երկրորդ ամսին սկսեց Սելաթիելի որդի Զորաբաբելը, Յեսուն՝ Յոզադակի որդի Յեսուն, ու նրանց եղբայրների մնացորդները քահանաները, ղևտացիները և բոլոր նրանք, ովքեր դուրս էին եկել այնտեղից գերութիւն Երուսաղէմ. և նշանակեց ղևտացիներին քսան տարեկանից ծեր ու վեր՝ առաջ տանելու Տիրոջ տան գործերը։ 3:9 Այն ժամանակ Յեսուն կանգնեց իր որդիների ու եղբայրների հետ՝ Կադմիելն ու իր որդիները. Հուդայի որդիները միասին աշխատավորներին տանեն Աստված՝ Հենադադի որդիներն իրենց որդիներով և իրենց եղբայրներով Ղևտացիներ. 3:10 Եվ երբ շինարարները դրեցին Տիրոջ տաճարի հիմքը, նրանք քահանաներին շեփորներով հանդերձ դրեցին, իսկ ղևտացիները՝ փողերով Ասափի որդիները ծնծղաներով փառաբանելու համար Տիրոջը, ըստ հրամանի Իսրայելի Դավիթ թագավոր. 3:11 Եվ նրանք միասին երգում էին` գովաբանելով և շնորհակալություն հայտնելով նրանց ՏԵՐ; քանի որ նա բարի է, որովհետև նրա ողորմությունը հավիտյան է Իսրայելի հանդեպ։ Եվ ամբողջ ժողովուրդը մեծ աղաղակով գոռում էր, երբ գովաբանում էր Տէր, որովհետեւ Տիրոջ տան հիմքը դրուեցաւ։ 3:12 Բայց շատ քահանաներ, Ղեւտացիներ ու հայրերու իշխաններ, որոնք էին հնագույն մարդիկ, որոնք տեսել էին առաջին տունը, երբ հիմքը սա տունը դրված էր նրանց աչքի առաջ, բարձր ձայնով լաց էին լինում. և շատերը ուրախությունից բարձր բղավեց. 3:13 Այնպես որ ժողովուրդը չկարողացավ տարբերել ուրախության աղաղակի աղմուկը ժողովրդի լացի աղմուկը, քանի որ ժողովուրդը գոռում էր ա բարձր աղաղակ, և աղմուկը լսվեց հեռվից։