Եզրաս
3:1 Երբ հասաւ եօթներորդ ամիսը, եւ Իսրայէլի որդիքը ներս էին
քաղաքները, մարդիկ հավաքվում էին մեկ մարդու պես
Երուսաղեմ.
3:2 Այն ժամանակ ոտքի ելան Յեսուն՝ Յովսադակի որդի Յեսուն, եւ նրա եղբայրները՝ քահանաները,
Սաղաթիելի որդի Զորաբաբելն ու նրա եղբայրները կառուցեցին
Իսրայէլի Աստուծոյ զոհասեղանը, որպէսզի անոր վրայ ողջակէզներ մատուցանէ
գրված է Աստծո մարդու Մովսեսի օրենքում:
3:3 Եւ դրին զոհասեղանն իւր հիւսս. որովհետև վախը նրանց վրա էր ընկել
այդ երկրների բնակիչները և նրանց վրա ողջակեզներ մատուցեցին
Տիրոջն առաւօտեան ու երեկոյեան ողջակէզներ։
3:4 Անոնք ալ տաղաւարներու տօնը պահեցին, ինչպէս գրուած է, ու մատուցանեցին
օրական ողջակեզները թվով, սովորության համաձայն, ինչպես
պահանջվող ամեն օրվա պարտականությունը;
3:5 Ապա մատուցեց շարունակական ողջակէզը, երկուսն էլ նորը
լուսիններ և Տիրոջ բոլոր տոները, որոնք օծվել են, և
իւրաքանչիւրը, որ կամքով կամքով ընծայ մատուցեց Տէրոջը։
3:6 Յոթերորդ ամսի առաջին օրվանից սկսեցին ողջակեզ մատուցել
ընծաներ Տիրոջը։ Բայց Տիրոջ տաճարի հիմքը
դեռ դրված չէր.
3:7 Անոնք ալ դրամ տուին որմնադիրներուն ու ատաղձագործներուն. և միս,
Սիդոնցիներին ու Տյուրոսիցներին խմելու և յուղի բերելու համար
մայրու ծառեր Լիբանանից մինչև Հոպպե ծով՝ ըստ դրամաշնորհի
որ ունեին Պարսից Կյուրոս թագավորի մասին։
3:8 Արդ՝ երկրորդ տարում նրանց գալով Աստծո տուն, ժամը
Երուսաղեմը երկրորդ ամսին սկսեց Սելաթիելի որդի Զորաբաբելը,
Յեսուն՝ Յոզադակի որդի Յեսուն, ու նրանց եղբայրների մնացորդները
քահանաները, ղևտացիները և բոլոր նրանք, ովքեր դուրս էին եկել այնտեղից
գերութիւն Երուսաղէմ. և նշանակեց ղևտացիներին քսան տարեկանից
ծեր ու վեր՝ առաջ տանելու Տիրոջ տան գործերը։
3:9 Այն ժամանակ Յեսուն կանգնեց իր որդիների ու եղբայրների հետ՝ Կադմիելն ու իր որդիները.
Հուդայի որդիները միասին աշխատավորներին տանեն
Աստված՝ Հենադադի որդիներն իրենց որդիներով և իրենց եղբայրներով
Ղևտացիներ.
3:10 Եվ երբ շինարարները դրեցին Տիրոջ տաճարի հիմքը,
նրանք քահանաներին շեփորներով հանդերձ դրեցին, իսկ ղևտացիները՝ փողերով
Ասափի որդիները ծնծղաներով փառաբանելու համար Տիրոջը, ըստ հրամանի
Իսրայելի Դավիթ թագավոր.
3:11 Եվ նրանք միասին երգում էին` գովաբանելով և շնորհակալություն հայտնելով նրանց
ՏԵՐ; քանի որ նա բարի է, որովհետև նրա ողորմությունը հավիտյան է Իսրայելի հանդեպ։
Եվ ամբողջ ժողովուրդը մեծ աղաղակով գոռում էր, երբ գովաբանում էր
Տէր, որովհետեւ Տիրոջ տան հիմքը դրուեցաւ։
3:12 Բայց շատ քահանաներ, Ղեւտացիներ ու հայրերու իշխաններ, որոնք էին
հնագույն մարդիկ, որոնք տեսել էին առաջին տունը, երբ հիմքը սա
տունը դրված էր նրանց աչքի առաջ, բարձր ձայնով լաց էին լինում. և շատերը
ուրախությունից բարձր բղավեց.
3:13 Այնպես որ ժողովուրդը չկարողացավ տարբերել ուրախության աղաղակի աղմուկը
ժողովրդի լացի աղմուկը, քանի որ ժողովուրդը գոռում էր ա
բարձր աղաղակ, և աղմուկը լսվեց հեռվից։