Եզեկիել
9:1 Նա նաև բարձր ձայնով աղաղակեց իմ ականջներին՝ ասելով
պատուի՛ր տուր քաղաքին մօտենալ, նոյնիսկ ամէն մարդ իր հետ
զենքը ոչնչացնելով ձեռքին.
9:2 Եվ ահա, վեց մարդ եկան բարձրագույն դարպասի ճանապարհից, որն ընկած է
դէպի հիւսիս, եւ իւրաքանչիւրը իր ձեռքին սպանդի զէնք. և մեկ
Նրանց մեջ մի մարդ սպիտակեղեն էր հագել, իսկ նրա մոտ գրողի թանաքեղ էր
նրանք ներս մտան ու կանգնեցին պղնձե զոհասեղանի մոտ։
9:3 Իսրայէլի Աստուծոյ փառքը բարձրացաւ քերովբէէն,
որտեղ նա գտնվում էր տան շեմին։ Եվ նա կանչեց դեպի
սպիտակեղեն հագած մարդ, որի կողքին գրողի թանաքեղջն էր.
9:4 Եւ ասէ ցնա Տէր. Անցի՛ր քաղաքի միջով,
Երուսաղէմի մէջտեղը, ու նշան դրէ մարդոց ճակատներուն վրայ
այդ հառաչանքն ու աղաղակը բոլոր գարշելիությունների համար, որոնք արվում են երկրում
դրա մեջտեղում։
9:5 Իսկ միւսներուն ըսաւ իմ լսածիս
քաղաք, եւ զարկէ՛ք. ձեր աչքը թող չխնայէ եւ մի՛ խղճաք.
9:6 Սպանեցէ՛ք բոլոր ծերերն ու երիտասարդները, աղախինները, մանուկներն ու կանայք.
բայց մի՛ մոտենաք որևէ մարդու, որի վրա նշան կա. և սկսվում է իմ կողմից
սրբավայր. Այնուհետև նրանք սկսեցին հին մարդկանցից, որոնք մինչ այդ էին
տուն.
9:7 Նա ասաց նրանց
սպանված. Դուրս եկեք: Եվ նրանք դուրս եկան ու սպանեցին քաղաքում։
9:8 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք սպանում էին նրանց, և ես մնացի, որ
Ես ընկա երեսիս վրա, աղաղակեցի և ասացի. կկործանես
Իսրայելի ողջ մնացորդը քո բարկությունից Երուսաղեմի վրա թափվելիս։
9:9 Այն ժամանակ նա ասաց ինձ
չափազանց մեծ է, և երկիրը լի է արյունով, և քաղաքը լի է
այլասերվածությունը, որովհետև ասում են, թե Տերը թողել է երկիրը և
Տէրը չի տեսնում.
9:10 Եվ ինչ վերաբերում է ինձ, իմ աչքը չի խնայի, և ես չեմ խղճա,
բայց ես կհատուցեմ նրանց ճանապարհը նրանց գլխին։
9:11 Եվ ահա, կտավ հագած մարդը, որի կողքին կար թանաքը.
կողմը, պատմեց այդ մասին՝ ասելով
ինձ.