Եզեկիել 9:1 Նա նաև բարձր ձայնով աղաղակեց իմ ականջներին՝ ասելով պատուի՛ր տուր քաղաքին մօտենալ, նոյնիսկ ամէն մարդ իր հետ զենքը ոչնչացնելով ձեռքին. 9:2 Եվ ահա, վեց մարդ եկան բարձրագույն դարպասի ճանապարհից, որն ընկած է դէպի հիւսիս, եւ իւրաքանչիւրը իր ձեռքին սպանդի զէնք. և մեկ Նրանց մեջ մի մարդ սպիտակեղեն էր հագել, իսկ նրա մոտ գրողի թանաքեղ էր նրանք ներս մտան ու կանգնեցին պղնձե զոհասեղանի մոտ։ 9:3 Իսրայէլի Աստուծոյ փառքը բարձրացաւ քերովբէէն, որտեղ նա գտնվում էր տան շեմին։ Եվ նա կանչեց դեպի սպիտակեղեն հագած մարդ, որի կողքին գրողի թանաքեղջն էր. 9:4 Եւ ասէ ցնա Տէր. Անցի՛ր քաղաքի միջով, Երուսաղէմի մէջտեղը, ու նշան դրէ մարդոց ճակատներուն վրայ այդ հառաչանքն ու աղաղակը բոլոր գարշելիությունների համար, որոնք արվում են երկրում դրա մեջտեղում։ 9:5 Իսկ միւսներուն ըսաւ իմ լսածիս քաղաք, եւ զարկէ՛ք. ձեր աչքը թող չխնայէ եւ մի՛ խղճաք. 9:6 Սպանեցէ՛ք բոլոր ծերերն ու երիտասարդները, աղախինները, մանուկներն ու կանայք. բայց մի՛ մոտենաք որևէ մարդու, որի վրա նշան կա. և սկսվում է իմ կողմից սրբավայր. Այնուհետև նրանք սկսեցին հին մարդկանցից, որոնք մինչ այդ էին տուն. 9:7 Նա ասաց նրանց սպանված. Դուրս եկեք: Եվ նրանք դուրս եկան ու սպանեցին քաղաքում։ 9:8 Եվ եղավ այնպես, երբ նրանք սպանում էին նրանց, և ես մնացի, որ Ես ընկա երեսիս վրա, աղաղակեցի և ասացի. կկործանես Իսրայելի ողջ մնացորդը քո բարկությունից Երուսաղեմի վրա թափվելիս։ 9:9 Այն ժամանակ նա ասաց ինձ չափազանց մեծ է, և երկիրը լի է արյունով, և քաղաքը լի է այլասերվածությունը, որովհետև ասում են, թե Տերը թողել է երկիրը և Տէրը չի տեսնում. 9:10 Եվ ինչ վերաբերում է ինձ, իմ աչքը չի խնայի, և ես չեմ խղճա, բայց ես կհատուցեմ նրանց ճանապարհը նրանց գլխին։ 9:11 Եվ ահա, կտավ հագած մարդը, որի կողքին կար թանաքը. կողմը, պատմեց այդ մասին՝ ասելով ինձ.