Ելք
32:1 Եվ երբ ժողովուրդը տեսավ, որ Մովսեսը ուշանում է իջնել այնտեղից
լեռ, ժողովուրդը հավաքվեց Ահարոնի մոտ և ասաց
«Վե՛ր կաց, մեզ աստվածներ արա, որոնք մեր առջևից կգնան. քանի որ այս Մովսեսը,
այն մարդը, ով մեզ հանեց Եգիպտոսի երկրից, մենք չգիտենք, թե ինչ կա
դառնալ նրանից:
32:2 Ահարոնն ասաց նրանց.
ձեր կանանց, ձեր տղաների և ձեր աղջիկների ականջները և բերեք
դրանք ինձ:
32:3 Եվ ամբողջ ժողովուրդը կտրեց ոսկյա ականջօղերը, որոնք իրենց մեջ էին
ականջները բերեց Ահարոնին։
32:4 Եւ ընդունեց զանոնք իրենց ձեռքէն, ու շինեց զայն գերեզմանով
գործիք, այն բանից հետո, երբ նա այն ձուլածոյ հորթ շինեց, և նրանք ասացին
աստուածներ, Իսրայէլ, որոնք քեզ հանեցին Եգիպտոսի երկրից։
32:5 Եւ Ահարոն տեսաւ զայն, շինեց զոհասեղանն առջև. և Ահարոնը շինեց
«Վաղը Տիրոջ տօնն է»։
32:6 Եւ վաղը վաղը վեր կացան, ողջակէզներ մատուցեցին, եւ
բերեց խաղաղության զոհեր; և ժողովուրդը նստեց ուտելու և խմելու,
և վեր կացավ խաղալու:
32:7 Եւ ասէ Տէր ց Մովսէս. քո ժողովրդի համար, որը
դու հանեցիր Եգիպտացիների երկրից, ապականեցին իրենց:
32:8 Անոնք շուտով շեղուեցան այն ճամբէն, զոր պատուիրեցի անոնց.
նրանք նրանց ձուլածոյ հորթ են սարքել, երկրպագել են նրան ու ստացել
զոհ մատուցեց անոր ու ըսաւ. «Սրանք են քո աստուածները, Իսրայէլ, որոնք ունեն»։
քեզ հանեց Եգիպտոսի երկրից։
32:9 Եհովան ասաց Մովսեսին. Ես տեսա այս ժողովրդին, և ահա,
կոշտ պարանոցով ժողովուրդ է.
32:10 Ուրեմն հիմա թող ինձ մենակ, որ իմ բարկությունը բորբոքվի նրանց վրա, և
որպէսզի սպառեմ զանոնք, ու քեզմէ մեծ ազգ պիտի դարձնեմ։
32:11 Մովսեսը աղաչեց իր Տէր Աստծուն և ասաց.
մոմ շիկացած քո ժողովրդի դեմ, որին դու դուրս հանեցիր այնտեղից
Եգիպտոսի երկիրը մեծ զորությամբ և հզոր ձեռքով.
32:12 Ուստի եգիպտացիները պետք է խոսեն և ասեն
նրանց դուրս հանելու, լեռներում կոտորելու և նրանց միջից ոչնչացնելու համար
երկրի երեսը? Դարձի՛ր քո կատաղի բարկությունից և ապաշխարի՛ր այս չարից
քո ժողովրդի դեմ։
32:13 Հիշիր Աբրահամին, Իսահակին և Իսրայելին՝ քո ծառաներին, որոնց երդվեցիր.
ինքդ քեզանով, ու ըսի անոնց
երկնքի աստղերն ու այս ամբողջ երկիրը, որի մասին ես խոսեցի, կտամ
քո սերնդին, և նրանք հավիտյան կժառանգեն այն:
32:14 Եւ Տէրը զղջաց այն չարիքի համար, որ մտածում էր անել իր հետ
Ժողովուրդ.
32:15 Մովսէս դարձաւ ու իջաւ լեռէն, ու երկու սեղանները
ցուցմունքները նրա ձեռքին էին, երկուսի վրա էլ գրված էին աղյուսակները
կողմերը; մի կողմից և մյուս կողմից գրված էին.
32:16 Եվ սեղանները Աստծո գործն էին, իսկ գրությունը՝ գրված
Աստված, փորագրված սեղանների վրա:
32:17 Երբ Յեսուն լսեց ժողովրդի աղմուկը, երբ նրանք աղաղակում էին, ասաց
Մովսեսին. «Ճամբարում պատերազմի աղմուկ է։
32:18 Նա ասաց
միթէ յաղթուելու համար աղաղակող ձայնն է, բայց ձայնը
Ես լսում եմ նրանց, ովքեր երգում են:
32:19 Եվ եղավ այնպես, երբ նա մոտեցավ բանակատեղին, նա տեսավ
հորթն ու պարը, և Մովսեսի բարկությունը բորբոքվեց, և նա գցեց
Սեղանները նրա ձեռքից դուրս հանեցիր և կոտրեց դրանք լեռան տակ։
32:20 Եվ նա վերցրեց հորթը, որ նրանք պատրաստել էին, և այրեց այն կրակի մեջ, և
փոշու վերածեց այն, ցողեց ջրի վրա և շինեց
Իսրայելի որդիները խմում են դրանից։
32:21 Մովսեսն ասաց Ահարոնին. Ի՞նչ արեց քեզ այս ժողովուրդը, որ դու.
մի՞թե նրանց վրա այդքան մեծ մեղք է բերվել։
32:22 Ահարոնն ասաց.
մարդիկ, որ նրանք դրված են չարության վրա:
32:23 Որովհետև նրանք ասացին ինձ
քանի որ այս Մովսեսը, այն մարդը, ով մեզ հանեց Եգիպտոսի երկրից
չգիտեմ, թե ինչ եղավ նրան:
32:24 Ես ասացի նրանց. Այսպիսով
տուին ինծի, ապա կրակի մէջ գցեցի, ու սա դուրս եկաւ
հորթ.
32:25 Եւ երբոր Մովսէսը տեսաւ թէ ժողովուրդը մերկ էր. (որովհետև Ահարոնը ստեղծել էր դրանք
մերկ են իրենց ամոթից իրենց թշնամիների մեջ :)
32:26 Այն ատեն Մովսէսը կանգնեց բանակատեղիի դռան մօտ ու ասաց.
կողմը? թող գա ինձ մոտ։ Ղեւիի բոլոր որդիները հավաքվեցին
միասին նրա հետ:
32:27 Նա ասաց նրանց. Այսպես է ասում Իսրայելի Տեր Աստվածը.
նրա սուրը նրա կողքին է, և բոլորովին դարպասից դարպաս ներս ու դուրս է գալիս
բանակատեղին, և ամեն մեկն իր եղբորը սպանի, և ամեն մեկն իր ընկերոջը,
և ամեն մարդ՝ իր մերձավորը։
32:2828 Եւ Ղեւիի որդիները արեցին Մովսէսի խօսքի համաձայն
Այդ օրը ժողովրդից մոտ երեք հազար մարդ ընկավ։
32:29 Քանի որ Մովսեսն ասել էր.
մարդը իր որդու և իր եղբոր վրա. որ նա ձեզ շնորհի ա
օրհնելով այս օրը:
32:30 Եվ եղավ այնպես, որ հաջորդ օրը Մովսեսն ասաց ժողովրդին
մեծ մեղք եմ գործել, և հիմա ես կբարձրանամ Տիրոջ մոտ.
գուցե ես քավություն անեմ քո մեղքի համար:
32:31 Մովսեսը վերադարձավ Տիրոջ մոտ և ասաց.
մեծ մեղք է, և նրանց դարձրել են ոսկյա աստվածներ։
32:32 Բայց հիմա, եթէ կամենաս ներել նրանց մեղքը. իսկ եթե ոչ, ջնջիր ինձ, ես աղոթում եմ
քեզ՝ քո գրած գրքից։
32:33 Եւ Տէրն ասաց Մովսէսին.
Ես ջնջեցի իմ գիրքը:
32:34 Ուստի հիմա գնացեք, առաջնորդեք ժողովրդին այն տեղը, որի մասին ես ասացի
դեպի քեզ, ահա իմ հրեշտակը կգնա քո առջևից
այն օրը, երբ ես այցելեմ, ես նրանց մեղքը տեսնելու եմ նրանց վրա:
32:35 Եւ Տէրը պատուհասեց ժողովրդին, քանի որ նրանք ստեղծեցին հորթը՝ Ահարոնի համար.
պատրաստված.