Դանիել 10:1 Պարսից Կյուրոս թագավորի երրորդ տարում մի բան հայտնվեց Դանիէլ, որի անունը Բաղտաշասար էր. և բանը ճշմարիտ էր, բայց նշանակված ժամանակը երկար էր, և նա հասկացավ այդ բանը և ստացավ տեսլականի ըմբռնում. 10:2 Այդ օրերին ես՝ Դանիելը, սգում էի երեք շաբաթ. 10:3 Ես հաճելի հաց չեմ կերել, միս ու գինի չեմ եկել իմ բերանում, ոչ էլ ես ինձ օծեցի, մինչև որ երեք շաբաթ անցավ կատարվեց։ 10:4 Եւ առաջին ամսի քսանչորսերորդ օրը, ինչպէս ես էի մեծ գետի կողմը, որը Հիդդեկելն է. 10:5 Այն ժամանակ ես բարձրացրի իմ աչքերը և նայեցի, և ահա մի մարդ հագած. բեհեզով, որուն մէջքերը կապուած էին Ուփազի նուրբ ոսկիով: 10:6 Նրա մարմինն էլ նման էր բերիլի, եւ նրա երեսը նման էր նրա տեսքին կայծակ, և նրա աչքերը կրակի ճրագների պես, և նրա ձեռքերն ու ոտքերը՝ նման գույնով՝ փայլեցված արույրով, և նրա խոսքերի ձայնը նման է ձայնին մի բազմության. 10:7 Եւ միայն ես՝ Դանիէլը տեսայ տեսիլքը, որովհետեւ ինձ հետ եղող մարդիկ չտեսան տեսլականը; բայց մի մեծ ցնցում ընկավ նրանց վրա, այնպես որ նրանք փախան թաքցնել իրենց. 10:8 Ուստի ես մնացի մենակ և տեսա այս մեծ տեսիլքը և այնտեղ իմ մեջ ուժ չմնաց, որովհետև իմ գեղեցկությունը վերածվեց իմ մեջ կոռուպցիան, և ես ուժ չունեի: 10:9 Բայց ես լսեցի նրա խօսքերի ձայնը, եւ երբ լսեցի նրա ձայնը խոսքերով, հետո ես խոր քնի մեջ էի երեսիս վրա, իսկ դեմքս՝ դեպի գետնին. 10:10 Եվ ահա մի ձեռք դիպավ ինձ, որը դրեց ինձ իմ ծնկների վրա և ձեռքերիս ափերը. 10:11 Նա ասաց ինձ այն խոսքերը, որ ես ասում եմ քեզ և կանգնում եմ ուղիղ, քանի որ ես հիմա քեզ համար եմ ուղարկվել է. Եվ երբ նա այս խոսքն ասաց ինձ, ես դողալով կանգնեցի։ 10:12 Այն ատեն ըսաւ ինծի. «Մի՛ վախնար, Դանիէլ. Դու դրել էիր քո սիրտը հասկանալու և խրատելու քեզ քո առաջ Աստված, քո խոսքերը լսվեցին, և ես եկել եմ քո խոսքերի համար: 10:13 Բայց Պարսկաստանի թագավորության իշխանը դիմադրեց ինձ քսանմեկ. Բայց ահա, Միքայելը, գլխավոր իշխաններից մեկը, եկավ ինձ օգնելու. եւ ես այնտեղ մնաց Պարսկաստանի թագավորների հետ։ 10:14 Հիմա ես եկել եմ քեզ հասկացնելու, թե ինչ է պատահելու քո ժողովրդին վերջին օրերը, որովհետև տեսիլքը շատ օրերի համար է: 10:15 Եվ երբ նա ասաց ինձ նման խոսքեր, ես երեսս ուղղեցի դեպի այն հող, և ես համր էի: 10:16 Եւ ահա՛ նմանութիւն որդւոց մարդոց դիպաւ շրթունքս իմ. ապա ես բացեցի բերանս, խոսեցի և ասացի նրան, ով առաջ էր ինձ, տե՛ր իմ, տեսիլքով իմ վիշտերը դարձան ինձ վրա, և ես ստացել եմ ուժ չպահեց. 10:17 17 Որովհետեւ ինչպէ՞ս կրնայ այս իմ տիրոջ ծառան խօսիլ այս իմ տիրոջ հետ. համար որպես ինձ համար իսկույն ուժ չմնաց իմ մեջ և չկա շունչ մնաց իմ մեջ. 10:18 Այն ատեն դարձեալ եկաւ ու դիպաւ ինծի, որպէս մարդ մը, և նա զորացրեց ինձ, 10:19 Եվ ասաց. «Ո՛վ շատ սիրելի մարդ, մի՛ վախեցիր. ուժեղ, այո, ուժեղ եղիր: Եվ երբ նա խոսեց ինձ հետ, ես այնտեղ էի զորացավ և ասաց. «Թող իմ տերը խոսի. քանզի դու զորացրիր ինձ. 10:20 Այն ժամանակ նա ասաց. իսկ հիմա ես վերադարձիր պատերազմելու Պարսկաստանի իշխանի հետ, և երբ ես դուրս գամ, ահա. Հունաստանի իշխանը կգա։ 10:21 Բայց ես քեզ ցոյց պիտի տամ այն, ինչ որ գրուած է ճշմարտութեան գրքում ոչ ոք չկա, որ ինձ հետ լինի այս բաներում, բացի քո Միքայելից իշխան.