Դանիել
10:1 Պարսից Կյուրոս թագավորի երրորդ տարում մի բան հայտնվեց
Դանիէլ, որի անունը Բաղտաշասար էր. և բանը ճշմարիտ էր, բայց
նշանակված ժամանակը երկար էր, և նա հասկացավ այդ բանը և ստացավ
տեսլականի ըմբռնում.
10:2 Այդ օրերին ես՝ Դանիելը, սգում էի երեք շաբաթ.
10:3 Ես հաճելի հաց չեմ կերել, միս ու գինի չեմ եկել իմ բերանում,
ոչ էլ ես ինձ օծեցի, մինչև որ երեք շաբաթ անցավ
կատարվեց։
10:4 Եւ առաջին ամսի քսանչորսերորդ օրը, ինչպէս ես էի
մեծ գետի կողմը, որը Հիդդեկելն է.
10:5 Այն ժամանակ ես բարձրացրի իմ աչքերը և նայեցի, և ահա մի մարդ հագած.
բեհեզով, որուն մէջքերը կապուած էին Ուփազի նուրբ ոսկիով:
10:6 Նրա մարմինն էլ նման էր բերիլի, եւ նրա երեսը նման էր նրա տեսքին
կայծակ, և նրա աչքերը կրակի ճրագների պես, և նրա ձեռքերն ու ոտքերը՝ նման
գույնով՝ փայլեցված արույրով, և նրա խոսքերի ձայնը նման է ձայնին
մի բազմության.
10:7 Եւ միայն ես՝ Դանիէլը տեսայ տեսիլքը, որովհետեւ ինձ հետ եղող մարդիկ չտեսան
տեսլականը; բայց մի մեծ ցնցում ընկավ նրանց վրա, այնպես որ նրանք փախան
թաքցնել իրենց.
10:8 Ուստի ես մնացի մենակ և տեսա այս մեծ տեսիլքը և այնտեղ
իմ մեջ ուժ չմնաց, որովհետև իմ գեղեցկությունը վերածվեց իմ մեջ
կոռուպցիան, և ես ուժ չունեի:
10:9 Բայց ես լսեցի նրա խօսքերի ձայնը, եւ երբ լսեցի նրա ձայնը
խոսքերով, հետո ես խոր քնի մեջ էի երեսիս վրա, իսկ դեմքս՝ դեպի
գետնին.
10:10 Եվ ահա մի ձեռք դիպավ ինձ, որը դրեց ինձ իմ ծնկների վրա և
ձեռքերիս ափերը.
10:11 Նա ասաց ինձ
այն խոսքերը, որ ես ասում եմ քեզ և կանգնում եմ ուղիղ, քանի որ ես հիմա քեզ համար եմ
ուղարկվել է. Եվ երբ նա այս խոսքն ասաց ինձ, ես դողալով կանգնեցի։
10:12 Այն ատեն ըսաւ ինծի. «Մի՛ վախնար, Դանիէլ.
Դու դրել էիր քո սիրտը հասկանալու և խրատելու քեզ քո առաջ
Աստված, քո խոսքերը լսվեցին, և ես եկել եմ քո խոսքերի համար:
10:13 Բայց Պարսկաստանի թագավորության իշխանը դիմադրեց ինձ քսանմեկ.
Բայց ահա, Միքայելը, գլխավոր իշխաններից մեկը, եկավ ինձ օգնելու. եւ ես
այնտեղ մնաց Պարսկաստանի թագավորների հետ։
10:14 Հիմա ես եկել եմ քեզ հասկացնելու, թե ինչ է պատահելու քո ժողովրդին
վերջին օրերը, որովհետև տեսիլքը շատ օրերի համար է:
10:15 Եվ երբ նա ասաց ինձ նման խոսքեր, ես երեսս ուղղեցի դեպի այն
հող, և ես համր էի:
10:16 Եւ ահա՛ նմանութիւն որդւոց մարդոց դիպաւ շրթունքս իմ.
ապա ես բացեցի բերանս, խոսեցի և ասացի նրան, ով առաջ էր
ինձ, տե՛ր իմ, տեսիլքով իմ վիշտերը դարձան ինձ վրա, և ես ստացել եմ
ուժ չպահեց.
10:17 17 Որովհետեւ ինչպէ՞ս կրնայ այս իմ տիրոջ ծառան խօսիլ այս իմ տիրոջ հետ. համար որպես
ինձ համար իսկույն ուժ չմնաց իմ մեջ և չկա
շունչ մնաց իմ մեջ.
10:18 Այն ատեն դարձեալ եկաւ ու դիպաւ ինծի, որպէս մարդ մը,
և նա զորացրեց ինձ,
10:19 Եվ ասաց. «Ո՛վ շատ սիրելի մարդ, մի՛ վախեցիր.
ուժեղ, այո, ուժեղ եղիր: Եվ երբ նա խոսեց ինձ հետ, ես այնտեղ էի
զորացավ և ասաց. «Թող իմ տերը խոսի. քանզի դու զորացրիր
ինձ.
10:20 Այն ժամանակ նա ասաց. իսկ հիմա ես
վերադարձիր պատերազմելու Պարսկաստանի իշխանի հետ, և երբ ես դուրս գամ, ահա.
Հունաստանի իշխանը կգա։
10:21 Բայց ես քեզ ցոյց պիտի տամ այն, ինչ որ գրուած է ճշմարտութեան գրքում
ոչ ոք չկա, որ ինձ հետ լինի այս բաներում, բացի քո Միքայելից
իշխան.