Գործք Առաքելոց 27:1 Եվ երբ որոշվեց, որ մենք պետք է նավարկենք դեպի Իտալիա, նրանք Պողոսին և որոշ այլ բանտարկյալների հանձնեց Հուլիոս անունով մեկին, ա Օգոստոսի խմբի հարյուրապետը։ 27:2 Եվ մտնելով Ադրամիտի նավը, մենք նավարկեցինք՝ նավարկելով Ասիայի ափերը; մեկ Արիստարքոս, մակեդոնացի Թեսաղոնիկեցի, լինելով մեզ հետ. 27:3 Իսկ հաջորդ օրը դիպանք Սիդոնին. Եվ Հուլիուսը քաղաքավարությամբ աղաչեց Պողոսը, և նրան ազատություն տվեց գնալ իր ընկերների մոտ՝ թարմանալու: 27:4 Եւ երբ այնտեղից ելանք, նաւարկեցինք Կիպրոսի տակով, որովհետեւ քամիները հակառակ էին. 27:5 Եվ երբ մենք նավարկեցինք Կիլիկիայի և Պամփիլիայի ծովերի վրայով, եկանք. Միրա, քաղաք Լիկիայում։ 27:6 Եւ այնտեղ հարիւրապետը գտաւ մի նաւ Ալեքսանդրիայի, որ նաւում էր դէպի Իտալիա. և նա մեզ դրեց այնտեղ: 27:7 Եվ երբ մենք շատ օրեր դանդաղ նավարկեցինք, և հազիվ հասանք Կնիդոսի դեմ, քամին չտուժեց մեզ, մենք նավարկեցինք Կրետե կղզու տակով, վերջ Սալմոնի դեմ; 27:88 Եվ հազիվ անցնելով այն, հասա մի տեղ, որը կոչվում է Տոնավաճառ ապաստարաններ; մոտ, որտեղ գտնվում էր Լասեա քաղաքը։ 27:9 Այժմ, երբ շատ ժամանակ էր ծախսվել, և երբ նավագնացությունն այժմ վտանգավոր էր, քանի որ ծոմն արդեն անցել էր, Պողոսը նրանց հորդորեց. 27:10 Եվ նրանց ասաց. և մեծ վնաս՝ ոչ միայն բեռնափոխադրման և նավի, այլև մեր կյանքի համար: 27:11 Այնուամենայնիվ, հարյուրապետը հավատաց տիրոջն ու տիրոջը նավը, ավելին, քան Պողոսի ասածները: 27:12 Եվ քանի որ հանգրվանը հարմար չէր ձմռանը, առավել եւս խորհուրդ է տրվում հեռանալ այնտեղից, եթե ինչ-որ կերպ կարող են հասնել Phenice, եւ այնտեղ ձմեռ; որը Կրետեի հանգրվանն է և ստում է դեպի հարավ-արևմուտք և հյուսիս-արևմուտք: 27:13 Եվ երբ հարավային քամին մեղմորեն փչեց՝ կարծելով, թե ձեռք են բերել իրենց նպատակը կորցնելով այնտեղից՝ նրանք նավարկեցին Կրետեի մոտակայքում։ 27:14 Բայց շատ չանցած՝ նրա դէմ բարձրացաւ փոթորկոտ քամի, որը կանչեց Եվրոկլիդոն. 27:15 Եվ երբ նավը բռնվեց և չկարողացավ դիմանալ քամուն, մենք թող քշի: 27:16 Եվ վազելով մի կղզու տակ, որը կոչվում է Կլաուդա, մենք շատ ունեինք նավով գալու աշխատանք. 27:17 Որոնք, երբ բարձրացրին, օգնեցին նաւին տակը. և, վախենալով, որ նրանք չընկնեն շարժվող ավազները, առագաստը նետեցին և այնպես էլ քշված էին: 27:18 Եվ մեզ սաստիկ փոթորկեց, հաջորդ օրը նրանք թեթևացրեց նավը; 27:19 Երրորդ օրը մենք մեր ձեռքով դուրս հանեցինք մեր ձեռքերով նավ. 27:20 Եվ երբ շատ օրերում ոչ արև, ոչ աստղեր երևացին, և ոչ էլ փոքր փոթորիկ ընկավ մեզ վրա, այնուհետև բոլոր հույսերը, որ մենք պետք է փրկվենք, վերացավ: 27:21 Բայց երկար ձեռնպահ մնալուց հետո Պողոսը կանգնեց նրանց մեջ, և ասաց. «Տե՛ր, դուք պետք է լսեիք ինձ և չկորցնեիք»: Կրետե, և այս վնասն ու կորուստը ձեռք բերել: 27:22 Եվ հիմա ես հորդորում եմ ձեզ ուրախ լինել, որովհետև կորուստ չի լինի. ձեր մեջ ինչ-որ մեկի կյանքը, բայց միայն նավից: 27:23 Որովհետև այս գիշեր ինձ մոտ կանգնեց Աստծո հրեշտակը, որի ես եմ և որը. ես ծառայում եմ, 27:24 Ասելով. Մի՛ վախեցիր, Պօղոս. քեզ պետք է կայսրի առաջ տանեն, և ահա Աստված քեզ է տվել բոլոր նրանց, ովքեր քեզ հետ նավարկում են։ 27:25 Ուստի, պարոնայք, ուրախ եղեք, որովհետև ես հավատում եմ Աստծուն, որ դա կլինի. նույնիսկ ինչպես ինձ ասացին. 27:26 Սակայն մենք պետք է գցվենք մի կղզու վրա: 27:27 Բայց երբ տասնչորսերորդ գիշերը եղաւ, երբ մեզ ներս քշեցին Ադրիա, մոտ կեսգիշերին նավավարները կարծեցին, որ մոտեցել են ոմանց երկիր; 27:28 Եվ ձայն տվեց և գտավ այն քսան չափով. և երբ նրանք գնացին. մի փոքր ավելի հեռու, նրանք նորից հնչեցին և գտան այն տասնհինգ չափի: 27:29 Այն ժամանակ վախենալով, որ մենք ժայռերի վրա չընկնենք, նրանք չորսը գցեցին խարիսխները դուրս եկան և մաղթեցին այդ օրը: 27:30 Եվ երբ նավաստիները պատրաստվում էին դուրս փախչել նավից, երբ նրանք թույլ տվեցին նավով իջնելով ծովը՝ գույնի տակ, ասես գցել էին խարիսխները դուրս են գալիս առաջնակից, 27:31 Պողոսը հարյուրապետին և զինվորներին ասաց նավը, դուք չեք կարող փրկվել: 27:32 Այնուհետև զինվորները կտրեցին նավի պարանները և թողեցին, որ նա ընկնի: 27:33 Եվ մինչ օրը մոտենում էր, Պողոսը աղաչում էր բոլորին, որ միս ընդունեն. ասելով. «Այսօր տասնչորսերորդ օրն է, որ դուք մնացել եք և շարունակեց ծոմ պահել՝ ոչինչ չվերցնելով: 27:34 Ուստի աղաչում եմ ձեզ, որ միս կերեք, քանի որ սա ձեր առողջության համար է ձեզանից ոչ մեկի գլխից մազ չի ընկնի։ 27:35 Եւ երբ այսպէս խօսեց, հաց առաւ եւ ներս գոհութիւն յայտնեց Աստծուն բոլորի ներկայությունը, և երբ կոտրեց այն, սկսեց ուտել: 27:36 Այնուհետև նրանք բոլորը ուրախացան և միս էլ վերցրին: 27:37 Եվ մենք բոլորովին նավի մեջ երկու հարյուր վաթսուն տասնվեց հոգի էինք: 27:38 Երբ նրանք բավական կերան, թեթևացրին նավը և դուրս հանեցին ցորենը ծովի մեջ. 27:39 Եվ երբ բացվեց, նրանք չճանաչեցին երկիրը, բայց հայտնաբերեցին ափով մի առվակ, որի մեջ մտան, եթե լիներ հնարավոր է, նավը խցկել: 27:40 Եվ երբ նրանք վերցրին խարիսխները, նրանք պարտավորվեցին ծովը, արձակեց ղեկի կապանքները և բարձրացրեց առագաստը դեպի ծովը քամին և գնաց դեպի ափ։ 27:41 Եւ ընկնելով մի տեղ, ուր երկու ծովեր միանում էին, նրանք նավը գետնին ընկան. իսկ առաջնամասը արագ կպչում էր, և մնում էր անշարժ, բայց խանգարում էր մի մասը կոտրվել է ալիքների ուժգնությամբ։ 27:42 Եվ զինվորների խորհուրդն էր սպանել բանտարկյալներին, որ չլինի նրանցից որևէ մեկը պետք է դուրս լողալ և փախչել: 27:43 Բայց հարիւրապետը, կամենալով փրկել Պօղոսին, ետ պահեց նրանց իրենց նպատակից. և հրամայեց, որ նրանք, ովքեր կարող են լողալ, նախ գցեն իրենց ի ծով, եւ ի ցամաք: 27:44 Իսկ մնացածը՝ ոմանք տախտակների վրա, իսկ ոմանք՝ նավի կոտրված կտորների վրա: Եվ այնպես եղավ, որ նրանք բոլորը ապահով փախան ցամաք: