Գործք Առաքելոց
27:1 Եվ երբ որոշվեց, որ մենք պետք է նավարկենք դեպի Իտալիա, նրանք
Պողոսին և որոշ այլ բանտարկյալների հանձնեց Հուլիոս անունով մեկին, ա
Օգոստոսի խմբի հարյուրապետը։
27:2 Եվ մտնելով Ադրամիտի նավը, մենք նավարկեցինք՝ նավարկելով
Ասիայի ափերը; մեկ Արիստարքոս, մակեդոնացի Թեսաղոնիկեցի, լինելով
մեզ հետ.
27:3 Իսկ հաջորդ օրը դիպանք Սիդոնին. Եվ Հուլիուսը քաղաքավարությամբ աղաչեց
Պողոսը, և նրան ազատություն տվեց գնալ իր ընկերների մոտ՝ թարմանալու:
27:4 Եւ երբ այնտեղից ելանք, նաւարկեցինք Կիպրոսի տակով, որովհետեւ
քամիները հակառակ էին.
27:5 Եվ երբ մենք նավարկեցինք Կիլիկիայի և Պամփիլիայի ծովերի վրայով, եկանք.
Միրա, քաղաք Լիկիայում։
27:6 Եւ այնտեղ հարիւրապետը գտաւ մի նաւ Ալեքսանդրիայի, որ նաւում էր դէպի Իտալիա.
և նա մեզ դրեց այնտեղ:
27:7 Եվ երբ մենք շատ օրեր դանդաղ նավարկեցինք, և հազիվ հասանք
Կնիդոսի դեմ, քամին չտուժեց մեզ, մենք նավարկեցինք Կրետե կղզու տակով, վերջ
Սալմոնի դեմ;
27:88 Եվ հազիվ անցնելով այն, հասա մի տեղ, որը կոչվում է Տոնավաճառ
ապաստարաններ; մոտ, որտեղ գտնվում էր Լասեա քաղաքը։
27:9 Այժմ, երբ շատ ժամանակ էր ծախսվել, և երբ նավագնացությունն այժմ վտանգավոր էր,
քանի որ ծոմն արդեն անցել էր, Պողոսը նրանց հորդորեց.
27:10 Եվ նրանց ասաց.
և մեծ վնաս՝ ոչ միայն բեռնափոխադրման և նավի, այլև մեր կյանքի համար:
27:11 Այնուամենայնիվ, հարյուրապետը հավատաց տիրոջն ու տիրոջը
նավը, ավելին, քան Պողոսի ասածները:
27:12 Եվ քանի որ հանգրվանը հարմար չէր ձմռանը, առավել եւս
խորհուրդ է տրվում հեռանալ այնտեղից, եթե ինչ-որ կերպ կարող են հասնել
Phenice, եւ այնտեղ ձմեռ; որը Կրետեի հանգրվանն է և ստում է
դեպի հարավ-արևմուտք և հյուսիս-արևմուտք:
27:13 Եվ երբ հարավային քամին մեղմորեն փչեց՝ կարծելով, թե ձեռք են բերել
իրենց նպատակը կորցնելով այնտեղից՝ նրանք նավարկեցին Կրետեի մոտակայքում։
27:14 Բայց շատ չանցած՝ նրա դէմ բարձրացաւ փոթորկոտ քամի, որը կանչեց
Եվրոկլիդոն.
27:15 Եվ երբ նավը բռնվեց և չկարողացավ դիմանալ քամուն, մենք
թող քշի:
27:16 Եվ վազելով մի կղզու տակ, որը կոչվում է Կլաուդա, մենք շատ ունեինք
նավով գալու աշխատանք.
27:17 Որոնք, երբ բարձրացրին, օգնեցին նաւին տակը.
և, վախենալով, որ նրանք չընկնեն շարժվող ավազները, առագաստը նետեցին և
այնպես էլ քշված էին:
27:18 Եվ մեզ սաստիկ փոթորկեց, հաջորդ օրը նրանք
թեթևացրեց նավը;
27:19 Երրորդ օրը մենք մեր ձեռքով դուրս հանեցինք մեր ձեռքերով
նավ.
27:20 Եվ երբ շատ օրերում ոչ արև, ոչ աստղեր երևացին, և ոչ էլ փոքր
փոթորիկ ընկավ մեզ վրա, այնուհետև բոլոր հույսերը, որ մենք պետք է փրկվենք, վերացավ:
27:21 Բայց երկար ձեռնպահ մնալուց հետո Պողոսը կանգնեց նրանց մեջ, և
ասաց. «Տե՛ր, դուք պետք է լսեիք ինձ և չկորցնեիք»:
Կրետե, և այս վնասն ու կորուստը ձեռք բերել:
27:22 Եվ հիմա ես հորդորում եմ ձեզ ուրախ լինել, որովհետև կորուստ չի լինի.
ձեր մեջ ինչ-որ մեկի կյանքը, բայց միայն նավից:
27:23 Որովհետև այս գիշեր ինձ մոտ կանգնեց Աստծո հրեշտակը, որի ես եմ և որը.
ես ծառայում եմ,
27:24 Ասելով. Մի՛ վախեցիր, Պօղոս. քեզ պետք է կայսրի առաջ տանեն, և ահա Աստված
քեզ է տվել բոլոր նրանց, ովքեր քեզ հետ նավարկում են։
27:25 Ուստի, պարոնայք, ուրախ եղեք, որովհետև ես հավատում եմ Աստծուն, որ դա կլինի.
նույնիսկ ինչպես ինձ ասացին.
27:26 Սակայն մենք պետք է գցվենք մի կղզու վրա:
27:27 Բայց երբ տասնչորսերորդ գիշերը եղաւ, երբ մեզ ներս քշեցին
Ադրիա, մոտ կեսգիշերին նավավարները կարծեցին, որ մոտեցել են ոմանց
երկիր;
27:28 Եվ ձայն տվեց և գտավ այն քսան չափով. և երբ նրանք գնացին.
մի փոքր ավելի հեռու, նրանք նորից հնչեցին և գտան այն տասնհինգ չափի:
27:29 Այն ժամանակ վախենալով, որ մենք ժայռերի վրա չընկնենք, նրանք չորսը գցեցին
խարիսխները դուրս եկան և մաղթեցին այդ օրը:
27:30 Եվ երբ նավաստիները պատրաստվում էին դուրս փախչել նավից, երբ նրանք թույլ տվեցին
նավով իջնելով ծովը՝ գույնի տակ, ասես գցել էին
խարիսխները դուրս են գալիս առաջնակից,
27:31 Պողոսը հարյուրապետին և զինվորներին ասաց
նավը, դուք չեք կարող փրկվել:
27:32 Այնուհետև զինվորները կտրեցին նավի պարանները և թողեցին, որ նա ընկնի:
27:33 Եվ մինչ օրը մոտենում էր, Պողոսը աղաչում էր բոլորին, որ միս ընդունեն.
ասելով. «Այսօր տասնչորսերորդ օրն է, որ դուք մնացել եք և
շարունակեց ծոմ պահել՝ ոչինչ չվերցնելով:
27:34 Ուստի աղաչում եմ ձեզ, որ միս կերեք, քանի որ սա ձեր առողջության համար է
ձեզանից ոչ մեկի գլխից մազ չի ընկնի։
27:35 Եւ երբ այսպէս խօսեց, հաց առաւ եւ ներս գոհութիւն յայտնեց Աստծուն
բոլորի ներկայությունը, և երբ կոտրեց այն, սկսեց ուտել:
27:36 Այնուհետև նրանք բոլորը ուրախացան և միս էլ վերցրին:
27:37 Եվ մենք բոլորովին նավի մեջ երկու հարյուր վաթսուն տասնվեց հոգի էինք:
27:38 Երբ նրանք բավական կերան, թեթևացրին նավը և դուրս հանեցին
ցորենը ծովի մեջ.
27:39 Եվ երբ բացվեց, նրանք չճանաչեցին երկիրը, բայց հայտնաբերեցին
ափով մի առվակ, որի մեջ մտան, եթե լիներ
հնարավոր է, նավը խցկել:
27:40 Եվ երբ նրանք վերցրին խարիսխները, նրանք պարտավորվեցին
ծովը, արձակեց ղեկի կապանքները և բարձրացրեց առագաստը դեպի ծովը
քամին և գնաց դեպի ափ։
27:41 Եւ ընկնելով մի տեղ, ուր երկու ծովեր միանում էին, նրանք նավը գետնին ընկան.
իսկ առաջնամասը արագ կպչում էր, և մնում էր անշարժ, բայց խանգարում էր
մի մասը կոտրվել է ալիքների ուժգնությամբ։
27:42 Եվ զինվորների խորհուրդն էր սպանել բանտարկյալներին, որ չլինի նրանցից որևէ մեկը
պետք է դուրս լողալ և փախչել:
27:43 Բայց հարիւրապետը, կամենալով փրկել Պօղոսին, ետ պահեց նրանց իրենց նպատակից.
և հրամայեց, որ նրանք, ովքեր կարող են լողալ, նախ գցեն իրենց
ի ծով, եւ ի ցամաք:
27:44 Իսկ մնացածը՝ ոմանք տախտակների վրա, իսկ ոմանք՝ նավի կոտրված կտորների վրա: Եվ
այնպես եղավ, որ նրանք բոլորը ապահով փախան ցամաք: