Գործք Առաքելոց 23:1 Եվ Պողոսը ջանասիրաբար տեսնելով ատյանը՝ ասաց մինչև այսօր ապրել են Աստծո առջև ողջ խղճով: 23:2 Եւ Անանիա քահանայապետը հրամայեց իր կողքին կանգնածներին՝ հարուածել նրան բերանի վրա: 23:3 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ անոր. նստում ես ինձ դատելու ըստ օրենքի, և պատվիրում ես, որ ինձ զարկեն օրենքին հակառակ? 23:4 Եւ եղողները ասեցին. 23:5 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ. գրված է. «Քո ժողովրդի իշխանին մի՛ չարախոսիր»։ 23:6 Բայց երբ Պողոսը հասկացավ, որ մի մասը սադուկեցիներ են, իսկ մյուսները Փարիսեցիներ, նա աղաղակեց ժողովում. «Մարդի՛կ և եղբայրնե՛ր, ես ա Փարիսեցի, փարիսեցիի որդի. նրանց հույսի և հարության մահացած ինձ հարցականի տակ են դնում. 23:7 Եւ երբ նա ասեց, վիճաբանութիւն եղաւ փարիսեցիների միջեւ և սադուկեցիները, և բազմությունը բաժանվեց: 23:8 Քանի որ սադուկեցիներն ասում են, որ հարություն չկա, ոչ հրեշտակ, ոչ էլ. ոգին, բայց փարիսեցիները խոստովանում են երկուսն էլ։ 23:9 Եւ մեծ աղաղակ բարձրացաւ, եւ դպիրները, որ փարիսեցիներից էին մի մասը վեր կացավ և կռվեց ու ասաց. «Մենք այս մարդու մեջ չարիք չենք գտնում ոգին կամ հրեշտակը խօսեցաւ անոր հետ, Աստուծոյ դէմ չկռուինք։ 23:10 Եվ երբ մեծ վիճաբանություն եղավ, զորավարը, վախենալով, որ Պողոսին պետք էր կտոր-կտոր անել, հրամայեցին զինվորներին իջնել և բռնությամբ վերցնել նրան իրենց միջից և բերել նրան ամրոցի մեջ։ 23:11 Եվ հաջորդ գիշերը Տերը կանգնեց նրա մոտ և ասաց ցնծա, Պողոս, որովհետև ինչպես Երուսաղեմում վկայեցիր իմ մասին, այնպես էլ պետք է. վկայեք նաև Հռոմում։ 23:12 Երբ առաւօտ եղաւ, հրեաներից ոմանք միացան ու կապեցին իրենք իրենց անեծքի տակ ասում են, որ ոչ ուտելու են, ոչ էլ խմելու մինչև որ նրանք սպանեցին Պողոսին: 23:13 Եվ նրանք ավելի քան քառասուն էին, ովքեր պատրաստեցին այս դավադրությունը: 23:14 Եվ նրանք եկան քահանայապետների և երեցների մոտ և ասացին. ինքներս մեզ մեծ անեծքի տակ, որ մենք ոչինչ չենք ուտում, քանի դեռ չենք ունեցել սպանված Պողոսը. 23:15 Ուրեմն դուք ատեանի հետ ցոյց տուէք գլխաւորին, որ նա վաղը նրան իջեցրեք ձեզ մոտ, կարծես ինչ-որ բան կխնդրեիք ավելի լավ է նրա մասին, և մենք, կամ երբ նա մոտենա, պատրաստ ենք սպանել նրան։ 23:16 Երբ Պողոսի քրոջ որդին լսեց նրանց դարանակալման մասին, գնաց և. մտավ ամրոց և ասաց Պողոսին. 23:17 Այն ժամանակ Պօղոս իր մօտ կանչեց հարիւրապետներից մէկին և ասաց Երիտասարդը՝ ցեղապետին, քանի որ նա մի բան ունի ասելու նրան։ 23:18 Եւ նա բռնեց նրան, տարաւ զօրավարի մօտ եւ ասաց բանտարկյալն ինձ կանչեց իր մոտ և աղոթեց, որ բերեմ այս երիտասարդին դու, ով քեզ ասելու բան ունի: 23:19 Այն ատեն զօրավարը բռնեց անոր ձեռքէն ու անոր հետ քովը մի կողմ գնաց առանձին-առանձին հարցրեց նրան. «Ի՞նչ ես դու ինձ ասելու»: 23:20 Եւ նա ասաց Պօղոսը վաղը ատեանի մէջ իջեցրո՛ւ, որպէս թէ հարցնէին որոշ չափով ավելի կատարյալ: 23:21 Բայց դու մի՛ զիջիր նրանց. ավելի քան քառասուն մարդ, որոնք իրենց երդումով կապել են, որ նրանք ո՛չ կուտեն ու ո՛չ կը խմեն, մինչեւ որ սպանեն զայն պատրաստ է, քեզնից խոստում է փնտրում: 23:22 Ուստի ավագը թողեց երիտասարդին հեռանա և պատվիրեց նրան դու ոչ ոքի չասես, որ դու այս բաներն ինձ ցույց տվեցիր: 23:23 Եւ նա կանչեց իր մօտ երկու հարիւրապետ՝ ասելով զինվորներ գնալ Կեսարիա, և ձիավորները վաթսուն տասը, և նիզակակիրներ երկու հարյուր գիշերվա երրորդ ժամին. 23:24 Եվ նրանց գազաններ տրամադրեք, որպեսզի Պողոսին նստեցնեն և ապահով բերեն նրան Ֆելիքս կուսակալին։ 23:25 Եվ նա նամակ գրեց այսպես. 23:26 Կլավդիոս Լիսիասը ողջույն է ուղարկում գերազանց կառավարիչ Ֆելիքսին. 23:27 Այս մարդը վերցուեցաւ Հրեաներից, եւ պիտի սպանուէր նրանցից: Հետո ես բանակով եկա և փրկեցի նրան՝ հասկանալով, որ նա է հռոմեացի։ 23:28 Եվ երբ ես իմանայի այն պատճառը, որի համար նրանք մեղադրում էին նրան, ես հանեց զնա ի խորհուրդ իւրեանց: 23:29 Ես հասկացա, որ մեղադրվում են իրենց օրենքի հարցերի համար, բայց ունեն մահուան կամ կապանքների արժանի ոչինչ նրա վրայ չէր դրւում։ 23:30 Եւ երբ ինձ պատմեցին, թէ հրեաները այդ մարդուն դարանակալեցին, ես ուղարկեցի իսկոյն քեզ մօտ, եւ իր մեղադրողներին էլ պատուիրեց ասել քո առաջ ինչ ունեին նրա դեմ։ Հրաժեշտ. 23:31 Այն ատեն զինուորները, ինչպէս հրամայուած էր իրենց, առան Պօղոսը եւ բերին զայն գիշերով Անտիպատրիս։ 23:32 Հաջորդ օրը նրանք թողեցին ձիավորներին, որ գնան նրա հետ, և վերադարձան այնտեղ ամրոց: 23:33 Ով, երբ նրանք եկան Կեսարիա և մատնեցին թուղթը կառավարիչն էլ Պողոսին ներկայացրեց իր առաջ։ 23:34 Եվ երբ կուսակալը կարդաց նամակը, հարցրեց, թե որ գավառից է էր. Եվ երբ հասկացավ, որ ինքը Կիլիկիայից է. 23:35 Ես կլսեմ քեզ, - ասաց նա, երբ գան քո մեղադրողները: Եւ նա հրամայեց նրան պահել Հերովդեսի դատաստանում։