Գործք Առաքելոց
23:1 Եվ Պողոսը ջանասիրաբար տեսնելով ատյանը՝ ասաց
մինչև այսօր ապրել են Աստծո առջև ողջ խղճով:
23:2 Եւ Անանիա քահանայապետը հրամայեց իր կողքին կանգնածներին՝ հարուածել
նրան բերանի վրա:
23:3 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ անոր.
նստում ես ինձ դատելու ըստ օրենքի, և պատվիրում ես, որ ինձ զարկեն
օրենքին հակառակ?
23:4 Եւ եղողները ասեցին.
23:5 Այն ատեն Պօղոս ըսաւ.
գրված է. «Քո ժողովրդի իշխանին մի՛ չարախոսիր»։
23:6 Բայց երբ Պողոսը հասկացավ, որ մի մասը սադուկեցիներ են, իսկ մյուսները
Փարիսեցիներ, նա աղաղակեց ժողովում. «Մարդի՛կ և եղբայրնե՛ր, ես ա
Փարիսեցի, փարիսեցիի որդի. նրանց հույսի և հարության
մահացած ինձ հարցականի տակ են դնում.
23:7 Եւ երբ նա ասեց, վիճաբանութիւն եղաւ փարիսեցիների միջեւ
և սադուկեցիները, և բազմությունը բաժանվեց:
23:8 Քանի որ սադուկեցիներն ասում են, որ հարություն չկա, ոչ հրեշտակ, ոչ էլ.
ոգին, բայց փարիսեցիները խոստովանում են երկուսն էլ։
23:9 Եւ մեծ աղաղակ բարձրացաւ, եւ դպիրները, որ փարիսեցիներից էին
մի մասը վեր կացավ և կռվեց ու ասաց. «Մենք այս մարդու մեջ չարիք չենք գտնում
ոգին կամ հրեշտակը խօսեցաւ անոր հետ, Աստուծոյ դէմ չկռուինք։
23:10 Եվ երբ մեծ վիճաբանություն եղավ, զորավարը, վախենալով, որ
Պողոսին պետք էր կտոր-կտոր անել, հրամայեցին զինվորներին
իջնել և բռնությամբ վերցնել նրան իրենց միջից և բերել նրան
ամրոցի մեջ։
23:11 Եվ հաջորդ գիշերը Տերը կանգնեց նրա մոտ և ասաց
ցնծա, Պողոս, որովհետև ինչպես Երուսաղեմում վկայեցիր իմ մասին, այնպես էլ պետք է.
վկայեք նաև Հռոմում։
23:12 Երբ առաւօտ եղաւ, հրեաներից ոմանք միացան ու կապեցին
իրենք իրենց անեծքի տակ ասում են, որ ոչ ուտելու են, ոչ էլ խմելու
մինչև որ նրանք սպանեցին Պողոսին:
23:13 Եվ նրանք ավելի քան քառասուն էին, ովքեր պատրաստեցին այս դավադրությունը:
23:14 Եվ նրանք եկան քահանայապետների և երեցների մոտ և ասացին.
ինքներս մեզ մեծ անեծքի տակ, որ մենք ոչինչ չենք ուտում, քանի դեռ չենք ունեցել
սպանված Պողոսը.
23:15 Ուրեմն դուք ատեանի հետ ցոյց տուէք գլխաւորին, որ նա
վաղը նրան իջեցրեք ձեզ մոտ, կարծես ինչ-որ բան կխնդրեիք
ավելի լավ է նրա մասին, և մենք, կամ երբ նա մոտենա, պատրաստ ենք
սպանել նրան։
23:16 Երբ Պողոսի քրոջ որդին լսեց նրանց դարանակալման մասին, գնաց և.
մտավ ամրոց և ասաց Պողոսին.
23:17 Այն ժամանակ Պօղոս իր մօտ կանչեց հարիւրապետներից մէկին և ասաց
Երիտասարդը՝ ցեղապետին, քանի որ նա մի բան ունի ասելու
նրան։
23:18 Եւ նա բռնեց նրան, տարաւ զօրավարի մօտ եւ ասաց
բանտարկյալն ինձ կանչեց իր մոտ և աղոթեց, որ բերեմ այս երիտասարդին
դու, ով քեզ ասելու բան ունի:
23:19 Այն ատեն զօրավարը բռնեց անոր ձեռքէն ու անոր հետ քովը մի կողմ գնաց
առանձին-առանձին հարցրեց նրան. «Ի՞նչ ես դու ինձ ասելու»:
23:20 Եւ նա ասաց
Պօղոսը վաղը ատեանի մէջ իջեցրո՛ւ, որպէս թէ հարցնէին
որոշ չափով ավելի կատարյալ:
23:21 Բայց դու մի՛ զիջիր նրանց.
ավելի քան քառասուն մարդ, որոնք իրենց երդումով կապել են, որ նրանք
ո՛չ կուտեն ու ո՛չ կը խմեն, մինչեւ որ սպանեն զայն
պատրաստ է, քեզնից խոստում է փնտրում:
23:22 Ուստի ավագը թողեց երիտասարդին հեռանա և պատվիրեց նրան
դու ոչ ոքի չասես, որ դու այս բաներն ինձ ցույց տվեցիր:
23:23 Եւ նա կանչեց իր մօտ երկու հարիւրապետ՝ ասելով
զինվորներ գնալ Կեսարիա, և ձիավորները վաթսուն տասը, և
նիզակակիրներ երկու հարյուր գիշերվա երրորդ ժամին.
23:24 Եվ նրանց գազաններ տրամադրեք, որպեսզի Պողոսին նստեցնեն և ապահով բերեն նրան
Ֆելիքս կուսակալին։
23:25 Եվ նա նամակ գրեց այսպես.
23:26 Կլավդիոս Լիսիասը ողջույն է ուղարկում գերազանց կառավարիչ Ֆելիքսին.
23:27 Այս մարդը վերցուեցաւ Հրեաներից, եւ պիտի սպանուէր նրանցից:
Հետո ես բանակով եկա և փրկեցի նրան՝ հասկանալով, որ նա է
հռոմեացի։
23:28 Եվ երբ ես իմանայի այն պատճառը, որի համար նրանք մեղադրում էին նրան, ես
հանեց զնա ի խորհուրդ իւրեանց:
23:29 Ես հասկացա, որ մեղադրվում են իրենց օրենքի հարցերի համար, բայց ունեն
մահուան կամ կապանքների արժանի ոչինչ նրա վրայ չէր դրւում։
23:30 Եւ երբ ինձ պատմեցին, թէ հրեաները այդ մարդուն դարանակալեցին, ես ուղարկեցի
իսկոյն քեզ մօտ, եւ իր մեղադրողներին էլ պատուիրեց ասել
քո առաջ ինչ ունեին նրա դեմ։ Հրաժեշտ.
23:31 Այն ատեն զինուորները, ինչպէս հրամայուած էր իրենց, առան Պօղոսը եւ բերին զայն
գիշերով Անտիպատրիս։
23:32 Հաջորդ օրը նրանք թողեցին ձիավորներին, որ գնան նրա հետ, և վերադարձան այնտեղ
ամրոց:
23:33 Ով, երբ նրանք եկան Կեսարիա և մատնեցին թուղթը
կառավարիչն էլ Պողոսին ներկայացրեց իր առաջ։
23:34 Եվ երբ կուսակալը կարդաց նամակը, հարցրեց, թե որ գավառից է
էր. Եվ երբ հասկացավ, որ ինքը Կիլիկիայից է.
23:35 Ես կլսեմ քեզ, - ասաց նա, երբ գան քո մեղադրողները: Եւ նա
հրամայեց նրան պահել Հերովդեսի դատաստանում։