Գործք Առաքելոց 22:1 Մարդիկ, եղբայրնե՛ր և հայրե՛ր, լսե՛ք իմ պաշտպանությունը, որին ես հիմա ներկայացնում եմ դու. 22:2 (Եվ երբ լսեցին, որ նա եբրայերեն լեզվով խոսեց նրանց հետ, նրանք ավելի շատ լռեց, և նա ասաց. 22:3 Ես իսկապես հրեա մարդ եմ, ծնվել եմ Կիլիկիայի Տարսոն քաղաքում, սակայն. այս քաղաքում մեծացել է Գամաղիելի ոտքերի մոտ և ուսուցանում է ըստ նրա հայրերի օրենքի կատարյալ ձևը և նախանձախնդիր էր Աստված, ինչպես դուք բոլորդ եք այսօր: 22:4 Եվ ես հալածեցի այս ճանապարհը մինչև մահ, կապելով և հանձնելով բանտերը և՛ տղամարդկանց, և՛ կանանց: 22:5 Ինչպէս նաեւ քահանայապետն է վկայում ինձ, եւ ամբողջ ունեցուածքը երէցներ, որոնցմէ ալ նամակներ ստացայ եղբայրներուն ու գնացի Դամասկոս՝ այնտեղ կապուածներին Երուսաղէմ բերելու համար պատժվել է. 22:6 Եվ եղավ այնպես, որ երբ ես ճամփորդեցի և մոտեցա Դամասկոս կեսօրին, հանկարծ երկնքից մի մեծ լույս փայլեց շուրջս. 22:7 Ես ընկա գետնին և լսեցի մի ձայն, որն ասում էր ինձ. Սավուղ, ինչո՞ւ ես ինձ հալածում։ 22:8 Ես պատասխանեցի. «Ո՞վ ես դու, Տէ՛ր. Եւ նա ասաց ինձ. «Ես Յիսուսն եմ»: Նազարեթ, որին դու հալածում ես։ 22:9 Եւ նրանք, որ ինձ հետ էին, տեսան լոյսը եւ վախեցան. բայց նրանք չլսեցին նրա ձայնը, ով խոսեց ինձ հետ: 22:10 Ես ասացի. «Ի՞նչ անեմ, Տե՛ր. Եվ Տերն ասաց ինձ գնա Դամասկոս; և այնտեղ քեզ կպատմվի այն ամենի մասին, ինչ նշանակված են քեզ անելու համար: 22:11 Եվ երբ ես չկարողացա տեսնել այդ լույսի փառքը, առաջնորդվելով նրանց կողմից Ինձ հետ եղողների ձեռքով եկա Դամասկոս։ 22:1212 Եւ մէկ Անանիա՝ օրէնքի համաձայն բարեպաշտ մարդ, բարի վկայութիւն ունեցող այնտեղ բնակվող բոլոր հրեաներից, 22:13 Եկավ ինձ մոտ, կանգնեց և ասաց ինձ. Սավուղ եղբայր, ընդունիր քո տեսողություն. Եվ նույն ժամին ես նայեցի նրան։ 22:14 Եւ նա ասաց. Աստուած մեր հայրերի ընտրեց քեզ, որ դու պետք է իմանար նրա կամքը և տեսնեիր այդ Ուղղակի մեկին և լսես նրան նրա բերանի ձայնը. 22:15 Որովհետև դու նրա վկան կլինես բոլոր մարդկանց համար այն, ինչ տեսել ես և լսվեց. 22:16 Իսկ հիմա ինչո՞ւ ես ուշանում. վե՛ր կաց, մկրտվի՛ր և լուա՛ քո մեղքերը՝ կանչելով Տիրոջ անունը։ 22:17 Եւ եղաւ որ, երբ դարձեալ Երուսաղէմ եկայ, նոյնիսկ մինչ ես աղոթում էի տաճարում, ես տրանսի մեջ էի. 22:18 Եվ տեսա, որ նա ասում էր ինձ Երուսաղեմ, քանի որ նրանք չեն ընդունի քո վկայությունը իմ մասին: 22:19 Ես ասացի ժողովի՛ր քեզ հաւատացողներին: 22:20 Եվ երբ թափվեց քո նահատակ Ստեփանոսի արյունը, ես նույնպես կանգնած էի և համաձայնելով նրա մահվանը, և պահեց նրանց հագուստները, որոնք սպանեց նրան. 22:21 Նա ասաց ինձ. Հեթանոսներ. 22:22 Եվ նրանք լսեցին նրան այս խոսքը, և ապա բարձրացրին իրենց «Հեռացրո՛ւ այս մարդուն երկրից, որովհետև դա այդպես չէ»: հարմար է, որ նա պետք է ապրի: 22:23 Եվ երբ նրանք աղաղակեցին, գցեցին իրենց հագուստները և փոշի նետեցին մեջը. օդը, 22:24 Գլխավոր նավապետը հրամայեց, որ նրան բերեն ամրոց և հրամայեց որ նրան պետք է խարազանել. որպեսզի նա կարողանա իմանալ, թե ինչու նրանք այդպես լաց եղան նրա դեմ։ 22:25 Եւ երբ նրան կապում էին կապանքներով, Պօղոս ասեց հարիւրապետին, որ կողքի կանգնել, Արդյո՞ք քեզ օրինավոր է խարազանել հռոմեացի մարդուն, և չդատապարտված? 22:26 Երբ հարյուրապետը լսեց, գնաց և ասաց զորավարին. «Զգո՛յշ եղիր, թե ինչ ես անում, որովհետեւ այս մարդը հռոմեացի է»: 22:27 Այն ժամանակ նավապետը եկավ և ասաց նրան. Ասա ինձ, դու Ռոման? Նա ասաց՝ այո։ 22:28 Նավապետը պատասխանեց ազատություն։ Պողոսն ասաց. «Բայց ես ազատ եմ ծնվել»: 22:29 Այն ատեն իսկոյն հեռացան անկէ, որ պիտի քննէին զինք. և նավապետը նույնպես վախեցավ, երբ իմացավ, որ նա ա Ռոման, և քանի որ նա կապել էր նրան։ 22:30 Վաղը, որովհետև նա կիմանար, թե ինչի համար է մեղադրվում էր հրեաների կողմից, նա ազատեց նրան իր կապանքներից և հրամայեց քահանայապետները և նրանց ամբողջ խորհուրդը երևան, և Պողոսին իջեցրին, և դրեց նրան նրանց առաջ: