Գործք Առաքելոց
22:1 Մարդիկ, եղբայրնե՛ր և հայրե՛ր, լսե՛ք իմ պաշտպանությունը, որին ես հիմա ներկայացնում եմ
դու.
22:2 (Եվ երբ լսեցին, որ նա եբրայերեն լեզվով խոսեց նրանց հետ, նրանք
ավելի շատ լռեց, և նա ասաց.
22:3 Ես իսկապես հրեա մարդ եմ, ծնվել եմ Կիլիկիայի Տարսոն քաղաքում, սակայն.
այս քաղաքում մեծացել է Գամաղիելի ոտքերի մոտ և ուսուցանում է ըստ նրա
հայրերի օրենքի կատարյալ ձևը և նախանձախնդիր էր
Աստված, ինչպես դուք բոլորդ եք այսօր:
22:4 Եվ ես հալածեցի այս ճանապարհը մինչև մահ, կապելով և հանձնելով
բանտերը և՛ տղամարդկանց, և՛ կանանց:
22:5 Ինչպէս նաեւ քահանայապետն է վկայում ինձ, եւ ամբողջ ունեցուածքը
երէցներ, որոնցմէ ալ նամակներ ստացայ եղբայրներուն ու գնացի
Դամասկոս՝ այնտեղ կապուածներին Երուսաղէմ բերելու համար
պատժվել է.
22:6 Եվ եղավ այնպես, որ երբ ես ճամփորդեցի և մոտեցա
Դամասկոս կեսօրին, հանկարծ երկնքից մի մեծ լույս փայլեց
շուրջս.
22:7 Ես ընկա գետնին և լսեցի մի ձայն, որն ասում էր ինձ.
Սավուղ, ինչո՞ւ ես ինձ հալածում։
22:8 Ես պատասխանեցի. «Ո՞վ ես դու, Տէ՛ր. Եւ նա ասաց ինձ. «Ես Յիսուսն եմ»:
Նազարեթ, որին դու հալածում ես։
22:9 Եւ նրանք, որ ինձ հետ էին, տեսան լոյսը եւ վախեցան. բայց
նրանք չլսեցին նրա ձայնը, ով խոսեց ինձ հետ:
22:10 Ես ասացի. «Ի՞նչ անեմ, Տե՛ր. Եվ Տերն ասաց ինձ
գնա Դամասկոս; և այնտեղ քեզ կպատմվի այն ամենի մասին, ինչ
նշանակված են քեզ անելու համար:
22:11 Եվ երբ ես չկարողացա տեսնել այդ լույսի փառքը, առաջնորդվելով նրանց կողմից
Ինձ հետ եղողների ձեռքով եկա Դամասկոս։
22:1212 Եւ մէկ Անանիա՝ օրէնքի համաձայն բարեպաշտ մարդ, բարի վկայութիւն ունեցող
այնտեղ բնակվող բոլոր հրեաներից,
22:13 Եկավ ինձ մոտ, կանգնեց և ասաց ինձ. Սավուղ եղբայր, ընդունիր քո
տեսողություն. Եվ նույն ժամին ես նայեցի նրան։
22:14 Եւ նա ասաց. Աստուած մեր հայրերի ընտրեց քեզ, որ դու
պետք է իմանար նրա կամքը և տեսնեիր այդ Ուղղակի մեկին և լսես նրան
նրա բերանի ձայնը.
22:15 Որովհետև դու նրա վկան կլինես բոլոր մարդկանց համար այն, ինչ տեսել ես և
լսվեց.
22:16 Իսկ հիմա ինչո՞ւ ես ուշանում. վե՛ր կաց, մկրտվի՛ր և լուա՛ քո
մեղքերը՝ կանչելով Տիրոջ անունը։
22:17 Եւ եղաւ որ, երբ դարձեալ Երուսաղէմ եկայ, նոյնիսկ
մինչ ես աղոթում էի տաճարում, ես տրանսի մեջ էի.
22:18 Եվ տեսա, որ նա ասում էր ինձ
Երուսաղեմ, քանի որ նրանք չեն ընդունի քո վկայությունը իմ մասին:
22:19 Ես ասացի
ժողովի՛ր քեզ հաւատացողներին:
22:20 Եվ երբ թափվեց քո նահատակ Ստեփանոսի արյունը, ես նույնպես կանգնած էի
և համաձայնելով նրա մահվանը, և պահեց նրանց հագուստները, որոնք
սպանեց նրան.
22:21 Նա ասաց ինձ.
Հեթանոսներ.
22:22 Եվ նրանք լսեցին նրան այս խոսքը, և ապա բարձրացրին իրենց
«Հեռացրո՛ւ այս մարդուն երկրից, որովհետև դա այդպես չէ»:
հարմար է, որ նա պետք է ապրի:
22:23 Եվ երբ նրանք աղաղակեցին, գցեցին իրենց հագուստները և փոշի նետեցին մեջը.
օդը,
22:24 Գլխավոր նավապետը հրամայեց, որ նրան բերեն ամրոց և հրամայեց
որ նրան պետք է խարազանել. որպեսզի նա կարողանա իմանալ, թե ինչու
նրանք այդպես լաց եղան նրա դեմ։
22:25 Եւ երբ նրան կապում էին կապանքներով, Պօղոս ասեց հարիւրապետին, որ
կողքի կանգնել, Արդյո՞ք քեզ օրինավոր է խարազանել հռոմեացի մարդուն, և
չդատապարտված?
22:26 Երբ հարյուրապետը լսեց, գնաց և ասաց զորավարին.
«Զգո՛յշ եղիր, թե ինչ ես անում, որովհետեւ այս մարդը հռոմեացի է»:
22:27 Այն ժամանակ նավապետը եկավ և ասաց նրան. Ասա ինձ, դու
Ռոման? Նա ասաց՝ այո։
22:28 Նավապետը պատասխանեց
ազատություն։ Պողոսն ասաց. «Բայց ես ազատ եմ ծնվել»:
22:29 Այն ատեն իսկոյն հեռացան անկէ, որ պիտի քննէին զինք.
և նավապետը նույնպես վախեցավ, երբ իմացավ, որ նա ա
Ռոման, և քանի որ նա կապել էր նրան։
22:30 Վաղը, որովհետև նա կիմանար, թե ինչի համար է
մեղադրվում էր հրեաների կողմից, նա ազատեց նրան իր կապանքներից և հրամայեց
քահանայապետները և նրանց ամբողջ խորհուրդը երևան, և Պողոսին իջեցրին,
և դրեց նրան նրանց առաջ: