2 Սամուել
13:1 Եւ սրանից յետոյ եղաւ, որ Դաւիթի որդի Աբիսողոմն ուներ փառք
քույրը, որի անունը Թամար էր; Դավթի որդի Ամնոնը սիրում էր նրան։
13:2 Եւ Ամնոն այնպէս զայրացաւ, որ հիւանդացաւ քրոջ իւր Թամարի համար. նրա համար
կույս էր; և Ամնոնը մտածեց, որ նրա համար դժվար է որևէ բան անել նրա հետ:
13:3 Բայց Ամնոնն ուներ մի ընկեր, որի անունը Հովնադաբ էր, Սեմայի որդի.
Դավթի եղբայրը, և Հովնադաբը շատ խորամանկ մարդ էր։
13:4 Նա ասաց նրան.
առ այսօր չե՞ս ասի ինձ։ Ամնոնն ասաց նրան
եղբայր Աբիսողոմի քույրը։
13:5 Հովնադաբն ասաց նրան.
հիվանդ, և երբ քո հայրը գա քեզ տեսնելու, ասա նրան.
թող գա իմ քույրը՝ Թամարը, ինձ միս տա, միսը հագցրու իմ մեջ
տեսողություն, որ տեսնեմ ու ուտեմ նրա ձեռքից։
13:6 Եւ Ամնոն պառկեցաւ, եւ ինքզինք հիւանդացաւ
«Տե՛ս նրան», - ասաց Ամնոնը թագավորին
արի՛ և ինձ համար մի երկու թխվածք պատրաստիր իմ աչքի առաջ, որպեսզի ես ուտեմ նրա մոտ
ձեռքը.
13:7 Այն ժամանակ Դավիթը տուն ուղարկեց Թամարի մոտ՝ ասելով. «Գնա քո եղբոր՝ Ամնոնի մոտ»:
տուն, և նրան միս հագցրեք։
13:8 Եւ Թամար գնաց իր եղբօր՝ Ամնոնի տունը. եւ նա պառկեցաւ։ Եվ
նա վերցրեց ալյուրը, հունցեց այն, տորթեր պատրաստեց նրա աչքին և արեց
թխել տորթերը.
13:9 Եւ նա վերցրեց մի թավ, եւ թափեց դրանք առաջ նրա. բայց նա հրաժարվեց
ուտել. Ամնոնն ասաց. Եվ նրանք ամեն անգամ դուրս էին գալիս
մարդ նրանից։
13:10 Ամնոնն ասաց Թամարին. Միսը բեր սենյակ, որ ես կարողանամ
կեր քո ձեռքից. Թամարը վերցրեց իր պատրաստած տորթերը և
նրանց սենեակը տարաւ իր եղբօր՝ Ամնոնի մօտ։
13:11 Եվ երբ նա նրանց բերեց նրա մոտ ուտելու, նա բռնեց նրան և
ասաց նրան. «Արի պառկիր ինձ հետ, քույրս»:
13:12 Եւ նա պատասխանեց նրան. Ոչ, եղբայր իմ, մի ստիպիր ինձ. ոչ մի այդպիսին
Ինչ պետք է անել Իսրայելում.
13:13 Իսկ ես, ո՞ւր տանեմ իմ ամոթը. իսկ դու կ՚ասես
եղիր Իսրայելի հիմարներից մեկի պես։ Ուրեմն հիմա, աղաչում եմ քեզ, խոսիր
թագավոր; քանզի նա ինձ չի հետ պահի քեզնից:
13:14 Սակայն նա չուզեց լսել նրա ձայնը, այլ՝ լինելով ավելի ուժեղ
նա ստիպեց նրան և պառկեց նրա հետ։
13:15 Այն ժամանակ Ամնոն ատեց նրան խիստ. այնպես որ ատելությունը, որով նա ատում էր
նա ավելի մեծ էր, քան այն սերը, որով նա սիրում էր նրան: Եվ Ամնոնն ասաց
«Վե՛ր կաց, գնա՛»։
13:16 Նա ասաց նրան
ավելի մեծ է, քան մյուսը, որ դու արեցիր ինձ։ Բայց նա չէր ուզում
լսիր նրան:
13:17 Այն ժամանակ նա կանչեց իր ծառային, որ ծառայում էր իրեն, և ասաց
այս կինը դուրս արի ինձնից և փակիր դուռը նրա հետևից։
13:1818 Նա ուներ տարբեր գույների զգեստ իր վրա, որովհետև այդպիսի զգեստներով
արդյո՞ք թագավորի աղջիկները, որոնք կույս էին, հագած էին։ Հետո նրա ծառան
դուրս բերեց նրան և փակեց դուռը նրա հետևից:
13:19 Թամարը մոխիր դրեց նրա գլխին և պատառոտեց իր տարբեր գույների հագուստը
դա նրա վրա էր, ձեռքը դրեց նրա գլխին և շարունակեց լաց լինել:
13:20 Նրա եղբայր Աբիսողոմն ասաց նրան
դու՞ Բայց հիմա լռի՛ր, քույրս, նա քո եղբայրն է. հաշվի չառնել
այս բանը. Ուստի Թամարը ամայի մնաց իր եղբոր՝ Աբիսողոմի տանը։
13:21 Բայց երբ Դավիթ թագավորը լսեց այս բոլորը, սաստիկ բարկացավ:
13:22 Եւ Աբիսողոմը խօսեց իր եղբօր՝ Ամնոնի հետ ոչ լաւ, ոչ վատ
Աբիսողոմն ատում էր Ամնոնին, քանի որ նա ստիպել էր իր քրոջը՝ Թամարին։
13:23 Եվ եղավ այնպես, որ երկու տարի անց Աբիսողոմը ոչխար խուզողներ ուներ
Բահաղասորում, որը Եփրեմի կողքին է։ Աբիսողոմը բոլորին հրավիրեց
թագավորի որդիները.
13:24 Եվ Աբիսողոմը եկավ թագավորի մոտ և ասաց. Ահա քո ծառան
ոչխար խուզողներ; Թագավորն ու նրա ծառաները թող գնան
քո ծառան.
13:25 Թագավորն ասաց Աբիսողոմին. «Ո՛չ, որդի՛ս, թող հիմա բոլորս չգնանք, որ չլինի.
մենք պատասխանատու ենք քեզ համար: Եվ նա սեղմեց նրան, բայց նա չէր ուզում գնալ,
բայց օրհնեց նրան:
13:26 Ապա Աբիսողոմն ասաց. Եթե ոչ, աղաչում եմ քեզ, թող իմ եղբայր Ամնոնը գնա մեզ հետ:
Թագավորն ասաց նրան.
13:27 Բայց Աբիսողոմը սեղմեց նրան, որ նա բաց թողեց Ամնոնին և թագավորի բոլոր որդիներին.
նրա հետ.
13:28 Աբիսողոմը հրամայել էր իր ծառաներին՝ ասելով.
սիրտը ուրախանում է գինուց, և երբ ես ասում եմ ձեզ. Զարկե՛ք Ամնոնին. ապա
սպանիր նրան, մի՛ վախեցիր, մի՞թե ես քեզ պատվիրեցի։ եղիր համարձակ և եղիր
քաջարի.
13:29 Եվ Աբիսողոմի ծառաներն արեցին Ամնոնի հետ, ինչպես Աբիսողոմն էր պատվիրել:
Այն ատեն թագաւորին բոլոր որդիքը վեր կացան, եւ իւրաքանչիւրը զինք բարձրացուց իր ջորին,
ու փախել։
13:30 Եվ երբ նրանք ճանապարհին էին, ավետիս եղավ
Դավիթն ասաց. Աբիսողոմը սպանել է թագավորի բոլոր որդիներին, բայց չկա
նրանցից մեկը հեռացավ:
13:31 Այն ատեն վեր կացաւ թագաւորը, պատառոտեց հանդերձները, եւ պառկեցաւ երկրի վրայ. և
Նրա բոլոր ծառաները պատառոտված հագուստներով կանգնած էին։
13:32 Դավթի եղբոր Սեմեայի որդի Հովնադաբը պատասխանեց և ասաց.
Տէ՛րս չէ՛ կարծէ թէ անոնք սպաննեցին թագաւորին բոլոր երիտասարդները
որդիներ; որովհետեւ միայն Ամնոնը մեռաւ
որոշվել է այն օրվանից, երբ նա ստիպեց իր քրոջը՝ Թամարին։
13:33 Արդ, իմ տէր թագաւորը թող չընդունի այդ բանը իր սրտին մէջ
Կարծեք, թե թագավորի բոլոր որդիները մահացել են, քանի որ միայն Ամնոնն է մահացել։
13:34 Բայց Աբիսողոմը փախավ. Եվ ժամացույցը պահող երիտասարդը բարձրացրեց ժամացույցը
աչքերը և նայեցին, և ահա շատ մարդիկ եկան այդ ճանապարհով
բլրի կողմը նրա հետևում:
13:35 Եւ ասէ Յովնադաբ արքային. Ահա արքայի որդիքն եկան.
ծառան ասաց, որ այդպես է:
13:36 Եվ եղավ այնպես, հենց որ նա ավարտեց իր խոսքը, որ.
Ահա թագավորի որդիները եկան, ձայնը բարձրացրին ու լաց եղան
Արքան և նրա բոլոր ծառաները սաստիկ լաց եղան։
13:37 Բայց Աբիսողոմը փախավ և գնաց Ամմիուդի որդի Թալմայի մոտ, թագավորի թագավորը.
Գեշուր. Եվ Դավիթը ամեն օր սգում էր իր որդու համար։
13:38 Եւ Աբիսողոմը փախաւ, գնաց Գեսուր, եւ այնտեղ մնաց երեք տարի:
13:39 Եւ Դաւիթ արքայի հոգին փափագում էր գնալ Աբիսողոմի մօտ.
մխիթարեց Ամնոնի համար, քանի որ նա մեռած էր: