2 Սամուել 13:1 Եւ սրանից յետոյ եղաւ, որ Դաւիթի որդի Աբիսողոմն ուներ փառք քույրը, որի անունը Թամար էր; Դավթի որդի Ամնոնը սիրում էր նրան։ 13:2 Եւ Ամնոն այնպէս զայրացաւ, որ հիւանդացաւ քրոջ իւր Թամարի համար. նրա համար կույս էր; և Ամնոնը մտածեց, որ նրա համար դժվար է որևէ բան անել նրա հետ: 13:3 Բայց Ամնոնն ուներ մի ընկեր, որի անունը Հովնադաբ էր, Սեմայի որդի. Դավթի եղբայրը, և Հովնադաբը շատ խորամանկ մարդ էր։ 13:4 Նա ասաց նրան. առ այսօր չե՞ս ասի ինձ։ Ամնոնն ասաց նրան եղբայր Աբիսողոմի քույրը։ 13:5 Հովնադաբն ասաց նրան. հիվանդ, և երբ քո հայրը գա քեզ տեսնելու, ասա նրան. թող գա իմ քույրը՝ Թամարը, ինձ միս տա, միսը հագցրու իմ մեջ տեսողություն, որ տեսնեմ ու ուտեմ նրա ձեռքից։ 13:6 Եւ Ամնոն պառկեցաւ, եւ ինքզինք հիւանդացաւ «Տե՛ս նրան», - ասաց Ամնոնը թագավորին արի՛ և ինձ համար մի երկու թխվածք պատրաստիր իմ աչքի առաջ, որպեսզի ես ուտեմ նրա մոտ ձեռքը. 13:7 Այն ժամանակ Դավիթը տուն ուղարկեց Թամարի մոտ՝ ասելով. «Գնա քո եղբոր՝ Ամնոնի մոտ»: տուն, և նրան միս հագցրեք։ 13:8 Եւ Թամար գնաց իր եղբօր՝ Ամնոնի տունը. եւ նա պառկեցաւ։ Եվ նա վերցրեց ալյուրը, հունցեց այն, տորթեր պատրաստեց նրա աչքին և արեց թխել տորթերը. 13:9 Եւ նա վերցրեց մի թավ, եւ թափեց դրանք առաջ նրա. բայց նա հրաժարվեց ուտել. Ամնոնն ասաց. Եվ նրանք ամեն անգամ դուրս էին գալիս մարդ նրանից։ 13:10 Ամնոնն ասաց Թամարին. Միսը բեր սենյակ, որ ես կարողանամ կեր քո ձեռքից. Թամարը վերցրեց իր պատրաստած տորթերը և նրանց սենեակը տարաւ իր եղբօր՝ Ամնոնի մօտ։ 13:11 Եվ երբ նա նրանց բերեց նրա մոտ ուտելու, նա բռնեց նրան և ասաց նրան. «Արի պառկիր ինձ հետ, քույրս»: 13:12 Եւ նա պատասխանեց նրան. Ոչ, եղբայր իմ, մի ստիպիր ինձ. ոչ մի այդպիսին Ինչ պետք է անել Իսրայելում. 13:13 Իսկ ես, ո՞ւր տանեմ իմ ամոթը. իսկ դու կ՚ասես եղիր Իսրայելի հիմարներից մեկի պես։ Ուրեմն հիմա, աղաչում եմ քեզ, խոսիր թագավոր; քանզի նա ինձ չի հետ պահի քեզնից: 13:14 Սակայն նա չուզեց լսել նրա ձայնը, այլ՝ լինելով ավելի ուժեղ նա ստիպեց նրան և պառկեց նրա հետ։ 13:15 Այն ժամանակ Ամնոն ատեց նրան խիստ. այնպես որ ատելությունը, որով նա ատում էր նա ավելի մեծ էր, քան այն սերը, որով նա սիրում էր նրան: Եվ Ամնոնն ասաց «Վե՛ր կաց, գնա՛»։ 13:16 Նա ասաց նրան ավելի մեծ է, քան մյուսը, որ դու արեցիր ինձ։ Բայց նա չէր ուզում լսիր նրան: 13:17 Այն ժամանակ նա կանչեց իր ծառային, որ ծառայում էր իրեն, և ասաց այս կինը դուրս արի ինձնից և փակիր դուռը նրա հետևից։ 13:1818 Նա ուներ տարբեր գույների զգեստ իր վրա, որովհետև այդպիսի զգեստներով արդյո՞ք թագավորի աղջիկները, որոնք կույս էին, հագած էին։ Հետո նրա ծառան դուրս բերեց նրան և փակեց դուռը նրա հետևից: 13:19 Թամարը մոխիր դրեց նրա գլխին և պատառոտեց իր տարբեր գույների հագուստը դա նրա վրա էր, ձեռքը դրեց նրա գլխին և շարունակեց լաց լինել: 13:20 Նրա եղբայր Աբիսողոմն ասաց նրան դու՞ Բայց հիմա լռի՛ր, քույրս, նա քո եղբայրն է. հաշվի չառնել այս բանը. Ուստի Թամարը ամայի մնաց իր եղբոր՝ Աբիսողոմի տանը։ 13:21 Բայց երբ Դավիթ թագավորը լսեց այս բոլորը, սաստիկ բարկացավ: 13:22 Եւ Աբիսողոմը խօսեց իր եղբօր՝ Ամնոնի հետ ոչ լաւ, ոչ վատ Աբիսողոմն ատում էր Ամնոնին, քանի որ նա ստիպել էր իր քրոջը՝ Թամարին։ 13:23 Եվ եղավ այնպես, որ երկու տարի անց Աբիսողոմը ոչխար խուզողներ ուներ Բահաղասորում, որը Եփրեմի կողքին է։ Աբիսողոմը բոլորին հրավիրեց թագավորի որդիները. 13:24 Եվ Աբիսողոմը եկավ թագավորի մոտ և ասաց. Ահա քո ծառան ոչխար խուզողներ; Թագավորն ու նրա ծառաները թող գնան քո ծառան. 13:25 Թագավորն ասաց Աբիսողոմին. «Ո՛չ, որդի՛ս, թող հիմա բոլորս չգնանք, որ չլինի. մենք պատասխանատու ենք քեզ համար: Եվ նա սեղմեց նրան, բայց նա չէր ուզում գնալ, բայց օրհնեց նրան: 13:26 Ապա Աբիսողոմն ասաց. Եթե ոչ, աղաչում եմ քեզ, թող իմ եղբայր Ամնոնը գնա մեզ հետ: Թագավորն ասաց նրան. 13:27 Բայց Աբիսողոմը սեղմեց նրան, որ նա բաց թողեց Ամնոնին և թագավորի բոլոր որդիներին. նրա հետ. 13:28 Աբիսողոմը հրամայել էր իր ծառաներին՝ ասելով. սիրտը ուրախանում է գինուց, և երբ ես ասում եմ ձեզ. Զարկե՛ք Ամնոնին. ապա սպանիր նրան, մի՛ վախեցիր, մի՞թե ես քեզ պատվիրեցի։ եղիր համարձակ և եղիր քաջարի. 13:29 Եվ Աբիսողոմի ծառաներն արեցին Ամնոնի հետ, ինչպես Աբիսողոմն էր պատվիրել: Այն ատեն թագաւորին բոլոր որդիքը վեր կացան, եւ իւրաքանչիւրը զինք բարձրացուց իր ջորին, ու փախել։ 13:30 Եվ երբ նրանք ճանապարհին էին, ավետիս եղավ Դավիթն ասաց. Աբիսողոմը սպանել է թագավորի բոլոր որդիներին, բայց չկա նրանցից մեկը հեռացավ: 13:31 Այն ատեն վեր կացաւ թագաւորը, պատառոտեց հանդերձները, եւ պառկեցաւ երկրի վրայ. և Նրա բոլոր ծառաները պատառոտված հագուստներով կանգնած էին։ 13:32 Դավթի եղբոր Սեմեայի որդի Հովնադաբը պատասխանեց և ասաց. Տէ՛րս չէ՛ կարծէ թէ անոնք սպաննեցին թագաւորին բոլոր երիտասարդները որդիներ; որովհետեւ միայն Ամնոնը մեռաւ որոշվել է այն օրվանից, երբ նա ստիպեց իր քրոջը՝ Թամարին։ 13:33 Արդ, իմ տէր թագաւորը թող չընդունի այդ բանը իր սրտին մէջ Կարծեք, թե թագավորի բոլոր որդիները մահացել են, քանի որ միայն Ամնոնն է մահացել։ 13:34 Բայց Աբիսողոմը փախավ. Եվ ժամացույցը պահող երիտասարդը բարձրացրեց ժամացույցը աչքերը և նայեցին, և ահա շատ մարդիկ եկան այդ ճանապարհով բլրի կողմը նրա հետևում: 13:35 Եւ ասէ Յովնադաբ արքային. Ահա արքայի որդիքն եկան. ծառան ասաց, որ այդպես է: 13:36 Եվ եղավ այնպես, հենց որ նա ավարտեց իր խոսքը, որ. Ահա թագավորի որդիները եկան, ձայնը բարձրացրին ու լաց եղան Արքան և նրա բոլոր ծառաները սաստիկ լաց եղան։ 13:37 Բայց Աբիսողոմը փախավ և գնաց Ամմիուդի որդի Թալմայի մոտ, թագավորի թագավորը. Գեշուր. Եվ Դավիթը ամեն օր սգում էր իր որդու համար։ 13:38 Եւ Աբիսողոմը փախաւ, գնաց Գեսուր, եւ այնտեղ մնաց երեք տարի: 13:39 Եւ Դաւիթ արքայի հոգին փափագում էր գնալ Աբիսողոմի մօտ. մխիթարեց Ամնոնի համար, քանի որ նա մեռած էր: