2 Սամուել 11:1 Եվ եղավ, որ տարին լրացավ, այն ժամանակ, երբ թագավորները գնացիր պատերազմի, որ Դավիթը ուղարկեց Հովաբին և նրա ծառաներին նրա հետ, և ամբողջ Իսրայելը; և նրանք կործանեցին Ամմոնի որդիներին և պաշարեցին Ռաբբա. Բայց Դավիթը դեռ Երուսաղեմում մնաց։ 11:2 Եվ եղավ այնպես, որ երեկո, Դավիթը վեր կացավ իր միջից անկողին և քայլում էր թագավորի տան տանիքի վրա, իսկ տանիքից՝ նա տեսավ մի կնոջ, որը լվացվում էր. իսկ կինը շատ գեղեցիկ տեսք ուներ վրա. 11:3 Եւ Դաւիթ մարդ ուղարկեց եւ հարցրեց կնոջը. Մեկն ասաց. «Սա չէ՞»: Բերսաբեեն՝ քետացի Ուրիայի կնոջ՝ Եղիամի դուստրը։ 11:4 Եւ Դաւիթ ուղարկեց պատգամաւորներ, եւ բռնեց նրան. և նա մտավ նրա մոտ, և նա պառկեց նրա հետ; քանզի նա մաքրվեց իր պղծությունից, և նա վերադարձավ իր տուն: 11:5 Եւ կինը յղիացաւ, եւ ուղարկեց եւ պատմեց Դաւիթին եւ ասաց երեխա. 11:6 Դաւիթը մարդ ուղարկեց Յովաբի մօտ՝ ասելով. Եւ Յովաբը ուղարկեց Ուրիան Դավթին. 11:7 Երբ Ուրիան եկավ նրա մոտ, Դավիթը հարցրեց նրանից, թե ինչ արեց Հովաբը. և ինչպես են մարդիկ արել, և ինչպես է պատերազմը բարգավաճում: 11:8 Դաւիթն ասաց Ուրիային. Եվ Ուրիան դուրս եկավ թագավորի տնից, և նրա հետևից մի խառնաշփոթ էր միս թագավորից. 11:9 Բայց Ուրիան քնեց թագավորի տան դռան մոտ՝ բոլոր ծառաների հետ. իր տէրը, եւ իր տունը չիջաւ։ 11:10 Երբ Դաւիթին ասացին, ասացին Դաւիթն ըսաւ Ուրիային. ինչու այդ դեպքում դու չե՞ս իջել քո տունը։ 11:11 Ուրիան ասաց Դավթին. վրաններ; եւ իմ տէր Յովաբը եւ իմ տիրոջ ծառաները բանակած են բաց դաշտեր; Ուրեմն գնամ իմ տունը ուտելու և խմելու, իսկ կնոջս հետ պառկե՞լ։ ինչպես դու ապրում ես, և ինչպես քո հոգին է ապրում, ես էլ կանեմ մի արեք այս բանը. 11:12 Դաւիթն ասաց Ուրիային թող հեռանաս։ Ուրիան այդ օրը և վաղը մնաց Երուսաղեմում։ 11:13 Եւ երբ կանչեց Դաւիթ նրան, կերաւ եւ խմեց նրա առաջ. եւ նա հարբեցրեց նրան, և երեկոյան նա դուրս եկավ պառկելու իր անկողնու վրա իր տիրոջ ծառաները, բայց իր տուն չիջնէին։ 11:1414 Առաւօտեան Դաւիթ Յովաբին նամակ գրեց. և ուղարկեց այն Ուրիայի ձեռքով։ 11:15 Նա գրել է նամակում, ասելով. ամենաթեժ կռիվը, և հեռացեք նրանից, որպեսզի նա հարվի և մեռնի: 11:16 Երբ Հովաբը նկատեց քաղաքը, նշանակեց Ուրիային. մի տեղ, որտեղ նա գիտեր, որ քաջարի մարդիկ են: 11:1717 Քաղաքի մարդիկ դուրս ելան, կռուեցին Յովաբի դէմ, ու ընկան Դավթի ծառաների մարդկանցից մի քանիսը. եւ Ուրիա քետացին մեռաւ նույնպես. 11:18 Այն ժամանակ Յովաբ մարդ ուղարկեց եւ պատմեց Դաւիթին ամէն ինչ պատերազմի մասին. 11:19 Եւ պատուիրեց պատգամաբերին ասելով. Պատերազմի գործերը թագավորին, 11:20 Եվ եթե այդպես լինի, որ թագավորի բարկությունը բարձրանա, և նա ասի քեզ. Ինչո՞ւ այդքան մոտեցաք քաղաքին, երբ կռվում էիք: գիտեիր չէ՞ որ պատից կկրակեն։ 11:21 Ո՞վ հարուածեց Յերոբեսթէի որդի Աբիմելէքին. մի կին չի գցել ա պատի վրայից նրա վրայ երկնաքարի կտոր, որ նա մեռաւ Թեբէսում։ ինչու գնացի՞ք պատի մոտ։ ապա ասա, որ քո ծառան է Քետացի Ուրիան մահացած նույնպես. 11:22 Եւ պատգամաբերը գնաց, եկաւ Դաւիթին ցոյց տուեց այն ամէնը, ինչ Յովաբն էր ուղարկել նրա համար: 11:23 Եւ պատգամաբերն ասաց Դաւթին. և դուրս եկավ մեզ մոտ՝ դաշտ, և մենք նրանց վրա էինք մինչև այն կողմ դարպասի մուտքը. 11:24 Եւ հրաձիգները պարսպից կրակեցին ծառաներիդ վրայ. և մի քանիսը Թագավորի ծառաները մեռած են, իսկ քո ծառան՝ քետացի Ուրիան, մահացել է նույնպես. 11:25 Դաւիթն ասաց սուրհանդակին. Այսպէս կ’ասես Յովաբին. այս բանը քեզ դուր չի գալիս, որովհետև սուրը կուլ է տալիս նաև մեկին Ուրիշ. զօրացրո՛ւ քո պատերազմը քաղաքի դէմ, եւ կործանի՛ր այն: և քաջալերիր նրան։ 11:26 Երբ Ուրիայի կինը լսեց, որ իր ամուսինը Ուրիան մեռած է, նա սգաց իր ամուսնու համար. 11:27 Երբ սուգն անցավ, Դավիթը մարդ ուղարկեց և տարավ նրան իր տուն, և նա դարձավ նրա կինը և ծնեց նրան որդի։ Բայց այն, որ Դավիթը դա տհաճություն էր արել Տիրոջը։