2 Սամուել
11:1 Եվ եղավ, որ տարին լրացավ, այն ժամանակ, երբ թագավորները
գնացիր պատերազմի, որ Դավիթը ուղարկեց Հովաբին և նրա ծառաներին նրա հետ, և
ամբողջ Իսրայելը; և նրանք կործանեցին Ամմոնի որդիներին և պաշարեցին
Ռաբբա. Բայց Դավիթը դեռ Երուսաղեմում մնաց։
11:2 Եվ եղավ այնպես, որ երեկո, Դավիթը վեր կացավ իր միջից
անկողին և քայլում էր թագավորի տան տանիքի վրա, իսկ տանիքից՝ նա
տեսավ մի կնոջ, որը լվացվում էր. իսկ կինը շատ գեղեցիկ տեսք ուներ
վրա.
11:3 Եւ Դաւիթ մարդ ուղարկեց եւ հարցրեց կնոջը. Մեկն ասաց. «Սա չէ՞»:
Բերսաբեեն՝ քետացի Ուրիայի կնոջ՝ Եղիամի դուստրը։
11:4 Եւ Դաւիթ ուղարկեց պատգամաւորներ, եւ բռնեց նրան. և նա մտավ նրա մոտ, և
նա պառկեց նրա հետ; քանզի նա մաքրվեց իր պղծությունից, և նա
վերադարձավ իր տուն:
11:5 Եւ կինը յղիացաւ, եւ ուղարկեց եւ պատմեց Դաւիթին եւ ասաց
երեխա.
11:6 Դաւիթը մարդ ուղարկեց Յովաբի մօտ՝ ասելով. Եւ Յովաբը ուղարկեց
Ուրիան Դավթին.
11:7 Երբ Ուրիան եկավ նրա մոտ, Դավիթը հարցրեց նրանից, թե ինչ արեց Հովաբը.
և ինչպես են մարդիկ արել, և ինչպես է պատերազմը բարգավաճում:
11:8 Դաւիթն ասաց Ուրիային. Եվ
Ուրիան դուրս եկավ թագավորի տնից, և նրա հետևից մի խառնաշփոթ էր
միս թագավորից.
11:9 Բայց Ուրիան քնեց թագավորի տան դռան մոտ՝ բոլոր ծառաների հետ.
իր տէրը, եւ իր տունը չիջաւ։
11:10 Երբ Դաւիթին ասացին, ասացին
Դաւիթն ըսաւ Ուրիային. ինչու այդ դեպքում
դու չե՞ս իջել քո տունը։
11:11 Ուրիան ասաց Դավթին.
վրաններ; եւ իմ տէր Յովաբը եւ իմ տիրոջ ծառաները բանակած են
բաց դաշտեր; Ուրեմն գնամ իմ տունը ուտելու և խմելու,
իսկ կնոջս հետ պառկե՞լ։ ինչպես դու ապրում ես, և ինչպես քո հոգին է ապրում, ես էլ կանեմ
մի արեք այս բանը.
11:12 Դաւիթն ասաց Ուրիային
թող հեռանաս։ Ուրիան այդ օրը և վաղը մնաց Երուսաղեմում։
11:13 Եւ երբ կանչեց Դաւիթ նրան, կերաւ եւ խմեց նրա առաջ. եւ նա
հարբեցրեց նրան, և երեկոյան նա դուրս եկավ պառկելու իր անկողնու վրա
իր տիրոջ ծառաները, բայց իր տուն չիջնէին։
11:1414 Առաւօտեան Դաւիթ Յովաբին նամակ գրեց.
և ուղարկեց այն Ուրիայի ձեռքով։
11:15 Նա գրել է նամակում, ասելով.
ամենաթեժ կռիվը, և հեռացեք նրանից, որպեսզի նա հարվի և մեռնի:
11:16 Երբ Հովաբը նկատեց քաղաքը, նշանակեց Ուրիային.
մի տեղ, որտեղ նա գիտեր, որ քաջարի մարդիկ են:
11:1717 Քաղաքի մարդիկ դուրս ելան, կռուեցին Յովաբի դէմ, ու ընկան
Դավթի ծառաների մարդկանցից մի քանիսը. եւ Ուրիա քետացին մեռաւ
նույնպես.
11:18 Այն ժամանակ Յովաբ մարդ ուղարկեց եւ պատմեց Դաւիթին ամէն ինչ պատերազմի մասին.
11:19 Եւ պատուիրեց պատգամաբերին ասելով.
Պատերազմի գործերը թագավորին,
11:20 Եվ եթե այդպես լինի, որ թագավորի բարկությունը բարձրանա, և նա ասի քեզ.
Ինչո՞ւ այդքան մոտեցաք քաղաքին, երբ կռվում էիք: գիտեիր
չէ՞ որ պատից կկրակեն։
11:21 Ո՞վ հարուածեց Յերոբեսթէի որդի Աբիմելէքին. մի կին չի գցել ա
պատի վրայից նրա վրայ երկնաքարի կտոր, որ նա մեռաւ Թեբէսում։ ինչու
գնացի՞ք պատի մոտ։ ապա ասա, որ քո ծառան է Քետացի Ուրիան
մահացած նույնպես.
11:22 Եւ պատգամաբերը գնաց, եկաւ Դաւիթին ցոյց տուեց այն ամէնը, ինչ Յովաբն էր ուղարկել
նրա համար:
11:23 Եւ պատգամաբերն ասաց Դաւթին.
և դուրս եկավ մեզ մոտ՝ դաշտ, և մենք նրանց վրա էինք մինչև այն կողմ
դարպասի մուտքը.
11:24 Եւ հրաձիգները պարսպից կրակեցին ծառաներիդ վրայ. և մի քանիսը
Թագավորի ծառաները մեռած են, իսկ քո ծառան՝ քետացի Ուրիան, մահացել է
նույնպես.
11:25 Դաւիթն ասաց սուրհանդակին. Այսպէս կ’ասես Յովաբին.
այս բանը քեզ դուր չի գալիս, որովհետև սուրը կուլ է տալիս նաև մեկին
Ուրիշ. զօրացրո՛ւ քո պատերազմը քաղաքի դէմ, եւ կործանի՛ր այն:
և քաջալերիր նրան։
11:26 Երբ Ուրիայի կինը լսեց, որ իր ամուսինը Ուրիան մեռած է, նա
սգաց իր ամուսնու համար.
11:27 Երբ սուգն անցավ, Դավիթը մարդ ուղարկեց և տարավ նրան իր տուն,
և նա դարձավ նրա կինը և ծնեց նրան որդի։ Բայց այն, որ Դավիթը
դա տհաճություն էր արել Տիրոջը։