2 Մակաբայեցիներ 13:1 Հարյուր քառասունիններորդ տարում Հուդային ասվեց, որ Անտիոքոսը Եվփատորը մեծ զորությամբ գալիս էր Հրեաստան, 13:2 Եւ նորա հետ՝ Լիւսիաս՝ իր պաշտպանն ու գործերը նորա իշխանը, ունենալով նրանցից յուրաքանչյուրը հունական հետևակ է՝ հարյուր տասը հազար, ձիավոր հինգ հազար երեք հարյուր, փղեր՝ երկու և քսան և երեք հարյուր կառք՝ զինված կեռիկներով։ 13:3 Մենելաւոսն ալ միացաւ անոնց հետ ու մեծ հակակրանքով քաջալերեց Անտիոքոսին ոչ թե երկրի պաշտպանության համար, այլ որովհետև նա կարծում էր, որ իրեն մարզպետ են նշանակել։ 13:4 Բայց արքաների արքան շարժեց Անտիոքոսի միտքը այս չար թշվառի դեմ, և Լիսիասը հայտնեց թագավորին, որ այս մարդն է բոլորի պատճառը չարություն, այնպես որ թագավորը հրամայեց նրան բերել Բերիա և դնել նրան մահապատժի ենթարկել, ինչպես այդ վայրում է սովորությունը։ 13:5 Այդ տեղում հիսուն կանգուն բարձրությամբ աշտարակ կար՝ լի մոխիրով, և այն ուներ կլոր գործիք, որը ամեն կողմից կախված էր ներսից մոխիր. 13:6 Եվ ով որ դատապարտված էր սրբապղծության կամ որևէ այլ բան էր արել դաժան հանցագործություն, այնտեղ բոլոր մարդիկ նրան մահապատժի ենթարկեցին: 13:7 Այդպիսի մահ եղավ, որ ամբարիշտ մարդը մեռնի՝ չունենալով այնքան, որքան թաղում երկրի մեջ; և որ ամենաարդարացիորեն. 13:8 Քանի որ նա շատ մեղքեր էր գործել զոհասեղանի համար, որի կրակը և մոխիրը սուրբ էր, նա իր մահը մոխրի մեջ ընդունեց: 13:9 Հիմա թագավորը եկավ բարբարոս և ամբարտավան մտքով, որ շատ ավելի վատ անի հրեաները, քան արվել էր իր հոր ժամանակ: 13:10 Ինչը, երբ Հուդան հասկացավ, հրամայեց ժողովրդին կանչել Տիրոջ վրա գիշեր ու ցերեկ, որ եթե երբևէ որևէ այլ ժամանակ, նա դա կանի այժմ նաև օգնիր նրանց, լինելով այն կետում, որը պետք է հանվի իրենց օրենքից, երկիրն իւրեանց, եւ սուրբ տաճարից: 13:11 Եվ որ նա չտուժի ժողովրդին, որը նույնիսկ հիմա էր, միայն մի քիչ թարմացած, հնազանդվել հայհոյող ազգերին: 13:12 Ուրեմն, երբ բոլորն ալ այս բանը կատարեցին, եւ աղաչեցին ողորմած Տիրոջը լացով և ծոմապահությամբ և երեք օր գետնին պառկած երկար, Հուդան, հորդորելով նրանց, հրամայեց, որ նրանք լինեն մի պատրաստակամություն։ 13:13 Եւ Յուդան, որ առանձին էր երէցների հետ, որոշեց թագաւորի առաջ տանտերը պետք է մտնի Հրեաստան և վերցնի քաղաքը, որպեսզի գնա և փորձի այն գործը կռվում է Տիրոջ օգնությամբ: 13:14 Ուրեմն երբ ամէն ինչ յանձնեց աշխարհի Արարչին ու յորդորեց իր զինվորներին տղամարդավարի կռվել, նույնիսկ մինչև մահ, հանուն օրենքների, տաճարը, քաղաքը, երկիրը և համայնքը, նա բանակեց Մոդինի կողմից. 13:15 Եւ տուաւ պատգամը իր շուրջը եղողներին՝ յաղթանակ է Աստծո; Նա մտավ ամենաքաջարի և ընտրյալ երիտասարդների հետ գիշերով թագավորի վրանը, և բանակում մոտ չորս հազար մարդ սպանեց, և փղերի գլխավորը՝ իր վրա եղած բոլորով հանդերձ։ 13:16 Եվ վերջապես նրանք լցրեցին ճամբարը վախով և իրարանցումով և հեռացան բարի հաջողություն: 13:17 Դա արվեց օրվա ընդմիջմանը, քանի որ պաշտպանությունը Տերն օգնեց նրան: 13:18 Երբ արքան ճաշակեց հրեաների տղամարդկությունը, նա պատրաստվում էր գրավել քաղաքականությունը, 13:19 Եվ արշավեց դեպի Բեթսուրա, որը հրեաների ամրոցն էր. փախավ, ձախողվեց և կորցրեց իր մարդկանցից: 13:20 20 Որովհետեւ Յուդան հաղորդեց անոր մէջ եղողներուն ինչ որ եղաւ անհրաժեշտ. 13:21 Բայց Ռոդոկոսը, որը հրեաների բանակի մեջ էր, գաղտնիքները հայտնեց ժողովրդին. թշնամիներ; ուստի նրան փնտռում էին, և երբ նրան առան, նրանք նրան բանտ նստեցնել։ 13:22 Թագավորը երկրորդ անգամ բուժեց նրանց հետ Բեթսումում, ձեռքը տվեց. վերցրեց նրանցը, գնաց, կռվեց Հուդայի հետ, հաղթվեց. 13:23 Լսեցի, որ Փիլիպպոսը, որ մնացել էր Անտիոքի գործերի վրա, եղել է հուսահատ կռացավ, շփոթված, աղաչեց հրեաներին, ենթարկվեց և երդվեց բոլոր հավասար պայմանների համար, համաձայնեց նրանց հետ և զոհաբերեց, պատվում էր տաճարը և բարեհաճությամբ վերաբերվում այդ վայրին, 13:24 Եւ ընդունեց Մակաբէոսը, եւ նրան կարգեց կառավարիչ Պտղոմեոսը Գերենացիներին. 13:25 Եկան Պտղոմէոս. համար փոթորկեցին, վասն զի ուխտերը իրենց անվավեր դարձուցին: 13:26 Լիսիասը բարձրացավ դատավորի աթոռը և ասաց այնքան, որքան կարող էր պաշտպանվել. պատճառը, համոզեց, խաղաղեցրեց, նրանց լավ ազդեց, վերադարձավ Անտիոք. Այսպիսով, դա վերաբերում էր թագավորի գալ-գնալուն։