2 Մակաբայեցիներ
13:1 Հարյուր քառասունիններորդ տարում Հուդային ասվեց, որ Անտիոքոսը
Եվփատորը մեծ զորությամբ գալիս էր Հրեաստան,
13:2 Եւ նորա հետ՝ Լիւսիաս՝ իր պաշտպանն ու գործերը նորա իշխանը, ունենալով
նրանցից յուրաքանչյուրը հունական հետևակ է՝ հարյուր տասը հազար,
ձիավոր հինգ հազար երեք հարյուր, փղեր՝ երկու և
քսան և երեք հարյուր կառք՝ զինված կեռիկներով։
13:3 Մենելաւոսն ալ միացաւ անոնց հետ ու մեծ հակակրանքով
քաջալերեց Անտիոքոսին ոչ թե երկրի պաշտպանության համար, այլ որովհետև
նա կարծում էր, որ իրեն մարզպետ են նշանակել։
13:4 Բայց արքաների արքան շարժեց Անտիոքոսի միտքը այս չար թշվառի դեմ,
և Լիսիասը հայտնեց թագավորին, որ այս մարդն է բոլորի պատճառը
չարություն, այնպես որ թագավորը հրամայեց նրան բերել Բերիա և դնել
նրան մահապատժի ենթարկել, ինչպես այդ վայրում է սովորությունը։
13:5 Այդ տեղում հիսուն կանգուն բարձրությամբ աշտարակ կար՝ լի մոխիրով,
և այն ուներ կլոր գործիք, որը ամեն կողմից կախված էր ներսից
մոխիր.
13:6 Եվ ով որ դատապարտված էր սրբապղծության կամ որևէ այլ բան էր արել
դաժան հանցագործություն, այնտեղ բոլոր մարդիկ նրան մահապատժի ենթարկեցին:
13:7 Այդպիսի մահ եղավ, որ ամբարիշտ մարդը մեռնի՝ չունենալով այնքան, որքան
թաղում երկրի մեջ; և որ ամենաարդարացիորեն.
13:8 Քանի որ նա շատ մեղքեր էր գործել զոհասեղանի համար, որի կրակը
և մոխիրը սուրբ էր, նա իր մահը մոխրի մեջ ընդունեց:
13:9 Հիմա թագավորը եկավ բարբարոս և ամբարտավան մտքով, որ շատ ավելի վատ անի
հրեաները, քան արվել էր իր հոր ժամանակ:
13:10 Ինչը, երբ Հուդան հասկացավ, հրամայեց ժողովրդին կանչել
Տիրոջ վրա գիշեր ու ցերեկ, որ եթե երբևէ որևէ այլ ժամանակ, նա դա կանի
այժմ նաև օգնիր նրանց, լինելով այն կետում, որը պետք է հանվի իրենց օրենքից,
երկիրն իւրեանց, եւ սուրբ տաճարից:
13:11 Եվ որ նա չտուժի ժողովրդին, որը նույնիսկ հիմա էր, միայն մի
քիչ թարմացած, հնազանդվել հայհոյող ազգերին:
13:12 Ուրեմն, երբ բոլորն ալ այս բանը կատարեցին, եւ աղաչեցին ողորմած Տիրոջը
լացով և ծոմապահությամբ և երեք օր գետնին պառկած
երկար, Հուդան, հորդորելով նրանց, հրամայեց, որ նրանք լինեն մի
պատրաստակամություն։
13:13 Եւ Յուդան, որ առանձին էր երէցների հետ, որոշեց թագաւորի առաջ
տանտերը պետք է մտնի Հրեաստան և վերցնի քաղաքը, որպեսզի գնա և փորձի այն
գործը կռվում է Տիրոջ օգնությամբ:
13:14 Ուրեմն երբ ամէն ինչ յանձնեց աշխարհի Արարչին ու յորդորեց
իր զինվորներին տղամարդավարի կռվել, նույնիսկ մինչև մահ, հանուն օրենքների,
տաճարը, քաղաքը, երկիրը և համայնքը, նա բանակեց Մոդինի կողմից.
13:15 Եւ տուաւ պատգամը իր շուրջը եղողներին՝ յաղթանակ է
Աստծո; Նա մտավ ամենաքաջարի և ընտրյալ երիտասարդների հետ
գիշերով թագավորի վրանը, և բանակում մոտ չորս հազար մարդ սպանեց, և
փղերի գլխավորը՝ իր վրա եղած բոլորով հանդերձ։
13:16 Եվ վերջապես նրանք լցրեցին ճամբարը վախով և իրարանցումով և հեռացան
բարի հաջողություն:
13:17 Դա արվեց օրվա ընդմիջմանը, քանի որ պաշտպանությունը
Տերն օգնեց նրան:
13:18 Երբ արքան ճաշակեց հրեաների տղամարդկությունը, նա
պատրաստվում էր գրավել քաղաքականությունը,
13:19 Եվ արշավեց դեպի Բեթսուրա, որը հրեաների ամրոցն էր.
փախավ, ձախողվեց և կորցրեց իր մարդկանցից:
13:20 20 Որովհետեւ Յուդան հաղորդեց անոր մէջ եղողներուն ինչ որ եղաւ
անհրաժեշտ.
13:21 Բայց Ռոդոկոսը, որը հրեաների բանակի մեջ էր, գաղտնիքները հայտնեց ժողովրդին.
թշնամիներ; ուստի նրան փնտռում էին, և երբ նրան առան, նրանք
նրան բանտ նստեցնել։
13:22 Թագավորը երկրորդ անգամ բուժեց նրանց հետ Բեթսումում, ձեռքը տվեց.
վերցրեց նրանցը, գնաց, կռվեց Հուդայի հետ, հաղթվեց.
13:23 Լսեցի, որ Փիլիպպոսը, որ մնացել էր Անտիոքի գործերի վրա, եղել է
հուսահատ կռացավ, շփոթված, աղաչեց հրեաներին, ենթարկվեց և
երդվեց բոլոր հավասար պայմանների համար, համաձայնեց նրանց հետ և զոհաբերեց,
պատվում էր տաճարը և բարեհաճությամբ վերաբերվում այդ վայրին,
13:24 Եւ ընդունեց Մակաբէոսը, եւ նրան կարգեց կառավարիչ
Պտղոմեոսը Գերենացիներին.
13:25 Եկան Պտղոմէոս. համար
փոթորկեցին, վասն զի ուխտերը իրենց անվավեր դարձուցին:
13:26 Լիսիասը բարձրացավ դատավորի աթոռը և ասաց այնքան, որքան կարող էր պաշտպանվել.
պատճառը, համոզեց, խաղաղեցրեց, նրանց լավ ազդեց, վերադարձավ
Անտիոք. Այսպիսով, դա վերաբերում էր թագավորի գալ-գնալուն։