2 Էսդրաս 6:1 Նա ասաց ինձ աշխարհի սահմանները կանգնեցին, կամ երբևէ քամիները փչեցին, 6:2 Նախքան որոտալը և լուսավորելը, կամ երբևէ դրախտի հիմքերը դրված էին, 6:3 Մինչև գեղեցիկ ծաղիկները երևում էին, կամ երբևէ երևում էին շարժական ուժերը հաստատվել է, նախքան հրեշտակների անթիվ բազմությունը հավաքվելը միասին, 6:4 Կամ երբևէ օդի բարձունքները բարձրացել են՝ նախքան չափերը երկնակամարն անվանվեց, կամ երբևէ Սիոնի ծխնելույզները տաք էին, 6:5 Եվ մինչ այժմ փնտրում էին ներկա տարիները և կամ երբևէ գյուտերը նրանք, ովքեր այժմ մեղքը դարձան, նախքան կնքվելը, դարձան հաւատացեալ ի գանձ: 6:6 Այն ժամանակ ես մտածեցի այս բաները, եւ դրանք բոլորը եղան իմ միջոցով մենակ և ոչ մեկ ուրիշի միջոցով. նրանք նույնպես կվերջանան ինձանով և իմ կողմից ոչ մեկ ուրիշը: 6:7 Այն ժամանակ ես պատասխանեցի և ասացի անգամ? կամ երբ պիտի լինի առաջինի վերջը և դրա սկիզբը որ հաջորդում է? 6:8 Նա ասաց ինձ. Աբրահամից մինչև Իսահակ, երբ Հակոբն ու Եսավն էին. Նրանից ծնված Հակոբի ձեռքը առաջինը բռնեց Եսավի գարշապարը։ 6:9 Որովհետև Եսավը աշխարհի վերջն է, և Հակոբը դրա սկիզբն է հետևում է. 6:10 Մարդու ձեռքը կրունկի և ձեռքի միջև է. այլ հարց. Էսդրաս, մի՛ հարցրու։ 6:11 Ես պատասխանեցի այն ժամանակ և ասացի շնորհք քո աչքին, 6:12 Աղաչում եմ քեզ, ցույց տուր քո ծառային քո նշանների վերջը, որոնց մասին դու ինձ բաժանվեց անցյալ գիշեր: 6:13 Նա պատասխանեց և ասաց ինձ. Կանգնիր քո ոտքերի վրա և լսիր հզոր հնչեղ ձայն. 6:14 Եւ պիտի ըլլայ որպէս մեծ շարժում. բայց այն վայրը, որտեղ դու ես կանգնածը չպետք է շարժվի: 6:15 Եվ ուրեմն, երբ այն խոսում է, մի վախեցեք, քանի որ խոսքը նրանցից է վերջ, և հասկացվում է երկրի հիմքը: 6:16 Իսկ ինչո՞ւ: որովհետև այս բաների խոսքը դողում և հուզվում է նա գիտի, որ այս բաների վերջը պետք է փոխվի: 6:17 Եվ եղավ, որ երբ լսեցի, կանգնեցի ոտքերիս վրա և լսեցին, և ահա մի ձայն կար, որ խոսում էր, և լսվեց այն նման էր բազմաթիվ ջրերի ձայնին: 6:18 Եվ ասաց. Ահա օրեր են գալիս, որ ես կսկսեմ մոտենալ, և այցելել նրանց, ովքեր բնակվում են երկրի վրա, 6:19 Եվ կսկսի նրանց հետաքննել, թե ինչ են նրանք, որ վիրավորել են անարդարացիորեն իրենց անիրավությամբ, և երբ Սիոնի տառապանքը պետք է կատարվի; 6:20 Եվ երբ աշխարհը, որը կսկսի անհետանալ, կավարտվի, այն ժամանակ ես ցույց կտամ այս նշանները. գրքերը պետք է բացվեն առջև երկնակամար, եւ տեսնեն բոլորը միասին: 6:21 Եվ մեկ տարեկան երեխաները կխոսեն իրենց ձայնով, կանայք երեխայի հետ պետք է ծնի երեք կամ չորս ամսական անժամանակ երեխաներ ծեր են, և նրանք կապրեն և հարություն կառնեն: 6:22 Եւ յանկարծ ցանքսերը չցանուած պիտի երեւան, լիքը շտեմարաններ հանկարծ դատարկ կգտնվի. 6:23 Եւ փողը պիտի հնչեցնէ, որ երբ ամէն մարդ լսի, նրանք հանկարծ վախենա. 6:24 Այն ժամանակ ընկերները թշնամիների պես կկռվեն միմյանց դեմ, և երկիրը ահով կկանգնի այնտեղ բնակվողների՝ աղբյուրների հետ շատրվանները կկանգնեն, իսկ երեք ժամից՝ ոչ վազել. 6:25 Ով մնա այս բոլորից, որ ես ասել եմ քեզ, կփախչի. և տես իմ փրկությունը և քո աշխարհի վերջը: 6:26 Եվ այն մարդիկ, ովքեր ընդունված են, կտեսնեն դա, ովքեր չեն ճաշակել մահը նրանց ծնունդից ի վեր, և բնակիչների սիրտը կփոխվի, և վերածվել է այլ իմաստի. 6:27 Որովհետև չարը կվերանա, և խաբեությունը կմարվի: 6:28 Ինչ վերաբերում է հավատքին, այն կծաղկի, ապականությունը կհաղթահարվի, և ճշմարտությունը, որն այսքան ժամանակ անպտուղ է եղել, կհայտարարվի: 6:29 Եվ երբ նա խոսում էր ինձ հետ, ահա ես քիչ-քիչ նայեցի նրան, ում առաջ ես կանգնած էի։ 6:30 Եվ այս խոսքերը նա ասաց ինձ. Ես եկել եմ ձեզ ցույց տալու ժամանակը գալիք գիշերը. 6:31 Եթե դու էլի աղոթես և նորից յոթ օր ծոմ պահես, ես քեզ կասեմ Օրվա ընթացքում ավելի մեծ բաներ, քան ես լսել եմ: 6:32 Որովհետև քո ձայնը լսվում է Բարձրյալի առջև, քանզի Հզորը տեսավ քո արդար վարքը, նա տեսավ նաև քո մաքրաբարոյությունը, որ դու ունես ուներ քո պատանեկությունից ի վեր: 6:33 Եվ դրա համար նա ինձ ուղարկեց՝ ցույց տալու քեզ այս բոլորը և ասելու քեզ, մխիթարի՛ր և մի՛ վախեցիր 6:34 Եվ մի շտապեք անցած ժամանակների հետ՝ ունայն բաներ մտածելու համար դու չես կարող շտապել վերջին ժամանակներից: 6:35 Եվ սրանից հետո դարձյալ լաց եղա և յոթ օր ծոմ պահեցի նույն ձևով, որպեսզի ես կարողանամ կատարել այն երեք շաբաթները, որոնք նա ասաց ինձ: 6:36 Եվ ութերորդ գիշերը սիրտս նորից խռովեց իմ ներսում, և ես սկսեցի խոսել Բարձրյալի առջև։ 6:37 Որովհետև հոգիս մեծապես վառվեց, և հոգիս նեղության մեջ էր: 6:38 Եվ ես ասացի. նույնիսկ առաջին օրը, և այսպես ասաց. Թող երկինքն ու երկիրը ստեղծվեն. և քո խոսքը կատարյալ գործ էր: 6:39 Եվ այն ժամանակ հոգին էր, և խավարն ու լռությունը կային ամեն կողմից. մարդու ձայնի ձայնը դեռ չէր ձևավորվել։ 6:40 Այն ժամանակ դու հրամայեցիր, որ գեղեցիկ լույս դուրս գա քո գանձերից, որ ձեր աշխատանքը կարող է հայտնվել: 6:41 Երկրորդ օրը դու ստեղծեցիր երկնակամարի հոգին, և հրամայեց նրան բաժանվել և բաժանվել նրանց միջև ջրեր, որպեսզի մի մասը բարձրանա, իսկ մյուսը մնա ներքևում։ 6:42 Երրորդ օրը դու հրամայեցիր, որ ջուրը հավաքվի Երկրի յոթերորդ մասում. վեց փաթիլ չորացրիր ու պահեցիր նրանց, որպեսզի նրանցից ոմանք տնկվեն Աստծուց և մշակվեն կարող է ծառայել քեզ: 6:43 Որովհետև հենց որ քո խոսքը դուրս եկավ, գործը կատարվեց: 6:44 Որովհետև իսկույն մեծ և անհամար պտուղ եղավ, և շատ ու զանազան հաճույքներ համի համար, և անփոփոխ գույնի ծաղիկներ, և սքանչելի հոտի հոտեր, և դա արվեց երրորդ օրը: 6:45 Չորրորդ օրը հրամայեցիր, որ արևը շողա, և լուսինը նրան լույս է տալիս, և աստղերը պետք է լինեն կարգի. 6:46 Եվ նրանց պատվիրեց ծառայել մարդուն, որը պետք է կատարվեր: 6:47 Հինգերորդ օրը դու ասացիր յոթերորդ մասին, որտեղ ջրերը. հավաքվեցին, որ այն ծնի կենդանի արարածներ, թռչուններ և ձուկ, և այդպես եղավ: 6:48 Որովհետև համր ջուրը և առանց կյանքի կենդանի էակներ ծնեցին այնտեղ Աստծո պատվիրանը, որ բոլոր մարդիկ գովաբանեն քո հրաշալի գործերը: 6:49 Այնուհետև դու կարգեցիր երկու կենդանի արարածներ, որոնց կոչեցիր. Ենոքը և մյուս Լևիաթանը. 6:50 Եվ ես առանձնացրի մեկը մյուսից, յոթերորդ մասի համար, այսինքն. որտեղ ջուրը հավաքվել էր, կարող էր երկուսին էլ չպահել: 6:51 Ենովքին մի մասը տվեցիր, որը չորացավ երրորդ օրը, նա պետք է բնակվի նույն մասում, որտեղ կան հազար բլուրներ: 6:52 Իսկ Լեւիաթանին տուիր եօթներորդ մասը, այսինքն՝ խոնավը. և պահեցիր նրան խժռելու համար, ում կամենաս և երբ: 6:53 Վեցերորդ օրը դու պատվիրեցիր երկրին, որ առաջ քեզ գազաններ, անասուններ և սողուններ պիտի ծնի: 6:54 Եւ սրանցից յետոյ՝ նաեւ Ադամ, որին տիրեցիր բոլոր արարածների քո. Նրանից ենք մենք բոլորս, և այն ժողովուրդը, որին դու ընտրել ես։ 6:55 Այս բոլորը խօսեցի քո առջև, Տէ՛ր, որովհետև դու ստեղծեցիր այն աշխարհը հանուն մեզ 6:56 Ինչ վերաբերում է մյուս մարդկանց, որոնք նույնպես գալիս են Ադամից, դու դա ասացիր նրանք ոչինչ են, բայց նման են թքելուն դրանց առատությունը մինչև մի կաթիլ, որն ընկնում է անոթից: 6:57 Եվ հիմա, Տե՛ր, ահա այս հեթանոսները, որոնք երբևէ հայտնի են եղել որպես ոչինչ, սկսել են մեզ վրա տիրել և կուլ տալ մեզ։ 6:58 Բայց մենք՝ քո ժողովուրդը, որին դու քո առաջնեկը կոչեցիր, քո միակը ծնվածները և քո ջերմեռանդ սիրեկանը տրված են նրանց ձեռքը: 6:59 Եթե աշխարհն այժմ ստեղծված է մեզ համար, ինչո՞ւ մենք չենք տիրապետում ժառանգություն աշխարհի հետ? ինչքա՞ն կդիմանա սա: