2 Էսդրաս
6:1 Նա ասաց ինձ
աշխարհի սահմանները կանգնեցին, կամ երբևէ քամիները փչեցին,
6:2 Նախքան որոտալը և լուսավորելը, կամ երբևէ դրախտի հիմքերը
դրված էին,
6:3 Մինչև գեղեցիկ ծաղիկները երևում էին, կամ երբևէ երևում էին շարժական ուժերը
հաստատվել է, նախքան հրեշտակների անթիվ բազմությունը հավաքվելը
միասին,
6:4 Կամ երբևէ օդի բարձունքները բարձրացել են՝ նախքան չափերը
երկնակամարն անվանվեց, կամ երբևէ Սիոնի ծխնելույզները տաք էին,
6:5 Եվ մինչ այժմ փնտրում էին ներկա տարիները և կամ երբևէ գյուտերը
նրանք, ովքեր այժմ մեղքը դարձան, նախքան կնքվելը, դարձան
հաւատացեալ ի գանձ:
6:6 Այն ժամանակ ես մտածեցի այս բաները, եւ դրանք բոլորը եղան իմ միջոցով
մենակ և ոչ մեկ ուրիշի միջոցով. նրանք նույնպես կվերջանան ինձանով և իմ կողմից
ոչ մեկ ուրիշը:
6:7 Այն ժամանակ ես պատասխանեցի և ասացի
անգամ? կամ երբ պիտի լինի առաջինի վերջը և դրա սկիզբը
որ հաջորդում է?
6:8 Նա ասաց ինձ. Աբրահամից մինչև Իսահակ, երբ Հակոբն ու Եսավն էին.
Նրանից ծնված Հակոբի ձեռքը առաջինը բռնեց Եսավի գարշապարը։
6:9 Որովհետև Եսավը աշխարհի վերջն է, և Հակոբը դրա սկիզբն է
հետևում է.
6:10 Մարդու ձեռքը կրունկի և ձեռքի միջև է. այլ հարց.
Էսդրաս, մի՛ հարցրու։
6:11 Ես պատասխանեցի այն ժամանակ և ասացի
շնորհք քո աչքին,
6:12 Աղաչում եմ քեզ, ցույց տուր քո ծառային քո նշանների վերջը, որոնց մասին դու
ինձ բաժանվեց անցյալ գիշեր:
6:13 Նա պատասխանեց և ասաց ինձ. Կանգնիր քո ոտքերի վրա և լսիր
հզոր հնչեղ ձայն.
6:14 Եւ պիտի ըլլայ որպէս մեծ շարժում. բայց այն վայրը, որտեղ դու ես
կանգնածը չպետք է շարժվի:
6:15 Եվ ուրեմն, երբ այն խոսում է, մի վախեցեք, քանի որ խոսքը նրանցից է
վերջ, և հասկացվում է երկրի հիմքը:
6:16 Իսկ ինչո՞ւ: որովհետև այս բաների խոսքը դողում և հուզվում է
նա գիտի, որ այս բաների վերջը պետք է փոխվի:
6:17 Եվ եղավ, որ երբ լսեցի, կանգնեցի ոտքերիս վրա և
լսեցին, և ահա մի ձայն կար, որ խոսում էր, և լսվեց
այն նման էր բազմաթիվ ջրերի ձայնին:
6:18 Եվ ասաց. Ահա օրեր են գալիս, որ ես կսկսեմ մոտենալ, և
այցելել նրանց, ովքեր բնակվում են երկրի վրա,
6:19 Եվ կսկսի նրանց հետաքննել, թե ինչ են նրանք, որ վիրավորել են
անարդարացիորեն իրենց անիրավությամբ, և երբ Սիոնի տառապանքը
պետք է կատարվի;
6:20 Եվ երբ աշխարհը, որը կսկսի անհետանալ, կավարտվի,
այն ժամանակ ես ցույց կտամ այս նշանները. գրքերը պետք է բացվեն առջև
երկնակամար, եւ տեսնեն բոլորը միասին:
6:21 Եվ մեկ տարեկան երեխաները կխոսեն իրենց ձայնով, կանայք
երեխայի հետ պետք է ծնի երեք կամ չորս ամսական անժամանակ երեխաներ
ծեր են, և նրանք կապրեն և հարություն կառնեն:
6:22 Եւ յանկարծ ցանքսերը չցանուած պիտի երեւան, լիքը շտեմարաններ
հանկարծ դատարկ կգտնվի.
6:23 Եւ փողը պիտի հնչեցնէ, որ երբ ամէն մարդ լսի, նրանք
հանկարծ վախենա.
6:24 Այն ժամանակ ընկերները թշնամիների պես կկռվեն միմյանց դեմ, և
երկիրը ահով կկանգնի այնտեղ բնակվողների՝ աղբյուրների հետ
շատրվանները կկանգնեն, իսկ երեք ժամից՝ ոչ
վազել.
6:25 Ով մնա այս բոլորից, որ ես ասել եմ քեզ, կփախչի.
և տես իմ փրկությունը և քո աշխարհի վերջը:
6:26 Եվ այն մարդիկ, ովքեր ընդունված են, կտեսնեն դա, ովքեր չեն ճաշակել մահը
նրանց ծնունդից ի վեր, և բնակիչների սիրտը կփոխվի, և
վերածվել է այլ իմաստի.
6:27 Որովհետև չարը կվերանա, և խաբեությունը կմարվի:
6:28 Ինչ վերաբերում է հավատքին, այն կծաղկի, ապականությունը կհաղթահարվի, և
ճշմարտությունը, որն այսքան ժամանակ անպտուղ է եղել, կհայտարարվի:
6:29 Եվ երբ նա խոսում էր ինձ հետ, ահա ես քիչ-քիչ նայեցի
նրան, ում առաջ ես կանգնած էի։
6:30 Եվ այս խոսքերը նա ասաց ինձ. Ես եկել եմ ձեզ ցույց տալու ժամանակը
գալիք գիշերը.
6:31 Եթե դու էլի աղոթես և նորից յոթ օր ծոմ պահես, ես քեզ կասեմ
Օրվա ընթացքում ավելի մեծ բաներ, քան ես լսել եմ:
6:32 Որովհետև քո ձայնը լսվում է Բարձրյալի առջև, քանզի Հզորը տեսավ
քո արդար վարքը, նա տեսավ նաև քո մաքրաբարոյությունը, որ դու ունես
ուներ քո պատանեկությունից ի վեր:
6:33 Եվ դրա համար նա ինձ ուղարկեց՝ ցույց տալու քեզ այս բոլորը և ասելու
քեզ, մխիթարի՛ր և մի՛ վախեցիր
6:34 Եվ մի շտապեք անցած ժամանակների հետ՝ ունայն բաներ մտածելու համար
դու չես կարող շտապել վերջին ժամանակներից:
6:35 Եվ սրանից հետո դարձյալ լաց եղա և յոթ օր ծոմ պահեցի
նույն ձևով, որպեսզի ես կարողանամ կատարել այն երեք շաբաթները, որոնք նա ասաց ինձ:
6:36 Եվ ութերորդ գիշերը սիրտս նորից խռովեց իմ ներսում, և ես սկսեցի
խոսել Բարձրյալի առջև։
6:37 Որովհետև հոգիս մեծապես վառվեց, և հոգիս նեղության մեջ էր:
6:38 Եվ ես ասացի.
նույնիսկ առաջին օրը, և այսպես ասաց. Թող երկինքն ու երկիրը ստեղծվեն. և
քո խոսքը կատարյալ գործ էր:
6:39 Եվ այն ժամանակ հոգին էր, և խավարն ու լռությունը կային ամեն կողմից.
մարդու ձայնի ձայնը դեռ չէր ձևավորվել։
6:40 Այն ժամանակ դու հրամայեցիր, որ գեղեցիկ լույս դուրս գա քո գանձերից, որ
ձեր աշխատանքը կարող է հայտնվել:
6:41 Երկրորդ օրը դու ստեղծեցիր երկնակամարի հոգին, և
հրամայեց նրան բաժանվել և բաժանվել նրանց միջև
ջրեր, որպեսզի մի մասը բարձրանա, իսկ մյուսը մնա ներքևում։
6:42 Երրորդ օրը դու հրամայեցիր, որ ջուրը հավաքվի
Երկրի յոթերորդ մասում. վեց փաթիլ չորացրիր ու պահեցիր
նրանց, որպեսզի նրանցից ոմանք տնկվեն Աստծուց և մշակվեն
կարող է ծառայել քեզ:
6:43 Որովհետև հենց որ քո խոսքը դուրս եկավ, գործը կատարվեց:
6:44 Որովհետև իսկույն մեծ և անհամար պտուղ եղավ, և շատ ու
զանազան հաճույքներ համի համար, և անփոփոխ գույնի ծաղիկներ, և
սքանչելի հոտի հոտեր, և դա արվեց երրորդ օրը:
6:45 Չորրորդ օրը հրամայեցիր, որ արևը շողա, և
լուսինը նրան լույս է տալիս, և աստղերը պետք է լինեն կարգի.
6:46 Եվ նրանց պատվիրեց ծառայել մարդուն, որը պետք է կատարվեր:
6:47 Հինգերորդ օրը դու ասացիր յոթերորդ մասին, որտեղ ջրերը.
հավաքվեցին, որ այն ծնի կենդանի արարածներ, թռչուններ և
ձուկ, և այդպես եղավ:
6:48 Որովհետև համր ջուրը և առանց կյանքի կենդանի էակներ ծնեցին այնտեղ
Աստծո պատվիրանը, որ բոլոր մարդիկ գովաբանեն քո հրաշալի գործերը:
6:49 Այնուհետև դու կարգեցիր երկու կենդանի արարածներ, որոնց կոչեցիր.
Ենոքը և մյուս Լևիաթանը.
6:50 Եվ ես առանձնացրի մեկը մյուսից, յոթերորդ մասի համար, այսինքն.
որտեղ ջուրը հավաքվել էր, կարող էր երկուսին էլ չպահել:
6:51 Ենովքին մի մասը տվեցիր, որը չորացավ երրորդ օրը,
նա պետք է բնակվի նույն մասում, որտեղ կան հազար բլուրներ:
6:52 Իսկ Լեւիաթանին տուիր եօթներորդ մասը, այսինքն՝ խոնավը. և
պահեցիր նրան խժռելու համար, ում կամենաս և երբ:
6:53 Վեցերորդ օրը դու պատվիրեցիր երկրին, որ առաջ
քեզ գազաններ, անասուններ և սողուններ պիտի ծնի:
6:54 Եւ սրանցից յետոյ՝ նաեւ Ադամ, որին տիրեցիր բոլոր արարածների քո.
Նրանից ենք մենք բոլորս, և այն ժողովուրդը, որին դու ընտրել ես։
6:55 Այս բոլորը խօսեցի քո առջև, Տէ՛ր, որովհետև դու ստեղծեցիր այն
աշխարհը հանուն մեզ
6:56 Ինչ վերաբերում է մյուս մարդկանց, որոնք նույնպես գալիս են Ադամից, դու դա ասացիր
նրանք ոչինչ են, բայց նման են թքելուն
դրանց առատությունը մինչև մի կաթիլ, որն ընկնում է անոթից:
6:57 Եվ հիմա, Տե՛ր, ահա այս հեթանոսները, որոնք երբևէ հայտնի են եղել որպես
ոչինչ, սկսել են մեզ վրա տիրել և կուլ տալ մեզ։
6:58 Բայց մենք՝ քո ժողովուրդը, որին դու քո առաջնեկը կոչեցիր, քո միակը
ծնվածները և քո ջերմեռանդ սիրեկանը տրված են նրանց ձեռքը:
6:59 Եթե աշխարհն այժմ ստեղծված է մեզ համար, ինչո՞ւ մենք չենք տիրապետում
ժառանգություն աշխարհի հետ? ինչքա՞ն կդիմանա սա: