2 Կորնթացիներ
7:1 Ուստի այս խոստումներն ունենալով, սիրելինե՛ր, եկեք մաքրենք
ինքներս մեզ մարմնի և հոգու բոլոր պղծություններից՝ կատարելագործվելով
սրբություն Աստծո երկյուղով:
7:2 Ընդունիր մեզ. մենք ոչ ոքի չենք անիրավել, ոչ մեկին չենք ապականել, ունենք
ոչ ոքի չի խաբել.
7:3 Ես սա չեմ ասում ձեզ դատապարտելու համար, քանի որ ես նախկինում ասացի, որ դուք ներս եք
մեր սրտերը մեռնել և ապրել ձեզ հետ:
7:4 Մեծ է իմ համարձակությունը քո հանդեպ, մեծ է իմ փառքը քո հանդեպ:
Ես լցված եմ մխիթարությամբ, ես չափազանց ուրախ եմ մեր բոլոր նեղությունների մեջ:
7:5 Որովհետեւ երբ մենք եկանք Մակեդոնիա, մեր մարմինը հանգիստ չուներ, բայց մենք
անհանգիստ էին ամեն կողմից. առանց կռիվներ էին, ներսում՝ վախեր:
7:6 Այնուամենայնիվ, Աստված, որ մխիթարում է ընկածներին, մխիթարեց մեզ
Տիտոսի գալուստով.
7:7 Եվ ոչ միայն նրա գալով, այլ այն մխիթարությամբ, որով նա էր
մխիթարվելով քո մեջ, երբ նա պատմեց մեզ քո բուռն ցանկությունը, քո սուգը,
քո ջերմեռանդ միտքն իմ հանդեպ. այնպես որ ես ավելի շատ ուրախացա։
7:8 Որովհետև, թեև ես նամակով զղջացրի ձեզ, չեմ ապաշխարում, թեև դա արեցի
ապաշխարեցէ՛ք, քանի որ ես հասկանում եմ, որ նոյն թուղթը ձեզ տրտմեցրել է
դա ընդամենը մեկ սեզոնի համար էր:
7:9 Արդ, ես ուրախ եմ, որ ոչ թէ տրտմեցիք, այլ որ տրտմեցիք
ապաշխարություն, որովհետև դուք տրտմեցիք աստվածահաճո ձևով, որպեսզի կարողանաք
մեր կողմից ոչ մի վնաս ստանալ:
7:10 Որովհետեւ Աստուծոյ տրտմութիւնը ապաշխարութիւն կը գործադրէ ի փրկութիւն, որ չապաշխարէ.
բայց աշխարհի վիշտը մահ է ծնում:
7:11 Որովհետև ահա նույն բանը, որ դուք տրտմեցիք աստվածահաճո ձևով.
ի՜նչ զգույշություն դրսևորեց ձեր մեջ, այո, ի՜նչ մաքրություն,
այո, ինչ վրդովմունք, այո, ինչ վախ, այո, ինչ բուռն ցանկություն, այո,
ինչ նախանձախնդրություն, այո, ինչ վրեժ: Ամեն ինչում դուք ձեզ հավանություն տվեցիք
այս հարցում հստակ լինել.
7:12 Ուստի, թեև ես գրեցի ձեզ, ես դա արեցի ոչ թե նրա պատճառով, որն ուներ
արեց սխալը, ոչ էլ իր գործի համար, որը չարչարվեց, այլ մեր հոգածությունը
որովհետև դուք Աստծո առաջ կարող եք երևալ ձեզ:
7:13 Ուրեմն մխիթարուեցանք ձեր մխիթարութեամբ
մենք ավելի շատ ուրախացանք Տիտոսի ուրախության համար, որովհետև նրա հոգին թարմացավ
դուք բոլորդ.
7:14 Որովհետեւ եթէ պարծենայ անոր համար ձեզմէ, ամօթ չեմ. բայց ինչպես
մենք ճշմարտութեամբ խօսեցինք ձեզ հետ, նոյնպէս էլ մեր պարծենալը, որ ես արել եմ
Տիտոսի առաջ գտնվել է ճշմարտություն:
7:15 Եվ նրա ներքին գուրգուրանքն ավելի առատ է քո հանդեպ, մինչդեռ նա
հիշում է ձեր բոլորի հնազանդությունը, ինչպես վախով և դողով
ընդունեց նրան։
7:16 Ուրեմն ուրախ եմ, որ ամէն բանի մէջ քեզի կը վստահիմ.