1 Սամուել 17:1 Փղշտացիները հաւաքեցին իրենց զօրքերը պատերազմի համար, եւ եղան հավաքվեցին Սոքովում, որը պատկանում է Հուդային, և բանակատեղի դրեցին Սոկոհի և Ազեկայի միջև՝ Եփեսդամիմում։ 17:2 Եւ Սաւուղն ու Իսրայէլի մարդիկը հաւաքուեցին ու բանակատեղի դրեցին Էլայի հովիտը, և պատերազմ ստեղծեց փղշտացիների դեմ։ 17:3 Եւ Փղշտացիները մի կողմից կանգնեցին մի լերան վրայ, եւ Իսրայէլը կանգնեց մի լեռան վրա՝ այն կողմում, և այնտեղ մի ձոր կար նրանց. 17:44 Եւ Փղշտացիների բանակից դուրս եկաւ մի զօրավար՝ անունով Գողիաթը՝ Գեթից, որի բարձրությունը վեց կանգուն էր և մեկ թիզ։ 17:5 Եվ նա ուներ պղնձե սաղավարտ իր գլխին, և նա զինված էր փոստի վերարկու; իսկ վերարկուի քաշը հինգ հազար սիկղ էր արույր. 17:6 Նա իր ոտքերին պղնձե նժույգեր ուներ, իսկ մեջտեղը՝ պղնձե թիրախ. նրա ուսերը. 17:7 Եւ գաւազանն նորա նիզակին նման էր ջուլհակի գերանի. և նրա նիզակը գլուխը կշռում էր վեց հարյուր սիկղ երկաթ, իսկ մեկը՝ վահան կրողն էր գնում նրա առաջ։ 17:8 Նա կանգնեց և աղաղակեց Իսրայելի զորքերին և ասաց նրանց. Ինչո՞ւ եք դուրս եկել՝ ձեր մարտը դասավորելու: ես փղշտացի չե՞մ, Իսկ դուք Սավուղի ծառաներ եք. քեզ համար տղամարդ ընտրիր և թող իջնի ինձ. 17:9 Եթե նա կարողանա կռվել ինձ հետ և սպանել ինձ, ապա մենք ձերը կլինենք ծառաներ, բայց եթէ ես յաղթեմ նրան ու սպանեմ նրան, դուք կը լինէք մեր ծառաներին, և ծառայիր մեզ: 17:10 Եւ ասէ Փղշտացին. տուր ինձ ա մարդ, որ միասին կռվենք։ 17:11 Երբ Սաւուղն ու ամբողջ Իսրայէլը լսեցին Փղշտացու խօսքերը, եղան հիասթափված և շատ վախեցած: 17:12 Դավիթը Բեթլեհեմի Յուդայի այն Եփրաթացիի որդին էր, որի անունը. Ջեսսին էր; և նա ուներ ութ որդի մարդ Սավուղի օրերում։ 17:13 Եւ երեք աւագ որդիքն Յեսսէի գնացին եւ հետեւեցին Սաւուղին պատերազմի. և պատերազմի գնացած նրա երեք որդիների անուններն էին Եղիաբ առաջնեկը, նրա կողքին՝ Աբինադաբը, երրորդը՝ Շամման։ 17:14 Դաւիթը կրտսերն էր, իսկ երեք մեծերը Սաւուղի յետեւից էին: 17:1515 Բայց Դաւիթը գնաց ու վերադարձաւ Սաւուղից՝ արածեցնելու իր հօր ոչխարները Բեթղեհեմ. 17:1616 Փղշտացին առաւօտ ու երեկոյ մօտեցաւ ու ներկայացաւ քառասուն օր. 17:17 Հեսսեն ասաց իր որդուն Դավթին. այս չորացած ցորենը և այս տասը հացը, և վազիր քո մոտ՝ ճամբար եղբայրներ. 17:18 Եվ այս տասը պանիրները տարեք նրանց հազարապետի մոտ և նայեք ինչպես են անցնում քո եղբայրները և վերցրու նրանց գրավականը: 17:1919 Սաւուղն ու անոնք ու Իսրայէլի բոլոր մարդիկը հովիտին մէջ էին Էլա, կռվում է փղշտացիների հետ։ 17:20 Եվ Դավիթը վաղ առավոտյան վեր կացավ և թողեց ոչխարներին մի պահապան, վերցրեց ու գնաց, ինչպես որ Հեսսեն պատվիրել էր նրան. և նա ուշքի եկավ խրամատը, երբ տանտերը դուրս էր գալիս կռվի, և բղավեց ճակատամարտը։ 17:21 Որովհետեւ Իսրայէլն ու Փղշտացիները շարել էին պատերազմը, բանակը դէմ բանակ. 17:22 Դաւիթն իր կառքը թողեց կառքի պահապանի ձեռքը. և վազեց բանակ և եկավ և բարևեց իր եղբայրներին: 17:23 Եւ մինչ նա խօսում էր նրանց հետ, ահա ելաւ չեմպիոնը Փղշտացին Գեթից, անունը՝ Գողիաթ, գահի զորքերից Փղշտացիները, և նույն խոսքերով խոսեցին, և Դավիթը լսեց նրանց. 17:24 Եւ բոլոր իսրայէլացիները, երբ տեսան այդ մարդուն, փախան նրանից, եւ շատ վախեցան. 17:25 Եւ ասեցին իսրայէլի մարդիկ. անշուշտ, նա դուրս է եկել Իսրայելին հակառակվելու համար, և կլինի այն մարդը, ով սպանում է նրան, թագավորը նրան մեծ հարստությամբ կհարստացնի և կտա նրան իր դուստրը, եւ ազատ արձակիր իր հօր տունը Իսրայէլի մէջ։ 17:26 Եւ Դաւիթ խօսեցաւ իր մօտ կանգնած մարդկանց հետ եւ ասեց այն մարդուն, ով սպանում է այս Փղշտացուն և վերացնում նախատինքները Իսրայելից? քանզի ո՞վ է այս անթլփատ Փղշտացին, որ պետք է Արհամարհե՞լ կենդանի Աստծո զորքերը: 17:27 Ժողովուրդը պատասխանեց անոր այսպէս՝ ըսելով արվել է նրան սպանողին։ 17:28 Եւ Եղիաբ իր աւագ եղբայրը լսեց, երբ խօսեցաւ մարդկանց հետ. և Եղիաբի բարկությունը բորբոքվեց Դավթի վրա, և նա ասաց. «Ինչո՞ւ եկար»։ այստե՞ղ և ո՞ւմ մոտ թողեցիր այդ մի քանի ոչխարներին անապատը? Ես գիտեմ քո հպարտությունը և քո սրտի չարաճճիությունը. համար դու իջել ես, որ տեսնես ճակատամարտը։ 17:29 Դաւիթն ասաց. Պատճառ չկա՞։ 17:30 Եւ նա դարձաւ անկէ դէպի միւսս, եւ խօսեցաւ ըստ ամենայնի. Ժողովուրդը դարձեալ պատասխանեց անոր՝ նախկին ձեւով։ 17:31 Երբ լսուեցան Դաւիթի խօսքերը, լսեցին զանոնք Սավուղի առաջ, և նա մարդ ուղարկեց նրա մոտ։ 17:32 Եւ ասէ Դաւիթ ց Սաւուղ. քո ծառան կգնա այս փղշտացու հետ կռվի։ 17:33 Եւ Սաւուղն ասաց Դաւիթին կռվել նրա հետ, որովհետև դու երիտասարդ ես, իսկ նա՝ պատերազմի մարդ նրա երիտասարդությունը։ 17:34 Դաւիթն ասաց Սաւուղին. Քո ծառան պահում էր իր հօր ոչխարները. Եկաւ առիւծ եւ արջ, եւ առաւ մի գառ հօտից: 17:35 Եվ ես դուրս եկա նրա հետևից, հարվածեցի նրան և ազատեցի նրանից բերան, եւ երբ նա վեր կացավ իմ դեմ, ես բռնեցի նրան մորուքից, և խփեց նրան ու սպանեց։ 17:36 Քո ծառան սպանեց և՛ առյուծին, և՛ արջին, և սա անթլփատ էր. Փղշտացին նրանցից մեկի պես կլինի, քանի որ արհամարհել է նրանց զորքերը կենդանի Աստված. 17:37 Դաւիթն էլ ասեց առյուծ, և արջի թաթից նա ինձ կազատի ձեռքից այս փղշտացու. Սավուղն ասաց Դավթին քեզ. 17:38 Սավուղը զինեց Դավթին իր զրահով, և նա պղնձե սաղավարտ դրեց դրա վրա. նրա գլուխը; Նա նաև զինել է զինանշանով։ 17:39 Եւ Դաւիթ կապեց իր սուրը զրահի վրայ, եւ ուզեց գնալ. նրա համար դա չէր ապացուցել։ Դաւիթն ասաց Սաւուղին. համար Ես դրանք չեմ ապացուցել։ Դաւիթը զանոնք իրմէ հեռացուց։ 17:40 Եւ նա վերցրեց իր գաւազանը իր ձեռքը, եւ ընտրեց նրան հինգ հարթ քարեր առվակի մեջ և դրեց դրանք հովվի պայուսակի մեջ, որը նա ուներ, նույնիսկ մի գրություն; և նրա պարսատիկը նրա ձեռքին էր, և նա մոտեցավ նրան Փղշտացի. 17:41 Եւ եկաւ Փղշտացին եւ մօտեցաւ Դաւիթին. և այն մարդը, որ մերկ վահանը գնաց նրա առջև։ 17:42 Եւ երբ Փղշտացին նայեցաւ, եւ տեսաւ Դաւիթը, արհամարհեց նրան. քանզի նա միայն երիտասարդ էր, կարմրավուն և գեղեցիկ դեմքով: 17:43 Փղշտացին ասաց Դավթին. ձողերով? Եվ Փղշտացին անիծեց Դավթին իր աստվածներով։ 17:44 Փղշտացին ասաց Դավթին երկնքի թռչուններին ու դաշտի գազաններին։ 17:45 Այն ժամանակ Դավիթն ասաց փղշտացուն. նիզակով ու վահանով, բայց ես քեզ մօտ եմ գալիս նրանց անունով Զօրաց Տէր, Իսրայէլի զօրքերի Աստուածը, որին դու արհամարհեցիր։ 17:46 Այսօր Տէրը պիտի մատնէ քեզ ձեռքը իմ. և ես կխփեմ քեզնից վերցրու քո գլուխը. և ես կտամ նրանց դիակները Փղշտացիների զօրքը այսօր երկնքի թռչուններին ու դէմ վայրի գազաններ երկրի; որ ամբողջ երկիրը իմանա, որ կա ա Աստված Իսրայելում. 17:47 Եվ այս ամբողջ ժողովը պիտի իմանա, որ Տերը չի փրկում սրով և նիզակ, որովհետև կռիվը Տիրոջն է, և նա քեզ կտա մեր ձեռքը ձեռքեր. 17:48 Եվ եղավ, երբ Փղշտացին վեր կացավ, եկավ և մոտեցավ. Դավթին դիմավորելու համար, Դավիթը շտապեց և վազեց դեպի զորքը՝ դիմավորելու նրան Փղշտացի. 17:49 Եվ Դավիթը ձեռքը դրեց իր պայուսակի մեջ և այնտեղից վերցրեց մի քար և ժարգոն. այն, և հարվածեց փղշտացու ճակատին, որ քարը խորտակվեց նրա ճակատը; և նա իր երեսի վրա ընկավ գետնին: 17:50 Եւ Դաւիթը պարսատիկով ու քարով յաղթեց Փղշտացուն. զարկեց Փղշտացուն ու սպանեց նրան. բայց մեջը սուր չկար Դավթի ձեռքը։ 17:51 Ուստի Դավիթը վազեց, կանգնեց փղշտացու վրա և վերցրեց նրա սուրը, և հանեց այն նրա պատյանից, սպանեց նրան և կտրեց նրան գլուխը դրանով: Երբ Փղշտացիները տեսան, որ իրենց զորավարը մեռած է, նրանք փախել են։ 17:52 Իսրայէլի ու Յուդայի մարդիկը վեր կացան, աղաղակեցին ու հետապնդեցին. Փղշտացիներ, մինչև որ գաս ձորը և Ակրոնի դարպասները։ Փղշտացիների վիրավորներն ընկան Սաարաիմ ճանապարհին, մինչև Գեթ և Ակրոն։ 17:53 Եւ իսրայէլացիները վերադարձան Փղշտացիների հետապնդումից. և նրանք փչացրին իրենց վրանները։ 17:54 Եւ Դաւիթ առաւ գլուխն Փղշտացւոյն, եւ բերեց զայն ի Երուսաղէմ. բայց նա իր զրահը դրեց իր վրանը։ 17:55 Երբ Սաւուղը տեսաւ Դաւիթին, որ դուրս ելաւ Փղշտացու դէմ, ասաց նրան Աբներ, զորավար Աբեներ, ո՞ւմ որդին է այս երիտասարդը։ Եվ Աբեններն ասաց. «Ո՛վ թագավոր, քո հոգին կենդանի է, չեմ կարող ասել։ 17:56 Արքան ասաց. 17:57 Եւ երբ Դաւիթը վերադառնում էր փղշտացիների կոտորածից, Աբեները վերցրեց նրան Սաւուղի առաջ տարան՝ Փղշտացիների գլխով իր մէջ ձեռքը. 17:58 Եւ ասէ ցնա Սաւուղ. Եվ Դավիթը «Ես քո ծառա Հեսսեի բեթղեհեմացի որդին եմ»։