1 Սամուել
17:1 Փղշտացիները հաւաքեցին իրենց զօրքերը պատերազմի համար, եւ եղան
հավաքվեցին Սոքովում, որը պատկանում է Հուդային, և բանակատեղի դրեցին
Սոկոհի և Ազեկայի միջև՝ Եփեսդամիմում։
17:2 Եւ Սաւուղն ու Իսրայէլի մարդիկը հաւաքուեցին ու բանակատեղի դրեցին
Էլայի հովիտը, և պատերազմ ստեղծեց փղշտացիների դեմ։
17:3 Եւ Փղշտացիները մի կողմից կանգնեցին մի լերան վրայ, եւ Իսրայէլը
կանգնեց մի լեռան վրա՝ այն կողմում, և այնտեղ մի ձոր կար
նրանց.
17:44 Եւ Փղշտացիների բանակից դուրս եկաւ մի զօրավար՝ անունով
Գողիաթը՝ Գեթից, որի բարձրությունը վեց կանգուն էր և մեկ թիզ։
17:5 Եվ նա ուներ պղնձե սաղավարտ իր գլխին, և նա զինված էր
փոստի վերարկու; իսկ վերարկուի քաշը հինգ հազար սիկղ էր
արույր.
17:6 Նա իր ոտքերին պղնձե նժույգեր ուներ, իսկ մեջտեղը՝ պղնձե թիրախ.
նրա ուսերը.
17:7 Եւ գաւազանն նորա նիզակին նման էր ջուլհակի գերանի. և նրա նիզակը
գլուխը կշռում էր վեց հարյուր սիկղ երկաթ, իսկ մեկը՝ վահան կրողն էր գնում
նրա առաջ։
17:8 Նա կանգնեց և աղաղակեց Իսրայելի զորքերին և ասաց նրանց.
Ինչո՞ւ եք դուրս եկել՝ ձեր մարտը դասավորելու: ես փղշտացի չե՞մ,
Իսկ դուք Սավուղի ծառաներ եք. քեզ համար տղամարդ ընտրիր և թող իջնի
ինձ.
17:9 Եթե նա կարողանա կռվել ինձ հետ և սպանել ինձ, ապա մենք ձերը կլինենք
ծառաներ, բայց եթէ ես յաղթեմ նրան ու սպանեմ նրան, դուք կը լինէք
մեր ծառաներին, և ծառայիր մեզ:
17:10 Եւ ասէ Փղշտացին. տուր ինձ ա
մարդ, որ միասին կռվենք։
17:11 Երբ Սաւուղն ու ամբողջ Իսրայէլը լսեցին Փղշտացու խօսքերը, եղան
հիասթափված և շատ վախեցած:
17:12 Դավիթը Բեթլեհեմի Յուդայի այն Եփրաթացիի որդին էր, որի անունը.
Ջեսսին էր; և նա ուներ ութ որդի
մարդ Սավուղի օրերում։
17:13 Եւ երեք աւագ որդիքն Յեսսէի գնացին եւ հետեւեցին Սաւուղին պատերազմի.
և պատերազմի գնացած նրա երեք որդիների անուններն էին Եղիաբ
առաջնեկը, նրա կողքին՝ Աբինադաբը, երրորդը՝ Շամման։
17:14 Դաւիթը կրտսերն էր, իսկ երեք մեծերը Սաւուղի յետեւից էին:
17:1515 Բայց Դաւիթը գնաց ու վերադարձաւ Սաւուղից՝ արածեցնելու իր հօր ոչխարները
Բեթղեհեմ.
17:1616 Փղշտացին առաւօտ ու երեկոյ մօտեցաւ ու ներկայացաւ
քառասուն օր.
17:17 Հեսսեն ասաց իր որդուն Դավթին.
այս չորացած ցորենը և այս տասը հացը, և վազիր քո մոտ՝ ճամբար
եղբայրներ.
17:18 Եվ այս տասը պանիրները տարեք նրանց հազարապետի մոտ և նայեք
ինչպես են անցնում քո եղբայրները և վերցրու նրանց գրավականը:
17:1919 Սաւուղն ու անոնք ու Իսրայէլի բոլոր մարդիկը հովիտին մէջ էին
Էլա, կռվում է փղշտացիների հետ։
17:20 Եվ Դավիթը վաղ առավոտյան վեր կացավ և թողեց ոչխարներին մի
պահապան, վերցրեց ու գնաց, ինչպես որ Հեսսեն պատվիրել էր նրան. և նա ուշքի եկավ
խրամատը, երբ տանտերը դուրս էր գալիս կռվի, և բղավեց
ճակատամարտը։
17:21 Որովհետեւ Իսրայէլն ու Փղշտացիները շարել էին պատերազմը, բանակը դէմ
բանակ.
17:22 Դաւիթն իր կառքը թողեց կառքի պահապանի ձեռքը.
և վազեց բանակ և եկավ և բարևեց իր եղբայրներին:
17:23 Եւ մինչ նա խօսում էր նրանց հետ, ահա ելաւ չեմպիոնը
Փղշտացին Գեթից, անունը՝ Գողիաթ, գահի զորքերից
Փղշտացիները, և նույն խոսքերով խոսեցին, և Դավիթը լսեց
նրանց.
17:24 Եւ բոլոր իսրայէլացիները, երբ տեսան այդ մարդուն, փախան նրանից, եւ
շատ վախեցան.
17:25 Եւ ասեցին իսրայէլի մարդիկ.
անշուշտ, նա դուրս է եկել Իսրայելին հակառակվելու համար, և կլինի այն մարդը, ով
սպանում է նրան, թագավորը նրան մեծ հարստությամբ կհարստացնի և կտա
նրան իր դուստրը, եւ ազատ արձակիր իր հօր տունը Իսրայէլի մէջ։
17:26 Եւ Դաւիթ խօսեցաւ իր մօտ կանգնած մարդկանց հետ եւ ասեց
այն մարդուն, ով սպանում է այս Փղշտացուն և վերացնում նախատինքները
Իսրայելից? քանզի ո՞վ է այս անթլփատ Փղշտացին, որ պետք է
Արհամարհե՞լ կենդանի Աստծո զորքերը:
17:27 Ժողովուրդը պատասխանեց անոր այսպէս՝ ըսելով
արվել է նրան սպանողին։
17:28 Եւ Եղիաբ իր աւագ եղբայրը լսեց, երբ խօսեցաւ մարդկանց հետ. և
Եղիաբի բարկությունը բորբոքվեց Դավթի վրա, և նա ասաց. «Ինչո՞ւ եկար»։
այստե՞ղ և ո՞ւմ մոտ թողեցիր այդ մի քանի ոչխարներին
անապատը? Ես գիտեմ քո հպարտությունը և քո սրտի չարաճճիությունը. համար
դու իջել ես, որ տեսնես ճակատամարտը։
17:29 Դաւիթն ասաց. Պատճառ չկա՞։
17:30 Եւ նա դարձաւ անկէ դէպի միւսս, եւ խօսեցաւ ըստ ամենայնի.
Ժողովուրդը դարձեալ պատասխանեց անոր՝ նախկին ձեւով։
17:31 Երբ լսուեցան Դաւիթի խօսքերը, լսեցին զանոնք
Սավուղի առաջ, և նա մարդ ուղարկեց նրա մոտ։
17:32 Եւ ասէ Դաւիթ ց Սաւուղ. քո
ծառան կգնա այս փղշտացու հետ կռվի։
17:33 Եւ Սաւուղն ասաց Դաւիթին
կռվել նրա հետ, որովհետև դու երիտասարդ ես, իսկ նա՝ պատերազմի մարդ
նրա երիտասարդությունը։
17:34 Դաւիթն ասաց Սաւուղին. Քո ծառան պահում էր իր հօր ոչխարները.
Եկաւ առիւծ եւ արջ, եւ առաւ մի գառ հօտից:
17:35 Եվ ես դուրս եկա նրա հետևից, հարվածեցի նրան և ազատեցի նրանից
բերան, եւ երբ նա վեր կացավ իմ դեմ, ես բռնեցի նրան մորուքից, և
խփեց նրան ու սպանեց։
17:36 Քո ծառան սպանեց և՛ առյուծին, և՛ արջին, և սա անթլփատ էր.
Փղշտացին նրանցից մեկի պես կլինի, քանի որ արհամարհել է նրանց զորքերը
կենդանի Աստված.
17:37 Դաւիթն էլ ասեց
առյուծ, և արջի թաթից նա ինձ կազատի ձեռքից
այս փղշտացու. Սավուղն ասաց Դավթին
քեզ.
17:38 Սավուղը զինեց Դավթին իր զրահով, և նա պղնձե սաղավարտ դրեց դրա վրա.
նրա գլուխը; Նա նաև զինել է զինանշանով։
17:39 Եւ Դաւիթ կապեց իր սուրը զրահի վրայ, եւ ուզեց գնալ. նրա համար
դա չէր ապացուցել։ Դաւիթն ասաց Սաւուղին. համար
Ես դրանք չեմ ապացուցել։ Դաւիթը զանոնք իրմէ հեռացուց։
17:40 Եւ նա վերցրեց իր գաւազանը իր ձեռքը, եւ ընտրեց նրան հինգ հարթ քարեր
առվակի մեջ և դրեց դրանք հովվի պայուսակի մեջ, որը նա ուներ, նույնիսկ մի
գրություն; և նրա պարսատիկը նրա ձեռքին էր, և նա մոտեցավ նրան
Փղշտացի.
17:41 Եւ եկաւ Փղշտացին եւ մօտեցաւ Դաւիթին. և այն մարդը, որ
մերկ վահանը գնաց նրա առջև։
17:42 Եւ երբ Փղշտացին նայեցաւ, եւ տեսաւ Դաւիթը, արհամարհեց նրան.
քանզի նա միայն երիտասարդ էր, կարմրավուն և գեղեցիկ դեմքով:
17:43 Փղշտացին ասաց Դավթին.
ձողերով? Եվ Փղշտացին անիծեց Դավթին իր աստվածներով։
17:44 Փղշտացին ասաց Դավթին
երկնքի թռչուններին ու դաշտի գազաններին։
17:45 Այն ժամանակ Դավիթն ասաց փղշտացուն.
նիզակով ու վահանով, բայց ես քեզ մօտ եմ գալիս նրանց անունով
Զօրաց Տէր, Իսրայէլի զօրքերի Աստուածը, որին դու արհամարհեցիր։
17:46 Այսօր Տէրը պիտի մատնէ քեզ ձեռքը իմ. և ես կխփեմ
քեզնից վերցրու քո գլուխը. և ես կտամ նրանց դիակները
Փղշտացիների զօրքը այսօր երկնքի թռչուններին ու դէմ
վայրի գազաններ երկրի; որ ամբողջ երկիրը իմանա, որ կա ա
Աստված Իսրայելում.
17:47 Եվ այս ամբողջ ժողովը պիտի իմանա, որ Տերը չի փրկում սրով և
նիզակ, որովհետև կռիվը Տիրոջն է, և նա քեզ կտա մեր ձեռքը
ձեռքեր.
17:48 Եվ եղավ, երբ Փղշտացին վեր կացավ, եկավ և մոտեցավ.
Դավթին դիմավորելու համար, Դավիթը շտապեց և վազեց դեպի զորքը՝ դիմավորելու նրան
Փղշտացի.
17:49 Եվ Դավիթը ձեռքը դրեց իր պայուսակի մեջ և այնտեղից վերցրեց մի քար և ժարգոն.
այն, և հարվածեց փղշտացու ճակատին, որ քարը խորտակվեց
նրա ճակատը; և նա իր երեսի վրա ընկավ գետնին:
17:50 Եւ Դաւիթը պարսատիկով ու քարով յաղթեց Փղշտացուն.
զարկեց Փղշտացուն ու սպանեց նրան. բայց մեջը սուր չկար
Դավթի ձեռքը։
17:51 Ուստի Դավիթը վազեց, կանգնեց փղշտացու վրա և վերցրեց նրա սուրը,
և հանեց այն նրա պատյանից, սպանեց նրան և կտրեց նրան
գլուխը դրանով: Երբ Փղշտացիները տեսան, որ իրենց զորավարը մեռած է,
նրանք փախել են։
17:52 Իսրայէլի ու Յուդայի մարդիկը վեր կացան, աղաղակեցին ու հետապնդեցին.
Փղշտացիներ, մինչև որ գաս ձորը և Ակրոնի դարպասները։
Փղշտացիների վիրավորներն ընկան Սաարաիմ ճանապարհին,
մինչև Գեթ և Ակրոն։
17:53 Եւ իսրայէլացիները վերադարձան Փղշտացիների հետապնդումից.
և նրանք փչացրին իրենց վրանները։
17:54 Եւ Դաւիթ առաւ գլուխն Փղշտացւոյն, եւ բերեց զայն ի Երուսաղէմ.
բայց նա իր զրահը դրեց իր վրանը։
17:55 Երբ Սաւուղը տեսաւ Դաւիթին, որ դուրս ելաւ Փղշտացու դէմ, ասաց նրան
Աբներ, զորավար Աբեներ, ո՞ւմ որդին է այս երիտասարդը։ Եվ
Աբեններն ասաց. «Ո՛վ թագավոր, քո հոգին կենդանի է, չեմ կարող ասել։
17:56 Արքան ասաց.
17:57 Եւ երբ Դաւիթը վերադառնում էր փղշտացիների կոտորածից, Աբեները վերցրեց
նրան Սաւուղի առաջ տարան՝ Փղշտացիների գլխով իր մէջ
ձեռքը.
17:58 Եւ ասէ ցնա Սաւուղ. Եվ Դավիթը
«Ես քո ծառա Հեսսեի բեթղեհեմացի որդին եմ»։