1 Մակաբայեցիներ
12:1 Երբ Յովնաթանը տեսաւ, որ իրեն ծառայում է ժամանակը, որոշ մարդկանց ընտրեց, եւ
ուղարկեց նրանց Հռոմ, որպեսզի հաստատեն և նորոգեն իրենց ունեցած բարեկամությունը
նրանց հետ.
12:2 Նա նամակներ ուղարկեց նաև Լակեդեմոնացիներին և այլ վայրերի համար
նույն նպատակը.
12:3 Նրանք գնացին Հռոմ, մտան սենատ և ասացին.
քահանայապետը և հրեաների ժողովուրդը մեզ ուղարկեցին ձեզ մոտ,
վերջ, դուք պետք է նորոգեք նրանց հետ ունեցած բարեկամությունը և միությունը,
ինչպես նախկինում։
12:4 Սրա համար հռոմեացիները նրանց նամակներ տվեցին ամեն տեղ կառավարիչներին
որ նրանք խաղաղությամբ բերեն նրանց Հրեաստանի երկիրը։
12:5 Եւ սա այն նամակների պատճենն է, որ Յովնաթանը գրեց
Լակեդեմոնացիներ.
12:6 Յովնաթան քահանայապետը, ազգի երէցներն ու քահանաները,
իսկ հրեաներից միւսը՝ իրենց եղբայրները ուղարկեցին Լակեդեմոնացիների մօտ
ողջույն.
12:7 Անցեալին նամակներ եղան Օնիա քահանայապետին
Դարեհ, որ այն ժամանակ թագաւորեց ձեր մէջ, որպէսզի նշանակի, որ դուք մեր եղբայրներն էք.
ինչպես նշված է այստեղ ստորագրված պատճենը:
12:8 Այն ժամանակ Օնիասը պատուով ուղարկուած դեսպանին աղաչեց.
և ստացել է նամակները, որոնցում հայտարարվել է լիգայի և
բարեկամություն.
12:9 Ուրեմն մենք ալ, թէեւ այս բաներէն ոչ մէկի կարիքը չունենք, բայց որ ունենք
սուրբ գրությունների սուրբ գրքերը մեր ձեռքերում՝ մխիթարելու մեզ,
12:10 Այնուամենայնիվ, փորձել եմ ուղարկել ձեզ մոտ՝ նորացման համար
եղբայրություն և բարեկամություն, որպեսզի մենք օտար չլինենք ձեզ համար
բոլորովին, քանի որ երկար ժամանակ է անցել այն օրից, ինչ դուք մեզ մոտ ուղարկեցիք:
12:11 Ուրեմն մենք ամէն ատեն անդադար, թէ՛ մեր տօներուն եւ թէ՛ ուրիշներուն
հարմար օրեր, հիշե՛ք ձեզ մեր մատուցած զոհերի մեջ և
մեր աղոթքներում, ինչպես որ բանականությունն է, և այնպես, ինչպես մեզ անհրաժեշտ է մտածել մեր մասին
եղբայրներ:
12:12 Եվ մենք արդարացիորեն ուրախ ենք ձեր պատվի համար:
12:13 Ինչ վերաբերում է մեզ, մենք ամեն կողմից մեծ նեղություններ և պատերազմներ ենք ունեցել,
քանի որ մեր շուրջը եղող թագաւորները կռուել են մեր դէմ։
12:14 Սակայն մենք չէինք նեղություն պատճառել ձեզ, ոչ էլ մեր մյուսներին
դաշնակիցներ և ընկերներ, այս պատերազմներում.
12:15 Որովհետև մենք երկնքից ունենք օգնություն, որն օգնում է մեզ, որպեսզի ազատվենք.
մեր թշնամիներից, և մեր թշնամիներին ոտքի տակ են դնում։
12:16 Դրա համար մենք ընտրեցինք Անտիոքոսի որդի Նումենիոսին, իսկ նա՝ Անտիպատրոսին.
Յասոնի որդի, և ուղարկեց նրանց հռոմեացիների մոտ՝ նորոգելու մեր բարեկամությունը
ուներ նրանց հետ, իսկ նախկին լիգան։
12:17 Մենք նրանց էլ պատվիրեցինք գնալ ձեզ մոտ, ողջունել և ազատել ձեզ
մեր նամակները մեր եղբայրության նորոգման վերաբերյալ։
12:18 Ուստի հիմա լավ կանեք, որ մեզ պատասխանեք դրա համար:
12:19 Եվ սա այն նամակների պատճենն է, որ ուղարկեց Օնիարեսը.
12:20 Լակեդեմոնացիների Արևս թագավորը Օնիա քահանայապետին՝ ողջունելով.
12:21 Գրված է, որ Լակեդեմոնացիներն ու Հրեաները եղբայրներ են.
եւ զի նոքա ՛ի ծնունդն Աբրահամի:
12:22 Ուրեմն, քանի որ այս մասին գիտենք, լաւ պիտի ընէք
գրեք մեզ ձեր բարգավաճման մասին:
12:23 Մենք նորից գրում ենք ձեզ, որ ձեր անասուններն ու ապրանքները մերն են, և
մերը ձերն է. Մենք պատվիրում ենք, հետևաբար, մեր դեսպաններին զեկուցել
այս իմաստով ձեզ:
12:24 Երբ Յովնաթանը լսեց, որ Դեմեբիոսի իշխանները եկել էին կռուելու
նրա դեմ ավելի մեծ զորքով, քան նախկինում,
12:25 Նա հեռացավ Երուսաղեմից և հանդիպեց նրանց Ամաթիս երկրում.
նրանց ժամանակ չտվեց իր երկիր մտնելու համար:
12:26 Նա նաև լրտեսներ ուղարկեց նրանց վրանները, որոնք նորից եկան և ասացին նրան այդ մասին
նրանք նշանակված էին գիշերային ժամերին գալու նրանց վրա:
12:27 Ուստի հենց որ արևը մայր մտավ, Հովնաթանը հրամայեց իր մարդկանց
արթուն լինել և գրկած լինել, որպեսզի ամբողջ գիշեր պատրաստ լինեն
կռիվ։ Նա նաև ցեղավորներ ուղարկեց տանտիրոջ շուրջը։
12:28 Բայց երբ հակառակորդները լսեցին, որ Յովնաթանն ու իր մարդիկ պատրաստ են
կռիվ, նրանք վախեցան, դողացին իրենց սրտերում, և նրանք վառվեցին
հրդեհներ իրենց ճամբարում.
12:29 Բայց Յովնաթանն ու նրա խումբը մինչեւ առաւօտ չգիտէին, որովհետեւ նրանք
տեսել է, որ լույսերը վառվում են:
12:30 Այն ժամանակ Յովնաթանը հետապնդեց նրանց, բայց չհասաւ նրանց, որովհետեւ նրանք էին
անցել է Էլևթերուս գետի վրայով։
12:31 Ուստի Հովնաթանը դիմեց արաբներին, որոնք կոչվում էին Զաբադեացիներ,
եւ զարկեց զանոնք եւ առաւ անոնց աւարը։
12:32 Եւ անկէ ելլելով՝ եկաւ Դամասկոս, եւ այսպէս անցաւ բոլորը
երկիր,
12:33 Սիմոնն ալ ելաւ, անցաւ երկրէն մինչեւ Ասկալոն, եւ
հարևան կալվածքները, որտեղից նա թեքվեց դեպի Հոպպ և հաղթեց
այն.
12:34 Որովհետև նա լսել էր, որ նրանք կալանքը կմատնեն նրանց, ովքեր գրավել են
Դեմետրիուսի մասը; ուստի այնտեղ կայազոր դրեց՝ այն պահելու համար։
12:35 Դրանից հետո Հովնաթանը նորից տուն եկավ և կանչեց երեցներին
մարդկանց հետ միասին նա խորհրդակցեց նրանց հետ ամուր ամրություններ կառուցելու մասին
Հրեաստան,
12:36 Երուսաղէմի պարիսպները բարձրացնելով՝ մեծ սար բարձրացնէ
աշտարակի և քաղաքի միջև, այն քաղաքից բաժանելու համար, որ
այնպես որ այն կարող է միայնակ լինել, որպեսզի մարդիկ դրա մեջ ոչ վաճառեն, ոչ էլ գնեն:
12:37 Այդ ժամանակ նրանք հավաքվեցին՝ կառուցելու քաղաքը, քանի որ դրա մի մասը
Արևելյան կողմում գտնվող առվակի պատը քանդվեց, և նրանք
նորոգեց այն, որ կոչվում էր Կաֆենաթա։
12:38 Սիմոնն էլ Սեփելայում կանգնեցրեց Ադիդա, և ամրացրեց այն դարպասներով և
բարեր.
12:39 Այժմ Տրիփոնը գնաց Ասիայի թագավորությունը նվաճելու և Անտիոքոսին սպանելու
թագավորին, որ թագը դնի իր գլխին։
12:40 Բայց նա վախենում էր, որ Հովնաթանը չի տանջվի նրան, և նա
կպայքարեն նրա դեմ; ուստի նա ճանապարհ էր փնտրում, թե ինչպես վերցնել Ջոնաթանին,
որ կարող է սպանել նրան։ Նա հեռացավ ու եկավ Բեթսան։
12:41 Այն ժամանակ Յովնաթանը նրան ընդառաջ գնաց քառասուն հազար ընտրուած մարդկանցով
ճակատամարտը և եկավ Բեթսան։
12:42 Երբ Տրիփոնը տեսավ, որ Ջոնաթանը եկավ այնքան մեծ ուժով, նա չհամարձակվեց
ձեռքը ձգիր նրա վրա;
12:43 Բայց պատուով ընդունեց զայն, ու գովեց զայն իր բոլոր ընկերներուն, ու
նվերներ տվեց նրան և հրամայեց իր մարտականներին հնազանդ լինել իրեն,
ինչ վերաբերում է իրեն.
12:44 Յովնաթանին էլ ասաց
մեծ դժբախտություն, տեսնելով, որ մեր միջև պատերազմ չկա՞:
12:45 Ուրեմն հիմա ուղարկէ՛ք զանոնք դարձեալ տուն, եւ ընտրեցէ՛ք քանի մը մարդ՝ սպասելու համար
դու, և դու ինձ հետ արի Պտղոմեյդա, որովհետև ես կտամ քեզ, և
մնացած ուժեղ ամրոցները և ուժերը և բոլոր նրանք, ովքեր որևէ մեղադրանք ունեն.
իսկ ես կվերադառնամ ու կգնամ, որովհետեւ սա է իմ գալու պատճառը։
12:46 Եւ Յովնաթանը հաւատաց նրան, ինչպէս պատուիրեց նրան, եւ ուղարկեց իր զօրքը.
որ գնաց Հրէաստանի երկիրը։
12:47 Եւ նա իր հետ պահեց միայն երեք հազար մարդ, որոնցից երկուսին ուղարկեց
հազարը Գալիլեա գնաց, և հազարը գնաց նրա հետ:
12:48 Հենց որ Հովնաթանը մտավ Պտղոմեյդա, Պտղոմեացիները փակեցին.
դռները և բռնեցին նրան, և բոլոր նրանց, ովքեր նրա հետ եկան, սպանեցին
սուրը։
12:49 Այն ժամանակ Տրիփոնին ուղարկեց մի զօրք հետեւակներով ու հեծեալներով Գալիլեա եւ ներս
մեծ հարթավայրը՝ ոչնչացնելու Ջոնաթանի ամբողջ ընկերությունը։
12:50 Բայց երբ իմացան, որ Յովնաթանն ու նրա հետ եղողները բռնուեցին
և սպանվեցին, նրանք քաջալերում էին միմյանց. և մոտեցան միասին,
պատրաստ է պայքարել.
12:51 Ուրեմն անոնք որ իրենց ետեւէն եկան՝ զգալով թէ պատրաստ են
պայքարել իրենց կյանքի համար, նորից հետ դարձան։
12:52 Որից հետո նրանք բոլորը խաղաղությամբ եկան Հրեաստանի երկիրը, և նրանք այնտեղ
Հովնաթանը և նրա հետ եղողները ողբում էին, և նրանք ցավում էին
վախեցած; դրա համար ամբողջ Իսրայելը մեծ ողբ արեց։
12:53 Այն ժամանակ բոլոր հեթանոսները, որ շուրջն էին, ջանացին ոչնչացնել նրանց.
քանի որ նրանք ասում էին
եկեք պատերազմենք նրանց դեմ և մարդկանց միջից հանենք նրանց հիշատակը։