1 Մակաբայեցիներ 12:1 Երբ Յովնաթանը տեսաւ, որ իրեն ծառայում է ժամանակը, որոշ մարդկանց ընտրեց, եւ ուղարկեց նրանց Հռոմ, որպեսզի հաստատեն և նորոգեն իրենց ունեցած բարեկամությունը նրանց հետ. 12:2 Նա նամակներ ուղարկեց նաև Լակեդեմոնացիներին և այլ վայրերի համար նույն նպատակը. 12:3 Նրանք գնացին Հռոմ, մտան սենատ և ասացին. քահանայապետը և հրեաների ժողովուրդը մեզ ուղարկեցին ձեզ մոտ, վերջ, դուք պետք է նորոգեք նրանց հետ ունեցած բարեկամությունը և միությունը, ինչպես նախկինում։ 12:4 Սրա համար հռոմեացիները նրանց նամակներ տվեցին ամեն տեղ կառավարիչներին որ նրանք խաղաղությամբ բերեն նրանց Հրեաստանի երկիրը։ 12:5 Եւ սա այն նամակների պատճենն է, որ Յովնաթանը գրեց Լակեդեմոնացիներ. 12:6 Յովնաթան քահանայապետը, ազգի երէցներն ու քահանաները, իսկ հրեաներից միւսը՝ իրենց եղբայրները ուղարկեցին Լակեդեմոնացիների մօտ ողջույն. 12:7 Անցեալին նամակներ եղան Օնիա քահանայապետին Դարեհ, որ այն ժամանակ թագաւորեց ձեր մէջ, որպէսզի նշանակի, որ դուք մեր եղբայրներն էք. ինչպես նշված է այստեղ ստորագրված պատճենը: 12:8 Այն ժամանակ Օնիասը պատուով ուղարկուած դեսպանին աղաչեց. և ստացել է նամակները, որոնցում հայտարարվել է լիգայի և բարեկամություն. 12:9 Ուրեմն մենք ալ, թէեւ այս բաներէն ոչ մէկի կարիքը չունենք, բայց որ ունենք սուրբ գրությունների սուրբ գրքերը մեր ձեռքերում՝ մխիթարելու մեզ, 12:10 Այնուամենայնիվ, փորձել եմ ուղարկել ձեզ մոտ՝ նորացման համար եղբայրություն և բարեկամություն, որպեսզի մենք օտար չլինենք ձեզ համար բոլորովին, քանի որ երկար ժամանակ է անցել այն օրից, ինչ դուք մեզ մոտ ուղարկեցիք: 12:11 Ուրեմն մենք ամէն ատեն անդադար, թէ՛ մեր տօներուն եւ թէ՛ ուրիշներուն հարմար օրեր, հիշե՛ք ձեզ մեր մատուցած զոհերի մեջ և մեր աղոթքներում, ինչպես որ բանականությունն է, և այնպես, ինչպես մեզ անհրաժեշտ է մտածել մեր մասին եղբայրներ: 12:12 Եվ մենք արդարացիորեն ուրախ ենք ձեր պատվի համար: 12:13 Ինչ վերաբերում է մեզ, մենք ամեն կողմից մեծ նեղություններ և պատերազմներ ենք ունեցել, քանի որ մեր շուրջը եղող թագաւորները կռուել են մեր դէմ։ 12:14 Սակայն մենք չէինք նեղություն պատճառել ձեզ, ոչ էլ մեր մյուսներին դաշնակիցներ և ընկերներ, այս պատերազմներում. 12:15 Որովհետև մենք երկնքից ունենք օգնություն, որն օգնում է մեզ, որպեսզի ազատվենք. մեր թշնամիներից, և մեր թշնամիներին ոտքի տակ են դնում։ 12:16 Դրա համար մենք ընտրեցինք Անտիոքոսի որդի Նումենիոսին, իսկ նա՝ Անտիպատրոսին. Յասոնի որդի, և ուղարկեց նրանց հռոմեացիների մոտ՝ նորոգելու մեր բարեկամությունը ուներ նրանց հետ, իսկ նախկին լիգան։ 12:17 Մենք նրանց էլ պատվիրեցինք գնալ ձեզ մոտ, ողջունել և ազատել ձեզ մեր նամակները մեր եղբայրության նորոգման վերաբերյալ։ 12:18 Ուստի հիմա լավ կանեք, որ մեզ պատասխանեք դրա համար: 12:19 Եվ սա այն նամակների պատճենն է, որ ուղարկեց Օնիարեսը. 12:20 Լակեդեմոնացիների Արևս թագավորը Օնիա քահանայապետին՝ ողջունելով. 12:21 Գրված է, որ Լակեդեմոնացիներն ու Հրեաները եղբայրներ են. եւ զի նոքա ՛ի ծնունդն Աբրահամի: 12:22 Ուրեմն, քանի որ այս մասին գիտենք, լաւ պիտի ընէք գրեք մեզ ձեր բարգավաճման մասին: 12:23 Մենք նորից գրում ենք ձեզ, որ ձեր անասուններն ու ապրանքները մերն են, և մերը ձերն է. Մենք պատվիրում ենք, հետևաբար, մեր դեսպաններին զեկուցել այս իմաստով ձեզ: 12:24 Երբ Յովնաթանը լսեց, որ Դեմեբիոսի իշխանները եկել էին կռուելու նրա դեմ ավելի մեծ զորքով, քան նախկինում, 12:25 Նա հեռացավ Երուսաղեմից և հանդիպեց նրանց Ամաթիս երկրում. նրանց ժամանակ չտվեց իր երկիր մտնելու համար: 12:26 Նա նաև լրտեսներ ուղարկեց նրանց վրանները, որոնք նորից եկան և ասացին նրան այդ մասին նրանք նշանակված էին գիշերային ժամերին գալու նրանց վրա: 12:27 Ուստի հենց որ արևը մայր մտավ, Հովնաթանը հրամայեց իր մարդկանց արթուն լինել և գրկած լինել, որպեսզի ամբողջ գիշեր պատրաստ լինեն կռիվ։ Նա նաև ցեղավորներ ուղարկեց տանտիրոջ շուրջը։ 12:28 Բայց երբ հակառակորդները լսեցին, որ Յովնաթանն ու իր մարդիկ պատրաստ են կռիվ, նրանք վախեցան, դողացին իրենց սրտերում, և նրանք վառվեցին հրդեհներ իրենց ճամբարում. 12:29 Բայց Յովնաթանն ու նրա խումբը մինչեւ առաւօտ չգիտէին, որովհետեւ նրանք տեսել է, որ լույսերը վառվում են: 12:30 Այն ժամանակ Յովնաթանը հետապնդեց նրանց, բայց չհասաւ նրանց, որովհետեւ նրանք էին անցել է Էլևթերուս գետի վրայով։ 12:31 Ուստի Հովնաթանը դիմեց արաբներին, որոնք կոչվում էին Զաբադեացիներ, եւ զարկեց զանոնք եւ առաւ անոնց աւարը։ 12:32 Եւ անկէ ելլելով՝ եկաւ Դամասկոս, եւ այսպէս անցաւ բոլորը երկիր, 12:33 Սիմոնն ալ ելաւ, անցաւ երկրէն մինչեւ Ասկալոն, եւ հարևան կալվածքները, որտեղից նա թեքվեց դեպի Հոպպ և հաղթեց այն. 12:34 Որովհետև նա լսել էր, որ նրանք կալանքը կմատնեն նրանց, ովքեր գրավել են Դեմետրիուսի մասը; ուստի այնտեղ կայազոր դրեց՝ այն պահելու համար։ 12:35 Դրանից հետո Հովնաթանը նորից տուն եկավ և կանչեց երեցներին մարդկանց հետ միասին նա խորհրդակցեց նրանց հետ ամուր ամրություններ կառուցելու մասին Հրեաստան, 12:36 Երուսաղէմի պարիսպները բարձրացնելով՝ մեծ սար բարձրացնէ աշտարակի և քաղաքի միջև, այն քաղաքից բաժանելու համար, որ այնպես որ այն կարող է միայնակ լինել, որպեսզի մարդիկ դրա մեջ ոչ վաճառեն, ոչ էլ գնեն: 12:37 Այդ ժամանակ նրանք հավաքվեցին՝ կառուցելու քաղաքը, քանի որ դրա մի մասը Արևելյան կողմում գտնվող առվակի պատը քանդվեց, և նրանք նորոգեց այն, որ կոչվում էր Կաֆենաթա։ 12:38 Սիմոնն էլ Սեփելայում կանգնեցրեց Ադիդա, և ամրացրեց այն դարպասներով և բարեր. 12:39 Այժմ Տրիփոնը գնաց Ասիայի թագավորությունը նվաճելու և Անտիոքոսին սպանելու թագավորին, որ թագը դնի իր գլխին։ 12:40 Բայց նա վախենում էր, որ Հովնաթանը չի տանջվի նրան, և նա կպայքարեն նրա դեմ; ուստի նա ճանապարհ էր փնտրում, թե ինչպես վերցնել Ջոնաթանին, որ կարող է սպանել նրան։ Նա հեռացավ ու եկավ Բեթսան։ 12:41 Այն ժամանակ Յովնաթանը նրան ընդառաջ գնաց քառասուն հազար ընտրուած մարդկանցով ճակատամարտը և եկավ Բեթսան։ 12:42 Երբ Տրիփոնը տեսավ, որ Ջոնաթանը եկավ այնքան մեծ ուժով, նա չհամարձակվեց ձեռքը ձգիր նրա վրա; 12:43 Բայց պատուով ընդունեց զայն, ու գովեց զայն իր բոլոր ընկերներուն, ու նվերներ տվեց նրան և հրամայեց իր մարտականներին հնազանդ լինել իրեն, ինչ վերաբերում է իրեն. 12:44 Յովնաթանին էլ ասաց մեծ դժբախտություն, տեսնելով, որ մեր միջև պատերազմ չկա՞: 12:45 Ուրեմն հիմա ուղարկէ՛ք զանոնք դարձեալ տուն, եւ ընտրեցէ՛ք քանի մը մարդ՝ սպասելու համար դու, և դու ինձ հետ արի Պտղոմեյդա, որովհետև ես կտամ քեզ, և մնացած ուժեղ ամրոցները և ուժերը և բոլոր նրանք, ովքեր որևէ մեղադրանք ունեն. իսկ ես կվերադառնամ ու կգնամ, որովհետեւ սա է իմ գալու պատճառը։ 12:46 Եւ Յովնաթանը հաւատաց նրան, ինչպէս պատուիրեց նրան, եւ ուղարկեց իր զօրքը. որ գնաց Հրէաստանի երկիրը։ 12:47 Եւ նա իր հետ պահեց միայն երեք հազար մարդ, որոնցից երկուսին ուղարկեց հազարը Գալիլեա գնաց, և հազարը գնաց նրա հետ: 12:48 Հենց որ Հովնաթանը մտավ Պտղոմեյդա, Պտղոմեացիները փակեցին. դռները և բռնեցին նրան, և բոլոր նրանց, ովքեր նրա հետ եկան, սպանեցին սուրը։ 12:49 Այն ժամանակ Տրիփոնին ուղարկեց մի զօրք հետեւակներով ու հեծեալներով Գալիլեա եւ ներս մեծ հարթավայրը՝ ոչնչացնելու Ջոնաթանի ամբողջ ընկերությունը։ 12:50 Բայց երբ իմացան, որ Յովնաթանն ու նրա հետ եղողները բռնուեցին և սպանվեցին, նրանք քաջալերում էին միմյանց. և մոտեցան միասին, պատրաստ է պայքարել. 12:51 Ուրեմն անոնք որ իրենց ետեւէն եկան՝ զգալով թէ պատրաստ են պայքարել իրենց կյանքի համար, նորից հետ դարձան։ 12:52 Որից հետո նրանք բոլորը խաղաղությամբ եկան Հրեաստանի երկիրը, և նրանք այնտեղ Հովնաթանը և նրա հետ եղողները ողբում էին, և նրանք ցավում էին վախեցած; դրա համար ամբողջ Իսրայելը մեծ ողբ արեց։ 12:53 Այն ժամանակ բոլոր հեթանոսները, որ շուրջն էին, ջանացին ոչնչացնել նրանց. քանի որ նրանք ասում էին եկեք պատերազմենք նրանց դեմ և մարդկանց միջից հանենք նրանց հիշատակը։