• Ետ


• Կայքի տուն

1 Մակաբայեցիներ
11:1 Եւ Եգիպտոսի թագաւորը հաւաքեց մեծ զօրք, ինչպէս աւազը
ընկած է ծովի ափին և բազմաթիվ նավերի վրա և շրջում է նենգությամբ
ստանալ Ալեքսանդրի թագավորությունը և միացնել այն իր թագավորությանը։
11:2 Այնուհետև նա խաղաղ ճանապարհով մեկնեց Իսպանիա, ինչպես նրանք
նրա առջև բացված քաղաքներից և նրան հանդիպեցին, քանի որ Ալեքսանդր թագավորն ուներ
հրամայեց նրանց այդպես վարվել, քանի որ նա իր եղբայրն էր:
11:3 Այժմ, երբ Պտղոմեոսը մտավ քաղաքներ, նա նրանցից յուրաքանչյուրում դրեց մի
զինվորների կայազոր՝ այն պահելու համար։
11:4 Եվ երբ նա մոտեցավ Ազոտոսին, նրան ցույց տվեցին Դագոնի տաճարը
որ այրվել է, և Ազոտոսը և նրա արվարձանները, որոնք ավերվել են,
և այն մարմինները, որոնք դուրս էին նետվել, և դրանք, որ նա այրել էր այնտեղ
ճակատամարտ; որովհետև նրանցից կույտեր էին շինել այն ճանապարհով, որտեղ նա պետք է անցներ։
11:5 Նրանք էլ պատմեցին թագավորին այն ամենը, ինչ արել էր Հովնաթանը, նրա մտադրության համար
կարող էր մեղադրել նրան, բայց թագավորը լռեց։
11:6 Այն ժամանակ Հովնաթանը մեծ շուքով հանդիպեց թագավորին Հոպպայում, որտեղ նրանք ողջունեցին.
միմյանց և տեղավորվեցին:
11:7 Յետոյ Յովնաթանը, երբ թագաւորի հետ գնաց գետը, կանչեց
Էլևթերուսը նորից վերադարձավ Երուսաղեմ։
11:8 Ուրեմն Պտղոմէոս թագաւորը քաղաքներուն տիրապետութիւնը տիրանալով
ծովից մինչև Սելևկիա՝ ծովի ափին, պատկերացնում էին չար խորհուրդներ դեմ
Ալեքսանդր.
11:9 Այնուհետև նա դեսպաններ ուղարկեց Դեմետրիոս թագավորի մոտ՝ ասելով.
մեր միջև կապ հաստատիր, և ես քեզ կտամ իմ աղջկան
Ալեքսանդրն ունի, և դու կթագավորես քո հոր թագավորության մեջ:
11:10 Որովհետև ես ապաշխարում եմ, որ իմ աղջկան տվեցի նրան, որովհետև նա ուզում էր սպանել ինձ:
11:11 Այսպես զրպարտեց նրան, քանի որ նա ցանկանում էր իր թագավորությունը:
11:12 Ուստի նա վերցրեց իր աղջկան նրանից և տուեց նրան Դեմետրիոսին, և
թողեց Ալեքսանդրին, այնպես որ նրանց ատելությունը բացահայտորեն հայտնի դարձավ:
11:13 Այնուհետև Պտղոմեոսը մտավ Անտիոք, որտեղ նրա վրա դրեց երկու թագ.
գլուխը, Ասիայի և Եգիպտոսի թագը։
11:14 Միջին ժամանակաշրջանում Ալեքսանդր թագավորն էր Կիլիկիայում, քանի որ նրանք, որ
այդ կողմերում բնակվողները ապստամբել էին նրանից։
11:15 Բայց երբ Ալեքսանդրը լսեց այս, պատերազմեց նրա դէմ
Պտղոմեոս թագավորը դուրս բերեց իր զորքը և հանդիպեց նրան հզոր զորությամբ,
և նրան փախուստի ենթարկեց։
11:16 Եւ Ալեքսանդրը փախաւ Արաբիա այնտեղ՝ պաշտպանուելու. բայց թագավոր Պտղոմեոս
բարձրացաւ:
11:17 Արաբացի Զաբդիէլը հանեց Ալեքսանդրի գլուխը և ուղարկեց այն
Պտղոմեոս.
11:18 Երրորդ օրը մահացավ նաև Պտղոմեոս թագավորը, և նրանք, ովքեր այնտեղ էին
ուժեղ պահակները սպանվել են մեկը մյուսին:
11:19 Դրանով Դեմետրիոսը թագավորեց հարյուր վաթսունյոթերորդ թվին
տարին։
11:20 Նույն ժամանակ Հովնաթանը հավաքեց նրանց, ովքեր Հրեաստանում էին
վերցրու Երուսաղեմի աշտարակը, և նա շատ մարտական մեքենաներ պատրաստեց
դրա դեմ։
11:21 Այն ժամանակ ամբարիշտները, ովքեր ատում էին իրենց ժողովրդին, գնացին այնտեղ
թագավորը և նրան ասաց, որ Հովնաթանը պաշարել է աշտարակը,
11:22 Երբ լսեց, բարկացաւ, իսկոյն հեռանալով՝ եկաւ
Պտղոմեոսին և գրեց Հովնաթանին, որ նա չպաշարի
աշտարակը, բայց արի ու շտապով խոսիր նրա հետ Պտղոմեյսում։
11:23 Բայց Յովնաթանը, երբ այս լսեց, հրամայեց պաշարել այն
Դեռևս նա ընտրեց Իսրայելի երեցներից և քահանաներից մի քանիսին և
իրեն վտանգի տակ դնել;
11:24 Եվ վերցրեց արծաթ և ոսկի, հանդերձներ և տարբեր նվերներ,
գնաց Պտղոմեայի մոտ թագավորի մոտ, որտեղ նա շնորհ գտավ նրա աչքում։
11:25 Եվ թեև ժողովրդի մի քանի ամբարիշտ մարդիկ բողոքել էին դրա դեմ
նրան,
11:26 Սակայն թագավորը աղաչեց նրան, ինչպես նախկինում արել էին իր նախորդները, և
բարձրացրեց նրան իր բոլոր ընկերների աչքի առաջ,
11:27 Եվ հաստատեց նրան քահանայության մեջ և այն բոլոր պատիվներում, որ նա ունի
նախկինում ունեցել է և նրան գերակայություն է տվել իր գլխավոր ընկերների մեջ:
11:28 Այն ժամանակ Յովնաթանը խնդրեց թագաւորին, որ նա ազատի Հրէաստանը
տուրք, ինչպես նաև երեք կառավարությունները Սամարիայի երկրի հետ. և
նա նրան խոստացավ երեք հարյուր տաղանդ։
11:29 Եւ թագաւորը համաձայնեց, եւ նամակներ գրեց Յովնաթանին այս բոլորից
բաներ հետևյալ կերպ.
11:30 Դեմետրիոս արքան իր եղբայր Յովնաթանին ու ազգին
Հրեաները ողջույն է ուղարկում.
11:31 Մենք ձեզ այստեղ ուղարկում ենք այն նամակի պատճենը, որը մենք գրել ենք մեր զարմիկին
Լասթենես՝ ձեր մասին, որ տեսնեք:
11:32 Դեմետրիոս թագավորն իր հորը՝ Լասթենեսին, ողջույն է ուղարկում.
11:33 Մենք վճռել ենք բարիք անել հրեաների ժողովրդին, որոնք մերն են
ընկերներ, և պահիր ուխտերը մեզ հետ նրանց բարի կամքի պատճառով
մեզ։
11:34 Ուստի մենք վավերացրել ենք նրանց Հրեաստանի սահմանները, ինչպես նաև
Աֆերեմայի և Լիդդայի և Ռամաթեմի երեք կառավարությունները, որոնք ավելացվել են
Հրէաստան՝ Սամարիայի երկրէն, եւ ամէն ինչ որ կը վերաբերի
բոլոր նրանց համար, ովքեր զոհ են մատուցում Երուսաղեմում, վարձատրության փոխարեն
որոնք թագավորը ամեն տարի ստանում էր նրանցից՝ պտուղներից
երկիրը և ծառերը:
11:35 Իսկ ինչ վերաբերում է մեզ պատկանող այլ բաներին՝ տասանորդներից և սովորություններից
մեզ վերաբերվող, ինչպես նաև աղիների և թագի հարկերի, որոնք են
մեր շնորհիվ մենք ազատում ենք նրանց բոլորից՝ իրենց հանգստության համար:
11:36 Եվ դրանից ոչինչ այսուհետև հավիտյան չեղյալ չի համարվի:
11:37 Ուրեմն հիմա տես, որ դու կրկնօրինակես այս բաները, և թող լինի
Յովնաթանին մատնուեցաւ ու տեսանելի կերպով կանգնեցաւ սուրբ լերան վրայ
տեղ.
11:38 Դրանից հետո, երբ Դեմետրիոս թագավորը տեսավ, որ երկիրը հանգիստ է իր առաջ,
և որ ոչ մի դիմադրություն չցուցաբերվեց նրա դեմ, նա ուղարկեց իր բոլորին
ուժեր՝ ամեն մեկն իր տեղը, բացի օտարների որոշակի խմբերից,
որոնց նա հավաքել էր հեթանոսների կղզիներից, ուստի բոլորը
իր հայրերի ուժերն ատում էին նրան։
11:39 Ավելին, կար մեկ Տրիփոն, որը նախկինում Ալեքսանդրի կողմից էր,
ով տեսնելով, որ ամբողջ տանտերը տրտնջում է Դեմետրիոսի դեմ, գնաց
Սիմալքուե արաբացին, որը դաստիարակել է Անտիոքոսին՝ երիտասարդ որդուն
Ալեքսանդր,
11:40 Եվ ցավեցրեց նրան, որ նա ազատի նրան այս երիտասարդ Անտիոքոսին, որպեսզի նա կարողանա
թագաւորեց իր հօր փոխարէն, ուստի պատմեց անոր այն ամէնը, ինչ Դեմետրիոսը
արել էր, և թե ինչպես էին իր մարտական մարդիկ թշնամանում նրա հետ, և նա այնտեղ էր
մնաց երկար սեզոն:
11:41 Այդ ընթացքում Հովնաթանը ուղարկեց Դեմետրիոս թագավորի մոտ, որ նա նետի.
Երուսաղեմի աշտարակի, և բերդերի մեջ գտնվողները.
քանզի նրանք կռվեցին Իսրայելի դեմ։
11:42 Ուստի Դեմետրիոսը մարդ ուղարկեց Հովնաթանի մոտ՝ ասելով
քեզ և քո ժողովրդին, բայց ես մեծապես կպատվեմ քեզ և քո ազգին, եթե
հնարավորություն ծառայել.
11:43 Ուրեմն հիմա լաւ պիտի ընես, եթէ մարդ ուղարկես ինծի օգնելու ինծի. համար
իմ բոլոր ուժերը հեռացել են ինձանից:
11:44 Այդ ժամանակ Յովնաթանը նրան երեք հազար զօրաւոր մարդ ուղարկեց Անտիոք
երբ նրանք եկան թագավորի մոտ, թագավորը շատ ուրախացավ նրանց գալուց։
11:45 Սակայն նրանք, որ քաղաքից էին, հավաքվեցին այնտեղ
քաղաքի մէջտեղ, հարիւր քսան հազար մարդ,
և կսպաներ թագավորին։
11:46 Ուստի թագաւորը փախաւ գաւիթ, բայց քաղաքի բնակիչները պահեցին
քաղաքի անցումները և սկսեցին կռվել։
11:47 Այն ատեն թագաւորը օգնութեան կանչեց հրեաներուն, որոնք ամէն ժամ եկան իրեն
մի անգամ, և ցրվելով քաղաքում, սպանվեցին այդ օրը մ
քաղաքը մինչև հարյուր հազար։
11:48 Նաեւ կրակ արձակեցին քաղաքը, եւ շատ աւար ստացան այդ օրը, եւ
ազատեց թագավորին.
11:49 Ուրեմն, երբ քաղաքի բնակիչները տեսան, որ Հրեաները քաղաքն իրենց պէս ստացան
կամենա, նրանց քաջությունը թուլացավ, ուստի նրանք աղաչեցին նրանց
թագավորը և աղաղակեց՝ ասելով.
11:50 Տո՛ւր մեզ խաղաղություն, և թող հրեաները դադարեն հարձակվել մեզ և քաղաքի վրա:
11:51 Դրանով նրանք դեն նետեցին իրենց զենքերը և խաղաղություն արեցին. և հրեաները
պատուեցան թագաւորին առջեւ եւ այդ բոլորին առջեւ
եղել են նրա թագավորությունում; և նրանք վերադարձան Երուսաղեմ՝ մեծ ավար ունենալով։
11:52 Այսպիսով, Դեմետրիոս թագավորը նստեց իր թագավորության գահին, և երկիրը
լուռ նրա առջև:
11:53 Այնուամենայնիվ, նա խաբվում էր այն ամենի մեջ, ինչ որ ասում էր, և օտարանում.
ինքն իրեն Յովնաթանից, ոչ էլ վարձատրեց նրան ըստ օգուտների
որը նա ստացել էր նրանից, բայց խիստ անհանգստացնում էր նրան։
11:54 Դրանից հետո վերադարձան Տրիփոնը և նրա հետ մանկահասակ Անտիոքոսը, որը
թագավորեց և թագադրվեց։
11:55 Այն ատեն հաւաքուեցան անոր քով բոլոր զինուորները, որոնց դէմետրիոս դրած էր
հեռացան, և նրանք կռվեցին Դեմետրիոսի դեմ, որը շրջվեց և փախավ։
11:56 Ավելին, Տրիփոնը վերցրեց փղերին և հաղթեց Անտիոքին:
11:57 Այն ժամանակ երիտասարդ Անտիոքոսը գրեց Յովնաթանին՝ ասելով
քահանայության մեջ, և քեզ չորսի վրա կառավարիչ նշանակիր
կառավարություններին և լինել թագավորի ընկերներից մեկը։
11:58 Այդ ժամանակ նա ուղարկեց նրան ոսկյա անոթներ՝ մատուցելու, և թույլ տվեց նրան
ոսկի խմել, ծիրանի հագնել և ոսկի հագնել
ճարմանդ.
11:5959 Իր եղբայր Սիմոնին ալ սանդուղք կոչուած տեղէն հրամանատար կարգեց
Տյուրոսից մինչև Եգիպտոսի սահմանները։
11:60 Այն ատեն Յովնաթանը դուրս ելաւ ու անցաւ քաղաքներովը այն կողմ
ջուրը, և Ասորիքի բոլոր զորքերը հավաքվեցին նրա մոտ՝ դրա համար
օգնեցէ՛ք անոր, եւ երբ ան եկաւ Ասկալոն, քաղաքէն մարդիկ դիմաւորեցին զինք
պատվով.
11:61 Որտեղից նա գնաց Գազա, բայց նրանք Գազայից փակեցին նրան. ուստի նա
պաշարեցին այն, և կրակով այրեցին նրա արվարձանները, և
փչացրեց դրանք:
11:62 Յետոյ, երբ Գազայի բնակիչները աղաչեցին Յովնաթանին, նա ասաց
խաղաղություն նրանց հետ, և պատանդ առան իրենց գլխավոր մարդկանց որդիներին և
ուղարկեց նրանց Երուսաղեմ և անցան երկրով մինչև Դամասկոս։
11:63 Երբ Հովնաթանը լսեց, որ Դեմետրիոսի իշխանները եկել են Կադես,
որը Գալիլեայում է, մեծ զորությամբ, նպատակ ունենալով հեռացնել նրան
երկիրը,
11:64 Նա գնաց նրանց ընդառաջ և իր եղբորը՝ Սիմոնին թողեց ագարակը:
11:65 Այն ատեն Սիմոնը բանակ դրաւ Բեթսուրայի դէմ եւ երկար կռուեցաւ անոր դէմ
սեզոն, և փակիր այն.
11:66 Բայց նրանք կամենում էին խաղաղություն ունենալ նրա հետ, որը նա տվեց նրանց, և այնուհետև
հանեց նրանց այնտեղից, վերցրեց քաղաքը և այնտեղ մի կայազոր կանգնեցրեց։
11:67 Ինչ վերաբերում է Հովնաթանին և նրա զորքերին, նրանք բանակատեղի դրեցին Գեննեսարի ջրի մոտ,
որտեղից առավոտից նրանք հասան Նասորի դաշտը։
11:68 Եվ ահա, դաշտում նրանց հանդիպեց օտարների զորախումբը, որը, ունենալով.
սարերում դարանակալներ դրեցին նրա համար, եկան
նրա դեմ։
11:69 Երբ դարանակալները ելան իրենց տեղերէն ու միացան
ճակատամարտում բոլոր նրանք, ովքեր Հովնաթանի կողմից էին, փախան.
11:70 Որովհետև նրանցից ոչ ոք չմնաց, բացի Մատաթիայի որդիից.
Աբիսողոմը և Կալֆիի որդի Հուդան՝ զորքերի հրամանատարները։
11:71 Այն ժամանակ Հովնաթանը պատառոտեց իր հագուստները և հող գցեց նրա գլխին, և
աղոթեց.
11:72 Այնուհետև նա դարձյալ կռվի դիմելով՝ փախչեց նրանց, և այդպես էլ նրանք
փախել է.
11:73 Երբ իր փախած մարդիկ այս տեսան, դարձեալ դիմեցին
նրան, և նրա հետ հետապնդեց նրանց մինչև Կադես, մինչև իրենց վրանները, և
այնտեղ նրանք բանակեցին։
11:74 Ուրեմն եղան սպանված հեթանոսներից այն օրը մոտ երեք հազար մարդ.
բայց Յովնաթանը վերադարձաւ Երուսաղէմ։