• Ետ


• Կայքի տուն

1 Մակաբայեցիներ
2:1 Այդ օրերին ելավ Սիմեոնի որդի Հովհաննեսի որդի Մատաթիասը.
Հովարիբի որդիների քահանան Երուսաղեմից և բնակվում էր Մոդինում։
2:2 Եւ նա հինգ որդի ունէր՝ Յովհաննան, որ կոչում էին Կադիս.
2:3 Սիմոն; Թասսին կոչեց.
2:4 Յուդա, որ կոչուեցաւ Մաքաբէոս.
2:5 Եղիազարը, որը կոչվում էր Ավարան, և Հովնաթանը, որի ազգանունը Ափուս էր:
2:6 Եվ երբ նա տեսավ հայհոյանքները, որոնք գործվել էին Հուդայում և
Երուսաղեմ,
2:7 Նա ասաց. ուստի ես ծնվել եմ, որպեսզի տեսնեմ իմ այս դժբախտությունը
մարդկանց և սուրբ քաղաքից, և այնտեղ բնակվել, երբ այն ազատվի
թշնամու ձեռքը, իսկ սրբարանը՝ ձեռքին
օտարները?
2:8 Նրա տաճարը դարձել է մարդու պես առանց փառքի.
2:9 Նրա փառավոր անոթները գերության են տարվում, նրա մանուկները՝
սպանված փողոցներում, նրա երիտասարդները թշնամու սրով.
2:10 Ո՞ր ազգն է, որ մասնակցություն չի ունեցել նրա թագավորության մեջ և չի ստացել նրա ավարը:
2:11 Նրա բոլոր զարդերը վերացվել են. ազատ կնոջից նա դարձել է
ստրուկ.
2:12 Եվ, ահա, դրված է մեր սրբարանը, մեր գեղեցկությունն ու փառքը.
վատնում են, և հեթանոսները պղծում են այն:
2:13 Ուրեմն ի՞նչ նպատակով այլևս պիտի ապրենք.
2:14 Այն ատեն Մատատիան ու անոր որդիքը պատռեցին իրենց հագուստները եւ քուրձ հագան,
և շատ ցավոտ սգաց:
2:15 Միևնույն ժամանակ, երբ թագավորի սպաները ստիպում էին ժողովրդին
ապստամբությունը մտավ Մոդին քաղաք՝ նրանց զոհաբերելու։
2:16 Երբ Իսրայէլէն շատերը եկան անոնց, Մատաթիա ալ ու իր որդիքը
հավաքվեցին.
2:17 Այն ատեն թագաւորին սպասարկուները պատասխանեցին ու ըսին Մատաթիային.
Դու տիրակալ ես և պատվական ու մեծ մարդ այս քաղաքում, և
զօրացեալ որդիաց եւ եղբայրաց:
2:18 Ուրեմն հիմա դու նախ արի, և կատարիր թագավորի պատվիրանը, ինչպես
ինչպես արել են բոլոր հեթանոսները, այո, և Հուդայի մարդիկ նույնպես, և այդպիսիք
մնա Երուսաղեմում, և դու և քո տունը կլինեք նրանց թվով
թագավորի ընկերները, և դու և քո երեխաները արծաթով կպարգևատրվենք
և ոսկի, և շատ պարգևներ:
2:19 Այն ատեն Մատաթիա պատասխանեց եւ խօսեցաւ բարձր ձայնով
Ազգերը, որոնք թագավորի տիրապետության տակ են, հնազանդվում են նրան և ամեն մեկը հեռանում է
մեկը իրենց հայրերի կրոնից և համաձայնություն տվեք նրան
պատվիրաններ.
2:20 Այնուամենայնիվ, ես, իմ որդիներն ու իմ եղբայրները կքայլենք մեր ուխտի մեջ.
հայրեր.
2:21 Աստված մի արասցե, որ մենք թողնենք օրենքը և կանոնները:
2:22 Մենք էլ չենք լսի թագավորի խոսքերը, որ հեռանանք մեր կրոնից
աջ կողմում, կամ ձախ:
2:23 Երբ նա թողեց այս խոսքերը, հրեաներից մեկը ներս մտավ
բոլորի տեսարանը զոհ մատուցելու զոհասեղանի վրա, որը գտնվում էր Մոդինում, ըստ
թագավորի հրամանին.
2:24 Այս բանը, երբ Մատաթիան տեսավ, բորբոքվեց նախանձախնդրությունից և իր
սանձերը դողում էին, և նա չէր կարող հանդուրժել իր բարկությունը ըստ դրա
դատաստան. դրա համար նա վազեց և սպանեց նրան զոհասեղանի վրա:
2:25 Նաև սպանեց թագավորի պատվիրակին, որը մարդկանց ստիպում էր զոհեր մատուցել
այն ժամանակ, եւ զոհասեղանը նա քանդեց:
2:26 Այսպես նա նախանձախնդրորեն վարվեց Աստծո օրենքի համար, ինչպես որ Փինեսն արեց
Սաղոմի որդի Զամբրին։
2:27 Եվ Մատատիան բարձր ձայնով աղաղակեց ամբողջ քաղաքում՝ ասելով.
Ով որ նախանձախնդիր է օրենքին և պահում է ուխտը, թող նա
Հետեւիր ինձ.
2:28 Նա և իր որդիները փախան լեռները և թողեցին այն ամենը, ինչ երբևէ
ուներ քաղաքում։
2:29 Այն ատեն շատերը, որ արդարութիւն ու դատաստան կը փնտռէին, իջան
անապատ, անդ բնակել:
2:30 Ե՛վ նրանք, և՛ զավակները, և՛ կանայք իրենց. և նրանց անասունները.
քանի որ չարչարանքները մեծացան նրանց վրայ:
2:31 Երբ ասուեցաւ թագաւորի ծառաներն ու բանակը, որ այնտեղ էր
Երուսաղեմում, Դավթի քաղաքում, որոշ մարդիկ, ովքեր կոտրել էին այն
թագավորի հրամանով, իջել են գաղտնի վայրերը
անապատ,
2:32 Նրանք հետապնդեցին նրանց ետևից շատ մարդիկ, և նրանք հասան նրանց
նրանց դեմ բանակ դրեց և շաբաթ օրը պատերազմեց նրանց դեմ։
2:33 Եւ ասեն ցնոսա.
Դուրս եկեք և արեք թագավորի հրամանի համաձայն, և դուք
կապրի.
2:34 Բայց նրանք ասացին
պատվիրանը՝ պղծել շաբաթ օրը։
2:35 Այսպիսով, նրանք ամենայն արագությամբ կռիվ տվեցին նրանց:
2:36 Սակայն նրանք չպատասխանեցին նրանց, ոչ քար նետեցին նրանց վրա, ոչ էլ
կանգնեցրեց այն վայրերը, որտեղ նրանք թաքնված էին.
2:37 Բայց ասաց. «Եկեք մեռնենք բոլորս մեր անմեղության մեջ. երկինքն ու երկիրը վկայելու են».
մեզ համար, որ դուք մեզ անիրավ կերպով սպանեցիք:
2:38 Նրանք ելան նրանց դեմ՝ շաբաթ օրը պատերազմելով, և նրանք սպանեցին
նրանց՝ իրենց կանանց ու երեխաների հետ և իրենց անասուններով՝ մինչև ա
հազար մարդ։
2:39 Երբ Մատաթիան ու իր ընկերները հասկացան, սգացին
դրանք ճիշտ ցավում են:
2:40 Նրանցից մեկը մյուսին ասաց.
և մեր կյանքի ու օրենքների համար մի պայքարեք հեթանոսների դեմ, նրանք հիմա կանեն
արագ արմատախիլ արեք մեզ երկրից:
2:41 Ուրեմն այն ատեն որոշեցին՝ ըսելով
Շաբաթ օրը կռվեք մեզ հետ, մենք կկռվենք նրա դեմ.
և մենք բոլորս էլ չենք մեռնի, ինչպես սպանված մեր եղբայրները
գաղտնի վայրեր.
2:42 Այն ժամանակ եկան նրա մոտ մի խումբ ասիդացիներ, որոնք հզոր մարդիկ էին
Իսրայելը, նույնիսկ բոլոր նրանք, ովքեր կամովին նվիրված էին օրենքին:
2:43 Նաև բոլոր նրանք, ովքեր փախել էին հալածանքի համար, միացան նրանց հետ, և
կացարան էին նրանց համար:
2:44 Եվ նրանք միացան իրենց զորքերը և զարկեցին մեղավոր մարդկանց իրենց բարկության մեջ, և
ամբարիշտները իրենց բարկութեան մէջ, իսկ մնացածները փախան հեթանոսներուն օգնութեան համար։
2:45 Այն ատեն Մատաթիան ու իր ընկերները շրջեցին ու ցած քաշեցին
զոհասեղաններ:
2:46 Եվ ինչ երեխաներ գտան Իսրայելի ափերին
անթլփատներ, նրանք, ում նրանք քաջաբար թլփատեցին:
2:47 Նրանք հետապնդեցին նաև հպարտ մարդկանց ետևից, և գործը բարգավաճեց նրանց մեջ
ձեռքը.
2:48 Ուստի անոնք օրէնքը առին հեթանոսներուն ձեռքէն ու դուրսէն
Թագավորների ձեռքը, ոչ էլ թույլ տվեց, որ նրանք հաղթեն մեղավորին:
2:49 Արդ, երբ մոտեցավ ժամանակը, որ Մատատիասը պետք է մահանա, նա ասաց իրեն
Որդիներ, հիմա հպարտությունն ու հանդիմանությունը ուժ են ստացել, և ժամանակը
կործանում, եւ բարկութիւն բարկութեան:
2:50 Արդ, որդիք իմ, նախանձախնդիր եղեք օրենքի համար և ձեր կյանքը տվեք
ձեր հայրերի ուխտի համար։
2:51 Կանչեք հիշելու, թե ինչ արարքներ են արել մեր հայրերը իրենց ժամանակ. այնպես էլ դուք
ստանալ մեծ պատիվ և հավիտենական անուն:
2:52 Մի՞թե Աբրահամը հավատարիմ չգտնվեց գայթակղության մեջ, և դա վերագրվեց
նրան արդարության համար.
2:53 Հովսեփն իր նեղության ժամանակ պահեց պատվիրանը և եղավ
Եգիպտոսի տեր.
2:54 Մեր հայրը՝ Ֆինեսը, նախանձախնդիր և ջերմեռանդ լինելով, ձեռք բերեց ուխտը
հավիտենական քահանայություն:
2:55 Խոսքը կատարելու համար Հիսուսին դատավոր դարձրին Իսրայելում:
2:56 Քալեբը ժողովի առաջ վկայություն տալու համար ժառանգությունը ստացավ
հողի։
2:57 Դավիթը ողորմած լինելու համար տիրեց հավիտենական թագավորության գահին:
2:58 Եղիային ընդունեցին օրենքի հանդեպ նախանձախնդիր և ջերմեռանդ լինելու համար
դրախտ.
2:59 Անանիան, Ազարիան և Միսաելը, հավատալով, փրկվեցին կրակից:
2:60 Դանիելը իր անմեղության համար ազատվեց առյուծների բերանից:
2:61 Եվ այսպես, դուք բոլոր դարերի ընթացքում նկատի ունեցեք, որ ոչ ոք չի վստահում իրենց
նրա մէջ պիտի յաղթուեն։
2:62 Ուրեմն մի վախեցեք մեղավոր մարդու խոսքերից, որովհետև նրա փառքը կեղտ կլինի և
ճիճուներ.
2:63 Այսօր նրան կբարձրացնեն, իսկ վաղը նրան չեն գտնի,
որովհետև նա վերադարձավ իր հողի մեջ, և նրա միտքը եկավ
ոչինչ.
2:64 Ուստի, որդինե՛ր, քաջ եղեք և ցույց տվեք ձեզ տղամարդիկ հանուն
օրենքից; քանզի դրանով դուք փառք կստանաք:
2:65 Եվ ահա, ես գիտեմ, որ ձեր եղբայր Սիմոնը խորհրդատու մարդ է, ականջ դիր.
նա միշտ հայր կլինի ձեզ համար։
2:66 Ինչ վերաբերում է Հուդա Մակաբեոսին, նա հզոր և ուժեղ էր, նույնիսկ իր կողմից
Երիտասարդություն, թող նա լինի քո հրամանատարը և կռվի ժողովրդի դեմ:
2:67 Վերցրեք ձեզ մոտ բոլոր նրանց, ովքեր պահում են օրենքը, և վրեժխնդիր եղեք նրանցից
ձեր ժողովրդի սխալը.
2:68 Լիովին հատուցեք հեթանոսներին և ուշադիր եղեք նրանց պատվիրաններին
օրենք.
2:69 Եվ նա օրհնեց նրանց և հավաքվեց իր հայրերի մոտ:
2:70 Նա մահացավ հարյուր քառասունվեցերորդ տարում, և նրա որդիները թաղեցին նրան.
Մոդինում գտնվող իր հայրերի գերեզմաններում, և ամբողջ Իսրայելը մեծացավ
ողբ նրա համար.