1 Թագավորներ
18:1 Շատ օրեր անց եղավ Տիրոջ խոսքը
Եղիան երրորդ տարում ասաց. և ես կանեմ
անձրև ուղարկիր երկրի վրա:
18:2 Եվ Եղիան գնաց Աքաաբին ցույց տալու. Եվ սաստիկ սով էր
Սամարիայում։
18:3 Աքաաբը կանչեց Աբդիային, որ իր տան կուսակալն էր: (Հիմա
Աբդիան շատ էր վախենում Տիրոջից.
18:4 Որովհետեւ երբ Յեզաբէլը կործանեց Տիրոջ մարգարէներին, այնպէս եղաւ
Աբդիան վերցրեց հարյուր մարգարե և թաքցրեց նրանց հիսունը մի քարայրում, և
կերակրեց նրանց հացով և ջրով):
18:5 Աքաաբն ասաց Աբդիային.
ջուրը և բոլոր առուներին. գուցե մենք խոտ գտնենք փրկելու համար
ձիեր ու ջորիներ կենդանի, որ մենք կորցնենք ոչ բոլոր գազաններին:
18:6 Նրանք բաժանեցին երկիրը իրենց միջեւ, որպէսզի անցնեն ամբողջ այն. Աքաաբը գնաց
մի ճանապարհ՝ մենակ, իսկ Աբդիան՝ մեկ այլ ճանապարհով։
18:7 Երբ Աբդիան ճանապարհին էր, ահա Եղիան հանդիպեց նրան, և նա ճանաչեց նրան.
և ընկավ նրա երեսի վրա և ասաց. «Դո՞ւ ես իմ տերը՝ Եղիան»։
18:8 Նա պատասխանեց նրան. Ես եմ. գնա, ասա քո տիրոջը.
18:9 Եւ նա ասաց
Աքաաբի ձեռքն եմ, որ ինձ սպանե՞ն։
18:10 Ինչպէս կենդանի է քո Տէր Աստուածը, չկայ ազգ կամ թագաւորութիւն, որտեղ իմ
Տէրը մարդ չուղարկեց քեզ որոնելու, եւ երբ ասացին. նա
երդվեցին թագավորության ու ազգի մասին, որ քեզ չգտան։
18:11 Իսկ հիմա դու ասում ես, գնա, ասա քո տիրոջը, ահա Եղիան այստեղ է:
18:12 Եվ կլինի այնպես, հենց որ ես հեռանամ քեզանից, որ
Տիրոջ հոգին քեզ կտանի այնտեղ, ուր ես չգիտեմ. և այսպես, երբ ես
արի և ասա Աքաաբին, և նա չի գտնի քեզ, կսպանի ինձ, իսկ ես քոնն եմ
ծառա վախեցիր Տիրոջից իմ մանկությունից։
18:13 Մի՞թե իմ տիրոջը չասվեց, թե ինչ արեցի, երբ Հեզաբելը սպանեց ժողովրդի մարգարեներին.
Տէ՛ր, ի՛նչպէս Տիրոջ մարգարէներից հարիւր հոգի թաքցրի յիսուն-ամեակի մէջ
քարայրում և կերակրեց նրանց հացով և ջրով.
18:14 Իսկ հիմա դու ասում ես. Գնա՛, ասա՛ քո տիրոջը, ահա՛ Եղիան այստեղ է.
ինձ կսպանի.
18:15 Եղիան ասաց. «Կենդանի է Զօրաց Տէրը, որի առաջ կանգնած եմ ես
անշուշտ ինձ այսօր ցույց կտամ նրան։
18:16 Աբդիան գնաց Աքաաբին ընդառաջ և ասաց նրան, և Աքաաբը գնաց ընդառաջ.
Եղիա.
18:17 Եվ եղավ այնպես, երբ Աքաաբը տեսավ Եղիային, Աքաաբն ասաց նրան.
Դո՞ւն ես, որ անհանգստացնում ես Իսրայելին։
18:18 Եւ նա պատասխանեց. բայց դու և քո հայրը
տուն, որովհետև դուք թողել եք Տիրոջ պատվիրանները, և դուք
գնաց Բահաղի հետևից։
18:19 Ուրեմն հիմա ուղարկիր և ինձ մոտ հավաքիր ամբողջ Իսրայելը Կարմեղոս լեռան վրա, և
Բահաղի մարգարեները՝ չորս հարյուր հիսուն, և մարգարեները
չորս հարյուր պուրակներ, որոնք ուտում են Հեզաբելի սեղանից։
18:20 Ուստի Աքաաբը մարդ ուղարկեց բոլոր իսրայէլացիների մօտ, եւ հաւաքեց մարգարէներին
միասին մինչեւ Կարմեղոս լեռը։
18:21 Եւ Եղիան մօտեցաւ ամբողջ ժողովրդին եւ ասեց
երկու կարծիք. Եթե Եհովան Աստված է, հետևիր նրան, իսկ եթե Բահաղը, հետևիր նրան
նրան։ Իսկ ժողովուրդը նրան ոչ մի բառ չպատասխանեց։
18:22 Այն ժամանակ Եղիան ասաց ժողովրդին. Ես, միայն ես, մնում եմ նրա մարգարեն
Տերը; բայց Բահաղի մարգարեները չորս հարյուր հիսուն մարդ են։
18:23 Ուրեմն թող տան մեզ երկու զուարակ. և թող ընտրեն մեկ ցուլ
իրենց համար, կտոր-կտոր արեցին, դրեցին փայտի վրա և դրեցին ոչ
կրակի տակ, իսկ մյուս ցուլին կհագցնեմ, կդնեմ փայտի վրա, և
կրակ չդնել տակը.
18:24 Եվ դուք կանչեք ձեր աստվածների անունը, և ես կկանչեմ նրանց անունը
Տէր, եւ Աստուած, որ պատասխան է տալիս կրակով, թող լինի Աստուած։ Եվ բոլորը
մարդիկ պատասխանեցին ու ասացին.
18:25 Եւ Եղիան ասեց Բահաղի մարգարէներին.
ինքներդ ձեզ և նախ հագցրեք այն. քանզի դուք շատ եք. և կանչիր անունը
քո աստվածներին, բայց կրակ մի՛ դրիր տակը։
18:26 Եվ նրանք վերցրին իրենց տրված ցուլը, հագցրին այն, և
առավոտից մինչև կեսօր կանչում էր Բահաղի անունը՝ ասելով.
լսիր մեզ. Բայց ոչ մի ձայն չկար, ոչ էլ պատասխանող։ Եվ նրանք ցատկեցին
զոհասեղանի վրա, որը շինվեց:
18:27 Եվ եղավ, որ կեսօրին Եղիան ծաղրեց նրանց և ասաց.
բարձրաձայն, քանզի նա աստված է. կամ խոսում է, կամ հետապնդում է, կամ նա
ճանապարհորդության մեջ է, կամ գուցե նա քնում է և պետք է արթնանա:
18:28 Եվ նրանք բարձրաձայն աղաղակեցին և դանակներով կտրվեցին իրենց սովորության համաձայն
և նիզակներ, մինչև արյունը հոսեց նրանց վրա։
18:29 Եվ եղավ այնպես, երբ կեսօրն անցավ, և նրանք մարգարեացան մինչև ս
Երեկոյան զոհաբերության ժամանակ, որ չկար
ձայնը, ոչ մեկը, ով պետք է պատասխանի, ոչ էլ որևէ մեկը, ով մտածում է:
18:30 Եղիան ասաց ամբողջ ժողովրդին. Եվ բոլորը
մարդիկ մոտեցան նրան։ Նա նորոգեց Տիրոջ զոհասեղանը
կոտրվել է.
18:31 Եւ Եղիան առաւ տասներկու քար՝ ըստ ցեղերի թիւի
Յակոբի որդիքը, որոնց Տէրոջ խօսքը եղաւ՝ Իսրայէլ
պիտի լինի քո անունը:
18:32 Եւ քարերով զոհասեղան շինեց Տիրոջ անունով.
Խրամատ արեց զոհասեղանի շուրջը, այնքան մեծ, որքան երկու չափի չափով
սերմ.
18:33 Նա փայտը կարգի բերեց, եզը կտոր-կտոր արեց ու դրեց
նա փայտի վրայով ասաց
ողջակեզը և փայտի վրա։
18:34 Նա ասաց. Երկրորդ անգամ արա դա: Եվ նրանք դա արեցին երկրորդ անգամ: Եվ
Նա ասաց. «Արա դա երրորդ անգամ»: Եվ նրանք դա արեցին երրորդ անգամ:
18:35 Եւ ջուրը հոսեց զոհասեղանի շուրջը. և խրամատն էլ լցրեց
ջրով։
18:36 Եւ եղաւ երեկոյեան ընծայի ժամանակ
զոհ, որ Եղիա մարգարեն մոտեցավ ու ասաց
Աբրահամ, Իսահակ և Իսրայելից, թող հայտնի լինի այսօր, որ դու ես
Աստված Իսրայելում, և որ ես քո ծառան եմ, և որ ես արել եմ այս ամենը
բաները քո խոսքում են:
18:37 Լսի՛ր ինձ, Տե՛ր, լսի՛ր ինձ, որպեսզի այս ժողովուրդն իմանա, որ դու ես
Եհովա Աստված, և որ դու դարձյալ դարձրիր նրանց սիրտը։
18:38 Այն ժամանակ Տիրոջ կրակն ընկավ և կերավ ողջակեզը, և
փայտը, քարերը և փոշին, և լիզեցին այն ջուրը, որը կար
խրամատում։
18:39 Երբ ամբողջ ժողովուրդը տեսաւ, երեսի վրայ ընկան ու ասացին.
Տէրը Աստուած է. Տէրը, նա է Աստուածը։
18:40 Եւ ասէ ցնոսա Եղիա. թող ոչ մեկը
նրանք փախչում են. Եվ նրանք վերցրին նրանց, և Եղիան նրանց իջեցրեց այնտեղ
Կիսոն հեղեղեց և այնտեղ սպանեց նրանց։
18:41 Եւ ասէ Եղիա ց Աքաաբ. քանզի կա ա
առատ անձրևի ձայն.
18:42 Եվ Աքաաբը բարձրացավ ուտելու և խմելու: Եվ Եղիան բարձրացավ գագաթը
Կարմել; եւ նա իրեն ցած գցեց երկրի վրայ եւ դրեց իր երեսը
նրա ծնկների միջև,
18:43 Եւ ասաց իր ծառային. Եվ նա բարձրացավ,
և նայեց ու ասաց. Նա ասաց
անգամ։
18:44 Եվ եղավ յոթերորդ անգամ, որ նա ասաց
Ծովից մի փոքրիկ ամպ է բարձրանում՝ մարդու ձեռքի պես։ Եվ նա ասաց.
Վեր կաց, ասա Աքաաբին
անձրևը մի՛ կանգնեցնի քեզ:
18:45 Եվ եղավ այդ ընթացքում, որ երկինքը սև էր
ամպեր և քամիներ, և մեծ անձրև եկավ: Աքաաբը հեծավ ու գնաց
Յեզրայէլ.
18:46 Եւ ձեռքն Տեառն եղաւ Եղիայի վերայ. եւ նա գօտի կապեց իր մէջքերը, եւ
վազեց Աքաաբի առջև՝ մինչև Հեզրայելի մուտքը։