1 Թագավորներ 18:1 Շատ օրեր անց եղավ Տիրոջ խոսքը Եղիան երրորդ տարում ասաց. և ես կանեմ անձրև ուղարկիր երկրի վրա: 18:2 Եվ Եղիան գնաց Աքաաբին ցույց տալու. Եվ սաստիկ սով էր Սամարիայում։ 18:3 Աքաաբը կանչեց Աբդիային, որ իր տան կուսակալն էր: (Հիմա Աբդիան շատ էր վախենում Տիրոջից. 18:4 Որովհետեւ երբ Յեզաբէլը կործանեց Տիրոջ մարգարէներին, այնպէս եղաւ Աբդիան վերցրեց հարյուր մարգարե և թաքցրեց նրանց հիսունը մի քարայրում, և կերակրեց նրանց հացով և ջրով): 18:5 Աքաաբն ասաց Աբդիային. ջուրը և բոլոր առուներին. գուցե մենք խոտ գտնենք փրկելու համար ձիեր ու ջորիներ կենդանի, որ մենք կորցնենք ոչ բոլոր գազաններին: 18:6 Նրանք բաժանեցին երկիրը իրենց միջեւ, որպէսզի անցնեն ամբողջ այն. Աքաաբը գնաց մի ճանապարհ՝ մենակ, իսկ Աբդիան՝ մեկ այլ ճանապարհով։ 18:7 Երբ Աբդիան ճանապարհին էր, ահա Եղիան հանդիպեց նրան, և նա ճանաչեց նրան. և ընկավ նրա երեսի վրա և ասաց. «Դո՞ւ ես իմ տերը՝ Եղիան»։ 18:8 Նա պատասխանեց նրան. Ես եմ. գնա, ասա քո տիրոջը. 18:9 Եւ նա ասաց Աքաաբի ձեռքն եմ, որ ինձ սպանե՞ն։ 18:10 Ինչպէս կենդանի է քո Տէր Աստուածը, չկայ ազգ կամ թագաւորութիւն, որտեղ իմ Տէրը մարդ չուղարկեց քեզ որոնելու, եւ երբ ասացին. նա երդվեցին թագավորության ու ազգի մասին, որ քեզ չգտան։ 18:11 Իսկ հիմա դու ասում ես, գնա, ասա քո տիրոջը, ահա Եղիան այստեղ է: 18:12 Եվ կլինի այնպես, հենց որ ես հեռանամ քեզանից, որ Տիրոջ հոգին քեզ կտանի այնտեղ, ուր ես չգիտեմ. և այսպես, երբ ես արի և ասա Աքաաբին, և նա չի գտնի քեզ, կսպանի ինձ, իսկ ես քոնն եմ ծառա վախեցիր Տիրոջից իմ մանկությունից։ 18:13 Մի՞թե իմ տիրոջը չասվեց, թե ինչ արեցի, երբ Հեզաբելը սպանեց ժողովրդի մարգարեներին. Տէ՛ր, ի՛նչպէս Տիրոջ մարգարէներից հարիւր հոգի թաքցրի յիսուն-ամեակի մէջ քարայրում և կերակրեց նրանց հացով և ջրով. 18:14 Իսկ հիմա դու ասում ես. Գնա՛, ասա՛ քո տիրոջը, ահա՛ Եղիան այստեղ է. ինձ կսպանի. 18:15 Եղիան ասաց. «Կենդանի է Զօրաց Տէրը, որի առաջ կանգնած եմ ես անշուշտ ինձ այսօր ցույց կտամ նրան։ 18:16 Աբդիան գնաց Աքաաբին ընդառաջ և ասաց նրան, և Աքաաբը գնաց ընդառաջ. Եղիա. 18:17 Եվ եղավ այնպես, երբ Աքաաբը տեսավ Եղիային, Աքաաբն ասաց նրան. Դո՞ւն ես, որ անհանգստացնում ես Իսրայելին։ 18:18 Եւ նա պատասխանեց. բայց դու և քո հայրը տուն, որովհետև դուք թողել եք Տիրոջ պատվիրանները, և դուք գնաց Բահաղի հետևից։ 18:19 Ուրեմն հիմա ուղարկիր և ինձ մոտ հավաքիր ամբողջ Իսրայելը Կարմեղոս լեռան վրա, և Բահաղի մարգարեները՝ չորս հարյուր հիսուն, և մարգարեները չորս հարյուր պուրակներ, որոնք ուտում են Հեզաբելի սեղանից։ 18:20 Ուստի Աքաաբը մարդ ուղարկեց բոլոր իսրայէլացիների մօտ, եւ հաւաքեց մարգարէներին միասին մինչեւ Կարմեղոս լեռը։ 18:21 Եւ Եղիան մօտեցաւ ամբողջ ժողովրդին եւ ասեց երկու կարծիք. Եթե Եհովան Աստված է, հետևիր նրան, իսկ եթե Բահաղը, հետևիր նրան նրան։ Իսկ ժողովուրդը նրան ոչ մի բառ չպատասխանեց։ 18:22 Այն ժամանակ Եղիան ասաց ժողովրդին. Ես, միայն ես, մնում եմ նրա մարգարեն Տերը; բայց Բահաղի մարգարեները չորս հարյուր հիսուն մարդ են։ 18:23 Ուրեմն թող տան մեզ երկու զուարակ. և թող ընտրեն մեկ ցուլ իրենց համար, կտոր-կտոր արեցին, դրեցին փայտի վրա և դրեցին ոչ կրակի տակ, իսկ մյուս ցուլին կհագցնեմ, կդնեմ փայտի վրա, և կրակ չդնել տակը. 18:24 Եվ դուք կանչեք ձեր աստվածների անունը, և ես կկանչեմ նրանց անունը Տէր, եւ Աստուած, որ պատասխան է տալիս կրակով, թող լինի Աստուած։ Եվ բոլորը մարդիկ պատասխանեցին ու ասացին. 18:25 Եւ Եղիան ասեց Բահաղի մարգարէներին. ինքներդ ձեզ և նախ հագցրեք այն. քանզի դուք շատ եք. և կանչիր անունը քո աստվածներին, բայց կրակ մի՛ դրիր տակը։ 18:26 Եվ նրանք վերցրին իրենց տրված ցուլը, հագցրին այն, և առավոտից մինչև կեսօր կանչում էր Բահաղի անունը՝ ասելով. լսիր մեզ. Բայց ոչ մի ձայն չկար, ոչ էլ պատասխանող։ Եվ նրանք ցատկեցին զոհասեղանի վրա, որը շինվեց: 18:27 Եվ եղավ, որ կեսօրին Եղիան ծաղրեց նրանց և ասաց. բարձրաձայն, քանզի նա աստված է. կամ խոսում է, կամ հետապնդում է, կամ նա ճանապարհորդության մեջ է, կամ գուցե նա քնում է և պետք է արթնանա: 18:28 Եվ նրանք բարձրաձայն աղաղակեցին և դանակներով կտրվեցին իրենց սովորության համաձայն և նիզակներ, մինչև արյունը հոսեց նրանց վրա։ 18:29 Եվ եղավ այնպես, երբ կեսօրն անցավ, և նրանք մարգարեացան մինչև ս Երեկոյան զոհաբերության ժամանակ, որ չկար ձայնը, ոչ մեկը, ով պետք է պատասխանի, ոչ էլ որևէ մեկը, ով մտածում է: 18:30 Եղիան ասաց ամբողջ ժողովրդին. Եվ բոլորը մարդիկ մոտեցան նրան։ Նա նորոգեց Տիրոջ զոհասեղանը կոտրվել է. 18:31 Եւ Եղիան առաւ տասներկու քար՝ ըստ ցեղերի թիւի Յակոբի որդիքը, որոնց Տէրոջ խօսքը եղաւ՝ Իսրայէլ պիտի լինի քո անունը: 18:32 Եւ քարերով զոհասեղան շինեց Տիրոջ անունով. Խրամատ արեց զոհասեղանի շուրջը, այնքան մեծ, որքան երկու չափի չափով սերմ. 18:33 Նա փայտը կարգի բերեց, եզը կտոր-կտոր արեց ու դրեց նա փայտի վրայով ասաց ողջակեզը և փայտի վրա։ 18:34 Նա ասաց. Երկրորդ անգամ արա դա: Եվ նրանք դա արեցին երկրորդ անգամ: Եվ Նա ասաց. «Արա դա երրորդ անգամ»: Եվ նրանք դա արեցին երրորդ անգամ: 18:35 Եւ ջուրը հոսեց զոհասեղանի շուրջը. և խրամատն էլ լցրեց ջրով։ 18:36 Եւ եղաւ երեկոյեան ընծայի ժամանակ զոհ, որ Եղիա մարգարեն մոտեցավ ու ասաց Աբրահամ, Իսահակ և Իսրայելից, թող հայտնի լինի այսօր, որ դու ես Աստված Իսրայելում, և որ ես քո ծառան եմ, և որ ես արել եմ այս ամենը բաները քո խոսքում են: 18:37 Լսի՛ր ինձ, Տե՛ր, լսի՛ր ինձ, որպեսզի այս ժողովուրդն իմանա, որ դու ես Եհովա Աստված, և որ դու դարձյալ դարձրիր նրանց սիրտը։ 18:38 Այն ժամանակ Տիրոջ կրակն ընկավ և կերավ ողջակեզը, և փայտը, քարերը և փոշին, և լիզեցին այն ջուրը, որը կար խրամատում։ 18:39 Երբ ամբողջ ժողովուրդը տեսաւ, երեսի վրայ ընկան ու ասացին. Տէրը Աստուած է. Տէրը, նա է Աստուածը։ 18:40 Եւ ասէ ցնոսա Եղիա. թող ոչ մեկը նրանք փախչում են. Եվ նրանք վերցրին նրանց, և Եղիան նրանց իջեցրեց այնտեղ Կիսոն հեղեղեց և այնտեղ սպանեց նրանց։ 18:41 Եւ ասէ Եղիա ց Աքաաբ. քանզի կա ա առատ անձրևի ձայն. 18:42 Եվ Աքաաբը բարձրացավ ուտելու և խմելու: Եվ Եղիան բարձրացավ գագաթը Կարմել; եւ նա իրեն ցած գցեց երկրի վրայ եւ դրեց իր երեսը նրա ծնկների միջև, 18:43 Եւ ասաց իր ծառային. Եվ նա բարձրացավ, և նայեց ու ասաց. Նա ասաց անգամ։ 18:44 Եվ եղավ յոթերորդ անգամ, որ նա ասաց Ծովից մի փոքրիկ ամպ է բարձրանում՝ մարդու ձեռքի պես։ Եվ նա ասաց. Վեր կաց, ասա Աքաաբին անձրևը մի՛ կանգնեցնի քեզ: 18:45 Եվ եղավ այդ ընթացքում, որ երկինքը սև էր ամպեր և քամիներ, և մեծ անձրև եկավ: Աքաաբը հեծավ ու գնաց Յեզրայէլ. 18:46 Եւ ձեռքն Տեառն եղաւ Եղիայի վերայ. եւ նա գօտի կապեց իր մէջքերը, եւ վազեց Աքաաբի առջև՝ մինչև Հեզրայելի մուտքը։