सोलोमनाची बुद्धी
12:1 कित्याक तुजो अविनाशी आत्मो सगळ्या गजालींनी आसा.
12:2 देखून, गुन्यांवकारांक तूं उण्या प्रमाणांत शिस्त दिता आनी
तांणी ज्या गुन्यांवांत गुन्यांव केला ताचो उगडास करून तांकां शिटकावणी दिवप,
आपलें वायटपण सोडून ते तुजेर विस्वास दवरुंक, हे प्रभू.
12:3 कित्याक आमच्या बापायच्या हातान दोगांयचो नाश करपाची तुजी इत्सा आशिल्ली
तुज्या पवित्र देशांतले पोरने रावपी,
12:4 जाचो तुका दुस्वास जाता, ताणें जादूचीं आनी वायट कामां केल्ल्यान
बळी दिवप;
12:5 तशेंच ते निर्दय भुरग्यांचो खून करपी आनी मनशांचो खावपी
मांस आनी रगताचीं परब,
12:6 तांच्या याजकांक तांच्या मूर्तिपूजक पंगडा मदल्यान भायर सरून आनी...
आवय-बापूय, जे आपल्या हातान मारून उडयले, आदारहीन आत्म्यांक:
12:7 तुवें सगळ्यां परस चड मान दिवपी देशाक अ
देवाच्या भुरग्यांची योग्य वसाहत.
12:8 तरी तुमी मनशां म्हणून वाचयले आनी वाग धाडले.
तुज्या सैन्याचे अग्रदूत, तांकां ल्हवू ल्हवू नाश करुंक.
12:9 अभक्तांक तुका ताच्या हातांत हाडूंक मेळ्ळें ना अशें न्हय
झुजांत धर्मी, वा क्रूर जनावरांनी तांकां एकाच वेळार नश्ट करप वा
एक खरखरीत उतरा वांगडा: १.
12:10 पूण तांचेर तुज्या निवाड्यांक थोडें उण्या प्रमाणांत पाळून, तूं दिलें
तांकां पश्चात्तापाची सुवात, ते एक नटखट आशिल्ले हें अज्ञानी नासतना
पिळगी, आनी तांची दुस्वास तांकां पोसली आनी तांची
चिंतनांत केन्नाच बदल जावचो नासलो.
12:11 कित्याक तें सुरवाती सावन शापित बीं आशिल्लें; तशेंच भियेवन तूं केलें ना
खंयच्याय मनशाक तांणी पातक केल्ल्या गजालीं खातीर तांकां माफी दिवची.
12:12 कित्याक म्हणटलो, तुवें कितें केलां? वा तुज्या कोणाक तोंड दितलो
न्याय दिवप? वा नाश जावपी राश्ट्रां खातीर, कोण तुजेर आरोप करतलो
तूं तयार केला? वा तुजे आड उबो रावपाक कोण येतलो, ताचो सूड घेवंक
अनीती मनशांक?
12:13 कित्याक तुज्या बगर कोणूच देव ना
तुजो न्याय अयोग्य न्हय हें दाखोवंक शकता.
12:14 राजा वा अत्याचारी तुजे आड तोंड दिवंक शकचो ना
ज्या कोणाक तुवें ख्यास्त दिल्या.
12:15 तर तूं स्वता नितीमान जावन सगळ्यांक क्रमवारीत करता
धर्मीकपणान: ताका निशेध करप तुज्या शक्तीकडेन जुळना अशें समजून
जाका ख्यास्त मेळूंक ना.
12:16 कित्याक तुजी बळगें नीतिमत्वाची सुरवात आनी तूं आसा म्हणून
सगळ्यांचो स्वामी, तो तुका सगळ्यांचेर कृपा करता.
12:17 कित्याक जेन्ना मनशांक तूं पुराय बळग्याचो आसा अशें मानचें ना, तेन्ना तूं
तुजी बळगें दाखोव आनी तें जाणून घेवप्यां मदीं तूं तांचें बळगें करतात
धाडस प्रगट जाता.
12:18 पूण तूं तुज्या सत्तेचेर प्रभुत्व मेळोवन, न्यायान न्याय करता आनी आमकां सुवेवस्था दिता
व्हड कृपा: कित्याक तुका जाय तेन्ना सत्ता वापरूं येता.
12:19 पूण अशा कर्तुबां वरवीं तुज्या लोकांक नितीमान मनशान शिकयलां
दयाळू जा, आनी तुज्या भुरग्यांक तुका बरी आस्त बाळगिल्या
पातकांक पश्चात्ताप दितालो.
12:20 कित्याक तुज्या भुरग्यांच्या दुस्मानाक आनी ख्यास्त जाल्ल्या लोकांक ख्यास्त दिली जाल्यार
मरणाक, अशे विचार करून, तांकां वेळ आनी सुवात दिवन, जाका लागून
तांकां तांच्या दुस्वासांतल्यान सुटका मेळूं येता:
12:21 तुज्याच पुतांचो तुवें कितले व्हड सावधानतेन न्याय केलो
तुमी कोणाच्या बापायचो सोपूत घेतला आनी बऱ्या आश्वासनांचो करार केला?
12:22 देखून, तूं आमकां शिस्त दिताना, आमच्या दुस्मानांक चाबकान मारता अ
हजार पटीन चड, ह्या हेतान, जेन्ना आमी न्याय दितात तेन्ना आमी करपाक जाय
तुज्या बऱ्यापणाचो बारीकसाणेन विचार करात आनी जेन्ना आमचीच न्याय जाता तेन्ना आमी
दया सोदपाक जाय.
12:23 देखून, मनीस विसर्जीत आनी अनीतीपणान जियेल्यात, तूं
तांकां स्वताच्या घृणास्पद गजालींनी त्रास दिला.
12:24 कित्याक ते चुकीच्या मार्गांनी खूब पयस गेले आनी तांकां धरले
देव, जे दुस्मानाच्या जनावरांत लेगीत तिरस्कार करताले, जावन
फटोवन, समजूंक नाशिल्ल्या भुरगीं म्हणून.
12:25 देखून तांकां, कारणाच्या वापरा बगर भुरग्यांक, तूं
तांची फकाणां करपाक न्याय धाडलो.
12:26 पूण ज्या दुरुस्ती वरवीं तो सुदारूंक सोदना
तांचे वांगडा dallied, देवा कडेन फावो असो न्याय जाणवतलो.
12:27 कित्याक, पळय, तांकां ख्यास्त मेळ्ळी तेन्ना तांकां खंयच्या गजालींचो त्रास जालो
आसा, जांकां तांणी देव मानताले; [आतां] तांकां ख्यास्त मेळटा,
तें पळोवन तांणी ताका खरो देव म्हूण मान्य केलो, जो आदीं
तांणी कळपाक न्हयकार दिलो: आनी देखून तांकां अत्यंत शाप आयलो.