सोलोमनाची बुद्धी
५:१ मागीर नितीमान मनीस व्हड धैरान उबो रावतलो
ज्यांनी ताका त्रास दिलो आनी ताच्या कश्टांचो हिशोब केलो ना.
5:2 तें पळयतना ते भिरांकूळ भंयान त्रासांत पडटले आनी तांकां त्रास जातले
ताच्या मोक्षाच्या विचित्रपणाचेर अजाप जावंक जाय, त्या सगळ्या परस इतले पयस
तांणी सोदलें.
5:3 आनी आत्म्याच्या त्रासाक लागून पश्चात्ताप करपी आनी कुर्कुटावपी लोक भितरल्यान म्हणटले
स्वता, होच तो, जाचो आमी केन्ना केन्ना उपहासांत आशिल्लो आनी अ
निंदा करपाची म्हण: १.
5:4 आमी मूर्खांनी ताचो जीव पिशें आनी ताचो शेवट मान नासतना मानलो.
5:5 तो देवाच्या भुरग्यां मदीं कसो मेजला आनी ताचो भाग कसो
संतांक!
5:6 देखून आमी सत्याच्या मार्गांतल्यान आनी उजवाडाच्या मार्गांतल्यान पयस गेले
नीतिमत्व आमकां चकचकीत जावंक ना आनी नीतिमत्वाचो सुर्याचो उजवाड उदेलो
आमचेर न्हय.
5:7 आमी वायटपण आनी नाशाच्या मार्गान स्वताक थकले, हय, आमी
वाट नाशिल्ल्या वाळवंटांतल्यान गेले, पूण मार्गाची गजाल म्हणल्यार
प्रभू, आमी तें वळखूंक ना.
5:8 अभिमानान आमकां कितें फायदो जाला? वा आमच्या अभिमानान कितें बऱ्याक गिरेस्तकाय आसा
आमकां हाडले?
5:9 तीं सगळीं गजाली सावळे भशेन गेलीं, आनी एक पोस्ट म्हणून तीं
उतावळ करून;
५:१० आनी उदकाच्या ल्हारां वयल्यान वचपी तारव सारकें, जें आसताना
गेले, ताचो निशाण मेळना, ना मार्ग मार्ग
ल्हारांमदीं कील;
५:११ वा सुकणें हवेंतल्यान उडून गेल्लें तशें तिची कसलीच चूक ना
मार्ग मेळपाचो, पूण तिच्या आघातान मारपी हळुवार हवेक
पांखें आनी तांच्या हिंसक आवाजान आनी गतींत वेगळे जाल्ले, पास जाता
through, आनी तातूंत उपरांत ती खंय गेल्ली खंयचीच खूण मेळची ना;
५:१२ वा जशें बाण एका चिन्नाक मारतात तेन्ना तो हवेक वांटून घेता, जें
रोखडेंच परत एकठांय येता, जाका लागून मनशाक खंय तें कळना
च्या माध्यमांतल्यान गेलो:
5:13 तशेंच आमी तशेंच, आमी जल्मले बरोबर आमच्या कडेन ओडून घेवंक लागले
सोंपता, आनी दाखोवंक सद्गुणाचीं लक्षणां नाशिल्लीं; पूण आमच्याच भितर भस्म जाल्ले
वायटपण.
5:14 कित्याक देवभक्तांची आशा वाऱ्यान उडयल्ल्या धुल्ल सारकी;
वादळा वांगडा धांवडावपी पातळ फेण सारको; धुंवराच्या सारकें
जी हांगा थंय वादळान शिंपडून वता आनी अशें वचून वता
फकत एक दीस रावपी सोयऱ्याचो उगडास.
5:15 पूण नितीमान लोक सदांकाळ जियेतात; तांचें इनामूय प्रभू कडेन आसा.
आनी तांची काळजी सगळ्यांत उंचेल्या मनशा कडेन आसता.
5:16 देखून तांकां एक वैभवशाली राज्य आनी सोबीत मुकूट मेळटलो
प्रभूच्या हातांतल्यान, कित्याक तो आपल्या उजव्या हातान तांकां व्यापून दवरतलो आनी
आपल्या भुजान तांची राखण करतलो.
5:17 तो पुराय शस्त्रां खातीर आपलो मत्सर घेवन
दुस्मानाचो सूड घेवपाखातीर आपलें शस्त्र प्राणी.
5:18 तो नीतिमत्व छाती सारको आनी खरो न्याय घालतलो
हेल्मेटाच्या जाग्यार.
5:19 तो पवित्रपणाक अजेय ढाल म्हूण घेतलो.
5:20 ताचो खर राग तो तलवारी खातीर धारदार करतलो आनी संवसार झुजतलो
ताचे वांगडा अविवेकी लोकांआड.
5:21 मागीर उजवे ध्येय दवरपी वज्र भायर वचतले; आनी मेघांपसून, २.
बऱ्या काडिल्ल्या धनुष्यांतल्यान भशेन ते निशाणाक उडून वचतले.
5:22 आनी रागान भरिल्ले गार फातर फातराच्या धनुष्यांतल्यान भायर पडले भशेन उडयतले आनी
दर्याचें उदक तांकां राग येतलें आनी हुंवार येतलो
तांकां क्रूरपणान बुडयतात.
5:23 हय, तांकां एक बळिश्ट वारें उबें जातलें आनी वादळा सारकें उबें जातलें
तांकां उडय, अशें अधर्म पुराय धर्तरेक उध्वस्त करतलो आनी दुयेंत पडटलो
वेव्हार केल्यार पराक्रमी लोकांचीं सिंहासनां उडयतलीं.