सोलोमनाची बुद्धी
४:१ भुरगीं नासप आनी सद्गुण आसप बरें
तें अमर आसा, कारण तें देवा कडेन आनी मनशांक वळखतात.
४:२ जेन्ना ती हाजीर आसता तेन्ना मनीस ताचेर आदर्श घेतात; आनी तें गेलें म्हणटकच ते
ताची इत्सा करात: तो मुकुट घालता आनी मेळून सदांकाळ जैतिवंत जाता
अशुध्द इनामां मेळोवपाचो यत्न करून जैत.
4:3 पूण अभक्तांची वाडपी संतती वाडची ना आनी खोल वचची ना
बास्टर्ड स्लिपांतल्यान मुळां घालप, तशेंच कसलीच वेगवान बुन्याद घालप.
4:4 कित्याक ते कांय काळा खातीर फांट्यांनी फुलतात तरी; तरी उबो रावून निमाणो न्हय,
वाऱ्यान ते हालोवंक लागतले आनी वाऱ्याच्या बळग्यान ते
मुळां काडून उडयतले.
4:5 अपूर्ण फांटे मोडून उडयतले, तांचीं फळां फायद्याचीं नात,
खावपाक पिकिल्लें ना, हय, कांयच मेळना.
4:6 कित्याक बेकायदेशीर खाटींतल्यान जल्मल्लीं भुरगीं वायटपणाचीं साक्षी आसात
तांच्या खटल्यांत आवय-बापाय आड.
4:7 पूण नितीमान मनशाक मरण आडायलो तरी तो भितर आसतलो
विसव.
4:8 कित्याक मानाची पिराय म्हणल्यार लांब काळ उबी रावपी न्हय
तें वर्सांच्या संख्येन मेजतात.
4:9 पूण मनशां खातीर बुद्धी म्हणल्यार धवे केंस आनी निर्मल जिवीत म्हणल्यार जाण्टेपण.
4:10 तो देवा कडेन खोशी जालो आनी ताचो प्रिय जालो, देखून तो पातक्यां मदीं रावतालो
अणकारीत जालो.
4:11 हय, ताका बेगीन व्हरून व्हेलो, त्या वायटाक लागून ताच्या वायटपणांत बदल जावचो न्हय
समजून घेवप, वा फटवणूक ताच्या आत्म्याक फटोवप.
4:12 कित्याक नटखटपणाची मोहीम प्रामाणीक गजाली अस्पश्ट करता;
आनी कामुकतायेचें भोंवप साद्या मनाक आडखळ हाडटा.
4:13 थोड्याच काळान तो परिपूर्ण जालो आनी ताणें बरोच वेळ पुराय केलो.
4:14 कित्याक ताचो जीव प्रभूक खोशी जालो, देखून ताणें ताका पयस व्हरपाक बेगीन केलो
दुश्ट लोकांमदीं.
4:15 हें लोकांनी पळेलें, पूण तें समजलें ना आनी तांणी हें भितर दवरलें ना
तांचे मन, ताची कृपा आनी दया ताच्या संतां कडेन आसा आनी तो
आपल्या वेंचून काडिल्ल्या मनशाचो आदर करता.
4:16 अशें मेल्लो नितीमान अभक्तांक ख्यास्त दितलो
जिवंत; आनी तरणाटी जी रोखडीच परिपूर्ण जाता ती जायतीं वर्सां आनी जाण्टेपण
अनीती लोकांक.
4:17 कित्याक ते बुदवंतांचो शेवट पळयतले आनी कितें तें समजूंक शकचे नात
देवान आपल्या सल्ल्यान ताचे विशीं थारायलां आनी सर्वेस्परान कितें उद्देश आसा
ताका सुरक्षीत दवरलो.
4:18 ते ताका पळयतले आनी ताका तिरस्कार करतले; पूण देव तांकां तिरस्कार करुंक हांसतलो.
आनी ते उपरांत एक नीच मडें आनी लोकां मदीं एक अपमान जातले
सदांखातीर मेल्लो.
4:19 कित्याक तो तांकां फाडून उडयतलो आनी तकलेक सकयल उडयतलो आनी ते जावंक शकतले
मोनें; आनी तो तांकां बुन्यादी थावन हालोवन उडयतलो; आनी ते करतले
पुरायपणान उध्वस्त जा, आनी दुख्खांत राव; आनी तांचें स्मारक आसतलें
नाश जावप.
4:20 आनी जेन्नां ते आपल्या पातकांचो हिशोब उडयतले तेन्ना ते घेवन येतले
भंय: आनी तांच्याच अधर्मांक लागून तांकां तोंड दिवचें पडटलें.