सोलोमनाची बुद्धी ३:१ पूण नितीमानांचे जीव देवा हातांत आसात आनी थंय आसतले कसलीच त्रास तांकां स्पर्श ना. 3:2 अबुध्दांच्या नदरेक ते मेले अशें दिसलें, आनी तांचें वचप जालां दुख्खाखातीर घेतिल्लें, २. 3:3 आनी तांचें आमचे कडल्यान वचप हें पुरायपणान नाश जावपाक, पूण ते शांतींत आसात. 3:4 मनशां मुखार तांकां ख्यास्त मेळ्ळी तरी तांची आस्त भरल्या अमरत्वाचें. 3:5 थोडी ख्यास्त मेळ्ळ्या उपरांत तांकां व्हड इनाम मेळटलें देवान तांकां सिध्द केले आनी तांकां स्वता खातीर योग्य दिसले. ३:६ भट्टेंतल्या भांगराच्या भशेन ताणें तांची परिक्षा घेतली आनी तांकां जळिल्ल्या भशेन घेतली अर्पण करप. 3:7 आनी तांकां भेट दिवपाच्या वेळार ते चकचकीत जातले आनी हांगासर धांवतले कोंड्यांमदल्या स्फुलिंगांभशेन. 3:8 ते राष्ट्रांचो न्याय करतले आनी लोकांचेर राज्य करतले आनी तांचें प्रभु सदांकाळ राज्य करतलो. 3:9 ताचेर विस्वास दवरपी लोक सत समजतले आनी अशे तरेचे मोगान विस्वासू राव ताचे कडेन उरतलो, कित्याक ताची कृपा आनी दया संत, आनी ताणें आपल्या वेंचून काडिल्ल्यांची काळजी घेतल्या. 3:10 पूण अभक्तांक तांच्या कल्पने प्रमाण ख्यास्त मेळटली. जे नीतिमानांक दुर्लक्ष करून प्रभूक सोडून गेले. 3:11 कित्याक जो कोण बुद्धी आनी पोसवण तिरस्कार करता तो दुख्खी आनी तांची आस्त व्यर्थ, तांचीं श्रमां नफळ आनी तांचीं कर्तुबां फायद्याचीं नात. 3:12 तांचीं बायलो मूर्ख आनी भुरगीं वायट. 3:13 तांची संतती शापित आसा. देखून धन्य वांझ म्हणल्यार अशुध्द, जी पातकाची खाट वळखूंक ना, तिका फळां मेळटलीं आत्म्यांची भेट घेवप. 3:14 आनी तो नपुंसक धन्य, जांणी आपल्या हातांनी ना अधर्म, देवा आड वायट गजाली कल्पना करूंक नात, कित्याक ताकाच आसतली भावार्थाचें खाशेलें दान, आनी देवळांत वारसो दिल्लो प्रभु चड मान्य ताच्या मनांत. 3:15 कित्याक बऱ्या मेहनतीचें फळ वैभवशाली आसता आनी बुद्धीचें मुळ आसतलें केन्नाच पयस पडनात. 3:16 व्यभिचारींच्या भुरग्यां विशीं, ते आपल्या कडेन येवचे नात परिपूर्णताय आनी अनीती खाटीचें बीं मुळां काडून उडयतले. 3:17 कित्याक ते चड काळ जियेतात तरी तांकां कांयच दिसचें ना आनी तांचें निमाणें युग मान नासतना आसतलें. 3:18 वा, ते बेगीन मेले जाल्यार, तांकां आशा ना आनी दिसांत सांत्वन ना चांचणेचो. 3:19 कित्याक अनीती पिळगेचो शेवट भयानक.