टोबिट हांणी केला
10:1 ताचो बापूय तोबीत दर दिसा आनी प्रवासाचे दीस मेजतालो
कालबाह्य जाले, आनी ते आयले नात,
10:2 तेदनां तोबीतान म्हणलें, “तांकां ताब्यांत घेतल्यात काय? वा गबाएल मेलो, आनी ना
मनीस ताका पयशे दिवपाक?
10:3 देखून ताका खूब दुख्ख जालें.
10:4 तेन्ना ताचे बायलेन ताका म्हळें, म्हजो पूत मेलो, कारण तो चड काळ रावता; आनी
ती ताका विलाप करपाक लागली आनी म्हणपाक लागली.
10:5 आतां म्हाका कांयच काळजी ना, म्हज्या पुता, तुका सोडून दिल्या उपरांत, उजवाडाचो
माझें दोळे.
10:6 ताका तोबीतान म्हळें: “तुका ओगी राव, काळजी करुंक नाका, कित्याक तो सुरक्षीत आसा.”
10:7 पूण तिणें म्हळें: “तुमी शांत राव आनी म्हाका फटोवंक नाका; म्हजो पूत मेलो. आनी
ती दर दिसा ते वचपी वाटेर भायर सरताली आनी मांस खावंक नाशिल्ली
दिसा, आनी पुराय रातीं आपलो पूत तोबियासाक शोक करपाक सोडलो ना.
लग्नाचे चवदा दीस सोंपमेरेन, जे रागुएलाक आशिल्ले
थंय खर्च करचो असो सोपूत घेतलो. तेदनां तोबियासान रागुएलाक म्हणलें, म्हाका वचूंक दिवचो.
कारण म्हजो बापूय आनी म्हजी आवय म्हाका पळोवपाक आनीक पळयना.
10:8 पूण ताच्या सासऱ्यान ताका म्हणलें, “म्हज्या वांगडा राव आनी हांव धाडटलो.”
तुज्या बापायक तुजें कशें चलता तें सांगतले.
10:9 पूण तोबियान म्हणलें: ना; पूण बापाय कडेन वचूंक दितां.
10:10 तेन्ना रागुएल उठलो आनी ताका ताची बायल सारा आनी ताची अर्दी माल दिली.
नोकर, गोरवां आनी पयशे.
10:11 ताणें तांकां आशीर्वाद दिलो आनी तांकां धाडून दिलो, “सर्गाचो देव दिव.”
तुमकां एक समृध्द प्रवास, म्हज्या भुरग्यांनो.
10:12 ताणें आपल्या चलयेक म्हणलें, तुज्या बापायक आनी सासणीक मान कर.
ते आतां तुजे आवय-बापूय आसात, तुजे विशीं बरी खबर आयकूंक मेळची म्हणून. आनी तो
तिका चुंबन घेतलें. एडनान तोबियासाकय म्हणलें, “स्वर्गाचो स्वामी तुका परतून हाड.
म्हज्या मोगाळ भावाक, आनी म्हज्या चलयेचीं तुजीं भुरगीं म्हाका पळोवंक मेळचीं
हांव मरचे आदीं सारा, हांव सर्वेस्पराच्या मुखार खोशी जावंक
म्हजी धूव तुका खाशेल्या विस्वासाची; खंय आसात तिका विनवणी करची न्हय
वायट.