टोबिट हांणी केला
6:1 ते प्रवासांत वतना सांजवेळार न्हंयेक पावले
टायग्रिस, आनी ते थंय रावपाक लागले.
6:2 तरणाटो धुंवपाक सकयल देंवलो तेन्ना तातूंतल्यान एक नुस्तें उडी मारून भायर सरलें
न्हंय, आनी ताका खावपाचो.
६:३ तेन्ना देवदूतान ताका म्हणलें, नुस्तें घे. आनी त्या तरणाट्यान धरलो
नुस्त्याचें, आनी तें जमनीर ओडून घेतलें.
6:4 देवदूतान ताका म्हळें: नुस्तें उगडून काळीज आनी यकृत घे
आनी पित्त, आनी सुरक्षीतपणान वयर दवरतात.
6:5 त्या तरणाट्यान देवदूतान सांगिल्ले प्रमाणें केलें; आनी जेन्ना तांकां आशिल्लें
नुस्तें भाजलें, तें खाल्लें, मागीर दोगांय वाटेर गेले,
जो मेरेन ते एकबाटाने लागीं पावले.
6:6 तेन्ना त्या तरणाट्यान देवदूताक म्हळें: अझारिया भाव, कितें फायदो
काळीज आनी यकृत आनी नुस्त्याची गॅल?
6:7 ताणें ताका म्हणलें: काळजाक आनी यकृताक स्पर्श कर, जर सैतान वा एक
वायट आत्मो कोणाक त्रास दिता, आमी मनशा मुखार ताचो धुंवर करपाक जाय वा
बायलेक आनी पक्षाक आनीक त्रास जावचो ना.
6:8 पित्ताची गजाल म्हणल्यार, धवेंपण आशिल्ल्या मनशाक अभिषेक करप बरें
दोळे, आनी तो बरे जातलो.
6:9 ते रागेस लागीं पावले उपरांत.
6:10 देवदूतान त्या तरणाट्याक म्हळें: भाव, आयज आमी ताचे कडेन रावपाक लागतले
रागुएल, जो तुजो मामाचो भाव; ताका सारा नांवाची एकलीच धूवय आसा; हांव
तिचे खातीर उलयतलो, तुका बायलेच्या रुपान दिवपा खातीर.
6:11 कित्याक तिचो हक्क तुकाच आसा, कित्याक तूं फकत तिचोच
नातेदार.
6:12 दासी गोरी आनी बुदवंत आसा, आतां म्हजें आयक आनी हांव उलयतां
तिच्या बापायक; आनी रेगेसांतल्यान परत येतकच आमी सण मनयतले
लग्न: कारण रागुएल तिचें लग्न दुसऱ्या कडेन करूंक शकना हें म्हाका खबर आसा
मोयजेसाच्या कायद्याक, पूण तो मरणाचो गुन्यांवकार जातलो, कारण हक्क
वारसाहक्काची गजाल हेरां परस तुका चड बरी.
6:13 तेन्ना त्या तरणाट्यान देवदूताक जाप दिली: “हांवें आयकलां, अझारिया भाव.”
की ही दासी सात मनशांक दिल्या, जे सगळे मेले
लग्नाच्या कोठयेंत.
6:14 आतां हांव म्हज्या बापायचो एकलोच पूत, आनी हांव भितर सरलो जाल्यार भियेतां
तिचे कडेन, हांव आदल्या दुसऱ्या सारको मरतां, कित्याक वायट आत्मो तिचो मोग करता.
जी कोणाकच कुडीक त्रास दिना, पूण तिचे कडेन येवपी लोकांक; देखून हांवूय
हांव मरतलों म्हळ्ळें भंय, आनी म्हज्या बापायचो आनी म्हज्या आवयचो जीव हाडून दिवंक नाका म्हणून
म्हाका दुख्खान थडग्याक पावपाक, कारण तांकां पुरपाक दुसरो पूत ना.
6:15 तेन्ना देवदूतान ताका म्हणलें, “तुका आज्ञा याद जायनात, जीं
तुज्या बापायन तुका दिलें, तुज्याच बायलेक लग्न जावंक
नातेदार? देखून म्हजे भाव, म्हाका आयक; कित्याक तिका तुका दितले
बायल; आनी वायट आत्म्याचो हिशोब करुंक नाका; ह्याच राती खातीर
तिका तुका लग्नांत दितले.
6:16 आनी जेन्ना तूं लग्नाच्या कुडींत येतलो तेन्नां तूं...
अत्तराची भस्म आनी तांचेर काळजाचें आनी यकृताचें कांय भाग घालतलें
नुस्तें आनी तातूंतल्यान धुंवर काडटलो.
6:17 सैतान ताचो वास घेतलो आनी पळून वचतलो आनी परत केन्नाच कोणूच येवचो ना
चड: पूण जेन्ना तूं तिचे कडेन येतलो तेन्ना तुमी दोगांय उठून मागणें करात
दयाळ देव, जो तुजेर दया करतलो आनी तुका वाचयतलो: भिये
न्हय, कित्याक ती तुका सुरवाती सावन नेमिल्ली आसा; आनी तूं करुंक जाय
तिका सांबाळून दवर आनी ती तुज्या वांगडा वचतली. तशेंच हांवें समजून घेतलां की ती
तुका भुरगीं जातली. आतां टोबियान हीं गजाली आयकून ताणें
तिचो मोग करतालो आनी ताचें काळीज तिचे कडेन प्रभावीपणान जोडिल्लें.