टोबिट हांणी केला 5:1 तोबियान जाप दिली, “बापूय, तूं जें सगळें करतलों तें हांव करतलों.” म्हाका आज्ञा केल्या: १. 5:2 पूण हांव ताका वळखना म्हणून पयशे कशे मेळोवंक शकतले? ५:३ मागीर ताणें ताका हातबरप दिलें आनी ताका म्हळें: “तुका एक मनीस सोद.” हांव जियेताना तुज्या वांगडा वचूंक शकता आनी हांव ताका पगार दितलों. आनी वचून पयशे घेवचे. 5:4 ताका लागून तो मनशाक सोदपाक गेलो तेन्ना ताका राफेल मेळ्ळो देवदूत. ५:५ पूण ताका कळ्ळें ना; ताणें ताका म्हळें: “तुका म्हजे वांगडा रागेसाक वचूंक शकता?” आनी तूं तीं सुवाती बरी जाणात? 5:6 देवदूतान ताका म्हळें: “हांव तुज्या वांगडा वचतलों आनी वाट बरी जाणता; कित्याक हांव आमचो भाव गबाएल हाचे कडेन रावलां. 5:7 तेदनां तोबियान ताका म्हणलें, “हांव म्हज्या बापायक सांगतलो मेरेन म्हजे खातीर राव.” 5:8 तेन्ना ताणें ताका म्हळें: वच आनी राव नाका. म्हणून तो भितर सरून आपल्याक म्हणलें बापूय, पळे, म्हाका एक मेळ्ळां, जो म्हजे वांगडा वचतलो. तेन्ना ताणें म्हणलें, . तो खंयचो वंश आनी तो खंयचो काय ना हें म्हाका कळचें म्हणून ताका म्हजे कडेन आपोव तुज्या वांगडा वचपाक एक विस्वासपात्र मनीस. 5:9 ताणें ताका आपयलो आनी तो भितर सरलो आनी तांणी एकामेकांक नमस्कार केलो. 5:10 तेन्ना तोबीतान ताका म्हणलें, “भाव, तूं खंयच्या वंशाचो आनी खंयच्या वंशाचो म्हाका दाखोवंक.” कला. 5:11 ताका ताणें म्हळें: “तुमी एक वंश वा कुळ वा भाड्याचो मनीस सोदता?” तुज्या पुता वांगडा वचपाक? तेन्ना तोबीतान ताका म्हळें: “तुजें भाव, म्हाका कळपाक जाय.” नातेदार आनी नांव. 5:12 तेन्ना ताणें म्हळें, “हांव अझारियास, व्हडलो अननियाचो आनी तुजो पूत.” भावांक. 5:13 तेन्ना तोबीतान म्हणलें, “भाव, तुका येवकार; आतां म्हजेर राग येवंक नाका, कित्याक हांवें तुज्या वंशाची आनी तुज्या कुळाची वळख करून घेतल्या; कारण तूं आसा म्हजो भाव, प्रामाणीक आनी बऱ्या स्टॉकाचो: कारण हांव अननिया आनी... त्या व्हडल्या सामय्याचे पूत जोनातास, आमी एकठांय जेरुसलेमांत वतना पुजा करुंक आनी पयल्या जल्माक आनी फळांचो दशमांश अर्पण करुंक; आनी आमच्या भावांच्या चुकीन तांकां फसोवंक ना: म्हजो भाव, तूं बऱ्या स्टॉकाची कला. 5:14 पूण सांग, हांव तुका कितें पगार दितलों? तुका दिसाक एक ड्रॅकम जाय, आनी गरजेच्यो गजाली, म्हज्याच पुता विशीं? 5:15 हय, तशेंच, तुमी सुरक्षीत परतले जाल्यार, हांव तुमच्या पगारांत कितें तरी जोडटलो. 5:16 म्हणून ते बरेच खोशी जाले. तेन्ना ताणें तोबियासाक म्हणलें, “तुका तयार जा.” प्रवास, आनी देव तुमकां बरो प्रवास धाडटा. आनी जेन्ना ताच्या पुताक जालें प्रवासाक सगळ्यो वस्तू तयार केल्यो, ताच्या बापायन म्हणलें, तूं हें घेवन वच मनीस आनी सर्गार रावपी देव तुमच्या प्रवासाक समृध्द करात आनी देवाचो देवदूत तुका सांगात दवर. म्हणून ते दोगूय आनी तरणाटे भायर सरले मनशाचो सुणो तांचे वांगडा. 5:17 पूण ताची आवय हन्ना रडली आनी तोबीटाक म्हळें: “तुवें आमकां कित्याक धाडलें?” पूत? आमच्या मुखार भितर सरपाक आनी भायर सरपाक तो आमच्या हाताचो दंड न्हय? 5:18 पयशांनी पयशे जोडपाचो लोभ करचो न्हय, पूण तो आदरांत कचरा सारको आसूं आमच्या भुरग्याचो. 5:19 कित्याक सर्वेस्परान आमकां जियेवंक दिल्लें तें आमकां पुरो. 5:20 तेन्ना तोबीतान तिका म्हळें: “भयणी, काळजी करुंक नाका; तो भितर परत येतलो सुरक्षीत, आनी तुज्या दोळ्यांक ताका दिसतले. 5:21 कित्याक बरो देवदूत ताका सांगात दितलो आनी ताचो प्रवास जातलो समृध्द, आनी तो सुरक्षीत परत येतलो. 5:22 मागीर तिणें रडपाचो शेवट केलो.