सिराच हें नांव 40:1 दर एका मनशा खातीर व्हडली त्रास निर्माण जाता आनी जड जोडयेचेर आदामाचे पूत, आवयच्या पोटांतल्यान भायर सरतात त्या दिसा सावन, ते मेरेन सगळ्या वस्तूंच्या आवय कडेन परतून येवपी दीस. 40:2 येवपी गजालींची तांची कल्पना आनी मरणाचो दीस, [संकश्ट]. तांचे विचार, आनी काळजाचो भंय [कारण]; 40:3 वैभवाच्या सिंहासनाचेर बसल्ल्या मनशा कडल्यान, नम्र जाल्ल्या मनशा कडेन माती आनी भस्म; 40:4 जांबळो आनी मुकूट घालपी मनशा कडल्यान, कपडे घालपी मनशा मेरेन एक तागडेचो फ्रॉक. 40:5 राग, मत्सर, संकश्ट आनी अस्वस्थताय, मरणाची भिरांत आनी राग आनी झगडीं, आनी ताच्या खाटीर विसव घेवपाच्या वेळार ताची रातची न्हीद, बदलतात ताचें गिन्यान. 40:6 थोडें वा कांयच ताचो विसव, आनी उपरांत तो न्हिदेंत आसता, जशें एक दीस पळोवणी, काळजाच्या दर्शनांत त्रासांत, जशें तो झुजांतल्यान भायर सरून सुटले. 40:7 सगळें सुरक्षीत जातकच तो जागो जाता आनी भंय कांयच नाशिल्लो म्हळ्ळें अजाप जाता. 40:8 [अशें घडटा] सगळ्या मासाक, मनशांक आनी जनावरांक आनी म्हणल्यार पापी लोकांचेर सात पटींनी चड. 40:9 मरण, रगत व्हांवप, झगडीं आनी तलवार, संकश्टां, दुकळ; संकश्ट आनी त्रास; 40:10 हीं वस्तू वायटां खातीर रचल्यांत आनी तांचे खातीर आयली हुंवार. 40:11 पृथ्वीचेर आशिल्लीं सगळीं वस्तू परतून धर्तरे कडेन वळटलीं आनी तें जें उदकांतलें तें दर्यांत परत येता. 40:12 सगळो लांच आनी अन्याय पुसून उडयतले, पूण खरे वेव्हार पुसून उडयतले सदांखातीर सोंसप. 40:13 अन्यायी लोकांचो माल न्हंय सारको सुकतलो आनी ना जातलो आवाजा वांगडा, पावसांतल्या व्हडल्या गडगडाटा भशेन. 40:14 हात उगडटाना तो खोशी जातलो, तशेंच उल्लंघन करपी येतले to nought अशें म्हण्टात. 40:15 अभक्तांचीं भुरगीं जायतीं फांटों उडोवंक नात, पूण आसात कठीण खडपाचेर अशुध्द मुळां भशेन. 40:16 दर एका उदकाचेर आनी न्हंयचे देगेर वाडपी तण वयर ओडून घेतले सगळ्या तणा पयलीं. 40:17 भरपूरपण म्हळ्यार फळादीक बागे सारकी आनी दयाळपण तिगून उरता कायम. 40:18 श्रम करप आनी मनशाच्या आसा ताचेर समाधान मानप हें गोड जिवीत, पूण जो खजिनो मेळटा तो दोगांय परस चड आसता. 40:19 भुरगीं आनी शार बांदप मनशाचें नांव चालूच दवरता, पूण अ निदोशी बायल दोगांय परस चड मेजतात. 40:20 सोरो आनी संगीत काळजाक खोशी करतात, पूण बुद्धीचो मोग तांकां वयर आसा दोनूय. 40:21 नळी आनी स्तोत्रां गोड राग करतात, पूण सुखद जीब आसता दोगांयच्याय वयर. 40:22 तुज्या दोळ्याक अनुग्रह आनी सोबीतकाय जाय, पूण तो आसतना दोगांय परस चड पाचवो आसता. 40:23 एक इश्ट आनी साथीदार केन्नाच चुकीचें मेळना: पूण दोगांयचेर एक बायल आसता तिचो घोव. 40:24 भाव आनी आदार संकश्टाच्या काळा आड आसा, पूण भिक्षा सोडयतले दोगांय परस चड. 40:25 भांगर आनी रुपें पांय उबो करतात, पूण सल्लो चड मानतात तांकां दोगांकय. 40:26 गिरेस्तकाय आनी बळ काळजाक उबारता, पूण सर्वेस्पराची भिरांत वयर आसा दोगांयनी: प्रभूच्या भंयांत उणाव ना आनी ताची गरज ना मदत मागपाक. 40:27 प्रभूचो भंय एक फळादीक बाग, आनी ताका सगळ्यां परस चड व्यापून दवरता वैभव. 40:28 म्हज्या पुता, भिकारी जियेवंक नाका; कारण भिक्षा मागपा परस मरप बरें. 40:29 दुसऱ्या मनशाच्या मेजाचेर आदारून रावपी मनशाचें जिवीत आसचें न्हय एक जिवीत मेजतात; कित्याक तो दुसऱ्याच्या जेवणान स्वताक दूषित करता, पूण बरो पोसल्लो बुदवंत मनीस ताचे पासून सावधान आसतलो. 40:30 भिक्षा मागप निर्लज्ज मनशाच्या तोंडांत गोड आसता, पूण थंय ताच्या पोटाक उजो लासतलो.