सिराच हें नांव ३९:१ पूण जो कोण परमात्माच्या कायद्याक आपलें मन दिता आनी ताचेर काम करता ताच्या ध्यानांत, सगळ्या पुर्विल्ल्या लोकांचें गिन्यान सोदतले, आनी भाकीतांनी व्यस्त आसप. 39:2 तो नामनेच्या मनशांचीं उतरां पाळटलो आनी जंय सूक्ष्म बोधकथां पाळटलो आसात, तो थंयय आसतलो. 39:3 तो गंभीर वाक्यांचीं गुपीत सोदतलो आनी ताची वळख जातलो काळखांतलीं बोधकथां. ३९:४ तो व्हड मनशां मदीं सेवा करतलो आनी राजकुंवरां मुखार दिसतलो विचित्र देशांतल्यान भोंवप; कारण ताणें बरें आनी... मनशांमदीं वायटपण. 39:5 ताका तयार केल्ल्या प्रभूचो आदार घेवपाक तो आपलें काळीज दितलो आनी सर्वोच्च मनशा मुखार मागणें करतलो आनी मागणें करतना आपलें तोंड उगडटलो आनी ताच्या पात्कां खातीर विनवणी करात. 39:6 जेन्ना व्हड प्रभु इत्सा करतलो तेन्ना तो च्या आत्म्यान भरतलो समजून घेवप: तो बुद्धीमान वाक्य ओततलो आनी उपकार मानतलो प्रभू आपल्या प्रार्थनेंत. ३९:७ तो आपलो सल्लो आनी गिन्यान दितलो आनी आपल्या गुपीतांत तो दितलो ध्यान करप. ३९:८ तो शिकलां तें दाखोवन दितलो आनी ताचो अभिमान बाळगतलो प्रभूच्या कराराचो कायदो. ३९:९ ताच्या समजणेची जायते जाण तोखणाय करतले; आनी जो मेरेन संवसार तिगून उरता, तो पुसून उडोवंक जायना; ताचो स्मारक पयस वचचो ना आनी ताचो नांव पिळगे पिळगे जियेतलें. 39:10 राष्ट्रां ताची बुद्धी दाखयतली आनी सभा जाहीर करतली ताची तोखणाय. 39:11 तो मेलो जाल्यार हजारां परस व्हडलें नांव सोडून वचतलो आनी तो जियेवन तो वाडयतलो. 39:12 तरी म्हाका आनीक सांगपाचें आसा, जें हांवें विचारलां; कारण हांव तशें भरून गेल्लो पूर्णवेळार चंद्र. 39:13 पवित्र भुरगीं, म्हजें आयकात आनी वाडत वचपी गुलाबा सारकें कळात शेतांतली व्हाळ: १. 39:14 आनी तुमी धूपा सारको गोड वास दिवचो आनी कुमुदा सारको फुलचो, धाड वास भायर काडून, स्तुतीचें गीत गावचें, ताच्या सगळ्यांनी प्रभूक आशीर्वाद दिवचो काम करता. 39:15 ताचें नांव व्हड कर आनी तुज्या ओंठाच्या गीतांनी ताची स्तुती दाखोवची. आनी वीणां घेवन आनी ताची स्तुती करतना तुमी अशें म्हणटले. 39:16 सर्वेस्पराचीं सगळीं कर्तुबां चड बरीं आनी तो कितेंय आसूं आज्ञा फावो त्या वेळार पुराय जातली. 39:17 आनी कोणूच म्हणूंक शकना: हें कितें? कित्याक तें? कारण वेळार सोयीस्कर ते सगळे सोदतले, ताच्या आज्ञे प्रमाण उदक एक रास जावन उबो रावलो आनी ताच्या तोंडाच्या उतरांनी ची पात्रां उदकांत. ३९:१८ ताच्या आज्ञा प्रमाण ताका आवडटा तें सगळें जाता; आनी कोणाक आडखळ हाडूंक मेळना, जेन्ना तो वाचयतलो. 39:19 सगळ्या मनशाचीं कर्तुबां ताचे मुखार आसात आनी ताचे कडल्यान कांयच लिपोवंक मेळना दोळे. 39:20 तो सासणाच्या काळा थावन सासणाक पळेता; आनी अद्भुत कांयच ना ताचे मुखार. 39:21 मनशान म्हणपाची गरज ना, हें कितें? कित्याक तें? कित्याक ताणें तयार केला सगळ्यो वस्तू तांच्या उपेगाखातीर. 39:22 ताच्या आशीर्वादान सुक्या जमनीक न्हंय भशेन व्यापून उडयलो आनी हुंवाराच्या रुपान उदक दिलें. 39:23 जशें ताणें उदकाक मीठ केलां, तशें राष्ट्रांक वारसो मेळटलो ताचो राग. ३९:२४ जशें ताचीं मार्गां पवित्रांक स्पश्ट आसात; तशेंच ते आडखळ आसात दुश्ट लोकांक. 39:25 कित्याक बऱ्यो बऱ्यो गजाली सुरवाती सावन रचल्यात, तशेंच वायट गजाली पापी लोकां खातीर. 39:26 मनशाच्या जिविताच्या सगळ्या वापरा खातीर मुखेल गजाली म्हळ्यार उदक, उजो, लोखण, मीठ, गंव, म्होंव, दूद आनी द्राक्षांचें रगत. आनी तेल, आनी कपडे. 39:27 ह्यो सगळ्यो गजाली देवभक्तांक बऱ्या खातीर जातात आनी पातकांक तशींच वायटांत रुपांतर जालें. 39:28 सूड घेवपा खातीर रचिल्ले आत्मे आसात, जे तांच्या रागान पडले दुखपी आघाताचेर; नाशाच्या वेळार ते आपलें बळगें ओततात, आनी तांकां तयार केल्ल्याचो राग शांत कर. 39:29 उजो, गार, दुकळ आनी मरण, हे सगळे खातीर रचले सूड घेवप; 39:30 रानवटी जनावरांचे दांत, बिच्छू, नाग आनी ख्यास्त दिवपी तलवारी दुश्टांक नाश करपाक. 39:31 ताच्या आज्ञाक लागून ते खोशी जातले आनी ताचेर तयार आसतले धर्तरी, जेन्ना गरज आसता; आनी तांचो वेळ येतकच तांकां मेळचो ना ताच्या उतराचें उल्लंघन करप. 39:32 देखून सुरवाती सावन हांवें थारायल्लें आनी ताचेर विचार केलो वस्तू, आनी तीं बरयल्लीं सोडून दिल्यांत. 39:33 सर्वेस्पराचीं सगळीं कर्तुबां बरीं, आनी तो गरजेचें सगळें दितलो फावो त्या हंगामांत. 39:34 ताका लागून मनीस म्हणूंक शकना, हें ताचे परस वायट, कारण काळा प्रमाण ते सगळ्यांक बरी मान्यताय मेळटली. 39:35 आनी देखून तुमी सगळ्या काळजान आनी तोंडान प्रभूची स्तुती करात आनी प्रभूच्या नांवाचो आशिर्वाद कर.