सिराच हें नांव
३९:१ पूण जो कोण परमात्माच्या कायद्याक आपलें मन दिता आनी ताचेर काम करता
ताच्या ध्यानांत, सगळ्या पुर्विल्ल्या लोकांचें गिन्यान सोदतले,
आनी भाकीतांनी व्यस्त आसप.
39:2 तो नामनेच्या मनशांचीं उतरां पाळटलो आनी जंय सूक्ष्म बोधकथां पाळटलो
आसात, तो थंयय आसतलो.
39:3 तो गंभीर वाक्यांचीं गुपीत सोदतलो आनी ताची वळख जातलो
काळखांतलीं बोधकथां.
३९:४ तो व्हड मनशां मदीं सेवा करतलो आनी राजकुंवरां मुखार दिसतलो
विचित्र देशांतल्यान भोंवप; कारण ताणें बरें आनी...
मनशांमदीं वायटपण.
39:5 ताका तयार केल्ल्या प्रभूचो आदार घेवपाक तो आपलें काळीज दितलो आनी
सर्वोच्च मनशा मुखार मागणें करतलो आनी मागणें करतना आपलें तोंड उगडटलो आनी
ताच्या पात्कां खातीर विनवणी करात.
39:6 जेन्ना व्हड प्रभु इत्सा करतलो तेन्ना तो च्या आत्म्यान भरतलो
समजून घेवप: तो बुद्धीमान वाक्य ओततलो आनी उपकार मानतलो
प्रभू आपल्या प्रार्थनेंत.
३९:७ तो आपलो सल्लो आनी गिन्यान दितलो आनी आपल्या गुपीतांत तो दितलो
ध्यान करप.
३९:८ तो शिकलां तें दाखोवन दितलो आनी ताचो अभिमान बाळगतलो
प्रभूच्या कराराचो कायदो.
३९:९ ताच्या समजणेची जायते जाण तोखणाय करतले; आनी जो मेरेन संवसार तिगून उरता,
तो पुसून उडोवंक जायना; ताचो स्मारक पयस वचचो ना आनी ताचो
नांव पिळगे पिळगे जियेतलें.
39:10 राष्ट्रां ताची बुद्धी दाखयतली आनी सभा जाहीर करतली
ताची तोखणाय.
39:11 तो मेलो जाल्यार हजारां परस व्हडलें नांव सोडून वचतलो आनी तो
जियेवन तो वाडयतलो.
39:12 तरी म्हाका आनीक सांगपाचें आसा, जें हांवें विचारलां; कारण हांव तशें भरून गेल्लो
पूर्णवेळार चंद्र.
39:13 पवित्र भुरगीं, म्हजें आयकात आनी वाडत वचपी गुलाबा सारकें कळात
शेतांतली व्हाळ: १.
39:14 आनी तुमी धूपा सारको गोड वास दिवचो आनी कुमुदा सारको फुलचो, धाड
वास भायर काडून, स्तुतीचें गीत गावचें, ताच्या सगळ्यांनी प्रभूक आशीर्वाद दिवचो
काम करता.
39:15 ताचें नांव व्हड कर आनी तुज्या ओंठाच्या गीतांनी ताची स्तुती दाखोवची.
आनी वीणां घेवन आनी ताची स्तुती करतना तुमी अशें म्हणटले.
39:16 सर्वेस्पराचीं सगळीं कर्तुबां चड बरीं आनी तो कितेंय आसूं
आज्ञा फावो त्या वेळार पुराय जातली.
39:17 आनी कोणूच म्हणूंक शकना: हें कितें? कित्याक तें? कारण वेळार
सोयीस्कर ते सगळे सोदतले, ताच्या आज्ञे प्रमाण उदक
एक रास जावन उबो रावलो आनी ताच्या तोंडाच्या उतरांनी ची पात्रां
उदकांत.
३९:१८ ताच्या आज्ञा प्रमाण ताका आवडटा तें सगळें जाता; आनी कोणाक आडखळ हाडूंक मेळना,
जेन्ना तो वाचयतलो.
39:19 सगळ्या मनशाचीं कर्तुबां ताचे मुखार आसात आनी ताचे कडल्यान कांयच लिपोवंक मेळना
दोळे.
39:20 तो सासणाच्या काळा थावन सासणाक पळेता; आनी अद्भुत कांयच ना
ताचे मुखार.
39:21 मनशान म्हणपाची गरज ना, हें कितें? कित्याक तें? कित्याक ताणें तयार केला
सगळ्यो वस्तू तांच्या उपेगाखातीर.
39:22 ताच्या आशीर्वादान सुक्या जमनीक न्हंय भशेन व्यापून उडयलो आनी हुंवाराच्या रुपान उदक दिलें.
39:23 जशें ताणें उदकाक मीठ केलां, तशें राष्ट्रांक वारसो मेळटलो
ताचो राग.
३९:२४ जशें ताचीं मार्गां पवित्रांक स्पश्ट आसात; तशेंच ते आडखळ आसात
दुश्ट लोकांक.
39:25 कित्याक बऱ्यो बऱ्यो गजाली सुरवाती सावन रचल्यात, तशेंच वायट गजाली
पापी लोकां खातीर.
39:26 मनशाच्या जिविताच्या सगळ्या वापरा खातीर मुखेल गजाली म्हळ्यार उदक, उजो,
लोखण, मीठ, गंव, म्होंव, दूद आनी द्राक्षांचें रगत.
आनी तेल, आनी कपडे.
39:27 ह्यो सगळ्यो गजाली देवभक्तांक बऱ्या खातीर जातात आनी पातकांक तशींच
वायटांत रुपांतर जालें.
39:28 सूड घेवपा खातीर रचिल्ले आत्मे आसात, जे तांच्या रागान पडले
दुखपी आघाताचेर; नाशाच्या वेळार ते आपलें बळगें ओततात,
आनी तांकां तयार केल्ल्याचो राग शांत कर.
39:29 उजो, गार, दुकळ आनी मरण, हे सगळे खातीर रचले
सूड घेवप;
39:30 रानवटी जनावरांचे दांत, बिच्छू, नाग आनी ख्यास्त दिवपी तलवारी
दुश्टांक नाश करपाक.
39:31 ताच्या आज्ञाक लागून ते खोशी जातले आनी ताचेर तयार आसतले
धर्तरी, जेन्ना गरज आसता; आनी तांचो वेळ येतकच तांकां मेळचो ना
ताच्या उतराचें उल्लंघन करप.
39:32 देखून सुरवाती सावन हांवें थारायल्लें आनी ताचेर विचार केलो
वस्तू, आनी तीं बरयल्लीं सोडून दिल्यांत.
39:33 सर्वेस्पराचीं सगळीं कर्तुबां बरीं, आनी तो गरजेचें सगळें दितलो
फावो त्या हंगामांत.
39:34 ताका लागून मनीस म्हणूंक शकना, हें ताचे परस वायट, कारण काळा प्रमाण ते
सगळ्यांक बरी मान्यताय मेळटली.
39:35 आनी देखून तुमी सगळ्या काळजान आनी तोंडान प्रभूची स्तुती करात आनी
प्रभूच्या नांवाचो आशिर्वाद कर.