सिराच हें नांव 37:1 दरेक इश्ट म्हणटा, हांवूय ताचो इश्ट, पूण एक इश्ट आसा, जो... नांवान फकत इश्ट आसा. 37:2 जेन्ना एक साथीदार आनी इश्ट वळटात तेन्ना मरणा मेरेन दुख्ख न्हय एक दुस्मान? 37:3 हे वायट कल्पना, तूं खंयच्यान भितर सरलो, धर्तरेक व्यापून दवरपाक फटोवप? 37:4 एक साथीदार आसा, जो इश्टाच्या समृध्दींत खोशी जाता, पूण संकश्टाच्या वेळार ताचे आड आसतले. 37:5 एक साथीदार आसा, जो आपल्या इश्टाक पोटा खातीर आदार करता आनी घेता दुस्मानाआड बकलर वयर काडलो. ३७:६ तुज्या इश्टाक तुज्या मनांत विसरूं नाकात, आनी तुज्या मनांत ताचे विशीं बेपर्वा करुंक नाका गिरेस्तकायेची गजाल. 37:7 दरेक सल्लागार सल्ल्याची तोखणाय करता; पूण कांय जाण सल्लो दितात स्वता खातीर. 37:8 सल्लागाराची खबरदारी घेयात आनी ताका कितें गरज आसा तें पयलीं जाणून घेयात; कारण तो करतलो स्वता खातीर सल्लो दिवप; नाजाल्यार तो तुजेर चिटयो घालूंक ना. ३७:९ तुका म्हण, तुजी वाट बरी आसा आनी उपरांत तो दुसऱ्या वटेन उबो रावता बाजूक, तुजेर कितें जातलें तें पळोवपाक. 37:10 तुका दुबाव आशिल्ल्या मनशा कडेन सल्लो घेवंक नाका, आनी तुजो सल्लो लिपोवंक नाका जशें तुजेर मत्सर करप. 37:11 आनी तिका मत्सर करपी बायले कडेन सल्लो घेवचो न्हय; झुजाच्या गजालींनी कायर मनशा कडेनय न्हय; तशेंच संबंदीत वेपाऱ्या कडेनय अदलाबदल; तशेंच विकपाच्या खरेदीदाराक; तशेंच मत्सर करपी मनशा कडेनय उपकार मानप; तशेंच दयाळपणाक स्पर्श करपी निर्दय मनशा कडेन; तशेंच ताचे वांगडाय खंयच्याय कामाक आळशी; तशेंच एक वर्स सोंपोवपा खातीर भाड्याक घेवपी मनशा वांगडा काम; आनी चड वेवसाय करपी निश्क्रीय नोकराकय, ह्यांचें आयकूंक नाकात खंयच्याय वकिलाच्या प्रकरणांत. 37:12 पूण सदांच एका देवभक्त मनशा वांगडा राव, जाका तुमी पाळपाक वळखतात प्रभूचीं आज्ञां, जाचें, मन तुज्या मना प्रमाणें आनी इत्से प्रमाणें आसा तुज्या वांगडा दुख्ख, तुका गर्भपात जालो जाल्यार. 37:13 तुज्याच काळजाचो सल्लो उबो राव, कित्याक आतां कोणूच ना ताचे परस तुका विस्वासू. 37:14 कित्याक मनशाच्या मनांत केन्ना केन्ना ताका सात राखणदारां परस चड सांगपाची सवय आसता. जे वयर उंच गोपुरांत बसतात. 37:15 आनी सगळ्यांत चड म्हळ्यार सगळ्यांत उंचेल्या मनशाक मागणें करात, तो तुजी भितर सरपाची वाट दिलो खरेपण. 37:16 दर एका उद्देगा मुखार तर्क आनी दर एका कृती मुखार सल्लो दिवचो. 37:17 मुखामळ हें काळजाच्या बदलाचें लक्षण. 37:18 चार तरांचीं गजाली दिसतात: बरें आनी वायट, जिवीत आनी मरण, पूण... जीब तांचेर सदांच राज्य करता. 37:19 एक एक आसा जो बुद्धीमान आनी जायत्यांक शिकयता, पूण तरी ताका फायद्याचो ना स्वता. 37:20 एकलो आसा जो उतरांनी बुद्धी दाखयता आनी ताचो दुस्वास जाता, तो आसतलो सगळ्या अन्नपदार्थांतल्यान वंचित. 37:21 कित्याक ताका सर्वेस्पर कडल्यान कृपा दिवंक ना, कारण तो सगळ्यां पासून वंचित आसा शाणेपण. 37:22 दुसरो स्वताक बुद्धीमान; आनी समजून घेवपाचीं फळां अशीं आसात ताच्या तोंडात तोखणायेचो. 37:23 बुदवंत मनीस आपल्या लोकांक शिकयता; आनी ताच्या समजणेचीं फळां अपेसांत पडना. 37:24 ज्ञानी मनीस आशीर्वादान भरतलो; आनी ताका पळोवपी सगळे ताका सुखी मेजतले. 37:25 मनशाच्या जिविताचे दीस मेजूं येतात, पूण इज्रायलाचे दीस मेजूं येतात असंख्य अशें. 37:26 बुदवंत मनशाक आपल्या लोकां मदीं वैभव मेळटलें आनी ताचें नांव मेळटलें सासणाचें. 37:27 म्हज्या पुता, तुज्या जिवितांत तुज्या जिवाची चांचणी कर आनी ताका कितें वायट आसा तें पळय आनी तें ताका दिवंक नाका. 37:28 कित्याक सगळ्यो गजाली सगळ्या मनशांक फायद्याच्यो नात आनी दरेका जिवाक फायद्याच्यो नात दर एका वस्तूंत सुख. 37:29 खंयच्याय रुचीक वस्तूंत अतृप्त जावंक नाकात आनी मांसाचो चड लोभी जावंक नाकात. 37:30 कित्याक चड खावप दुयेंस हाडटा आनी चड खावप हें दुयेंसांत रुपांतरीत जातलें कोलर हें वखद. 37:31 अतिताय करून जायते जाण ना जाल्यात; पूण जो लक्ष दवरता तो आपलो लांब करता जिवीत.