सिराच हें नांव
37:1 दरेक इश्ट म्हणटा, हांवूय ताचो इश्ट, पूण एक इश्ट आसा, जो...
नांवान फकत इश्ट आसा.
37:2 जेन्ना एक साथीदार आनी इश्ट वळटात तेन्ना मरणा मेरेन दुख्ख न्हय
एक दुस्मान?
37:3 हे वायट कल्पना, तूं खंयच्यान भितर सरलो, धर्तरेक व्यापून दवरपाक
फटोवप?
37:4 एक साथीदार आसा, जो इश्टाच्या समृध्दींत खोशी जाता, पूण
संकश्टाच्या वेळार ताचे आड आसतले.
37:5 एक साथीदार आसा, जो आपल्या इश्टाक पोटा खातीर आदार करता आनी घेता
दुस्मानाआड बकलर वयर काडलो.
३७:६ तुज्या इश्टाक तुज्या मनांत विसरूं नाकात, आनी तुज्या मनांत ताचे विशीं बेपर्वा करुंक नाका
गिरेस्तकायेची गजाल.
37:7 दरेक सल्लागार सल्ल्याची तोखणाय करता; पूण कांय जाण सल्लो दितात
स्वता खातीर.
37:8 सल्लागाराची खबरदारी घेयात आनी ताका कितें गरज आसा तें पयलीं जाणून घेयात; कारण तो करतलो
स्वता खातीर सल्लो दिवप; नाजाल्यार तो तुजेर चिटयो घालूंक ना.
३७:९ तुका म्हण, तुजी वाट बरी आसा आनी उपरांत तो दुसऱ्या वटेन उबो रावता
बाजूक, तुजेर कितें जातलें तें पळोवपाक.
37:10 तुका दुबाव आशिल्ल्या मनशा कडेन सल्लो घेवंक नाका, आनी तुजो सल्लो लिपोवंक नाका
जशें तुजेर मत्सर करप.
37:11 आनी तिका मत्सर करपी बायले कडेन सल्लो घेवचो न्हय;
झुजाच्या गजालींनी कायर मनशा कडेनय न्हय; तशेंच संबंदीत वेपाऱ्या कडेनय
अदलाबदल; तशेंच विकपाच्या खरेदीदाराक; तशेंच मत्सर करपी मनशा कडेनय
उपकार मानप; तशेंच दयाळपणाक स्पर्श करपी निर्दय मनशा कडेन; तशेंच ताचे वांगडाय
खंयच्याय कामाक आळशी; तशेंच एक वर्स सोंपोवपा खातीर भाड्याक घेवपी मनशा वांगडा
काम; आनी चड वेवसाय करपी निश्क्रीय नोकराकय, ह्यांचें आयकूंक नाकात
खंयच्याय वकिलाच्या प्रकरणांत.
37:12 पूण सदांच एका देवभक्त मनशा वांगडा राव, जाका तुमी पाळपाक वळखतात
प्रभूचीं आज्ञां, जाचें, मन तुज्या मना प्रमाणें आनी इत्से प्रमाणें आसा
तुज्या वांगडा दुख्ख, तुका गर्भपात जालो जाल्यार.
37:13 तुज्याच काळजाचो सल्लो उबो राव, कित्याक आतां कोणूच ना
ताचे परस तुका विस्वासू.
37:14 कित्याक मनशाच्या मनांत केन्ना केन्ना ताका सात राखणदारां परस चड सांगपाची सवय आसता.
जे वयर उंच गोपुरांत बसतात.
37:15 आनी सगळ्यांत चड म्हळ्यार सगळ्यांत उंचेल्या मनशाक मागणें करात, तो तुजी भितर सरपाची वाट दिलो
खरेपण.
37:16 दर एका उद्देगा मुखार तर्क आनी दर एका कृती मुखार सल्लो दिवचो.
37:17 मुखामळ हें काळजाच्या बदलाचें लक्षण.
37:18 चार तरांचीं गजाली दिसतात: बरें आनी वायट, जिवीत आनी मरण, पूण...
जीब तांचेर सदांच राज्य करता.
37:19 एक एक आसा जो बुद्धीमान आनी जायत्यांक शिकयता, पूण तरी ताका फायद्याचो ना
स्वता.
37:20 एकलो आसा जो उतरांनी बुद्धी दाखयता आनी ताचो दुस्वास जाता, तो आसतलो
सगळ्या अन्नपदार्थांतल्यान वंचित.
37:21 कित्याक ताका सर्वेस्पर कडल्यान कृपा दिवंक ना, कारण तो सगळ्यां पासून वंचित आसा
शाणेपण.
37:22 दुसरो स्वताक बुद्धीमान; आनी समजून घेवपाचीं फळां अशीं आसात
ताच्या तोंडात तोखणायेचो.
37:23 बुदवंत मनीस आपल्या लोकांक शिकयता; आनी ताच्या समजणेचीं फळां
अपेसांत पडना.
37:24 ज्ञानी मनीस आशीर्वादान भरतलो; आनी ताका पळोवपी सगळे
ताका सुखी मेजतले.
37:25 मनशाच्या जिविताचे दीस मेजूं येतात, पूण इज्रायलाचे दीस मेजूं येतात
असंख्य अशें.
37:26 बुदवंत मनशाक आपल्या लोकां मदीं वैभव मेळटलें आनी ताचें नांव मेळटलें
सासणाचें.
37:27 म्हज्या पुता, तुज्या जिवितांत तुज्या जिवाची चांचणी कर आनी ताका कितें वायट आसा तें पळय आनी
तें ताका दिवंक नाका.
37:28 कित्याक सगळ्यो गजाली सगळ्या मनशांक फायद्याच्यो नात आनी दरेका जिवाक फायद्याच्यो नात
दर एका वस्तूंत सुख.
37:29 खंयच्याय रुचीक वस्तूंत अतृप्त जावंक नाकात आनी मांसाचो चड लोभी जावंक नाकात.
37:30 कित्याक चड खावप दुयेंस हाडटा आनी चड खावप हें दुयेंसांत रुपांतरीत जातलें
कोलर हें वखद.
37:31 अतिताय करून जायते जाण ना जाल्यात; पूण जो लक्ष दवरता तो आपलो लांब करता
जिवीत.