सिराच हें नांव
32:1 तुका [मेजवातीचो] स्वामी केलो जाल्यार, स्वताक उबो करुंक नाका, पूण जा
तांचेमदीं उरिल्ल्यांमदलो एक म्हणून; तांची मेहनतीन जतनाय घेयात आनी अशें बसात
सकयल.
32:2 आनी तुजें सगळें काम पुराय केल्या उपरांत, तुज्या जाग्यार राव, तुका मेळचें म्हणून
तांचे कडेन खोशी जा, आनी तुज्या बऱ्या क्रमवारी खातीर मुकुट मेळोव
फेस्त.
३२:३ तूं जाण्टो, उलो, कित्याक तुका फावो, पूण आवाजान
न्याय दिवप; आनी आडखळ ना musick.
32:4 संगीतकार आसा थंय उतरां उडोवंक नाकात आनी बुद्धी दाखोवंक नाकात
काळा भायर.
32:5 सोऱ्याच्या मेजवानींत संगीताचो एक मैफल कार्बंकल सेटाचो संकेत म्हणून आसता
भांगरांत.
32:6 भांगराच्या कामांत घालून दिल्ल्या पन्नासाचो चिन्न तसोच राग
सुखद सोऱ्या वांगडा musick.
32:7 तरणाटो, तुजी गरज आसल्यार, उलोवचें;
कला दोन फावटीं विचारलें.
32:8 तुजें उलोवप ल्हान आसूं, थोड्या उतरांनी चड समजून घेवप; एक अशें आसचें की
जाणता आनी तरी लेगीत ताची जीब धरता.
३२:९ तूं व्हड मनशां मदें आसत जाल्यार, तुका तांकां बरोबर करुंक नाका; आनी केन्ना
पुर्विल्ले मनीस जाग्यार आसात, चड उतरां वापरनात.
32:10 गडगड वीज पडचे आदीं; आनी लज जाल्लो मनीस वचचे पयलीं
फावोर.
32:11 वेळार उठ, आनी निमाणो जावचो न्हय; पूण तुका कळाव करिनासतना घरा पावोवचो.
32:12 थंय तुजी खेळ कर आनी तुका जाय तें कर, पूण अभिमानान पातक करुंक नाका
वाचा.
32:13 आनी ह्या गजालीं खातीर तुका तयार केल्ल्या आनी तुका भरून दिल्ल्या मनशाक आशीर्वाद दिवचो
ताच्या बऱ्या गजालींनी.
32:14 जो कोण प्रभूक भियेता ताका ताची शिस्त मेळटली; आनी सोदपी लोकांक
ताका बेगीन कृपा मेळटली.
32:15 कायद्याचो सोद घेवपी मनीस तातूंतल्यान भरतलो, पूण पाखंडी
ताचेर अपमान जातलो.
32:16 जे प्रभूक भियेतात तांकां न्याय मेळटलो आनी न्याय मेळटलो तसो
एक उजवाड.
32:17 पातक करपी मनशाक धिटाय मेळची ना, पूण ताका निमित्त मेळटा
ताची वसीयत.
32:18 सल्लागार मनीस विचारशील आसतलो; पूण विचित्र आनी अभिमानी मनीस असो न्हय
भियेवन भियेल्लो, जेन्ना ताणें स्वताच्यान सल्लो नासतना केल्लें.
32:19 सल्ल्या बगर कांयच करचें न्हय; आनी एकदां केल्या उपरांत पश्चात्ताप करुंक नाका.
32:20 तुका पडूंक शकता अशा मार्गान वचूंक नाका आनी लोकां मदीं आडखळ येवंक नाका
फातरांचो आस्पाव जाता.
32:21 साद्या रितीन आत्मविस्वास दवरचो न्हय.
32:22 आनी तुमच्याच भुरग्यां पासून सावधान राव.
32:23 दर एका बऱ्या कामांत तुज्या आत्म्याचेर विस्वास दवर; कारण हें सांबाळपाचें
आज्ञा दिल्यांत.
32:24 जो कोण प्रभूचेर विस्वास दवरता तो आज्ञाक पाळो दिता; आनी तो
ताचेर विस्वास दवरपी मनीस केन्नाच वायट जावचो ना.