सिराच हें नांव 32:1 तुका [मेजवातीचो] स्वामी केलो जाल्यार, स्वताक उबो करुंक नाका, पूण जा तांचेमदीं उरिल्ल्यांमदलो एक म्हणून; तांची मेहनतीन जतनाय घेयात आनी अशें बसात सकयल. 32:2 आनी तुजें सगळें काम पुराय केल्या उपरांत, तुज्या जाग्यार राव, तुका मेळचें म्हणून तांचे कडेन खोशी जा, आनी तुज्या बऱ्या क्रमवारी खातीर मुकुट मेळोव फेस्त. ३२:३ तूं जाण्टो, उलो, कित्याक तुका फावो, पूण आवाजान न्याय दिवप; आनी आडखळ ना musick. 32:4 संगीतकार आसा थंय उतरां उडोवंक नाकात आनी बुद्धी दाखोवंक नाकात काळा भायर. 32:5 सोऱ्याच्या मेजवानींत संगीताचो एक मैफल कार्बंकल सेटाचो संकेत म्हणून आसता भांगरांत. 32:6 भांगराच्या कामांत घालून दिल्ल्या पन्नासाचो चिन्न तसोच राग सुखद सोऱ्या वांगडा musick. 32:7 तरणाटो, तुजी गरज आसल्यार, उलोवचें; कला दोन फावटीं विचारलें. 32:8 तुजें उलोवप ल्हान आसूं, थोड्या उतरांनी चड समजून घेवप; एक अशें आसचें की जाणता आनी तरी लेगीत ताची जीब धरता. ३२:९ तूं व्हड मनशां मदें आसत जाल्यार, तुका तांकां बरोबर करुंक नाका; आनी केन्ना पुर्विल्ले मनीस जाग्यार आसात, चड उतरां वापरनात. 32:10 गडगड वीज पडचे आदीं; आनी लज जाल्लो मनीस वचचे पयलीं फावोर. 32:11 वेळार उठ, आनी निमाणो जावचो न्हय; पूण तुका कळाव करिनासतना घरा पावोवचो. 32:12 थंय तुजी खेळ कर आनी तुका जाय तें कर, पूण अभिमानान पातक करुंक नाका वाचा. 32:13 आनी ह्या गजालीं खातीर तुका तयार केल्ल्या आनी तुका भरून दिल्ल्या मनशाक आशीर्वाद दिवचो ताच्या बऱ्या गजालींनी. 32:14 जो कोण प्रभूक भियेता ताका ताची शिस्त मेळटली; आनी सोदपी लोकांक ताका बेगीन कृपा मेळटली. 32:15 कायद्याचो सोद घेवपी मनीस तातूंतल्यान भरतलो, पूण पाखंडी ताचेर अपमान जातलो. 32:16 जे प्रभूक भियेतात तांकां न्याय मेळटलो आनी न्याय मेळटलो तसो एक उजवाड. 32:17 पातक करपी मनशाक धिटाय मेळची ना, पूण ताका निमित्त मेळटा ताची वसीयत. 32:18 सल्लागार मनीस विचारशील आसतलो; पूण विचित्र आनी अभिमानी मनीस असो न्हय भियेवन भियेल्लो, जेन्ना ताणें स्वताच्यान सल्लो नासतना केल्लें. 32:19 सल्ल्या बगर कांयच करचें न्हय; आनी एकदां केल्या उपरांत पश्चात्ताप करुंक नाका. 32:20 तुका पडूंक शकता अशा मार्गान वचूंक नाका आनी लोकां मदीं आडखळ येवंक नाका फातरांचो आस्पाव जाता. 32:21 साद्या रितीन आत्मविस्वास दवरचो न्हय. 32:22 आनी तुमच्याच भुरग्यां पासून सावधान राव. 32:23 दर एका बऱ्या कामांत तुज्या आत्म्याचेर विस्वास दवर; कारण हें सांबाळपाचें आज्ञा दिल्यांत. 32:24 जो कोण प्रभूचेर विस्वास दवरता तो आज्ञाक पाळो दिता; आनी तो ताचेर विस्वास दवरपी मनीस केन्नाच वायट जावचो ना.