सिराच हें नांव
23:1 हे प्रभू, म्हज्या सगळ्या जिविताचो बापूय आनी राज्यपाल, म्हाका तांच्या हातांत सोडूंक नाका
सल्लो दिता आनी तांकां पडूंक नाका.
23:2 तो म्हज्या विचारांचेर आनी बुद्धीच्या शिस्ताचेर कोंबयो घालतलो
म्हज्या काळजाचेर? म्हज्या अज्ञानाक लागून ते म्हाका वाचयना आनी तें वता
म्हज्या पातकांनी न्हय:
23:3 म्हजीं अज्ञानां वाडचीं न्हय आनी म्हजीं पात्कां म्हज्या नाशाक चड जावंक ना आनी
हांव म्हज्या विरोधकां मुखार पडटां आनी म्हजो दुस्मान म्हजेर खोशी जाता, जाचो
आशा तुज्या दया पासून पयस आसा.
23:4 हे प्रभू, म्हज्या जिविताचो बापूय आनी देव, म्हाका अभिमानान नदर मारूंक नाका, पूण वळूंक दिव
तुज्या सेवकां पासून पयस सदांच अभिमानी मन.
23:5 म्हाका व्यर्थ आशा आनी कामुकताय पयस कर आनी तूं ताका धरतलो
तुजी सेवा करपाची सदांच इत्सा आशिल्ल्या अप.
23:6 पोटाचो लोभ वा मासाचो वासना धरूंक नाकात
हांव; आनी तुज्या सेवकाक म्हाका बेशिस्त मनांत दिवंक नाका.
23:7 हे भुरगीं, तोंडाची शिस्त आयकात, ती पाळपी
ताच्या ओंठांत केन्नाच घेवचे नात.
23:8 पापी आपल्या मूर्खपणांत उरतलो: वायट उलोवपी आनी
अभिमानी लोक ताका लागून पडटले.
23:9 तुज्या तोंडाक सोपूत घेवपाची सवय करुंक नाका; तशेंच नांव दिवपाक स्वताचो वापर करचो न्हय
पवित्र मनशाक.
23:10 कारण सतत मारपी नोकर सारको निळो नासतना उरचो ना
mark: म्हणून जो सदांच सोपूत घेता आनी देवाचें नांव दवरता तो उरचो ना
दोशरहित.
23:11 चड सोपूत घेवपी मनीस अधर्मान भरतलो आनी तो
ताच्या घरांतल्यान प्लेग केन्नाच वचचो ना, ताका वायट दिसल्यार ताचें पातक
ताचेर आसतलो आनी ताणें आपलें पातक मान्य केलें ना जाल्यार तो दुप्पट करता
गुन्यांव: आनी तो व्यर्थ सोपूत घेतल्यार तो निरपराधी न्हय, पूण ताचो
घर संकश्टांनी भरिल्लें आसतलें.
23:12 मरणाची कपडे घालून एक उतर आसा: देवान तें जावंक दिवचें
जाकोबाच्या दायजांत मेळना; कित्याक अशीं सगळीं गजाली पयस आसतलीं
देवभक्तांकडल्यान, आनी ते आपल्या पातकांत वळवळचे नात.
23:13 तुजें तोंड अनियंत्रीत सोपूत करपाक वापरूं नाकात, कारण तातूंतलें उतर आसा
पाप.
23:14 व्हड मनशां मदीं बसताना तुज्या बापायचो आनी आवयचो उगडास कर.
तांचे मुखार विसरूं नाकात आनी अशें तूं तुज्या रिती प्रमाण मूर्ख जावं.
आनी तूं जल्मल्लो नासलो जाल्यार बरें, आनी तुज्या दिसा तांकां शाप दितात
जल्माचो काळ.
23:15 अपमानकारक उतरांची संवय आशिल्लो मनीस केन्नाच सुदारचो ना
ताच्या जिविताचे सगळे दीस.
23:16 दोन तरांचे मनीस पातक वाडयतात आनी तिसरो राग हाडटलो: एक गरम
मन जळपी उज्या सारकें, तें जायसर केन्नाच निवळचें ना
भस्म जाल्लो: आपल्या मासाच्या कुडींतलो व्यभिचारी जो मेरेन तो केन्नाच थांबचो ना
उजो लायला.
23:17 वेश्याकाराक सगळी भाकरी गोड आसता, तो मरमेरेन सोडचो ना.
23:18 लग्न मोडून काळजांत अशें म्हणपी मनीस: म्हाका कोण पळयता? हांव
काळखांतल्यान भोंवडायला, वण्टींनी म्हाका व्यापून दवरलां आनी कोणूच कूड दिसना
हांव; म्हाका कितें भियेवपाची गरज आसा? सगळ्यांत उंचलो म्हज्या पातकांचो उगडास करचो ना.
23:19 असो मनीस फकत मनशाच्या दोळ्यांक भियेता आनी दोळ्यांक कळना
सगळ्यांक पळोवन सुर्यापरस धा हजार पटीन उजवाडाचे आसात
मनशांचीं मार्गां, आनी चड गुपीत भाग विचारांत घेवन.
23:20 सगळ्यो वस्तू निर्माण जावचे पयलीं ताका खबर आशिल्ली; तशेंच ते जाले उपरांतय
परिपूर्ण जावन ताणें सगळ्यां कडेन पळयलें.
23:21 ह्या मनशाक शाराच्या रस्त्यांनी आनी तो खंय ख्यास्त मेळटलो
ताका व्हरतले असो दुबाव ना.
23:22 घोवाक सोडून वचपी बायलेकय अशें जातलें आनी
दुसऱ्या कडल्यान वारसदार हाडटा.
23:23 कित्याक पयली, तिणें सगळ्यांत उंचेल्या मनशाचो कायदो मोडलो; आनी दुसरें,
तिणें आपल्या घोवाचेर गुन्यांव केला; आनी तिसरें, तिका आसा
व्यभिचारांत वेश्या खेळटालो आनी दुसऱ्या मनशा कडल्यान भुरगीं हाडटाली.
23:24 तिका मंडळींत हाडटले आनी चवकशी जातली
तिच्या भुरग्यांपसून तयार केल्ली.
23:25 तिचीं भुरगीं मुळां रुजचीं नात आनी तिचे फांटे ना
फळ.
23:26 ती आपली याद शाप दिवपाक सोडटली आनी तिची निंदा जावची ना
पुसून उडयले.
23:27 आनी उरिल्ल्यांक कळटलें की ह्या परस बरें कांयच ना
प्रभूचो भंय, आनी लक्ष दिवपा परस गोड कांयच ना अशें
प्रभूच्या आज्ञांक.
23:28 प्रभूच्या फाटल्यान वचप हो व्हड महिमा आनी ताका ग्रहण करप लांब
जिवीत.