सिराच हें नांव 20:1 एक फटवणूक आसा, जी सोबीत ना, परतून कोण तरी आपली धिटाय धरता जीब, आनी तो बुद्धीमान. 20:2 गुपीत राग येवपा परस, धिटाय दिवप खूब बरें, आनी कोणाक आपली चूक कबूल करता जाल्यार ताका दुखापत जावचे पसून राखण मेळटलो. 20:3 तुका धिटाय मेळ्ळ्या उपरांत पश्चात्ताप करुंक कितलें बरें! कारण तशें जातलें तूं इत्सा करून पातकांतल्यान सुटता. २०:४ जशी नपुंसकाक कुमारिकेक फुलां काडपाची इत्सा आसता; तसोच तो तो हिंसाचारान निवाडो करता. 20:5 एकलो ओगी रावता आनी बुद्धीमान मेळटा आनी दुसरो आसा खूब बडबडप दुस्वास करपासारकें जाता. 20:6 कोण तरी आपली जीब धरता, कारण ताका जाप दिवंक ना आनी कांय जाण आपलो वेळ जाणून मौन रावता. 20:7 बुद्धीमान मनीस संद दिसना मेरेन आपली जीब धरतलो, पूण उलोवपी आनी मूर्ख कांयच वेळाचो विचार करचो ना. 20:8 चड उतरां वापरपी ताका तिरस्कार जातलो; आनी जो घेता तो तातूंतलो स्वताचो अधिकाराचो दुस्वास जातलो. २०:९ एक पापी आसा, जाका वायट गजालींनी बरें यश मेळटा; आनी थंय अ लुकसाणांत रुपांतरीत जावपी फायदो. २०:१० एक दान आसा, जें तुका फायद्याचें ना; आनी एक दान आसा जाचें recompence दुप्पट आसता. 20:11 वैभवाक लागून उणाकपण येता; आनी ताका उखलपी आसा उण्या वसाहतींतल्यान तकली. 20:12 थोड्या मोलान चड विकतें घेता आनी सात पटींनी फारीक करता. 20:13 ज्ञानी मनीस आपल्या उतरांनी ताका मोगाळ करता, पूण मूर्खांची कृपा ओतून उडयतले. 20:14 मूर्खाचें दान तुजें मेळ्ळ्यार तुका कांयच बरें करचें ना; दोगांयनीय अजून ना ताच्या गरजेक लागून मत्सर करपी मनशाचो, कित्याक तो जायतीं वस्तू मेळोवंक पळयता एकल्या खातीर. 20:15 तो थोडें दिता आनी चड धिटाय दिता; तो तोंड उगडटा अ रडपी; आयज तो रीण दिता आनी फाल्यां तो परतून मागतलो: असो एकल्याचो देव आनी मनशाचो दुस्वास करप. 20:16 मूर्ख म्हणटा, म्हाका इश्ट नात, म्हज्या सगळ्या बऱ्या खातीर म्हाका उपकार ना कर्तुबां करतात आनी म्हजी भाकरी खावपी म्हजे विशीं वायट उलयतात. 20:17 कितले फावटीं आनी कितले फावटीं ताका तिरस्कार करुंक हांसयतले! कित्याक तो जाणता आसप म्हणल्यार कितें तें बरोबर न्हय; आनी ताका तें सगळें एकूच आसा, जशें ताका आसा तो न्हय. 20:18 जिबेन खिळखिळपा परस फुटपाथाचेर खिळखिळप बरें: म्हणून दुश्टांचें पडप बेगीन येतलें. 20:19 एक अऋतू काणी सदांच अबुद्धीच्या तोंडांत आसतली. 20:20 बुद्धीमान वाक्य मूर्खाच्या तोंडातल्यान भायर सरता तेन्ना तें न्हयकारतले; कित्याक तो फावो त्या वेळार उलोवंक ना. 20:21 उणावाक लागून पातक करुंक आडखळ येता, आनी जेन्ना तो घेता विसव घेवचो, ताका त्रास जावचो ना. 20:22 आसा जो लजयेन आनी ताच्याच जिवाक नाश करता व्यक्तींक स्वीकारप स्वताक उडोवन उडयता. 20:23 आसा की लज आपल्या इश्टाक वचन दिता आनी ताका करता ताचो दुस्मान कांयच नासतना. 20:24 फट मनशाक एक वायट धुमशेण, तरी ती सतत मनशाच्या तोंडांत आसता अशिक्षीत. 20:25 फट उलोवपाची संवय आशिल्ल्या मनशा परस चोर बरो, पूण दोगांय दायजाचो नाश जातलो. 20:26 फटींग मनशाचो स्वभाव अनादर करपासारको आसता आनी ताची लज सदांच आसता तो. 20:27 बुदवंत मनीस आपल्या उतरांनी स्वताक मानाची वाड करतलो आनी जो समजून घेवप व्हड मनशांक खोशी करतलो. 20:28 जो आपल्या देशांत शेत करता तो आपली रास वाडयतलो आनी ताका आवडटा व्हड मनशांक अधर्माची माफी मेळटली. 20:29 भेटवस्तू आनी भेटवस्तू ज्ञानी मनशाचे दोळे कुड्डे करतात आनी ताचें तोंड थांबयतात ताका धिटाय दिवंक मेळना अशें. 20:30 लिपून दवरल्ली बुद्धी आनी सांठोवन दवरिल्लो खजिनो, ताचो फायदो कितें तांकां दोगांकय? 20:31 आपली बुद्धी लिपोवपी मनशा परस आपली मूर्खपण लिपोवपी बरें. 20:32 प्रभूक सोदपाक गरजेचो धीर धरप ताचे परस बरें मार्गदर्शका बगर आपलें जिवीत जगता.