सिराच हें नांव
20:1 एक फटवणूक आसा, जी सोबीत ना, परतून कोण तरी आपली धिटाय धरता
जीब, आनी तो बुद्धीमान.
20:2 गुपीत राग येवपा परस, धिटाय दिवप खूब बरें, आनी कोणाक
आपली चूक कबूल करता जाल्यार ताका दुखापत जावचे पसून राखण मेळटलो.
20:3 तुका धिटाय मेळ्ळ्या उपरांत पश्चात्ताप करुंक कितलें बरें! कारण तशें जातलें
तूं इत्सा करून पातकांतल्यान सुटता.
२०:४ जशी नपुंसकाक कुमारिकेक फुलां काडपाची इत्सा आसता; तसोच तो तो
हिंसाचारान निवाडो करता.
20:5 एकलो ओगी रावता आनी बुद्धीमान मेळटा आनी दुसरो आसा
खूब बडबडप दुस्वास करपासारकें जाता.
20:6 कोण तरी आपली जीब धरता, कारण ताका जाप दिवंक ना आनी कांय जाण
आपलो वेळ जाणून मौन रावता.
20:7 बुद्धीमान मनीस संद दिसना मेरेन आपली जीब धरतलो, पूण उलोवपी
आनी मूर्ख कांयच वेळाचो विचार करचो ना.
20:8 चड उतरां वापरपी ताका तिरस्कार जातलो; आनी जो घेता तो
तातूंतलो स्वताचो अधिकाराचो दुस्वास जातलो.
२०:९ एक पापी आसा, जाका वायट गजालींनी बरें यश मेळटा; आनी थंय अ
लुकसाणांत रुपांतरीत जावपी फायदो.
२०:१० एक दान आसा, जें तुका फायद्याचें ना; आनी एक दान आसा जाचें
recompence दुप्पट आसता.
20:11 वैभवाक लागून उणाकपण येता; आनी ताका उखलपी आसा
उण्या वसाहतींतल्यान तकली.
20:12 थोड्या मोलान चड विकतें घेता आनी सात पटींनी फारीक करता.
20:13 ज्ञानी मनीस आपल्या उतरांनी ताका मोगाळ करता, पूण मूर्खांची कृपा
ओतून उडयतले.
20:14 मूर्खाचें दान तुजें मेळ्ळ्यार तुका कांयच बरें करचें ना; दोगांयनीय अजून ना
ताच्या गरजेक लागून मत्सर करपी मनशाचो, कित्याक तो जायतीं वस्तू मेळोवंक पळयता
एकल्या खातीर.
20:15 तो थोडें दिता आनी चड धिटाय दिता; तो तोंड उगडटा अ
रडपी; आयज तो रीण दिता आनी फाल्यां तो परतून मागतलो: असो
एकल्याचो देव आनी मनशाचो दुस्वास करप.
20:16 मूर्ख म्हणटा, म्हाका इश्ट नात, म्हज्या सगळ्या बऱ्या खातीर म्हाका उपकार ना
कर्तुबां करतात आनी म्हजी भाकरी खावपी म्हजे विशीं वायट उलयतात.
20:17 कितले फावटीं आनी कितले फावटीं ताका तिरस्कार करुंक हांसयतले! कित्याक तो जाणता
आसप म्हणल्यार कितें तें बरोबर न्हय; आनी ताका तें सगळें एकूच आसा, जशें ताका आसा
तो न्हय.
20:18 जिबेन खिळखिळपा परस फुटपाथाचेर खिळखिळप बरें: म्हणून
दुश्टांचें पडप बेगीन येतलें.
20:19 एक अऋतू काणी सदांच अबुद्धीच्या तोंडांत आसतली.
20:20 बुद्धीमान वाक्य मूर्खाच्या तोंडातल्यान भायर सरता तेन्ना तें न्हयकारतले;
कित्याक तो फावो त्या वेळार उलोवंक ना.
20:21 उणावाक लागून पातक करुंक आडखळ येता, आनी जेन्ना तो घेता
विसव घेवचो, ताका त्रास जावचो ना.
20:22 आसा जो लजयेन आनी ताच्याच जिवाक नाश करता
व्यक्तींक स्वीकारप स्वताक उडोवन उडयता.
20:23 आसा की लज आपल्या इश्टाक वचन दिता आनी ताका करता
ताचो दुस्मान कांयच नासतना.
20:24 फट मनशाक एक वायट धुमशेण, तरी ती सतत मनशाच्या तोंडांत आसता
अशिक्षीत.
20:25 फट उलोवपाची संवय आशिल्ल्या मनशा परस चोर बरो, पूण दोगांय
दायजाचो नाश जातलो.
20:26 फटींग मनशाचो स्वभाव अनादर करपासारको आसता आनी ताची लज सदांच आसता
तो.
20:27 बुदवंत मनीस आपल्या उतरांनी स्वताक मानाची वाड करतलो आनी जो
समजून घेवप व्हड मनशांक खोशी करतलो.
20:28 जो आपल्या देशांत शेत करता तो आपली रास वाडयतलो आनी ताका आवडटा
व्हड मनशांक अधर्माची माफी मेळटली.
20:29 भेटवस्तू आनी भेटवस्तू ज्ञानी मनशाचे दोळे कुड्डे करतात आनी ताचें तोंड थांबयतात
ताका धिटाय दिवंक मेळना अशें.
20:30 लिपून दवरल्ली बुद्धी आनी सांठोवन दवरिल्लो खजिनो, ताचो फायदो कितें
तांकां दोगांकय?
20:31 आपली बुद्धी लिपोवपी मनशा परस आपली मूर्खपण लिपोवपी बरें.
20:32 प्रभूक सोदपाक गरजेचो धीर धरप ताचे परस बरें
मार्गदर्शका बगर आपलें जिवीत जगता.