सिराच हें नांव 18:1 सदांकाळ जियेवपी ताणें सगळ्यो वस्तू सामान्यपणान रचल्यात. 18:2 फकत सर्वेस्पर नितीमान आसा आनी ताचे बगर दुसरो कोणूच ना. 18:3 जो आपल्या हाताच्या तळव्यान संवसाराचेर राज्य करता आनी सगळें आज्ञापालन करता ताची इत्सा: कारण तो सगळ्यांचो राजा, पवित्र वस्तू वांटून घेवपी आपल्या बळग्यान तांचेमदीं अपवित्रांतल्यान. 18:4 ताणें आपलीं कर्तुबां सांगपाची सत्ता कोणाक दिल्या? आनी कोणाक कळटलें ताचीं उदात्त कृत्यां? 18:5 ताच्या महिमेचें बळगें कोण मेजतलो? आनी कोणूय सांगतलो ताचीं दयाळपणां भायर काडटात? 18:6 प्रभूच्या अद्भुत कर्तुबां विशीं कांयच घेवंक मेळचें ना तांकां, तांकां कांयच घालूंक मेळना, आनी जमनीचीय आसूंक जायना तांकां सोदून काडपाक जाय. 18:7 मनशान केल्यार, मागीर तो सुरवात करता; आनी जेन्ना तो सोडून वता तेन्ना मागीर तो दुबावीत जातलो. 18:8 मनीस कितें आनी तो खंयची सेवा करता? ताचें बरें आनी कितें ताचें वायट? 18:9 मनशाच्या दिसांची संख्या चडांत चड शंबर वर्सां. 18:10 दर्याक उदकाचो थेंब आनी ग्रेवल फातराच्या तुळेंत रेंव; तशेंच हजार वर्सां अनंतकाळाच्या दिसां मेरेन. 18:11 देखून देव तांकां धीर धरता आनी तांचेर आपली दया ओतता तांकां. 18:12 तांकां तांचो शेवट वायट दिसलो आनी ताका कळ्ळें; देखून ताणें आपले वाडयले काकुळट. 18:13 मनशाची दया आपल्या शेजाऱ्यां कडेन आसता; पूण प्रभूची दया आसा सगळ्या मनशांचेर, तो धिटाय दिता, पोसता, शिकयता आनी हाडटा परतून एक गोठाणी म्हणून ताच्या कळपाक. 18:14 शिस्त घेवपी आनी खरपणान सोदपी लोकांचेर तो दया करता ताच्या निर्णया उपरांत. 18:15 म्हज्या पुता, तुज्या बऱ्या कर्तुबांक दोश करुंक नाका, आनी जेन्ना अस्वस्थ उतरां वापरूंक नाका तूं खंयचीय वस्तू दिता. 18:16 दंव उश्णतायेक आस्वाद घालचो ना? तशेंच दानापरस एक उतर बरें. 18:17 पळे, दान परस एक उतर बरें न्हय? पूण दोगांय कृपाळू मनशा वांगडा आसतात. 18:18 मूर्ख खरपणान धिटाय दितलो आनी मत्सर करपी मनशाचें दान ताका भस्म करता दोळे. 18:19 उलोवचे पयलीं शिकात आनी फिजिक वापरात वा केन्नाच दुयेंत पडूं. 18:20 न्याया पयलीं स्वताची तपासणी कर आनी भेट दिवपाच्या दिसा तूं दया सोदून काडात. 18:21 दुयेंत पडचे आदीं स्वताक नम्र कर आनी पातकांच्या वेळार दाखोव पश्चात्ताप करप. 18:22 तुजें व्रत वेळार पाळपाक कांयच आडखळ येवची न्हय आनी जो मेरेन स्थगीत करूंक नाकात मरण न्याय्य थारावप. 18:23 मागणें करचे पयलीं तयार जा; आनी प्रलोभन दिवपी मनशा सारके जावंक नाकात प्रभूक. 18:24 शेवटाक कितलो राग येतलो आनी ताचो काळ विचारात सूड घेवप, जेन्ना तो आपलें तोंड वळयतलो. 18:25 तुका पुरो जातकच, उपाशी वेळाचो उगडास करात, आनी जेन्ना तुका आसतलो गिरेस्त, गरिबी आनी गरजेचो विचार करतात. 18:26 सकाळीं सावन सांज मेरेन वेळ आनी सगळ्यो गजाली बदलतात रोखडेंच प्रभू मुखार करतात. 18:27 बुदवंत मनीस सगळ्या गजालींनी भियेतलो आनी पातक करपाच्या दिसा तो भियेतलो अपराधा पासून सावधान रावचें, पूण मूर्ख वेळ पाळचो ना. 18:28 समजून घेवपी दरेकलो बुद्धी जाणता आनी ताची स्तुती करतलो ताका लागून तिका मेळ्ळी. 18:29 उलोवणी समजून घेवपी लोकय बुदवंत जाले. आनी उत्कृश्ट बोधकथा ओतल्यो. 18:30 तुज्या वासना प्रमाण वचूंक नाका, पूण तुज्या तृप्ती पासून पयस राव. 18:31 तुज्या जिवाक तिका आवडटात तीं इत्सा दिल्यार ती तुका तयार करतली तुका बदनामी करपी तुज्या दुस्मानांक एक हांसपाची गजाल. 18:32 चड उल्लासांत खोशी जावंक नाकात, आनी खर्चाक बांदून रावूं नाकात तातूंतल्यान मेळटा. 18:33 रीण घेवन मेजवानी करून भिकारी करुंक नाका तुज्या पर्सांत कांयच ना, कित्याक तुज्याच जिवाक तुज्या वाटेर पडटलो आनी उलोवंक जाय.