सिराच हें नांव
18:1 सदांकाळ जियेवपी ताणें सगळ्यो वस्तू सामान्यपणान रचल्यात.
18:2 फकत सर्वेस्पर नितीमान आसा आनी ताचे बगर दुसरो कोणूच ना.
18:3 जो आपल्या हाताच्या तळव्यान संवसाराचेर राज्य करता आनी सगळें आज्ञापालन करता
ताची इत्सा: कारण तो सगळ्यांचो राजा, पवित्र वस्तू वांटून घेवपी आपल्या बळग्यान
तांचेमदीं अपवित्रांतल्यान.
18:4 ताणें आपलीं कर्तुबां सांगपाची सत्ता कोणाक दिल्या? आनी कोणाक कळटलें
ताचीं उदात्त कृत्यां?
18:5 ताच्या महिमेचें बळगें कोण मेजतलो? आनी कोणूय सांगतलो
ताचीं दयाळपणां भायर काडटात?
18:6 प्रभूच्या अद्भुत कर्तुबां विशीं कांयच घेवंक मेळचें ना
तांकां, तांकां कांयच घालूंक मेळना, आनी जमनीचीय आसूंक जायना
तांकां सोदून काडपाक जाय.
18:7 मनशान केल्यार, मागीर तो सुरवात करता; आनी जेन्ना तो सोडून वता तेन्ना मागीर
तो दुबावीत जातलो.
18:8 मनीस कितें आनी तो खंयची सेवा करता? ताचें बरें आनी कितें ताचें
वायट?
18:9 मनशाच्या दिसांची संख्या चडांत चड शंबर वर्सां.
18:10 दर्याक उदकाचो थेंब आनी ग्रेवल फातराच्या तुळेंत
रेंव; तशेंच हजार वर्सां अनंतकाळाच्या दिसां मेरेन.
18:11 देखून देव तांकां धीर धरता आनी तांचेर आपली दया ओतता
तांकां.
18:12 तांकां तांचो शेवट वायट दिसलो आनी ताका कळ्ळें; देखून ताणें आपले वाडयले
काकुळट.
18:13 मनशाची दया आपल्या शेजाऱ्यां कडेन आसता; पूण प्रभूची दया आसा
सगळ्या मनशांचेर, तो धिटाय दिता, पोसता, शिकयता आनी हाडटा
परतून एक गोठाणी म्हणून ताच्या कळपाक.
18:14 शिस्त घेवपी आनी खरपणान सोदपी लोकांचेर तो दया करता
ताच्या निर्णया उपरांत.
18:15 म्हज्या पुता, तुज्या बऱ्या कर्तुबांक दोश करुंक नाका, आनी जेन्ना अस्वस्थ उतरां वापरूंक नाका
तूं खंयचीय वस्तू दिता.
18:16 दंव उश्णतायेक आस्वाद घालचो ना? तशेंच दानापरस एक उतर बरें.
18:17 पळे, दान परस एक उतर बरें न्हय? पूण दोगांय कृपाळू मनशा वांगडा आसतात.
18:18 मूर्ख खरपणान धिटाय दितलो आनी मत्सर करपी मनशाचें दान ताका भस्म करता
दोळे.
18:19 उलोवचे पयलीं शिकात आनी फिजिक वापरात वा केन्नाच दुयेंत पडूं.
18:20 न्याया पयलीं स्वताची तपासणी कर आनी भेट दिवपाच्या दिसा तूं
दया सोदून काडात.
18:21 दुयेंत पडचे आदीं स्वताक नम्र कर आनी पातकांच्या वेळार दाखोव
पश्चात्ताप करप.
18:22 तुजें व्रत वेळार पाळपाक कांयच आडखळ येवची न्हय आनी जो मेरेन स्थगीत करूंक नाकात
मरण न्याय्य थारावप.
18:23 मागणें करचे पयलीं तयार जा; आनी प्रलोभन दिवपी मनशा सारके जावंक नाकात
प्रभूक.
18:24 शेवटाक कितलो राग येतलो आनी ताचो काळ विचारात
सूड घेवप, जेन्ना तो आपलें तोंड वळयतलो.
18:25 तुका पुरो जातकच, उपाशी वेळाचो उगडास करात, आनी जेन्ना तुका आसतलो
गिरेस्त, गरिबी आनी गरजेचो विचार करतात.
18:26 सकाळीं सावन सांज मेरेन वेळ आनी सगळ्यो गजाली बदलतात
रोखडेंच प्रभू मुखार करतात.
18:27 बुदवंत मनीस सगळ्या गजालींनी भियेतलो आनी पातक करपाच्या दिसा तो भियेतलो
अपराधा पासून सावधान रावचें, पूण मूर्ख वेळ पाळचो ना.
18:28 समजून घेवपी दरेकलो बुद्धी जाणता आनी ताची स्तुती करतलो
ताका लागून तिका मेळ्ळी.
18:29 उलोवणी समजून घेवपी लोकय बुदवंत जाले.
आनी उत्कृश्ट बोधकथा ओतल्यो.
18:30 तुज्या वासना प्रमाण वचूंक नाका, पूण तुज्या तृप्ती पासून पयस राव.
18:31 तुज्या जिवाक तिका आवडटात तीं इत्सा दिल्यार ती तुका तयार करतली
तुका बदनामी करपी तुज्या दुस्मानांक एक हांसपाची गजाल.
18:32 चड उल्लासांत खोशी जावंक नाकात, आनी खर्चाक बांदून रावूं नाकात
तातूंतल्यान मेळटा.
18:33 रीण घेवन मेजवानी करून भिकारी करुंक नाका
तुज्या पर्सांत कांयच ना, कित्याक तुज्याच जिवाक तुज्या वाटेर पडटलो आनी
उलोवंक जाय.