सिराच हें नांव 17:1 देवान पृथ्वीचेर मनशाक रचलो आनी ताका परतून तातूंत रुपांतरीत केलो. 17:2 ताणें तांकां थोडे दीस, थोडो वेळ आनी वस्तूंचेरूय सत्ता दिली तातूंत. 17:3 ताणें तांकां स्वताच्या हातान बळगें दिलें आनी तांकां प्रमाणें केलें ताची प्रतिमा, २. 17:4 आनी सगळ्या मनशांचेर मनशाचो भंय घालून ताका राज्य दिलो जनावरां आनी सुकणीं. 17:5 तांकां प्रभूच्या पांच कार्यांचो वापर मेळ्ळो आनी तातूंत सव्या सुवातेर ताणें तांकां समजणी दिली आनी सातव्या उलोवपांत ताच्या चिंतनांचो दुभाषी. 17:6 सल्लो, जीब, दोळे, कान आनी काळीज ताणें तांकां दिलें समजलें. 17:7 ताणें तांकां समजून घेवपाचें गिन्यान भरून सांगलें तांकां बरें आनी वायट. 17:8 तांकां व्हडपण दाखोवंक ताणें आपलो दोळो तांच्या काळजाचेर दवरलो ताच्या ग्रंथांचो. 17:9 ताणें तांकां आपल्या अद्भुत कर्तुबांनी सदांकाळ अभिमान बाळगूंक दिले, तांकां मेळचें म्हणून ताचीं कामां समजून घेवन जाहीर करतात. 17:10 आनी वेंचून आयिल्ले लोक ताच्या पवित्र नांवाची स्तुती करतले. 17:11 हाचे भायर ताणें तांकां गिन्यान दिलो आनी दायज म्हूण जिविताचो कायदो दिलो. 17:12 ताणें तांकां सासणाचो करार केलो आनी तांकां आपलो दाखयलो निर्णय घेवप. 17:13 तांच्या दोळ्यांक ताच्या वैभवाची महिमा दिसली आनी कानान ताची महिमा आयकली वैभवशाली आवाज. 17:14 ताणें तांकां म्हळें: सगळ्या अनीतीं पासून सावधान रावचें; आनी ताणें दरेक मनशान आपल्या शेजाऱ्या विशीं आज्ञा. 17:15 तांचीं मार्गां सदांच ताचे मुखार आसतात आनी ताच्या दोळ्यां पासून लिपून रावचीं नात. 17:16 तरणाट्यापणा सावन दरेक मनीस वायटाक दिल्लो आसता; तशेंच तांकां करपाक मेळ्ळें ना स्वताक मांसाळ काळजां फातराच्या बदलाक. 17:17 कित्याक संवसारभरांतल्या राश्ट्रांच्या वांटपांत ताणें एक राज्यकर्तो थारायलो दर एका लोकांचेर; पूण इज्रायल हो सर्वेस्पराचो वाटो. 17:18 ताका ताचो पयलो पूत जावन, ताका शिस्त दिवन पोसता ताच्या मोगाचो उजवाड ताका सोडून वचना. 17:19 देखून तांचीं सगळीं कर्तुबां ताचे मुखार सुर्या सारकीं आनी ताचे दोळे सतत तांच्या मार्गांचेर. 17:20 तांचीं खंयचींच अनीती कर्तुबां ताचे कडल्यान लिपून नात, पूण तांचीं सगळीं पातकां लिपलां प्रभू मुखार 17:21 पूण सर्वेस्पर कृपाळू जावन आपलीं कामां जाणून, दोगांयनी सोडून गेले ना तशेंच तांकां सोडून दिले, पूण तांकां वाचयले. 17:22 मनशाची भिक्षा ताचे कडेन चिन्नां सारकी आसता आनी तो बरें सांबाळटलो मनशाचीं कर्तुबां दोळ्याच्या सफरचंदा सारकीं आनी ताच्या पुतांक पश्चात्ताप दिवप आनी धुवो. 17:23 उपरांत तो उठून तांकां इनाम दितलो आनी तांचो फायदो दितलो तांच्या तकलेचेर. 17:24 पूण पश्चात्ताप करपी लोकांक ताणें तांकां परत येवपाक मेळ्ळें आनी तांकां सांत्वन दिलें जें धीर धरून अपेस आयलें. 17:25 परतून प्रभू कडेन वचून तुजीं पात्कां सोडून वच, ताचे मुखार तुजी मागणें कर तोंड, आनी उणें अपमान करप. 17:26 परतून सगळ्यांत उंचेल्या मनशा कडेन वळून, वायटाक पयस वच, कित्याक ताका जाय तुका काळखांतल्यान भलायकेच्या उजवाडांत व्हरून तुका दुस्वास कर घृणास्पद खरपणान. 17:27 जिव्यां परस तो कबरांत सगळ्यांत उंचल्याची स्तुती करतलो आनी उपकार मानप? 17:28 उपकार मानप मेल्ल्यांतल्यान ना जाता, जशें ना जिवंत आनी सुदृढ काळजांत प्रभूची स्तुती करतले. 17:29 आमच्या देवा सर्वेस्पराची कृपा आनी ताची करुणा कितली व्हडली पवित्रपणान ताचे कडेन वळपी लोकांक! 17:30 कित्याक मनशां मदीं सगळ्यो गजाली जावंक शकनात, कारण मनशाचो पूत अमर ना. 17:31 सुर्या परस कितें उजवाड आसा? तरी ताचो उजवाड नाका जाता; आनी मांस आनी रगत वायटाची कल्पना करतलें. 17:32 तो सर्गाच्या उंचायेची बळगें पळयता; आनी सगळे मनीस फकत धर्तरे आनी भस्मसात.