सिराच हें नांव
17:1 देवान पृथ्वीचेर मनशाक रचलो आनी ताका परतून तातूंत रुपांतरीत केलो.
17:2 ताणें तांकां थोडे दीस, थोडो वेळ आनी वस्तूंचेरूय सत्ता दिली
तातूंत.
17:3 ताणें तांकां स्वताच्या हातान बळगें दिलें आनी तांकां प्रमाणें केलें
ताची प्रतिमा, २.
17:4 आनी सगळ्या मनशांचेर मनशाचो भंय घालून ताका राज्य दिलो
जनावरां आनी सुकणीं.
17:5 तांकां प्रभूच्या पांच कार्यांचो वापर मेळ्ळो आनी तातूंत
सव्या सुवातेर ताणें तांकां समजणी दिली आनी सातव्या उलोवपांत
ताच्या चिंतनांचो दुभाषी.
17:6 सल्लो, जीब, दोळे, कान आनी काळीज ताणें तांकां दिलें
समजलें.
17:7 ताणें तांकां समजून घेवपाचें गिन्यान भरून सांगलें
तांकां बरें आनी वायट.
17:8 तांकां व्हडपण दाखोवंक ताणें आपलो दोळो तांच्या काळजाचेर दवरलो
ताच्या ग्रंथांचो.
17:9 ताणें तांकां आपल्या अद्भुत कर्तुबांनी सदांकाळ अभिमान बाळगूंक दिले, तांकां मेळचें म्हणून
ताचीं कामां समजून घेवन जाहीर करतात.
17:10 आनी वेंचून आयिल्ले लोक ताच्या पवित्र नांवाची स्तुती करतले.
17:11 हाचे भायर ताणें तांकां गिन्यान दिलो आनी दायज म्हूण जिविताचो कायदो दिलो.
17:12 ताणें तांकां सासणाचो करार केलो आनी तांकां आपलो दाखयलो
निर्णय घेवप.
17:13 तांच्या दोळ्यांक ताच्या वैभवाची महिमा दिसली आनी कानान ताची महिमा आयकली
वैभवशाली आवाज.
17:14 ताणें तांकां म्हळें: सगळ्या अनीतीं पासून सावधान रावचें; आनी ताणें दरेक
मनशान आपल्या शेजाऱ्या विशीं आज्ञा.
17:15 तांचीं मार्गां सदांच ताचे मुखार आसतात आनी ताच्या दोळ्यां पासून लिपून रावचीं नात.
17:16 तरणाट्यापणा सावन दरेक मनीस वायटाक दिल्लो आसता; तशेंच तांकां करपाक मेळ्ळें ना
स्वताक मांसाळ काळजां फातराच्या बदलाक.
17:17 कित्याक संवसारभरांतल्या राश्ट्रांच्या वांटपांत ताणें एक राज्यकर्तो थारायलो
दर एका लोकांचेर; पूण इज्रायल हो सर्वेस्पराचो वाटो.
17:18 ताका ताचो पयलो पूत जावन, ताका शिस्त दिवन पोसता
ताच्या मोगाचो उजवाड ताका सोडून वचना.
17:19 देखून तांचीं सगळीं कर्तुबां ताचे मुखार सुर्या सारकीं आनी ताचे दोळे
सतत तांच्या मार्गांचेर.
17:20 तांचीं खंयचींच अनीती कर्तुबां ताचे कडल्यान लिपून नात, पूण तांचीं सगळीं पातकां लिपलां
प्रभू मुखार
17:21 पूण सर्वेस्पर कृपाळू जावन आपलीं कामां जाणून, दोगांयनी सोडून गेले ना
तशेंच तांकां सोडून दिले, पूण तांकां वाचयले.
17:22 मनशाची भिक्षा ताचे कडेन चिन्नां सारकी आसता आनी तो बरें सांबाळटलो
मनशाचीं कर्तुबां दोळ्याच्या सफरचंदा सारकीं आनी ताच्या पुतांक पश्चात्ताप दिवप
आनी धुवो.
17:23 उपरांत तो उठून तांकां इनाम दितलो आनी तांचो फायदो दितलो
तांच्या तकलेचेर.
17:24 पूण पश्चात्ताप करपी लोकांक ताणें तांकां परत येवपाक मेळ्ळें आनी तांकां सांत्वन दिलें
जें धीर धरून अपेस आयलें.
17:25 परतून प्रभू कडेन वचून तुजीं पात्कां सोडून वच, ताचे मुखार तुजी मागणें कर
तोंड, आनी उणें अपमान करप.
17:26 परतून सगळ्यांत उंचेल्या मनशा कडेन वळून, वायटाक पयस वच, कित्याक ताका जाय
तुका काळखांतल्यान भलायकेच्या उजवाडांत व्हरून तुका दुस्वास कर
घृणास्पद खरपणान.
17:27 जिव्यां परस तो कबरांत सगळ्यांत उंचल्याची स्तुती करतलो
आनी उपकार मानप?
17:28 उपकार मानप मेल्ल्यांतल्यान ना जाता, जशें ना
जिवंत आनी सुदृढ काळजांत प्रभूची स्तुती करतले.
17:29 आमच्या देवा सर्वेस्पराची कृपा आनी ताची करुणा कितली व्हडली
पवित्रपणान ताचे कडेन वळपी लोकांक!
17:30 कित्याक मनशां मदीं सगळ्यो गजाली जावंक शकनात, कारण मनशाचो पूत अमर ना.
17:31 सुर्या परस कितें उजवाड आसा? तरी ताचो उजवाड नाका जाता; आनी मांस
आनी रगत वायटाची कल्पना करतलें.
17:32 तो सर्गाच्या उंचायेची बळगें पळयता; आनी सगळे मनीस फकत धर्तरे
आनी भस्मसात.