सिराच हें नांव
13:1 जो कोण खडप स्पर्श करता तो तातूंतल्यान अशुध्द जातलो; आनी जें आसा ताका
अभिमानी मनशा कडेन मेळप ताचे सारकें आसतलें.
13:2 जियेतना तुज्या बळग्या परस चड भार घालूंक नाका; आनी ना
तुज्या परस चड बळिश्ट आनी गिरेस्त आशिल्ल्या मनशा कडेन मेळप, कशें
केतली आनी मातयेचें पात्र एकठांय मान्य करप? कारण एकल्याक मारलो जाल्यार
दुसऱ्या आड, तो मोडटलो.
13:3 गिरेस्त मनशान वायट केलां, तरी लेगीत तो धमकावता, गरीब आसा
अन्याय केला आनी ताणेंय विनवणी करची पडटा.
13:4 तूं ताच्या फायद्या खातीर आसत जाल्यार तो तुका वापरतलो, पूण तुका कांयच ना जाल्यार,
तो तुका सोडून वचतलो.
13:5 तुका कितेंय आसल्यार तो तुज्या वांगडा जियेतलो, हय, तो तुका तयार करतलो
उक्ते, आनी ताचें दुख्ख जावचें ना.
13:6 ताका तुजी गरज आसल्यार, तो तुका फटोवन, तुका हांसतलो आनी
तुका आशेन दवर; तो तुका सोबीत उलयतलो आनी म्हणटलो, तुका कितें जाय?
13:7 तुका दोन फावटीं सुकयले बगर तो तुका आपल्या जेवणांतल्यान लज दितलो
वा तीन फावटीं, आनी निमाणें तो तुका तिरस्कार करपाक हांसतलो उपरांत, केन्ना
तो तुका पळयता, तुका सोडून वचतलो आनी तुका तकली हालयतलो.
13:8 तुका फटोवंक नाकात आनी तुज्या उमेदीन सकयल देंवोवंक नाकात हाची जतनाय घेयात.
13:9 तुका पराक्रमी मनशान आपयलो जाल्यार, फाटीं सर आनी इतलेंच
चड तो तुका आपयतलो.
13:10 ताचेर दाबूंक नाका, तुका फाटीं घेवंक नाका; पयस उबे रावचें न्हय, नाजाल्यार
तूं विसरून गेल्लो.
13:11 उलोवपांत ताचे सारके जावंक नाकात आनी ताच्या जायत्यांक विस्वास दवरूंक नाकात
उतरां: कारण तो तुका चड संवाद करून प्रलोभन दितलो आनी ताचेर हांसून
तूं तुजी गुपीत भायर काडटलो.
13:12 पूण क्रूरपणान तो तुजीं उतरां सांठोवन दवरतलो आनी तुका पाळपाक सोडचो ना
दुखयलें आनी तुका बंदखणींत घालपाक.
13:13 पळय आनी जतनाय घे, कित्याक तूं तुज्या संकश्टांत चलता
उडून उडोवप: हीं गजाली आयकून न्हिदेंत जागो जा.
13:14 तुजें जिवीतभर प्रभूचो मोग कर आनी तुज्या मोक्षाक ताका उलो मार.
13:15 दरेक जनावर आपल्या सारको मोग करता आनी दरेकलो आपल्या शेजाऱ्याचो मोग करता.
13:16 सगळें मास जाती प्रमाणें एकवटीत जाता आनी मनीस आपल्याक चिकटून रावता
आवड.
13:17 वागाचो कोंब्या कडेन कसलो संबंद आसा? म्हणून पातक करपी
देवभक्तीचें.
13:18 हायना आनी सुण्या मदीं खंयचो करार आसा? आनी कसली शांती
गिरेस्त आनी गरीब हांचे मदीं?
13:19 रानांत रानांत गाढव शींवाचो शिकार जाता तसो गिरेस्त लोक खातात
गरीब लोकांक.
13:20 जसो अभिमानी लोक नम्रतायेचो दुस्वास करतात, तसोच गिरेस्त लोक गरीबांक तिरस्कार करतात.
13:21 पडपाक लागपी गिरेस्त मनशाक ताच्या इश्टां कडल्यान उबो रावता, पूण गरीब मनीस
सकयल आसप ताच्या इश्टांनी पयस धुकळटा.
13:22 गिरेस्त मनीस पडलो तेन्ना ताका जायते सहाय्यक आसतात, तो उलयना
उलोवपाक, आनी तरी मनीस ताका नितीमान थारायतात: गरीब मनीस खिळखिळलो, आनी तरी
तांणी ताकाय धिटाय दिली; तो बुद्धीन उलयलो आनी ताका सुवात मेळूंक शकली ना.
13:23 गिरेस्त मनीस उलयता तेन्ना दरेकलो आपली जीब धरता आनी पळय, कितें
तो म्हणटा, ते मेघां मेरेन ताची तोखणाय करतात, पूण गरीब उलयल्यार ते
म्हणचें, हो खंयचो मनीस? आनी तो आडखळून पडलो जाल्यार ते उडोवपाक आदार करतले
तो.
13:24 पातक नाशिल्ल्या मनशाक गिरेस्तकाय बरी आनी गरिबी वायट
अभक्तांचें तोंड.
13:25 मनशाचें काळीज ताचें तोंड बदलता, तें बरें वा
वायट, आनी प्रसन्न काळीज प्रसन्न मुखामळ करता.
13:26 खुशाल मुखामळ म्हणल्यार समृध्दींतल्या काळजाची चिन्नां; आनी
बोधकथांचो सोद घेवप हो मनांतलो थकबाकीचो श्रम.