सिराच हें नांव
10:1 बुद्धीमान न्यायाधीश आपल्या लोकांक शिकयतलो; आनी विवेकी मनशाचें सरकार
मनीस बरो वेवस्थीत आसता.
10:2 जसो लोकांचो न्यायाधीश स्वता आसता, तशेच ताचे अधिकारी; आनी कितें
शाराचो राज्यकर्तो मनशाची पद्दत, अशे सगळे रावतात
तातूंत.
10:3 अबुद्धीमान राजा आपल्या लोकांक नाश करता; पूण तांच्या विवेकबुद्दीन
जे अधिकारांत आसात ते शारांत रावपाक मेळटलें.
10:4 पृथ्वीची शक्त प्रभूच्या हातांत आसा आनी वेळार तो
ताचेर फायदेशीर अशें एक सेट करतले.
10:5 मनशाची समृध्दी देवाच्या हातांत आसा आनी मनशाच्या व्यक्तीचेर
लिपिक तो आपलो मान घालतलो.
10:6 दर एका वायटाक लागून तुमच्या शेजाऱ्याचो दुस्वास करचो न्हय; आनी कांयच करचें न्हय
जखमी करपी पद्दतींनी.
10:7 अभिमान देवा मुखार आनी मनशा मुखार तिरस्कार करपा सारको, आनी दोगांयच्या आदारान मनीस करतात
अधर्म.
10:8 अनीती वेव्हार, जखमी आनी फटोवन मेळिल्ल्या गिरेस्तकायेक लागून, द
राज्याचो अणकार एका लोकांसावन दुसऱ्या लोकांकडेन जाता.
10:9 धर्तरी आनी भस्म कित्याक अभिमान? अ परस चड वायट गजाल ना
लोभी मनीस, कित्याक असो मनीस आपलो जीव विकपाक घालता; कारण
जियेता आसतना तो आपलीं आंतकड्यो उडयता.
10:10 वैज लांब दुयेंस कापता; आनी आयज राजा जाल्लो
फाल्यां मरतलें.
10:11 कित्याक मनीस मेलो तेन्ना ताका सरपटपी प्राणी, जनावरां आनी...
किडे आसतात.
10:12 अभिमानाची सुरवात म्हणल्यार जेन्ना मनीस देवा कडल्यान पयस वता आनी ताचें काळीज आसता
आपल्या निर्मात्या कडल्यान पयस गेलो.
10:13 कित्याक अभिमान म्हणल्यार पातकाची सुरवात आनी तो आशिल्लो तो ओततलो
घृणास्पद: आनी ताका लागून सर्वेस्परान तांकां परकीय हाडले
संकश्टां, आनी तीं पुरायपणान उडयलीं.
10:14 प्रभून अभिमानी राजपुत्रांचीं सिंहासनां उडयल्यांत आनी...
तांच्या जाग्यार नम्र.
10:15 प्रभून अभिमानी राष्ट्रांचीं मुळां उखलून उडयल्यांत आनी रोयल्यांत
तांच्या जाग्यार उण्या दर्जाचें.
10:16 सर्वेस्परान विधर्मी देशांक उडोवन उडयले आनी तांचो नाश केलो
धर्तरेचीं बुन्यादीं.
10:17 ताणें तातूंतले कांय जाण व्हरून नश्ट केले आनी तांकां तयार केल्यात
धर्तरेवयल्यान बंद जावपाक स्मारक.
10:18 मनशां खातीर अभिमान जावंक ना, आनी जल्मल्ल्या लोकां खातीर रागान राग आयलो ना
एक बायल.
10:19 जे प्रभूक भियेतात ते एक निश्चीत बीं आनी ताचो मोग करपी एक
मानाची वनस्पत: कायद्याचो आदर करिनात ते अनादर करपी बीं;
आज्ञा उल्लंघन करपी फटोवपी बीं.
10:20 भावां मदीं मुखेली मनीस मानाची; तशेंच भियेतात ते
ताच्या दोळ्यांत प्रभु.
10:21 अधिकार मेळचे आदीं प्रभूचो भंय वता, पूण
खरखरीतपण आनी अभिमान हें ताचें लुकसाण.
10:22 तो गिरेस्त आसूं, उदात्त आसूं वा गरीब आसूं, तांचो महिमा म्हणल्यार प्रभूचो भंय.
10:23 समजणी आशिल्ल्या गरीब मनशाक तिरस्कार करप योग्य ना; खंयचेंच न्हय
पापी मनशाक व्हड करप सोयीचें आसा काय.
10:24 व्हड मनशांक, न्यायाधीशांक आनी बळिश्ट मनशांक मान मेळटलो; तरी लेगीत आसा
तातूंतलो कोणूच प्रभूक भियेता ताचे परस व्हडलो ना.
10:25 बुदवंत नोकराक मुक्त लोक सेवा करतले आनी
जो गिन्यान आसा ताका सुदारणा जातकच ताका वायट दिसचो ना.
10:26 तुजो वेवसाय करुंक चड बुद्धीमान जावंक नाका; आनी काळार स्वताचो अभिमान बाळगूंक नाका
तुज्या संकश्टाचें.
10:27 कश्ट करपी आनी सगळ्या गजालींनी भरपूर आशिल्लो तो चड बरो
अभिमान बाळगता आनी ताका भाकरी उणी जाता.
10:28 म्हज्या पुता, नम्रपणान तुज्या जिवाची महिमा कर आनी ताका प्रमाणें मान दिव
ताचो स्वाभिमान.
10:29 आपल्या जिवा आड पातक करपी मनशाक कोण नितीमान थारायतलो? आनी कोण करतलो
स्वताच्या जिविताचो अपमान करपी मनशाक मान दिवचो?
10:30 गरीब मनशाक ताच्या कुशळटायेक मान मेळटा आनी गिरेस्त मनशाक मान मेळटा
ताची गिरेस्तकाय.
10:31 गरिबींत मान मेळटा, गिरेस्तकायेन कितलो चड? आनी तो जो आसा
गिरेस्तकायेंत अनादर करपी, गरिबींत कितले चड?