सिराच हें नांव 10:1 बुद्धीमान न्यायाधीश आपल्या लोकांक शिकयतलो; आनी विवेकी मनशाचें सरकार मनीस बरो वेवस्थीत आसता. 10:2 जसो लोकांचो न्यायाधीश स्वता आसता, तशेच ताचे अधिकारी; आनी कितें शाराचो राज्यकर्तो मनशाची पद्दत, अशे सगळे रावतात तातूंत. 10:3 अबुद्धीमान राजा आपल्या लोकांक नाश करता; पूण तांच्या विवेकबुद्दीन जे अधिकारांत आसात ते शारांत रावपाक मेळटलें. 10:4 पृथ्वीची शक्त प्रभूच्या हातांत आसा आनी वेळार तो ताचेर फायदेशीर अशें एक सेट करतले. 10:5 मनशाची समृध्दी देवाच्या हातांत आसा आनी मनशाच्या व्यक्तीचेर लिपिक तो आपलो मान घालतलो. 10:6 दर एका वायटाक लागून तुमच्या शेजाऱ्याचो दुस्वास करचो न्हय; आनी कांयच करचें न्हय जखमी करपी पद्दतींनी. 10:7 अभिमान देवा मुखार आनी मनशा मुखार तिरस्कार करपा सारको, आनी दोगांयच्या आदारान मनीस करतात अधर्म. 10:8 अनीती वेव्हार, जखमी आनी फटोवन मेळिल्ल्या गिरेस्तकायेक लागून, द राज्याचो अणकार एका लोकांसावन दुसऱ्या लोकांकडेन जाता. 10:9 धर्तरी आनी भस्म कित्याक अभिमान? अ परस चड वायट गजाल ना लोभी मनीस, कित्याक असो मनीस आपलो जीव विकपाक घालता; कारण जियेता आसतना तो आपलीं आंतकड्यो उडयता. 10:10 वैज लांब दुयेंस कापता; आनी आयज राजा जाल्लो फाल्यां मरतलें. 10:11 कित्याक मनीस मेलो तेन्ना ताका सरपटपी प्राणी, जनावरां आनी... किडे आसतात. 10:12 अभिमानाची सुरवात म्हणल्यार जेन्ना मनीस देवा कडल्यान पयस वता आनी ताचें काळीज आसता आपल्या निर्मात्या कडल्यान पयस गेलो. 10:13 कित्याक अभिमान म्हणल्यार पातकाची सुरवात आनी तो आशिल्लो तो ओततलो घृणास्पद: आनी ताका लागून सर्वेस्परान तांकां परकीय हाडले संकश्टां, आनी तीं पुरायपणान उडयलीं. 10:14 प्रभून अभिमानी राजपुत्रांचीं सिंहासनां उडयल्यांत आनी... तांच्या जाग्यार नम्र. 10:15 प्रभून अभिमानी राष्ट्रांचीं मुळां उखलून उडयल्यांत आनी रोयल्यांत तांच्या जाग्यार उण्या दर्जाचें. 10:16 सर्वेस्परान विधर्मी देशांक उडोवन उडयले आनी तांचो नाश केलो धर्तरेचीं बुन्यादीं. 10:17 ताणें तातूंतले कांय जाण व्हरून नश्ट केले आनी तांकां तयार केल्यात धर्तरेवयल्यान बंद जावपाक स्मारक. 10:18 मनशां खातीर अभिमान जावंक ना, आनी जल्मल्ल्या लोकां खातीर रागान राग आयलो ना एक बायल. 10:19 जे प्रभूक भियेतात ते एक निश्चीत बीं आनी ताचो मोग करपी एक मानाची वनस्पत: कायद्याचो आदर करिनात ते अनादर करपी बीं; आज्ञा उल्लंघन करपी फटोवपी बीं. 10:20 भावां मदीं मुखेली मनीस मानाची; तशेंच भियेतात ते ताच्या दोळ्यांत प्रभु. 10:21 अधिकार मेळचे आदीं प्रभूचो भंय वता, पूण खरखरीतपण आनी अभिमान हें ताचें लुकसाण. 10:22 तो गिरेस्त आसूं, उदात्त आसूं वा गरीब आसूं, तांचो महिमा म्हणल्यार प्रभूचो भंय. 10:23 समजणी आशिल्ल्या गरीब मनशाक तिरस्कार करप योग्य ना; खंयचेंच न्हय पापी मनशाक व्हड करप सोयीचें आसा काय. 10:24 व्हड मनशांक, न्यायाधीशांक आनी बळिश्ट मनशांक मान मेळटलो; तरी लेगीत आसा तातूंतलो कोणूच प्रभूक भियेता ताचे परस व्हडलो ना. 10:25 बुदवंत नोकराक मुक्त लोक सेवा करतले आनी जो गिन्यान आसा ताका सुदारणा जातकच ताका वायट दिसचो ना. 10:26 तुजो वेवसाय करुंक चड बुद्धीमान जावंक नाका; आनी काळार स्वताचो अभिमान बाळगूंक नाका तुज्या संकश्टाचें. 10:27 कश्ट करपी आनी सगळ्या गजालींनी भरपूर आशिल्लो तो चड बरो अभिमान बाळगता आनी ताका भाकरी उणी जाता. 10:28 म्हज्या पुता, नम्रपणान तुज्या जिवाची महिमा कर आनी ताका प्रमाणें मान दिव ताचो स्वाभिमान. 10:29 आपल्या जिवा आड पातक करपी मनशाक कोण नितीमान थारायतलो? आनी कोण करतलो स्वताच्या जिविताचो अपमान करपी मनशाक मान दिवचो? 10:30 गरीब मनशाक ताच्या कुशळटायेक मान मेळटा आनी गिरेस्त मनशाक मान मेळटा ताची गिरेस्तकाय. 10:31 गरिबींत मान मेळटा, गिरेस्तकायेन कितलो चड? आनी तो जो आसा गिरेस्तकायेंत अनादर करपी, गरिबींत कितले चड?