सिराच हें नांव
1:1 सगळी बुद्धी प्रभू कडल्यान येता आनी सदांकाळ ताचे वांगडा आसता.
1:2 दर्याची रेंव, पावसाचे थेंब आनी दीस कोण मेजूंक शकता
अनंतकाळाचें?
1:3 सर्गाची उंचाय आनी धर्तरेची रुंदाय कोण सोदून काडूंक शकता आनी
खोल, आनी बुद्धी?
1:4 सगळ्यां पयलीं बुद्धी आनी समजणी निर्माण जाल्या
सासणापसून विवेकबुध्दी.
1:5 सगळ्यांत उंच देवाचें उतर म्हळ्यार गिन्यानाचो झरो; आनी तिचीं मार्गां अशीं आसात
सासणाचीं आज्ञां.
1:6 बुद्धीचें मूळ कोणाक प्रगट जालां? वा तिका कोणें वळखून घेतलां
बुदवंत सल्लो दितात?
१:७ [बुद्धीचें गिन्यान कोणाक प्रगट जालां? आनी कोणाक आसा
तिचो व्हडलो अणभव समजलो?]
1:8 एक बुद्धीमान आनी व्हड भियेवपाक जाय, तो सर्वेस्पर ताचेर बसला
सिंहासनाचेर बसलो.
1:9 ताणें तिका रचली आनी तिका पळयली आनी तिची गणना केली आनी तिचेर ओतली
ताचीं सगळीं कृती.
1:10 ताच्या दानाच्या प्रमाणें ती सगळ्या मासा वांगडा आसा आनी ताणें तिका दिल्या
ताचेर मोग करपी तांकां.
1:11 प्रभूचो भंय म्हळ्यार मान, वैभव, खोस आनी मुकुट
खोशी जावन.
1:12 प्रभूचो भंय काळजाक खोशी करता आनी खोशी आनी खोशी दिता.
आनी दीर्घ आयुश्य.
1:13 जो कोण प्रभूक भियेता, ताका निमाणें बरें जातलें आनी ताका
ताच्या मरणाच्या दिसा अनुग्रह मेळटलो.
1:14 प्रभूक भियेवप म्हणल्यार बुद्धीची सुरवात, आनी ती बुद्धी वांगडा रचली
गर्भांत विस्वासू आशिल्लो.
1:15 तिणें मनशां वांगडा सासणाची बुन्याद बांदल्या आनी ती करतली
तांचें बीं चालू दवरतात.
1:16 प्रभूक भियेवप म्हणल्यार बुद्धीची पूर्णताय आनी मनशांक तिच्या फळांनी भरता.
1:17 ती तांचें सगळें घर इत्सा आशिल्ल्या वस्तूंनी आनी एकठांय करपी वस्तूंनी भरता
तिची वाड.
1:18 प्रभूचो भंय हो बुद्धीचो मुकूट, शांती आनी परिपूर्ण करपी
भलायकी फुलपाक; दोनूय देवाचीं देणगीं, आनी ती व्हड जाता
ताचेर मोग करपी तांचें खोस.
1:19 बुद्धी उबे रावपाची कुशळटाय आनी गिन्यान पावसता आनी
तिका घट्ट धरपी लोकांक मान दिवपाक उंच करता.
1:20 बुद्धीचें मूळ म्हळ्यार प्रभूक भियेवप आनी ताचीं फांटे आसात
दीर्घ आयुश्य.
1:21 सर्वेस्पराची भिरांत पातकांक धांवडायता आनी ती आसा थंय ती
राग वळयता.
1:22 रागान भरिल्लो मनीस नितीमान थारूंक शकना; कित्याक ताच्या रागाचो डोल ताचोच आसतलो
नाश.
1:23 धीर धरपी मनीस कांय काळा खातीर फाडटलो आनी उपरांत खोशी उबी जातली
ताका.
1:24 तो आपलीं उतरां कांय काळा खातीर लिपोवन दवरतलो आनी जायत्या जाणांचे ओंठ जाहीर करतले
ताची बुद्धी.
1:25 गिन्यानाच्यो बोधकथा बुद्धीच्या खजिन्यांत आसात, पूण देवभक्ती
पापी मनशाक घृणास्पद आसा.
1:26 तुका बुद्धीची इत्सा आसल्यार, आज्ञा पाळ, आनी सर्वेस्पर दितलो
तिका तुका.
1:27 कित्याक प्रभूचो भंय म्हणल्यार बुद्धी आनी शिकवण, आनी विस्वास आनी...
नम्रताय ही ताची खोस.
1:28 तूं गरीब आसतना प्रभूच्या भंयाचेर विस्वास दवरूंक नाका, आनी येवंक नाका
ताका दुप्पट काळजान.
1:29 मनशां मुखार पाखंडी जावंक नाकात, आनी तूं कितें बरें लक्षांत दवरात
उलयता.
1:30 तूं पडून तुज्या जिवाक अपमान करुंक नाका, तुका उंच करुंक नाका.
आनी अशें देवान तुजीं गुपीत सोदून काडून तुका मदीं उडयतात
मंडळी, कित्याक तूं सत्यान सर्वेस्पराच्या भंयाक आयलो ना.
पूण तुजें काळीज फटोवन भरिल्लें आसा.