सोलोमनाचे गीत
२:१ हांव शेरोनाचो गुलाब आनी देगणांतलीं कुमुद.
2:2 कांट्यां मदल्या कुमुदा प्रमाणें म्हजो मोग धुवां मदलो.
2:3 रानांतल्या झाडां मदीं सफरचंदाचें झाड, तसोच म्हजो प्रियकर
पूत हांकां. ताच्या सावळे खाला हांव व्हड खोशीन बसलो, आनी ताचें फळ
म्हज्या रुचीक गोड आशिल्लें.
2:4 ताणें म्हाका मेजवानीच्या घरांत हाडलो आनी ताचो म्हजेर मोग आशिल्लो ध्वज.
2:5 म्हाका ध्वजांनी राव, सफरचंदांनी म्हाका सांत्वन दिव, कित्याक हांव मोगान दुयेंत आसां.
2:6 ताचो उजवो हात म्हज्या तकले सकयल आसा आनी ताचो उजवो हात म्हाका आलिंगन दिता.
2:7 हे जेरुसलेमच्या धुवांनी, हांव तुमकां रोस आनी कोंड्यांनी आज्ञा करतां
शेतांतलो, ताका जाय मेरेन तुमी म्हज्या मोगाक उलोवंक नाका आनी जागृत करचे न्हय.
2:8 म्हज्या प्रियकराचो आवाज! पळे, तो दोंगरांचेर उडी मारून येता.
दोंगुल्ल्यांचेर उडी मारप.
2:9 म्हजो मोगाळ वर वा हरणा सारको, पळय, तो आमच्या फाटल्यान उबो आसा
वण्टी, तो जनेलां कडेन पळयता, स्वताक दाखयता
जाळी आसता.
2:10 म्हज्या मोगान उलयलो आनी म्हाका म्हणलें: उठ, म्हज्या मोगाळ, म्हज्या सोबीत आनी
पयस येवप.
2:11 कित्याक, पळय, गिमाळो गेलो, पावस सोंपलो आनी गेलो;
2:12 फुलां धर्तरेचेर दिसतात; सुकण्यांच्या गायनाचो काळ आसता
येयात आनी आमच्या देशांत कांसवाचो आवाज आयकूंक येता;
2:13 अंजीराचें झाड आपलीं पाचवीं अंजीर आनी द्राक्षवेली कोमल अंजीर काडटा
द्राक्षांक बरो वास येता. उठ, माझ्या मोगा, माझ्या गोरी, आनी पयस ये.
2:14 हे म्हज्या पारव्या, तो खडपाच्या फांट्यांनी, गुप्त जाग्यार
सोपणां, तुजें मुखामळ पळोवंक दिवचें, तुजो आवाज आयकूंक दिवचो; गोडाखातीर
तुजो आवाज आनी तुजें मुखामळ सोबीत आसा.
2:15 आमच्या द्राक्षवेली खातीर कोले, ल्हान कोले, जे वेली लुटतात ते आमकां घेवन वच
कोमल द्राक्षां आसतात.
2:16 म्हजो प्रिय म्हजो आनी हांव ताचो, तो कुमुदां मदीं पोसता.
2:17 दीस फुटून सावळी पळून वचमेरेन, म्हज्या प्रियकर, वळून राव
तूं बेथेराच्या दोंगरांचेर वर वा हरणा सारको.