सोलोमनाचे गीत २:१ हांव शेरोनाचो गुलाब आनी देगणांतलीं कुमुद. 2:2 कांट्यां मदल्या कुमुदा प्रमाणें म्हजो मोग धुवां मदलो. 2:3 रानांतल्या झाडां मदीं सफरचंदाचें झाड, तसोच म्हजो प्रियकर पूत हांकां. ताच्या सावळे खाला हांव व्हड खोशीन बसलो, आनी ताचें फळ म्हज्या रुचीक गोड आशिल्लें. 2:4 ताणें म्हाका मेजवानीच्या घरांत हाडलो आनी ताचो म्हजेर मोग आशिल्लो ध्वज. 2:5 म्हाका ध्वजांनी राव, सफरचंदांनी म्हाका सांत्वन दिव, कित्याक हांव मोगान दुयेंत आसां. 2:6 ताचो उजवो हात म्हज्या तकले सकयल आसा आनी ताचो उजवो हात म्हाका आलिंगन दिता. 2:7 हे जेरुसलेमच्या धुवांनी, हांव तुमकां रोस आनी कोंड्यांनी आज्ञा करतां शेतांतलो, ताका जाय मेरेन तुमी म्हज्या मोगाक उलोवंक नाका आनी जागृत करचे न्हय. 2:8 म्हज्या प्रियकराचो आवाज! पळे, तो दोंगरांचेर उडी मारून येता. दोंगुल्ल्यांचेर उडी मारप. 2:9 म्हजो मोगाळ वर वा हरणा सारको, पळय, तो आमच्या फाटल्यान उबो आसा वण्टी, तो जनेलां कडेन पळयता, स्वताक दाखयता जाळी आसता. 2:10 म्हज्या मोगान उलयलो आनी म्हाका म्हणलें: उठ, म्हज्या मोगाळ, म्हज्या सोबीत आनी पयस येवप. 2:11 कित्याक, पळय, गिमाळो गेलो, पावस सोंपलो आनी गेलो; 2:12 फुलां धर्तरेचेर दिसतात; सुकण्यांच्या गायनाचो काळ आसता येयात आनी आमच्या देशांत कांसवाचो आवाज आयकूंक येता; 2:13 अंजीराचें झाड आपलीं पाचवीं अंजीर आनी द्राक्षवेली कोमल अंजीर काडटा द्राक्षांक बरो वास येता. उठ, माझ्या मोगा, माझ्या गोरी, आनी पयस ये. 2:14 हे म्हज्या पारव्या, तो खडपाच्या फांट्यांनी, गुप्त जाग्यार सोपणां, तुजें मुखामळ पळोवंक दिवचें, तुजो आवाज आयकूंक दिवचो; गोडाखातीर तुजो आवाज आनी तुजें मुखामळ सोबीत आसा. 2:15 आमच्या द्राक्षवेली खातीर कोले, ल्हान कोले, जे वेली लुटतात ते आमकां घेवन वच कोमल द्राक्षां आसतात. 2:16 म्हजो प्रिय म्हजो आनी हांव ताचो, तो कुमुदां मदीं पोसता. 2:17 दीस फुटून सावळी पळून वचमेरेन, म्हज्या प्रियकर, वळून राव तूं बेथेराच्या दोंगरांचेर वर वा हरणा सारको.