रूथ हांणी केला ३:१ तेन्नां तिची सासण नाओमीन तिका म्हळें: “म्हज्या धूव, हांव ना.” तुका बरें जावचें म्हूण तुका विसव सोदप? 3:2 आतां बोआज आमच्या नात्यांतलो न्हय, तूं कोणाच्या चलयां वांगडा आशिल्लो? पळे, तो आज राती मळणींत जव व्हांवता. 3:3 देखून धुंवून तुका अभिषेक कर आनी तुजे कपडे घाल. आनी तुका माळयेर देंव, पूण मनशाक तुका वळखूंक नाका. जो मेरेन ताणें जेवप-पिवप पुराय जायना. ३:४ तो पडटना, तुवें ती सुवात चिन्न करुंक जाय जंय तो पडटलो आनी तूं भितर सरून ताचे पांय उगडून पडटलो तुका सकयल देंव; आनी तूं कितें करुंक जाय तें तो तुका सांगतलो. 3:5 तिणें तिका म्हणलें, “तुमी म्हाका सांगतात तें सगळें हांव करतलों.” 3:6 आनी ती जमनीर देंवली आनी तिच्या सगळ्यां प्रमाणें केलें सासण तिका आज्ञा केली. 3:7 बोअज जेवलो आनी पिलो आनी ताचें काळीज खोशी जालें तेन्नां तो गेलो मक्याच्या राशीच्या शेवटाक पडली आनी ती मोव आवाजांत आयली आनी ताचे पांय उक्ते करून तिका दवरली. 3:8 मध्यान राती, तो मनीस भियेलो आनी वळलो स्वता: आनी पळे, ताच्या पांयांक एक बायल पडल्या. ३:९ ताणें म्हणलें, “तुमी कोण?” तिणें जाप दिली: “हांव तुजी दासी रूत. देखून तुज्या दासीचेर तुजी स्कर्ट पातळाव; कित्याक तूं लागींचो नातेदार. 3:10 ताणें म्हळें: “म्हज्या धूव, तुका सर्वेस्पराचो आशीर्वाद, कित्याक तुका मेळ्ळा.” सुरवाती परस उपरांतच्या शेवटाक चड दयाळपण दाखयलें, इतलेंच जशें तूं गरीब वा गिरेस्त तरणाट्यां फाटल्यान गेलो ना. 3:11 आतां म्हज्या चलये, भियेवंक नाका; तूं तें सगळें हांव तुका करतलों मागणें: कित्याक म्हज्या लोकांच्या सगळ्या शाराक खबर आसा की तूं अ सद्गुणी बायल. 3:12 आतां खरें की हांव तुजो लागींचो नातेदार म्हजे परस लागींचो नातेदार. 3:13 आज रात राव, आनी ताका जाय जाल्यार सकाळीं जातलें तुका नात्यांतलो भाग कर, बरें; ताणें नात्यांतल्या मनशाचें करपाक दिवचें भाग: पूण तो तुजे कडेन नात्यांतल्या मनशाचो भाग करचो ना जाल्यार हांव करतलों सर्वेस्पर जियेता तशें तुका नात्यांतल्या मनशाचो भाग कर सकाळ. 3:14 सकाळ मेरेन ती ताच्या पांयांक पडली आनी एकल्या मुखार उठली दुसर् याक वळखूंक मेळटालें. ताणें म्हणलें, “एक बायल आयल्या हें कळूंक नाका.” माळयेंत भितर सरता. 3:15 ताणें म्हळें: “तुजेर घाल्लो पडदो हाडून धर.” आनी तिणें तें धरलें तेन्ना ताणें स माप जव मेजून ताचेर दवरलो तिका: आनी ती शारांत गेली. 3:16 ती आपल्या सासणी कडेन पावली तेन्ना तिणें म्हणलें, तूं कोण, म्हजो धूव? आनी त्या मनशान तिचेर केल्लें सगळें तिणें तिका सांगलें. 3:17 तिणें म्हळें, “ह्यो स माप जव ताणें म्हाका दिले; कारण ताणें म्हणलें म्हाका, तुज्या सासणी कडेन रितें वचूंक नाका. 3:18 तेन्ना तिणें म्हळें: “म्हज्या धूव, तुका कशी गजाल कळना तो मेरेन स्थीर राव.” पडटलो: कित्याक तो मनीस सुशेग घेवचो ना, जो मेरेन तो सोंपो ना गजाल ह्या दिसा.