रूथ हांणी केला
2:1 नाओमीक तिच्या घोवाचो एक नातेदार आशिल्लो, तो गिरेस्तकायेचो पराक्रमी मनीस
एलीमेलेकाचें कुटुंब; आनी ताचें नांव बोअज.
2:2 मोआबीन रूतान नाओमीक म्हळें, “आतां म्हाका शेतांत वचूंक दितां आनी...
जाच्या नदरेक म्हाका कृपा मेळटली ताचे फाटल्यान मक्याचे कान एकठांय करप. आनी ती
तिका म्हणलें, “जा, म्हज्या चलये.”
2:3 ती गेली आनी आयली आनी कापणी करप्यां फाटल्यान शेतांत कापणी केली
तिचो हप बोआजाच्या शेताच्या एका भागाचेर उजवाड घालपाचो आशिल्लो, जो आशिल्लो
एलीमेलेकाच्या नात्यांतल्या लोकांचो.
2:4 आनी पळे, बोअज बेथलेहेमा थावन आयलो आनी कापणी करप्यांक म्हळें: “
सर्वेस्पर तुमचे वांगडा आसूं. तांणी ताका जाप दिली: सर्वेस्पर तुका आशीर्वाद दिवं.
2:5 तेदनां बोअजान कापणी करप्यांचेर आशिल्ल्या आपल्या नोकराक म्हळें:
damsel हें हें?
2:6 कापणी करप्यांचेर आशिल्ल्या नोकरान जाप दिली: “आतां.”
नाओमी वांगडा परतून आयिल्ली मोआबीची चली
मोआब : १.
2:7 तिणें म्हणलें, “तुका विनवणी करतां, हांवें कापणी करप्यां फाटल्यान एकठांय करपाक दिवचें.”
चोंब्यां मदीं, अशें ती आयली आनी सकाळीं सावन रावता
आतां मेरेन, ती घरांत मात्शी रावली अशें.
2:8 बोअजान रूताक म्हणलें, “म्हज्या धूव, तूं आयकना? गोठण करपाक न्हय
दुसऱ्या शेतांत हांगाच्यान वचूं नाकात, पूण हांगा म्हज्या लागीं राव
कुमारिका: १.
2:9 ते कापणी करतात त्या शेताचेर तुजी नदर आसूं आनी तूं फाटल्यान वच
तांकां: तुका हात लावचो न्हय म्हूण हांवें तरणाट्यांक आज्ञा दिवंक ना?
आनी तुका तान लागल्या उपरांत आयदनां कडेन वचून जें कितें तें पियेवचें
तरणाट्यांनी रेखांकन केलां.
2:10 मागीर ती तोंडार पडली आनी जमनीक नमस्कार करून म्हणलें
ताका, तुज्या दोळ्यांतली कृपा कित्याक मेळ्ळी, तुवें घेवंक जाय
म्हजें गिन्यान, हांव परकी आसां पळोवन?
2:11 बोअजान तिका जाप दिली, “सगल्यांनो म्हाका पुरायपणान दाखयलां.”
तुज्या मरणा उपरांत तुज्या सासणीक केल्लें अशें
घोव: आनी तुज्या बापायक आनी आवयक आनी देश कसो सोडून गेला
तुज्या जल्माचो, आनी तुका खबर नाशिल्ल्या लोकां कडेन आयला
आतां मेरेन.
2:12 तुज्या वावराक सर्वेस्पर फारीक कर आनी तुका पुराय इनाम दिवचें
सर्वेस्पर इज्रायलाचो देव, जाच्या पांखां खाला तूं विस्वास दवरला.
2:13 तेन्ना तिणें म्हळें, “म्हज्या प्रभू, तुज्या नदरेक म्हाका कृपा मेळूंक दिव; ते खातीर तूं
म्हाका सांत्वन दिला आनी ताका लागून तुज्या कडेन इश्टागत उलयल्या
दासी, जरी हांव तुज्या दासी सारको नासलो तरी.
2:14 बोअजान तिका म्हळें: जेवणा वेळार तूं हांगा येवन जेव
भाकरी आनी तुजो कुडको व्हिनेगरांत बुडोवचो. आनी ती कुशीक बसली
कापणी करपी: आनी तो तिच्या सुकल्ल्या मक्याक पावलो आनी ती जेवली आनी जाली
पुरो जालें, आनी सोडून गेले.
2:15 ती चोळपाक उठली तेन्ना बोअजान आपल्या तरणाट्यांक आज्ञा केली.
ताणें म्हणलें: “तिणें कोंड्यां मदीं लेगीत चोळून घेवंक दिवचो आनी तिचो धिटाय दिवंक ना.
2:16 आनी तिचे खातीर कांय मुठीभर उद्देश पडून वचूंक दिवचें
तांकां एकठांय करुंक आनी तिका धिटाय दिवंक ना.
2:17 देखून तिणें शेतांत सांजवेळा मेरेन कापणी केली आनी आपले कडेन आशिल्लें तें मारून उडयलें
गळयलें आनी तें सुमार एक एफा जव आशिल्लें.
2:18 ती उखलून शारांत गेली आनी तिची सासण पळयली
तिणें काडिल्लें, आनी तिणें भायर हाडून तिका दिलें
ती पुरो जाले उपरांत आरक्षीत केल्ली.
2:19 तिची सासण तिका म्हळें, “आयज तूं खंय कापणी केली?” आनी
तूं खंय काम केलें? तुजें गिन्यान घेतिल्लो तो धन्य जावं.
आनी तिणें आपल्या सासणीक दाखोवन सांगलें.
आयज हांव ज्या मनशा वांगडा काम करतां ताचें नांव बोअज.
2:20 नाओमीन आपल्या धुवेक म्हळें: “प्रभुचो उपकार, जो
जिवंत आनी मेल्ल्या मनशां कडेन आपली कृपा सोडून दिवंक ना. आनी नाओमी
तिका म्हणलें, तो मनीस आमच्या लागींचो नातेदार, आमच्या फुडल्या नात्यांतलो एक.
2:21 मोआबीची रूतान म्हळें, “ताणें म्हाकाय म्हणलें, तूं टिकून राव.”
म्हज्या तरणाट्यांनी म्हजी सगळी कापणी सोंपयतले मेरेन.
2:22 नाओमीन आपल्या धुवेक रूताक म्हळें: “हें बरें, म्हज्या धुवे.
ताच्या चलयां वांगडा तूं भायर सरचो, हेर खंयच्याच मनशाक तुका मेळचो न्हय
शेत.
2:23 तेदनां ती बोआजच्या चलयां कडेन जव कापपाक टिकून रावली
कापणी आनी गंवाची कापणी; आनी सासणी वांगडा रावताली.