प्रकटीकरण
5:1 सिंहासनाचेर बसल्ल्या मनशाच्या उजव्या हातांत हांवें बरयल्लें पुस्तक पळयलें
भितर आनी फाटले वटेन सात मुद्रांक घालून मुद्रीत केल्लें.
5:2 आनी हांवें पळेलें, एक बळिश्ट देवदूत मोठ्या आवाजान जाहीर करतालो: “कोणाक फावो.”
पुस्तक उगडून ताचीं मुद्रांक सोडून दिवप?
5:3 सर्गार, पृथ्वीचेर आनी पृथ्वी सकयल कोणाकूच तें करपाक मेळ्ळें ना
पुस्तक उगडात, ताचेर पळोवपाकय ना.
5:4 आनी हांव खूब रडलो, कारण कोणूच उगडपाक आनी वाचपाक योग्य दिसूंक ना
पुस्तक, ताचेर पळोवपाकय ना.
5:5 आनी एका जाण्ट्यान म्हाका म्हणलें: रडूंक नाका, पळय, शींव
जुदाची जमात, दावीदाची मुळ, पुस्तक उगडपाक जैतिवंत जाल्या आनी
ताच्यो सात मुद्रा सोडप.
५:६ आनी पळेलें, सिंहासनाच्या आनी चारां मदें
जनावरां आनी जाण्ट्यां मदीं एक कोंबडो आदलो तसो उबो आशिल्लो
मारलेले, सात शिंगां आनी सात दोळे आशिल्ले, जे सात आत्मे आसात
देवान सगळ्या पृथ्वीचेर धाडलो.
5:7 उपरांत ताणें येवन ताचेर बसल्ल्या मनशाच्या उजव्या हातांतल्यान पुस्तक काडलें
सिंहासन घेवप.
5:8 ताणें पुस्तक घेतले उपरांत चार प्राणी आनी चार वीस प्राणी
म्हालगडे कोंब्या मुखार पडले आनी दरेकल्याक वीणा घेवन
वासांनी भरिल्लीं भांगराचीं शीशीं, जीं संतांचीं प्रार्थना.
5:9 आनी तांणी एक नवें गीत गायलें, “तुमी पुस्तक घेवंक पात्र आसात आनी
ताचीं मुद्रांक उगडपाक, कित्याक तूं मारलो आनी आमकां सोडयला
देव तुज्या रगतान सगळ्या वंशांतल्यान, भाशेंतल्यान आनी सगळ्या लोकां मदल्यान आनी
राष्ट्र;
५:१० आनी आमकां आमच्या देवा खातीर राजा आनी याजक केल्यात आनी आमी राज्य करतले
धर्तरी हें नांव.
5:11 हांवें पळेलें आनी भोंवतणीं जायत्या देवदूतांचो आवाज आयकलो
सिंहासन आनी जनावरां आनी जाण्टे, तांचो आंकडो धा आशिल्लो
हजार पटींनी धा हजार आनी हजारांनी हजारांनी;
5:12 मोठ्या आवाजान म्हणलें, “मारिल्लो कोंबडो घेवंक फावो.”
शक्त, गिरेस्तकाय, बुद्धी, बळ, मान, वैभव आनी
आशीर्वाद दिवप.
5:13 आनी सर्गार, धर्तरेचेर आनी सकयल आशिल्लो दरेक प्राणी
धर्तरी आनी दर्यांत आशिल्ले आनी तातूंतले सगळे आयकले
म्हणत: “आशीर्वाद, मान, महिमा आनी बळगें ताका मेळचें.”
सिंहासनाचेर आनी कोंब्या कडेन सदांच आनी सदांकाळ बसता.
5:14 चार प्राण्यांनी म्हणलें: आमेन. चार वीस जाण्टे पडले
आनी सदांकाळ जियेवपी मनशाची भजताली.