प्रकटीकरण
४:१ हाचे उपरांत हांवें पळेलें आनी पळेलें, सर्गार एक दार उगडलें
पयलो आवाज जो हांवें आयकलो तो म्हजे कडेन उलयताना तुरही सारको;
ताणें म्हळें: हांगा वयर येयात आनी हांव तुका घडूंक जाय त्यो गजाली दाखयतलों
फुडें.
4:2 रोखडेंच हांव आत्म्यांत जालो आनी पळे, एक सिंहासन बसलो
स्वर्ग, आनी एक सिंहासनाचेर बसलो.
4:3 आनी बसल्लो मनीस यास्पर आनी सार्डीन फातर सारको दिसतालो आनी
सिंहासना भोंवतणीं इंद्रधनुष्य आशिल्लो, तो एक इंद्रधनुष्य दिसतालो
पन्नास हें झाड.
4:4 सिंहासना भोंवतणीं चार वीस आसनां आशिल्लीं आनी ताचेर
आसनां हांवें पळयले चार वीस जाण्टे धवे कपडे घालून बसल्यात;
आनी तांच्या माथ्यार भांगराचे मुकूट आशिल्ले.
4:5 सिंहासनांतल्यान वीज आनी गडगड आनी आवाज भायर सरले.
आनी सिंहासना मुखार उज्याचे सात दिवे जळटाले, ते आसात
देवाचे सात आत्मे.
४:६ सिंहासना मुखार स्फटिक सारको कंवचेचो दर्या आशिल्लो आनी भितर
सिंहासनाच्या मदीं आनी सिंहासना भोंवतणी चार जनावरां आशिल्लीं
मुखार आनी फाटल्यान दोळ्यांनी भरिल्लें.
4:7 पयलो प्राणी शींव सारको आनी दुसरो वासरावरी.
तिसऱ्या जनावराक मनशा सारकें तोंड आशिल्लें आनी चवथ्या जनावराक एक
उडपी गरुड.
4:8 चार जनावरांक दरेकल्याक स पाखां आशिल्लीं; आनी ते आशिल्ले
भितर दोळ्यांनी भरिल्लें, आनी ते दीस-रात विसव करिनात, “पवित्र,
पवित्र, पवित्र, सर्वशक्तिमान देव सर्वेस्पर, जो आशिल्लो आनी आसा आनी येवपाचो आसा.
4:9 आनी जेन्ना ते जनावरां बशिल्ल्या मनशाक वैभव आनी मान आनी उपकार मानतात
सिंहासनाचेर, जो सदांकाळ जियेता,
4:10 चार वीस जाण्टे सिंहासनाचेर बसल्ल्या मनशा मुखार पडतात.
आनी सदांकाळ जियेवपी मनशाची पुजा करात आनी तांचे मुकूट घालात
सिंहासना मुखार म्हणत,
4:11 हे प्रभू, तूं वैभव, मान आनी बळगें घेवंक पात्र आसा, कारण तूं
सगळ्या वस्तूंची रचणूक केल्या आनी तुज्या भोगा खातीर तीं रचल्यांत आनी तयार जाल्यांत.