प्रकटीकरण ४:१ हाचे उपरांत हांवें पळेलें आनी पळेलें, सर्गार एक दार उगडलें पयलो आवाज जो हांवें आयकलो तो म्हजे कडेन उलयताना तुरही सारको; ताणें म्हळें: हांगा वयर येयात आनी हांव तुका घडूंक जाय त्यो गजाली दाखयतलों फुडें. 4:2 रोखडेंच हांव आत्म्यांत जालो आनी पळे, एक सिंहासन बसलो स्वर्ग, आनी एक सिंहासनाचेर बसलो. 4:3 आनी बसल्लो मनीस यास्पर आनी सार्डीन फातर सारको दिसतालो आनी सिंहासना भोंवतणीं इंद्रधनुष्य आशिल्लो, तो एक इंद्रधनुष्य दिसतालो पन्नास हें झाड. 4:4 सिंहासना भोंवतणीं चार वीस आसनां आशिल्लीं आनी ताचेर आसनां हांवें पळयले चार वीस जाण्टे धवे कपडे घालून बसल्यात; आनी तांच्या माथ्यार भांगराचे मुकूट आशिल्ले. 4:5 सिंहासनांतल्यान वीज आनी गडगड आनी आवाज भायर सरले. आनी सिंहासना मुखार उज्याचे सात दिवे जळटाले, ते आसात देवाचे सात आत्मे. ४:६ सिंहासना मुखार स्फटिक सारको कंवचेचो दर्या आशिल्लो आनी भितर सिंहासनाच्या मदीं आनी सिंहासना भोंवतणी चार जनावरां आशिल्लीं मुखार आनी फाटल्यान दोळ्यांनी भरिल्लें. 4:7 पयलो प्राणी शींव सारको आनी दुसरो वासरावरी. तिसऱ्या जनावराक मनशा सारकें तोंड आशिल्लें आनी चवथ्या जनावराक एक उडपी गरुड. 4:8 चार जनावरांक दरेकल्याक स पाखां आशिल्लीं; आनी ते आशिल्ले भितर दोळ्यांनी भरिल्लें, आनी ते दीस-रात विसव करिनात, “पवित्र, पवित्र, पवित्र, सर्वशक्तिमान देव सर्वेस्पर, जो आशिल्लो आनी आसा आनी येवपाचो आसा. 4:9 आनी जेन्ना ते जनावरां बशिल्ल्या मनशाक वैभव आनी मान आनी उपकार मानतात सिंहासनाचेर, जो सदांकाळ जियेता, 4:10 चार वीस जाण्टे सिंहासनाचेर बसल्ल्या मनशा मुखार पडतात. आनी सदांकाळ जियेवपी मनशाची पुजा करात आनी तांचे मुकूट घालात सिंहासना मुखार म्हणत, 4:11 हे प्रभू, तूं वैभव, मान आनी बळगें घेवंक पात्र आसा, कारण तूं सगळ्या वस्तूंची रचणूक केल्या आनी तुज्या भोगा खातीर तीं रचल्यांत आनी तयार जाल्यांत.