स्तोत्रां
144:1 म्हज्या हातांक झुजाक शिकयता आनी म्हज्या बळग्याचो उपकार मानूं
झगडपाक बोटां: १.
१४४:२ म्हजें बरेंपण आनी म्हजो किल्लो; म्हजो ऊंच गोपुर आनी म्हजो सोडवणदार; म्हजें
ढाल, आनी जाचेर हांव विस्वास दवरतां; जो म्हज्या लोकांक म्हजे खाला वश करता.
144:3 सर्वेस्पर, मनीस कितें, तूं ताची वळख करून घेतली! वा मनशाचो पूत, २.
ताचो हिशोब करतात अशें!
१४४:४ मनीस आडखळ सारको, ताचे दीस सोंपपी सावळे सारके.
144:5 हे सर्वेस्पर, तुजें मळब नमस्कार कर आनी सकयल देंव, दोंगरांक स्पर्श कर आनी तांकां
धुंवर काडटलो.
144:6 वीज उडोवन तांकां शिंपडाव, तुजे बाण भायर काड आनी
तांचो नाश करप.
144:7 वयल्यान तुजो हात धाड; म्हाका सुटका आनी व्हड उदकांतल्यान सोडवंक,
परकी भुरग्यांच्या हातांतल्यान;
१४४:८ जाचें तोंड व्यर्थ उलयता आनी तांचो उजवो हात उजवो हात
खोटें म्हणणें.
144:9 हे देवा, हांव तुका नवें गीत गायतलों, स्तोत्रां आनी एक
धा तारांचें वाद्य हांव तुजी स्तुती गायतलों.
144:10 तोच राजांक सोडवण दिता, जो दावीदाक आपलो सोडयता
दुखापत करपी तलवारींतल्यान नोकर.
144:11 म्हाका सुटका आनी परकी भुरग्यांच्या हातांतल्यान सोडव, जांकां तोंड
व्यर्थ उलयता आनी तांचो उजवो हात खोट्याचो उजवो हात.
१४४:१२ आमचे पूत तरणाट्यापणांत वाडिल्ल्या वनस्पतीं सारके जावंक; कि आमचें
धुवो कोनशाच्या फातरांभशेन आसूं येतात, अ
राजवाडो: १.
144:13 आमचीं संग्रहां पुराय जावंक, सगळ्या तरांचीं सांठो मेळोवंक: आमचीं
मेंढरां आमच्या रस्त्यांनी हजारांनी आनी धा हजारांक जल्म दिवंक शकतात:
१४४:१४ आमच्या बैलांक श्रम करपाक बळगें मेळचें म्हणून; भितर फोडप ना अशें, नाच
भायर सरप; आमच्या रस्त्यांचेर कागाळ जावची न्हय.
144:15 सुखी ते लोक, म्हणल्यार अशे स्थितींत: हय, सुखी ते लोक,
जाचो देव सर्वेस्पर.