स्तोत्रां 144:1 म्हज्या हातांक झुजाक शिकयता आनी म्हज्या बळग्याचो उपकार मानूं झगडपाक बोटां: १. १४४:२ म्हजें बरेंपण आनी म्हजो किल्लो; म्हजो ऊंच गोपुर आनी म्हजो सोडवणदार; म्हजें ढाल, आनी जाचेर हांव विस्वास दवरतां; जो म्हज्या लोकांक म्हजे खाला वश करता. 144:3 सर्वेस्पर, मनीस कितें, तूं ताची वळख करून घेतली! वा मनशाचो पूत, २. ताचो हिशोब करतात अशें! १४४:४ मनीस आडखळ सारको, ताचे दीस सोंपपी सावळे सारके. 144:5 हे सर्वेस्पर, तुजें मळब नमस्कार कर आनी सकयल देंव, दोंगरांक स्पर्श कर आनी तांकां धुंवर काडटलो. 144:6 वीज उडोवन तांकां शिंपडाव, तुजे बाण भायर काड आनी तांचो नाश करप. 144:7 वयल्यान तुजो हात धाड; म्हाका सुटका आनी व्हड उदकांतल्यान सोडवंक, परकी भुरग्यांच्या हातांतल्यान; १४४:८ जाचें तोंड व्यर्थ उलयता आनी तांचो उजवो हात उजवो हात खोटें म्हणणें. 144:9 हे देवा, हांव तुका नवें गीत गायतलों, स्तोत्रां आनी एक धा तारांचें वाद्य हांव तुजी स्तुती गायतलों. 144:10 तोच राजांक सोडवण दिता, जो दावीदाक आपलो सोडयता दुखापत करपी तलवारींतल्यान नोकर. 144:11 म्हाका सुटका आनी परकी भुरग्यांच्या हातांतल्यान सोडव, जांकां तोंड व्यर्थ उलयता आनी तांचो उजवो हात खोट्याचो उजवो हात. १४४:१२ आमचे पूत तरणाट्यापणांत वाडिल्ल्या वनस्पतीं सारके जावंक; कि आमचें धुवो कोनशाच्या फातरांभशेन आसूं येतात, अ राजवाडो: १. 144:13 आमचीं संग्रहां पुराय जावंक, सगळ्या तरांचीं सांठो मेळोवंक: आमचीं मेंढरां आमच्या रस्त्यांनी हजारांनी आनी धा हजारांक जल्म दिवंक शकतात: १४४:१४ आमच्या बैलांक श्रम करपाक बळगें मेळचें म्हणून; भितर फोडप ना अशें, नाच भायर सरप; आमच्या रस्त्यांचेर कागाळ जावची न्हय. 144:15 सुखी ते लोक, म्हणल्यार अशे स्थितींत: हय, सुखी ते लोक, जाचो देव सर्वेस्पर.