स्तोत्रां
140:1 हे सर्वेस्पर, म्हाका वायट मनशा कडल्यान सोडय, म्हाका हिंसक मनशा पासून राख;
१४०:२ जे आपल्या काळजांत दुश्टपणाची कल्पना करतात; सतत ते एकठांय जातात
झुजाखातीर एकठांय येवन.
१४०:३ तांणी आपलीं जीब सोर्पा सारकीं धारदार केल्यात; अॅडर्सांचें विख आसा
तांच्या ओंठांखाला. सेलाह हांणी केला.
140:4 हे सर्वेस्पर, म्हाका वायटाच्या हातांतल्यान राख; म्हाका सांबाळून दवरात
हिंसक मनीस; ज्यांनी माझ्या वचपाचो उखलून उडोवपाचो हेतू दवरला.
१४०:५ अभिमानी लोकांनी म्हजे खातीर एक जाळ आनी दोरयो लिपयल्यात; तांणी एक जाळ पातळायल्या
वाटेर आशिल्लें; तांणी म्हजे खातीर जिन सेट केल्यात. सेलाह हांणी केला.
140:6 हांवें सर्वेस्पराक सांगलें, तूं म्हजो देव, म्हजो आवाज आयक
विनवणी, हे सर्वेस्पर.
१४०:७ हे देवा सर्वेस्पर, म्हज्या मोक्षाची बळगें, तुवें म्हजी तकली धांपल्या
झुजाच्या दिसा.
140:8 हे सर्वेस्पर, वायटाची इत्सा दिवंक नाका, ताच्या वायटाक फुडें दिवंक नाका
उपकरण; नाजाल्यार ते स्वताक उंच करतात. सेलाह हांणी केला.
140:9 म्हाका भोंवतणच्या लोकांची तकली म्हणल्यार, वायटपण
तांचे स्वताचे ओंठ तांकां व्यापून दवरतात.
140:10 तांचेर जळपी कोळसो पडूं, तांकां उज्यांत उडोवंक जाय; हातूंत
खोल खड्डे, की ते परत वयर सरनात.
140:11 वायट उलोवपी पृथ्वीचेर स्थापन जावंक दिवचो न्हय, वायट मनशाची शिकार करतलो
ताका उडोवपाक हिंसक मनीस.
140:12 म्हाका खबर आसा की सर्वेस्पर दुख्खी लोकांचें काम सांबाळटलो आनी
गरीबांचो हक्क.
140:13 खरें म्हणल्यार नितीमान तुज्या नांवाचो उपकार मानतलो आनी उदार मनीस उपकार मानतलो
तुज्या सान्निध्यांत राव.