स्तोत्रां 140:1 हे सर्वेस्पर, म्हाका वायट मनशा कडल्यान सोडय, म्हाका हिंसक मनशा पासून राख; १४०:२ जे आपल्या काळजांत दुश्टपणाची कल्पना करतात; सतत ते एकठांय जातात झुजाखातीर एकठांय येवन. १४०:३ तांणी आपलीं जीब सोर्पा सारकीं धारदार केल्यात; अॅडर्सांचें विख आसा तांच्या ओंठांखाला. सेलाह हांणी केला. 140:4 हे सर्वेस्पर, म्हाका वायटाच्या हातांतल्यान राख; म्हाका सांबाळून दवरात हिंसक मनीस; ज्यांनी माझ्या वचपाचो उखलून उडोवपाचो हेतू दवरला. १४०:५ अभिमानी लोकांनी म्हजे खातीर एक जाळ आनी दोरयो लिपयल्यात; तांणी एक जाळ पातळायल्या वाटेर आशिल्लें; तांणी म्हजे खातीर जिन सेट केल्यात. सेलाह हांणी केला. 140:6 हांवें सर्वेस्पराक सांगलें, तूं म्हजो देव, म्हजो आवाज आयक विनवणी, हे सर्वेस्पर. १४०:७ हे देवा सर्वेस्पर, म्हज्या मोक्षाची बळगें, तुवें म्हजी तकली धांपल्या झुजाच्या दिसा. 140:8 हे सर्वेस्पर, वायटाची इत्सा दिवंक नाका, ताच्या वायटाक फुडें दिवंक नाका उपकरण; नाजाल्यार ते स्वताक उंच करतात. सेलाह हांणी केला. 140:9 म्हाका भोंवतणच्या लोकांची तकली म्हणल्यार, वायटपण तांचे स्वताचे ओंठ तांकां व्यापून दवरतात. 140:10 तांचेर जळपी कोळसो पडूं, तांकां उज्यांत उडोवंक जाय; हातूंत खोल खड्डे, की ते परत वयर सरनात. 140:11 वायट उलोवपी पृथ्वीचेर स्थापन जावंक दिवचो न्हय, वायट मनशाची शिकार करतलो ताका उडोवपाक हिंसक मनीस. 140:12 म्हाका खबर आसा की सर्वेस्पर दुख्खी लोकांचें काम सांबाळटलो आनी गरीबांचो हक्क. 140:13 खरें म्हणल्यार नितीमान तुज्या नांवाचो उपकार मानतलो आनी उदार मनीस उपकार मानतलो तुज्या सान्निध्यांत राव.