स्तोत्रां 112:1 तुमी सर्वेस्पराची स्तुती करात. जो मनीस सर्वेस्पराक भियेता, तो धन्य ताच्या आज्ञांक खूब खोशी जाता. ११२:२ ताचीं संतती पृथ्वीचेर बळिश्ट जातली, उजवे लोकांची पिळगी आशीर्वादित जावचें. ११२:३ ताच्या घरांत गिरेस्तकाय आनी गिरेस्तकाय आसतली आनी ताचें नीतिमत्व तिगून उरता कायम. ११२:४ उजव्या लोकांक काळखांत उजवाड उदेता आनी तो कृपाळू. आनी करुणान भरिल्लो आनी नितीमान. 112:5 बरो मनीस कृपा करता आनी रिणां दिता, तो आपल्या वावराक मार्गदर्शन करतलो विवेकबुध्दीचो आस्पाव जाता. ११२:६ खरेंच तो सदांकाळ हालचो ना, नितीमान लोक भितर आसतले सासणाचें स्मरण. ११२:७ तो वायट खबरांक भियेवंक ना, ताचें काळीज थिरावता, ताचेर विस्वास दवरता सर्वेस्पराक. ११२:८ ताचें काळीज स्थीर जालां, तो भियेचो ना, जो मेरेन तो आपलें पळयना दुस्मानाचेर इत्सा करप. ११२:९ तो शिंपडलो, ताणें गरीबांक दिला; ताचें नीतिमत्व टिकून उरता कायम; ताचें शिंग मानान उंच जातले. 112:10 वायटकार तें पळोवन दुख्खी जातले; तो दांत कुरकुरीत करतलो, आनी वितळून वचत: वायटांची इत्सा ना जातली.