स्तोत्रां
112:1 तुमी सर्वेस्पराची स्तुती करात. जो मनीस सर्वेस्पराक भियेता, तो धन्य
ताच्या आज्ञांक खूब खोशी जाता.
११२:२ ताचीं संतती पृथ्वीचेर बळिश्ट जातली, उजवे लोकांची पिळगी
आशीर्वादित जावचें.
११२:३ ताच्या घरांत गिरेस्तकाय आनी गिरेस्तकाय आसतली आनी ताचें नीतिमत्व तिगून उरता
कायम.
११२:४ उजव्या लोकांक काळखांत उजवाड उदेता आनी तो कृपाळू.
आनी करुणान भरिल्लो आनी नितीमान.
112:5 बरो मनीस कृपा करता आनी रिणां दिता, तो आपल्या वावराक मार्गदर्शन करतलो
विवेकबुध्दीचो आस्पाव जाता.
११२:६ खरेंच तो सदांकाळ हालचो ना, नितीमान लोक भितर आसतले
सासणाचें स्मरण.
११२:७ तो वायट खबरांक भियेवंक ना, ताचें काळीज थिरावता, ताचेर विस्वास दवरता
सर्वेस्पराक.
११२:८ ताचें काळीज स्थीर जालां, तो भियेचो ना, जो मेरेन तो आपलें पळयना
दुस्मानाचेर इत्सा करप.
११२:९ तो शिंपडलो, ताणें गरीबांक दिला; ताचें नीतिमत्व टिकून उरता
कायम; ताचें शिंग मानान उंच जातले.
112:10 वायटकार तें पळोवन दुख्खी जातले; तो दांत कुरकुरीत करतलो,
आनी वितळून वचत: वायटांची इत्सा ना जातली.